thekami

Har kuni ertalab kimlargadir ko'rsatib qo'yish uchun o'rningdan turib harakat qilma. Har kuni o'zing bilan kurash. Nafsing bilan kurash. Miyangdagi bema'ni fikrlar va bahonalar bilan kurash. O'zingga qanchalik kuchliligingni ko'rsatib qo'y.

Eng qiyini esa o'zingga bergan va'daningni bajarish bo'lib qoladi.

#formyself

Qandaydir motivatsion gap bo'lishi mumkin, lekin menga shu yordam beryapti.

Yoshligimizda doim biz havas qilgan hammani qutqaruvchi qahramonlarimiz shunchaki kapilatizm va liberalizmning mahsuli bo'lsa o'zingizni qanday his qilasiz? The Boys seriali esa shu haqida. Meni hayron qoldirgani hozirgi Amerikani yoki umuman g'arbni haqiqiy yuzi ochib berilgani. O'zlari super qahramonlar yaratishadi lekin bu qahramonlarga nega kerak? Albatta yovuzlarga qarshi kurashish uchun. Qanchalik yozuvlar yomon va katastrofa katta bo'lsa, shuncha shov-shuv bo'ladi. Bu esa o'sha qahramonlarni reputatsiyasiga yanada foyda olib keladi. Yovuzlar qayerdan paydo bo'ladi? Bu serialning qaymoq joyi. Amerika siyosatini yashirmay ochib tashlashibdi. Hayron qoldim.

Bu serialni yaqinlarimdan hech kim tavsiya qilganini ko'rmaganman. Balki marvel ixlosmandlariga yoqmas. Lekin menga shunaqa asli reallik qanaqa bo'lishini ko'rsatadigan filmlar yoqadi.

"Hammadan kuchli bo'lish rostan ham qiyin. Bu yolg'izlanishga olib keladi. Xudolar bu og'riqni his qilmasligi kerak, Ryan. Bizni borimiz shunday. Biz Xudolarmiz." deydi bosh superqahramon Homelander. Aslida kuchsiz tomonlarga ega bo'lish, bularni ustida ishlash ham oddiy odamning bu dunyodagi yerdagi sayohatini bir qismi deb bilaman.

Serailni 2-sezonini yarmidaman lekin nimadir yozgim keldi. Uzmovidan o'zbekchasini topasiz. Lekin oxirgi 8ta qism chiqmagan ekan. Inglizcha va ruscha ko'radiganlar qayerdan topishni biladiku to'g'rimi?!

@the_kami

Baxtni menga yetishmayotgan narsalardan izlashni to'xtatdim.

Manfaatsiz do'stlik, sevgi, munosabat...

Tashqaridan chiroyli ko'rinadi. Hamma istaydi shunday munosabat. Lekin loyiqmizmi shunga? Xonaningizni bir burchagiga kirib ketganda, xabar oladigan do'stingiz bormi? "Yur aylanib kelamiz" deb, gallareya, muzey yoki miyangiz dam oladiygan joyga sudiraydigan tanishingiz bormi? Yoki o'zingiz shunaqamisiz? Oson emas, chuqur depressiyaga kirib qolgan odam bilan yurish. U indamaydi, oldingidek bo'lolmaydi, motivatsiya berolmaydi, balki yonidagini ham ezib yuborishi mumkin. Bunaqa odamlar qochishga harakat qiladi. Lekin yaqinlari yordam berishi mumkin. Yillar davomida yonida bo'lgan insonlari hech qanday manfaatsiz yana umid bag'ishlashi mumkin. Men shunday munosabat istaganman. Va manimcha "i'm blessed". Eng katta qovunlarimda ham, siqilganimda ham shu yerda bo'lganlarga adushe rahmat. Aslida rahmatni o'zi ham oddiy va arzimasdek tuyilyapti. Bu borada hislarimni ochib berolmayman hozircha.

Nega kanalda yo'q bo'lib qolaman? Nega yozmay qo'yaman? Chunki miyam bo'shab qoladi. Umuman fikr kelmaydi, va hech narsani his qilmayman. Buni hamma ham tushunmaydi. Kanalga esa qayerdandir copy-paste qilingan narsalar tashlolmayman, yoki ashula/rasmlar bilan olib ketolmayman.

His qilgan, o'rgangan, tajriba qilganlarim haqida yozish yoqadi. Bir necha yildan keyin qanchalik krinj ko'rinmasin, yozishdan doim zavq olganman.

Endi yuradimi kanal? Va'da berolmayman. Agar hislar va fikrlar qaytib kelsa, yurishda davom etadi. Bo'lmasa, bo'lguncha harakat qilamiz.

Bir narsalar deging keladi, lekin so'zlaring uvol bo'lishidan qo'rqib jim turasan. Aslida ham ichingda endi tiriltirayotgan katta olamingni yana larzaga keltirishni xohlamaysan. Qo'rqasan. Yana zulmatga aylansachi hammasi. Oldingidan ham chuqurroqqa tushib ketsangchi?!

O'zingi asra. Dunyoyingni asra.

Tanlov bu erkinlik, erkinlik bu fazilat
©Hamid Sodiq

Rivojlangan mamlakatlar nega rivojlangan? Bu bir necha faktorlarga bog'liq. Eng katta sababi esa u yerdagi fuqorolar yoshlikdan tanlov erkinligiga egaligida. Maktabdan boshlab o'zlari qiziqqan fanlarni tanlay olishadi. Xatto o'zlari xohlagan kiyim yoki ovqat kabi oddiy narsalarni tanlashga ota-onalar imkon berishadi. Bu desicion making (qaror qabul qila olish) skillini rivojlantiradi.

Katta bo'lib biz esa universitetda fan tanlay olmaymiz. Ko'p xollarda dekanat tanlab beradi. Bundan bir necha yil oldin bittagina universitetga topshira olishgan. Tanlov huquqlarimiz bundan ham kam bo'lgan.

Hayotingni butun umrini bog'laydigan insonni ham tanlay olmasliging boshqa daraja.

Ozgina tafakkur qilsak bu narsa zanjir bo'lib siyosatga ulanib ketganini ko'rishimiz mumkin.

Bir insoning bo'lsa, u bilan kim tuqqani, kim erga teygani, mashhurlar nima qilayotgani, hayotdagi maishiy muammolardan boshqa gaplashadigan mavzuying juda ko'p bo'lsa. Fonga sevimli ashulangni qo'yib chatlashsang...

Xa, men shunaqasini topdim, nihoyat. Oq qora hayotga jicha rang kirdi.

Hazillashib ham yangi kelin bo'lganlardan "yangilik bormi" deb so'ramayman. Birinchidan, bu men uchun kulgili emas, jirkanch savol. Ikkinchidan, o'zi shundog'am emotsional va jismonan charchagan odamni battar ezishdan yiroqman.

Va so'ngida men depressiyani qabul qildim, undan nafratlanishni to'xtatdim, birga yashashni boshladim, u bilan birga harakat qilishga qaror qildim, u ham bir qismim ekaniga amin bo'ldim.