**
Күндөр өтүп, эсиме келесиң сен,
Себебин билесиңби эмнеликтен.
Сен кеткенде жылмайып кала бергем,
Деңиздин толкунундай термелип мен.

Сен ошондо айттың мага, кечир дедиң,
Ошондо эле сага айткам кечиргеним.
Унчукпастан сени анан кечирдим да,
Мен өзүмдү эч качан кечирбедим.

Сен бар кезде өмүрүм толукталган,
Сен жок кезде ичке арман толуп калган.
Сен экөөбүз коштошкон күндөн бери,
Жүрөк байкуш оорукчан болуп калган.

Бул өмүрдө сен деп соккон жүрөктү,
Неге мынча жек көрөсүң түшүнбөйм.
Балким мени унуткансың чын эле,
А мен сени жүрөгүмдөн түшүрбөйм.

Ачылбек уулу Нурзаман