Aziz & Afsona 1-qism 
Osmondagi qora bulutlar 
yomg'irdan darak.Kuzning injiq 
havosidan har narsa kutsa 
bo'ladi. 
Aziz har ehtimolga qarshi suv 
o'tkazmaydigan shinelini 
olarkan to'shakda malikalardek 
yotgan xotini Afsonaga yana 
bir bor qarab qo'ydi. 
Oppoq halatidan ko'rinib 
turgan yalong'och sonlariga 
qarab zavqi kelib ketdi.Lekin 
nailoj ishga kech qolayabdi. 
Shu sabab velosipediga 
o'tirdida pedalni aylantirgancha 
ko'chaga chiqdi. 
Bugun shanba ko'chalar 
tozalanmagan.Daraxtlardan 
uzilib yerga tushgan xazonlar 
velosiped balonlari ostida 
g'ichirlab nola qiladi. 
Aziz mashinalar serqatnov 
shoxko'cha chetidan ishxonasi 
tomon ketarkan bir zum 
hayolga cho'mdi. 
Esini tanibdiki yetimxonada 
ulg'aydi.Na otasini na onasini 
eslay oladi.Lekin o'sha bolalar 
uyida yashadi ulg'aydi o'qidi 
baxtini yani Afsonasini topdi. 
Afsona ham unga o'xshagan 
ota onasiz qiz edi.Aziz o'zi 
yoqtirgan santehniklik ishiga 
kirib bir ikki so'm pul topgach 
Afsona ikkisi kichikroq to'y 
qilib turmush qurushdi.Mana 
endi o'zlarining uylari bor 
Xotini Afsona aqilli ayol.Faqat 
ikki yildirki farzandli bo'la 
olishmaydi.Aziz ollohdan 
baxtini to'kis qilishini har doim 
so'raydi.Hayol bilan idorasiga 
yetib kelganini ham bilmay 
qolibdi.Boshlig'i Suxrob aka 
bugungi buyurtmalarni qo'liga 
tutqazarkan,oyligidan avans 
ham berdi.Ishini nechchida 
tugatishidan qatiy nazar 
ishxonaga qaytmay uyiga 
ketaverishi mumkinligini aytib 
o'zi ham qayoqqadir jo'nab 
ketdi. 
Aziz cheklarni sanadi.Atigi 
to'rtta.Yaxshi deb qo'ydi ichida 
bugun uyga ertaroq qaytsam 
Afsona bilan.. 
O'zining hayollaridan o'zi 
zavqlanib birinchi manzil 
tomon yo'l oldi. 
Dastlabki uchta buyurtma 
yengil ishlar ekan darrov 
tugatib qo'ya qoldi.To'rtinchi 
buyurtma uzoqroq rayondan 
ekan.Aziz yigirma daqiqalar 
yurgach aytilgan manzilga 
yetib keldi. 
Eski kavkazcha usulda qurilgan 
uyning qo'ng'irog'ini chalgach 
ichkaridan yoshi ancha katta 
ayol kishi chiqib keldi. 
-Kel bolam nima xizmat? 
-Assalomalaykum hola,siz 
santehnik chaqirtirganmidiz? 
-Ha bolam keldingmi va nihoyat 
kechadan beri jo'mraklardan 
suv chiqmaydi o'zing bir ko'rib 
ber. 
Aziz asbob anjomlarini olib 
quvurlarni tekshira 
boshladi.Bosh suv taqsimlagich 
buzilgan ekan yarim soatlar 
xarakat qilgach barini tuzatdim. 
Xola choynakda muzdek choy 
olib chiqdi. 
-Xola bu hech kim ko'rinmaydi 
uyda bir o'zingiz yashaysizmi? 
Qiziqsinib so'radim. 
-Exx bolam yaramni 
yangiladingda ikki qiz nabiram 
bir biri 17 da biri15 da.Ota 
onasi yolg'iz o'g'lim va kelinim 
avtohalokatda vafot etishgan. 
Qarasam hola yig'lamoqdan 
beri. 
-Xola siqilimang bunaqa 
ko'rguliklar hammaning 
boshida bor mana men 
masalan bolalar uyida 
o'sganman hatto ota onam 
kimligini ham bilmayman. 
-Ex bolam bu dunyo sinovli 
dunyo ekanda. 
Azizjon bolam sendan bir 
iltimosim bor. 
-Qanaqa iltimos hola? 
-Ey yaxshisi yur o'zing ko'r 
bolam. 
Xola meni orqa ko'chaga 
boshlab chiqdi. 
-Manavi o'rindiqni 
ko'ryabsanmi bolam. 
-Ha oddiy o'rindiq. 
-Har kuni shu yerga kechqurun 
mahallaning qalang'i qasang'i 
yigit qizlari uyilishib olib 
ichkilikbozlik,behayolik qilib 
og'iz burun o'pishib o'tiradi. 
Menga qolsa bilganlarini 
qilishsin yaramaslar lekin 
uyimdan turib bu joy yaqqol 
ko'rinadida nabiralarim odobli 
hudoga shukur lekin vaqt 
bevaqt ko'zlari ularga tushsa 
uyatdan uyda ham yura 
olishmaydi.Yaramaslar kecha 
bitta betamiz nabirqmga 
hushtak chalib 
qiyqirayabdi.Nabiram bechora 
qo'rqib ketganidan yig'lab 
yubordi. 
Ex otasi bo'lganida bu 
surbetlarni ta'zirini berib 
qo'ygan bo'lardi lekin nachora. 
-Xa xola bu yo&'i chatoqku. 
-Agar iloji bo'lsa shu o'rindiqni 
bu yerdan olib tashlasang 
bolam sendan juna minnatdor 
bo'lardim. 
Dam o'rindiqqa dam holaga 
qarayman. 
Orti hiyobon uy joylardan 
uzoqroqdagi o'rindiq rosa 
yoshlarbop panada ekan. 
Xolaning aytganini yerda 
qoldirolmadim noiloj ishga 
kirishdimXola qo'limga lom 
bilan lopatka berdi.Bir amallab 
qars qurs qilib temir oyoqlarni 
ko'chira boshladim. 
Shu payt ko'zim meni 
telefoniga syomka,qilayotgan 
ikki o'spiringa tushdi.Ularga 
qaraganimni ko'rib bittasi 
tirjayga