НАВИШТАИ ХУДО!
Аз Абдуллоҳ ибни Аббос (р) ривоят аст, ки рӯзе Расули Худо (с) ӯро ба маркаби худ савор намуда, фармуд:
«Эй писар, ба ту чанд чизе меомӯзам, дар хотир нигах. дор! Амру наҳйи Худоро риоят бикуи, то Худованд туро хифз кунад. Худоро ба ёд овар, то ӯро ҳамеша дар назди худ биёбӣ. Ҳар вақт чизе мехоҳӣ‚ танҳо аз Худо бихоҳ. Ва ҳар гоҳе мадад хостӣ, танҳо аз Худо бихоҳ. Ба таҳқиқ бидон, ки агар ҳамаи мардумон бар сарат ҷамъ оянду ба ту манфиате расонидан хоҳанд, аз ҳадди навиштаи Худованд манфиати бештаре расонида наметавонанд. Ва агар тамоми инсонҳо чамъ оянду ба ту зараре расонидан хоханд, аз хадди навиштаи Худованд зарари бештаре расонида наметавонанд.
📚 Дурдонаҳои ҳақиқат
Аз Абдуллоҳ ибни Аббос (р) ривоят аст, ки рӯзе Расули Худо (с) ӯро ба маркаби худ савор намуда, фармуд:
«Эй писар, ба ту чанд чизе меомӯзам, дар хотир нигах. дор! Амру наҳйи Худоро риоят бикуи, то Худованд туро хифз кунад. Худоро ба ёд овар, то ӯро ҳамеша дар назди худ биёбӣ. Ҳар вақт чизе мехоҳӣ‚ танҳо аз Худо бихоҳ. Ва ҳар гоҳе мадад хостӣ, танҳо аз Худо бихоҳ. Ба таҳқиқ бидон, ки агар ҳамаи мардумон бар сарат ҷамъ оянду ба ту манфиате расонидан хоҳанд, аз ҳадди навиштаи Худованд манфиати бештаре расонида наметавонанд. Ва агар тамоми инсонҳо чамъ оянду ба ту зараре расонидан хоханд, аз хадди навиштаи Худованд зарари бештаре расонида наметавонанд.
📚 Дурдонаҳои ҳақиқат