#НАСТАРИН 67.
#Дилором_Қосимова
—Шунча одамни ичида ҳижолат бўлмайсанми? -уни гапларидан кўзларим катта-катта очилиб, юзларим қизиб кетди. Қизариб кетганим аниқ.
—Нима деганиз бу? Мен билмасдим. -дедим кўзларимни олиб қочиб.
—Алдама! -сирли жилмайди. —Машинага чиқайлик истагингни бажараман. Машина ойналари танирофка қилинган. Ҳавфсиз жой.
Бу сафар кўзимга қўшилиб оғзим ҳам очилди. Аблаҳ, ярамас. Ўзимга келдимда. Ундан узоққа олдим ўзимни.
—Мен машинангизга чиқмайман. -дедим.
—Нега? -У янада сирли қаради.
—Фикри бузуқ экансиз! -дедим кўзларим пир-пираб.
—Буни қарангга, истак билдирган сизку, қабул қилган бизми фикри бузуқ?
Уни сайқалланган соқоли ярашган юзига бир лаҳза тикилиб қолдим. Киприклари жуда узун экан. Ҳатто қиз бола бўлиб меники бунчалик эмас.
—Мен кетдим. -дедим кейин ўзимни йиғиб оларканман.
—Ўзим ташлаб қўяман. -кетмоқчи эдим билагимдан тутиб қолди.
—Сиз билан кетмайман. -титроқ босди мени.
—Нега? -савол назари билан қараб турган Сардорга, нима деб жавоб беришни билмасдим айни дам. "Мени ўпиб олсангизчи?" дейманми?
Жуда ноқулай вазиятда қолгандим.
—Қўрқма! Мени ёнбошлатиб кетганинг учун, мен ҳам бир ҳазил қилай дегандим. -деди жилмайиб, ярамас аблаҳ. —Лекин тилингни бошқа ҳеч кимга кўрсатма, узиб оламан агар.
У ҳақида айтганим бор гап. Ҳазилим танирофка машина ҳақидагиси.
Ҳамма ўйларимга қарашларимдан англаб, изоҳ берди.
Бир уялдим, У кафедаги суҳбатга. Яъни мен уни ёнбошлаб қолган деган мотимга жавоб экан, Уни гаплари.
#Дилором_Қосимова
—Шунча одамни ичида ҳижолат бўлмайсанми? -уни гапларидан кўзларим катта-катта очилиб, юзларим қизиб кетди. Қизариб кетганим аниқ.
—Нима деганиз бу? Мен билмасдим. -дедим кўзларимни олиб қочиб.
—Алдама! -сирли жилмайди. —Машинага чиқайлик истагингни бажараман. Машина ойналари танирофка қилинган. Ҳавфсиз жой.
Бу сафар кўзимга қўшилиб оғзим ҳам очилди. Аблаҳ, ярамас. Ўзимга келдимда. Ундан узоққа олдим ўзимни.
—Мен машинангизга чиқмайман. -дедим.
—Нега? -У янада сирли қаради.
—Фикри бузуқ экансиз! -дедим кўзларим пир-пираб.
—Буни қарангга, истак билдирган сизку, қабул қилган бизми фикри бузуқ?
Уни сайқалланган соқоли ярашган юзига бир лаҳза тикилиб қолдим. Киприклари жуда узун экан. Ҳатто қиз бола бўлиб меники бунчалик эмас.
—Мен кетдим. -дедим кейин ўзимни йиғиб оларканман.
—Ўзим ташлаб қўяман. -кетмоқчи эдим билагимдан тутиб қолди.
—Сиз билан кетмайман. -титроқ босди мени.
—Нега? -савол назари билан қараб турган Сардорга, нима деб жавоб беришни билмасдим айни дам. "Мени ўпиб олсангизчи?" дейманми?
Жуда ноқулай вазиятда қолгандим.
—Қўрқма! Мени ёнбошлатиб кетганинг учун, мен ҳам бир ҳазил қилай дегандим. -деди жилмайиб, ярамас аблаҳ. —Лекин тилингни бошқа ҳеч кимга кўрсатма, узиб оламан агар.
У ҳақида айтганим бор гап. Ҳазилим танирофка машина ҳақидагиси.
Ҳамма ўйларимга қарашларимдан англаб, изоҳ берди.
Бир уялдим, У кафедаги суҳбатга. Яъни мен уни ёнбошлаб қолган деган мотимга жавоб экан, Уни гаплари.