Расули акрам (с.а.в.о.) нинг вафотлари яқин қолганида, шу қадар йиғладиларки, куз ёшлари муборак юзларидан оқиб тушарди. Сўрашди: “Ё Расулаллоҳ! Йиғлашингиз сабаби недур?” Дедилар: “Фарзандларим учун йиғлаяпман. Умматимнинг ёмонлари мендан кейин авлодимга нисбатан нималар қиладилар. Гўёки қизим Фотимани кўраётгандекман, мендан кейин унга зулму ситам қиладилар. У нидо қилади “эй отажон!”-деб, аммо ҳеч кимса умматимдан унга ёрдам бермайди”. Бу гапларни Фотима (с.а.) эшитиб йиғладилар, Расули акрам (с.а.в.о.) марҳамат қилдилар: “Эй қизим, йиғлама”. Фотима (с.а.) дедилар: “Сиздан кейин менга ёмонлик қилишларини ўйлаб йиғламайман, балки сиздан жудо бўлаётганим учун йиғлаяпман.” Ҳазрат марҳамат қилдилар: “Сенга башорат бераманки, эй қизим! Зудлик билан менинг ёнимга келиб қўшиласан. Сен Аҳли Байтим ичидан менга биринчи бўлиб қўшиласан.”
Ҳазрат имом Ҳасан (а.с.) ва имом Ҳусайн (а.с.) эшикдан кириб келиб дедилар: “Эй Асмо, нега онамиз шу маҳал уйқуга кетганлар?”. Асмо деди: “Онангиз уйқуга кетмабди, Аллоҳнинг раҳматига муттасил бўлди”. Сўнг имом Ҳасан (а.с.) ўзларини ҳазратнинг бағриларига отиб, нуроний юзларидан ўпиб дердилар: “Эй онажон, руҳим танамдан жудо бўлишидан олдин, мен билан суҳбатлашинг”. Ҳазрат имом Ҳусайн (а.с.) оёқларига йиқилиб, уларни ўпиб дедилар: “Эй онажон, менман фарзандингиз Ҳусайн, юрагим ёрилиб дунёдан кетишимдан олдин, мен билан сўзлашинг”. Кейин Асмо деди: “Эй Расули акрам (с.а.в.о.) нинг икки жигар гўшаси, боринг отангизга хабар беринг. Онангизнинг вафот этгани хабарини ул ҳазратга етказинг”. Кейин улар кўчага чиқиб, масжидга яқин қолганларида баланд овоз билан йиғлашни бошладилар. Саҳобалар олдиларига югуриб чиқиб, дедилар: “Эй Расули мукаррам (с.а.в.о.) нинг фарзандлари йиғлашингиз боиси недур? Ҳақ таоло ҳаргиз кўзларингизни гирён айламасин. Ёки жаддингизни соғиндингизми, ул ҳазрат билан мулоқот қилиш иштиёқи ила йиғлаяпсизми?” Дедилар: “Онамиз оламдан ўтиб қолдилар”, вақтики ҳазрати Амирал муъминийн Али (а.с.) ушбу қўрқинчли хабарни эшитиб, эшикни олдига йиқилдилар. Муборак юзларига сув сепганларидан кейин, ўзларига келиб дердилар: “Сендан кейин ўзимга тасалли бериш учун кимнинг олдига борай?”.
Манбалар асосида Саййид Камол Шарипов тайёрлади махсус "Панжоб" канали учун.
http://t.me/panjob_masjidi
Ҳазрат имом Ҳасан (а.с.) ва имом Ҳусайн (а.с.) эшикдан кириб келиб дедилар: “Эй Асмо, нега онамиз шу маҳал уйқуга кетганлар?”. Асмо деди: “Онангиз уйқуга кетмабди, Аллоҳнинг раҳматига муттасил бўлди”. Сўнг имом Ҳасан (а.с.) ўзларини ҳазратнинг бағриларига отиб, нуроний юзларидан ўпиб дердилар: “Эй онажон, руҳим танамдан жудо бўлишидан олдин, мен билан суҳбатлашинг”. Ҳазрат имом Ҳусайн (а.с.) оёқларига йиқилиб, уларни ўпиб дедилар: “Эй онажон, менман фарзандингиз Ҳусайн, юрагим ёрилиб дунёдан кетишимдан олдин, мен билан сўзлашинг”. Кейин Асмо деди: “Эй Расули акрам (с.а.в.о.) нинг икки жигар гўшаси, боринг отангизга хабар беринг. Онангизнинг вафот этгани хабарини ул ҳазратга етказинг”. Кейин улар кўчага чиқиб, масжидга яқин қолганларида баланд овоз билан йиғлашни бошладилар. Саҳобалар олдиларига югуриб чиқиб, дедилар: “Эй Расули мукаррам (с.а.в.о.) нинг фарзандлари йиғлашингиз боиси недур? Ҳақ таоло ҳаргиз кўзларингизни гирён айламасин. Ёки жаддингизни соғиндингизми, ул ҳазрат билан мулоқот қилиш иштиёқи ила йиғлаяпсизми?” Дедилар: “Онамиз оламдан ўтиб қолдилар”, вақтики ҳазрати Амирал муъминийн Али (а.с.) ушбу қўрқинчли хабарни эшитиб, эшикни олдига йиқилдилар. Муборак юзларига сув сепганларидан кейин, ўзларига келиб дердилар: “Сендан кейин ўзимга тасалли бериш учун кимнинг олдига борай?”.
Манбалар асосида Саййид Камол Шарипов тайёрлади махсус "Панжоб" канали учун.
http://t.me/panjob_masjidi