#КЕЛИШУВ. 24-қисм.
#Муаллиф
Гулинур
#Дилором_Қосимова
—Қўлим оғрияпти. -Машинадан судраб олиб тушиб уйга олиб кираётган пайти нолий бошладим. —Қўлингизни темирчидан заказ қилиб олганмисиз?
Охири хонамизга етиб кирдик.
—Шундай бурро тилинг билан Ифтихор билан нималарни гаплашдинг?
—Мен кўп гаплашмадим.
Унинг нигоҳлари мени адо қила бошлади. Қўрқув бутун танамни қамраб олди.
—Сен Мадина билан ҳам. Ифтихор билан ҳам танишсан. Бирини опам бирини акам дединг.
Мен уларни касбини жуда яхши биламан. ‐Ворисни гапларидан чўчир эдим. —Улар ички ишларда ишлашади.
Уни гапларидан ҳайратда эдим.
—Сиз Мадина опамни қаердан танийсиз? У ҳақда биласизми?
—Мадина опангни сендан яхши биламан.
Ҳеч нарса деёлмадим. Қаердан билар экан?
Унинг нигоҳларидан киприкларимни пир-пиратиб туравердим.
—Ирода, бир нарсани эшитиб уқиб ол. -У шу қадар жиддий гапирдику. —Агар ортимдан иш қилсанг. Сени соғ қўймайман. Яқинларинг бари қонун одамларими?
Жавоб бермадим. Киприкларим пириллаб кўзимни олиб қочдим.
У эса иягимдан тутиб ўзига қаратди.
—Жавоб бермадинг. -деди юзимни ҳар сантиметрини ўрганиб чиқди. —Ортимдан иш қилсанг. Шу найза киприкларинг асраб турган мовий кўзларингни. Бутун умрга кўрмаслигини таъминлайман.
Аблаҳ юрагимни туширди. Шундан кейин унга гапиришга ҳам қўрқиб қолдим.
Яхшиям қўлимни ушлаганини кўрмабди.
Бўлмаса гўшимни сихга тортиб, кўрага териб қўйган бўларди.
🍃🍃🍃
Икки кундан сўнг хонамиздан чиқиб, зиналардан пастлар эканман. Ворисни кабинетидан қандайдур ғўнғир-ғонғир овозлар эътиборимни тортди.
Қия очиқ эшикдан мўралаб. Ғалати аҳволга тушдим.
Ворис билан Зиёда бор экан
Энг менга ғалати туюлгани.
Кўрган манзарасидан эса бетоқатландим.
—Мени тушундингга.
Ворис уни бир тутам сочини қулоғи ортига ўтказди. Мен негадур ғалати бўла бошладим.
#Муаллиф
Гулинур
#Дилором_Қосимова
—Қўлим оғрияпти. -Машинадан судраб олиб тушиб уйга олиб кираётган пайти нолий бошладим. —Қўлингизни темирчидан заказ қилиб олганмисиз?
Охири хонамизга етиб кирдик.
—Шундай бурро тилинг билан Ифтихор билан нималарни гаплашдинг?
—Мен кўп гаплашмадим.
Унинг нигоҳлари мени адо қила бошлади. Қўрқув бутун танамни қамраб олди.
—Сен Мадина билан ҳам. Ифтихор билан ҳам танишсан. Бирини опам бирини акам дединг.
Мен уларни касбини жуда яхши биламан. ‐Ворисни гапларидан чўчир эдим. —Улар ички ишларда ишлашади.
Уни гапларидан ҳайратда эдим.
—Сиз Мадина опамни қаердан танийсиз? У ҳақда биласизми?
—Мадина опангни сендан яхши биламан.
Ҳеч нарса деёлмадим. Қаердан билар экан?
Унинг нигоҳларидан киприкларимни пир-пиратиб туравердим.
—Ирода, бир нарсани эшитиб уқиб ол. -У шу қадар жиддий гапирдику. —Агар ортимдан иш қилсанг. Сени соғ қўймайман. Яқинларинг бари қонун одамларими?
Жавоб бермадим. Киприкларим пириллаб кўзимни олиб қочдим.
У эса иягимдан тутиб ўзига қаратди.
—Жавоб бермадинг. -деди юзимни ҳар сантиметрини ўрганиб чиқди. —Ортимдан иш қилсанг. Шу найза киприкларинг асраб турган мовий кўзларингни. Бутун умрга кўрмаслигини таъминлайман.
Аблаҳ юрагимни туширди. Шундан кейин унга гапиришга ҳам қўрқиб қолдим.
Яхшиям қўлимни ушлаганини кўрмабди.
Бўлмаса гўшимни сихга тортиб, кўрага териб қўйган бўларди.
🍃🍃🍃
Икки кундан сўнг хонамиздан чиқиб, зиналардан пастлар эканман. Ворисни кабинетидан қандайдур ғўнғир-ғонғир овозлар эътиборимни тортди.
Қия очиқ эшикдан мўралаб. Ғалати аҳволга тушдим.
Ворис билан Зиёда бор экан
Энг менга ғалати туюлгани.
Кўрган манзарасидан эса бетоқатландим.
—Мени тушундингга.
Ворис уни бир тутам сочини қулоғи ортига ўтказди. Мен негадур ғалати бўла бошладим.