Xalqaro munosabatlar: tinchlik va urush o‘rtasida
Men xalqaro munosabatlar yo‘nalishida ta’lim olyapman. Ammo shu sohani o‘rganar ekanman, unga bo‘lgan nafratim ortib bormoqda.
Biz xalqaro munosabatlar deganda davlatlar o‘rtasidagi diplomatik aloqalar, tinchlik muzokaralari, taraqqiyot va hamkorlik haqida o‘ylaymiz. Ammo haqiqat shuki, bu soha nafaqat davlatlar o‘rtasidagi munosabatni yaxshilaydi, balki urushlarni ham keltirib chiqaradi. Kimdir diplomatiya orqali murosaga kelishga urinayotgan bo‘lsa, yana kimdir aynan shu munosabatlar orqali urushlar boshlanishiga sabab bo‘lyapti.
Ohirgi ma’lumotlarga ko‘ra, bir yil ichida dunyo bo‘ylab 1,7 trillion AQSh dollari harbiy sohaga va qurol-yarog‘ sotib olishga sarflangan. 1,7 trillion! Tasavvur qiling, agar shu pul insonlarning ta’limi, sog‘lig‘i, turmush darajasini yaxshilash uchun ishlatilganda edi, dunyo qanchalar farovon bo‘lar edi?
Ammo bu pullar odamlarga emas, qurollarga ketmoqda. Millionlab odamlar ochlik va kasalliklardan azob chekayotgan bir paytda, milliardlab dollarlar o‘lik kapitalga aylanib, qurol ishlab chiqaruvchilarning hisob raqamlarini to‘ldiryapti.
Men bu sohadan nafratlanaman. Chunki u faqat tinchlik uchun emas, urush uchun ham xizmat qiladi. Dunyo shu qadar ziddiyatli va shafqatsizki, eng katta biznes — bu insonlarni o‘ldirishga mo‘ljallangan sanoat.
Bu tizim qachon o‘zgaradi? Yoki hech qachonmi?..
Men xalqaro munosabatlar yo‘nalishida ta’lim olyapman. Ammo shu sohani o‘rganar ekanman, unga bo‘lgan nafratim ortib bormoqda.
Biz xalqaro munosabatlar deganda davlatlar o‘rtasidagi diplomatik aloqalar, tinchlik muzokaralari, taraqqiyot va hamkorlik haqida o‘ylaymiz. Ammo haqiqat shuki, bu soha nafaqat davlatlar o‘rtasidagi munosabatni yaxshilaydi, balki urushlarni ham keltirib chiqaradi. Kimdir diplomatiya orqali murosaga kelishga urinayotgan bo‘lsa, yana kimdir aynan shu munosabatlar orqali urushlar boshlanishiga sabab bo‘lyapti.
Ohirgi ma’lumotlarga ko‘ra, bir yil ichida dunyo bo‘ylab 1,7 trillion AQSh dollari harbiy sohaga va qurol-yarog‘ sotib olishga sarflangan. 1,7 trillion! Tasavvur qiling, agar shu pul insonlarning ta’limi, sog‘lig‘i, turmush darajasini yaxshilash uchun ishlatilganda edi, dunyo qanchalar farovon bo‘lar edi?
Ammo bu pullar odamlarga emas, qurollarga ketmoqda. Millionlab odamlar ochlik va kasalliklardan azob chekayotgan bir paytda, milliardlab dollarlar o‘lik kapitalga aylanib, qurol ishlab chiqaruvchilarning hisob raqamlarini to‘ldiryapti.
Men bu sohadan nafratlanaman. Chunki u faqat tinchlik uchun emas, urush uchun ham xizmat qiladi. Dunyo shu qadar ziddiyatli va shafqatsizki, eng katta biznes — bu insonlarni o‘ldirishga mo‘ljallangan sanoat.
Bu tizim qachon o‘zgaradi? Yoki hech qachonmi?..