#finished
Nazar Eshonqul ijodiga doimo ramziylik sifatida qarayman. Aytilgan gaplarning aslida ikkinchi tomoni borligiga ishonaman. Ba’zan bu ikkinchi tomonni ochishga, ko‘rishga biroz g‘o‘rlik qilgan bo‘lsam, ba’zida mohiyatni tushunib quvonaman.
"Momoqo‘shiq"da shaharlikka aylangan, qishlog‘ini unutib, yuksak san’at hamma narsadan kechishga arziydi deb hisoblaydigan Shamsi Saloh ismli shoir bosh qahramonlardan biri. Tarozining ikkinchi pallasida esa eri, oilasi uchun iste’dodidan, jamiyki boridan kechishga shay Muazzam.
Bu asar hech bir ramziylik izlanmasdan boricha anglansa ham go‘zal g‘oyalarni o‘zida jamlaydi. O‘quvchini entiktiradi, bir dam yengil nafas olishga qo‘ymaydi.
Men esa Shamsi Salohni zamonaviy madaniyat, Muazzamni uzoq yillik ildizidan uzilmagan, uzilishni istamagan dono o‘zbek millati deb tasavvur qildim. Har bir voqelikni aynan shu tasavvur bilan o‘qidim. Ana shunda asarning "dozasi" bir-necha karra ortdi. Mazasi ham shunga yarasha bo‘ldi.
Shamsi Saloh: "Buyuklik uchun odam o‘zini, zarur bo‘lsa oilasini ham qurbon qilishi kerakligini tushunmaysizmi?" deya o‘z falsafasini tushuntirishga urinadi. Muazzam tomon esa oila, or va nomus juda muhimligi, ayni shular bu millat uchun asosiy o‘lchov ekanini bildirish asnosida: "Siz bu xalqni bilmas ekansiz. U homiylikka muhtoj emas… U sizning muruvvatingizsiz ham buyukdir…" deya fikrlariga nuqta qo‘yadi.
Albatta, bu mening o‘z dunyoqarashim bilan asardan anglaganlarim. Siz umuman boshqa ma’no va mazmun chiqarishingiz ham mumkin. Bu juda tabiiy. Asarni o‘qiganda qancha ko‘p ma’no anglash mumkin bo‘lsa, u shuncha kuchli hisoblanadi deyishadi.
Xo‘sh, sizning bu asar haqida fikringiz qanday? O‘qimagan bo‘lsangiz ro‘yxatingizga kiritib qo‘yishni unutmang. Yoqimli mutolaa.
🕊Telegram 📱Instagram
Nazar Eshonqul ijodiga doimo ramziylik sifatida qarayman. Aytilgan gaplarning aslida ikkinchi tomoni borligiga ishonaman. Ba’zan bu ikkinchi tomonni ochishga, ko‘rishga biroz g‘o‘rlik qilgan bo‘lsam, ba’zida mohiyatni tushunib quvonaman.
"Momoqo‘shiq"da shaharlikka aylangan, qishlog‘ini unutib, yuksak san’at hamma narsadan kechishga arziydi deb hisoblaydigan Shamsi Saloh ismli shoir bosh qahramonlardan biri. Tarozining ikkinchi pallasida esa eri, oilasi uchun iste’dodidan, jamiyki boridan kechishga shay Muazzam.
Bu asar hech bir ramziylik izlanmasdan boricha anglansa ham go‘zal g‘oyalarni o‘zida jamlaydi. O‘quvchini entiktiradi, bir dam yengil nafas olishga qo‘ymaydi.
Men esa Shamsi Salohni zamonaviy madaniyat, Muazzamni uzoq yillik ildizidan uzilmagan, uzilishni istamagan dono o‘zbek millati deb tasavvur qildim. Har bir voqelikni aynan shu tasavvur bilan o‘qidim. Ana shunda asarning "dozasi" bir-necha karra ortdi. Mazasi ham shunga yarasha bo‘ldi.
Shamsi Saloh: "Buyuklik uchun odam o‘zini, zarur bo‘lsa oilasini ham qurbon qilishi kerakligini tushunmaysizmi?" deya o‘z falsafasini tushuntirishga urinadi. Muazzam tomon esa oila, or va nomus juda muhimligi, ayni shular bu millat uchun asosiy o‘lchov ekanini bildirish asnosida: "Siz bu xalqni bilmas ekansiz. U homiylikka muhtoj emas… U sizning muruvvatingizsiz ham buyukdir…" deya fikrlariga nuqta qo‘yadi.
Albatta, bu mening o‘z dunyoqarashim bilan asardan anglaganlarim. Siz umuman boshqa ma’no va mazmun chiqarishingiz ham mumkin. Bu juda tabiiy. Asarni o‘qiganda qancha ko‘p ma’no anglash mumkin bo‘lsa, u shuncha kuchli hisoblanadi deyishadi.
Xo‘sh, sizning bu asar haqida fikringiz qanday? O‘qimagan bo‘lsangiz ro‘yxatingizga kiritib qo‘yishni unutmang. Yoqimli mutolaa.
🕊Telegram 📱Instagram