30-kuni aylanish chiqgandik kursdagilar bilan Eski shaharga. Yo'lda bir ayolni ko'rdim musurlarni yig'ayotgan edilar bitta-bitta. Bir ikkitasini olib yordam berganday bo'ldim, keyin esa rahmat borizga shukur dedim. O'sha paytdagi u kishini tabassumlari va ichimdan o'tganlarni qo'shsak unutilmas feeling bo'ldi. Alloh shunaqa insonlarni ajrini bersin.

Manga yaqin yurgan insonlarga, do'stlarimga iloji boricha aytamanki ko'chada, yo'lda ketayotganingizda qo'lizda nima bo'lsayam befarosatlarcha yerga uloqtirmang deb! Bir marta, 2 marta esidan chiqadimi, o'zim olaman o'sha narsani dars bo'lishi, o'zidan uyalishi uchun!

Ekologiya haqida bilmasimdan oldinroq, Dinara o'rtog'im aytgandi, yerga tashlagan narsangiz toki chirib ketmagunga qadar sizni qarg'aydi deb! (Albatta, tabiiy orgaanik narsalar bundan mustasno)

Bilaman musurni yerga tashlamasdan, maxsus qutilarga solish hammamizni qo'limizdan keladi! Birov bizni orqamizni tozalab yurishi kerak emasku. Shu narsaga yil boshidan odatlanaylik do'stlar.
Boshqa atrofingizdagilarni ham odatlantiring. Yonizda musur tashlamasin. O'zi o'rganib ketadi keyinchalik, men kabi, siz kabi.

Ekologiyaga, o'zimizni atrof-muhit, o'zligimizga bu qadar e'tiborsiz bo'lmaylik!

Kichik qadamlar ham katta ahamiyatga ega.