Ўқинг...фақат йиғламанг!

ҲАЙРЛИ ТУН.

Сизга албатта бахт, омад
келади.

Сабабини ўзингиз билмайсиз!

Лекин, ишонинг, бунинг учун
кимдир ҳаққингизга чин қалбдан
дуо қилгани, ёки

Аллоҳ ризоси учун қилган ва
эсингиздан чиқарган бирор яхши
амалингиз сабаб бўлган бўлади.

Шунинг учун, кичик бўлса ҳам,
арзимас санамай яхшиликларда
давомли бўлинг!

Аллоҳ сизга ғам ➖андуҳ
ораламайдиган бахт ➖саодат
беришини сўраб, хайрли тун
тилаймиз! Аллоҳнинг паноҳида
бўлин❕

ТУНИНГИЗ ОСУДА ЎТСИН!

Ўқинг... Фақат йиғламанг!

​​​Эркинлик...

—Якшанба  куни болаларингни олиб бизникига кел! Хўжайин ҳам ўртоқлари билан тоққа кетадилар, уйда бўлмайдилар!
Холаваччаси бўлмиш Камоланинг таклифидан сўнг уч кун турмуш ўртоғига ялиниб, кўндиришга эришган Маъсума қолган уч  кунни ҳаяжон ва тайёргарлик билан ўтказди. Айтилган куни эрталаб кеча тайёрлаган пишириғини кўтариб йўлга чиқди. У Сергелидан ҳали метро, ҳали маршрутка қилиб Дўрмонга етиб келгунича тинкаси қуриб кетди. Ўғиллари жуда шўх; метрода бир-бирини қувлаб безор қилди, маршруткада бетоқат бўлиб "Қачон етамиз!", " Яна қанча қолди? "деган тинимсиз сўроқлари билан бошини оғритиб юборди.
У бир-биридан ҳашаматли ҳовлилар оралаб  дугонасининг уйини топиб борди.
Ҳашаматли ҳовли яқинда таъмирдан чиққанлиги шундоқ сезилиб турарди. Уни Камолани ўзи кутиб олди. Уйда ҳам ясаниб олган ўртоғи болаларини қучоқлаб,  ўзини бағрига босиб кўришгач, уни дид билан солинган   икки қаватли уйга ярашиб тушган, ҳовлининг четроғида  шийпонга ўхшаб қурилган, тепаси нақшлар билан ёпилган, устунли, тўрт томони очиқ айвонга таклиф қилди.
Маъсума бу қадар ҳашаматни кўраман деб ўйламаганди, ўзини ўнғайсиз ҳис эта бошлади.
Ҳали уни, ҳали буни дастурхонга қўйган дугонаси болалар тўккан ушоқни ҳам кўздан қочирмай териб олиб кетарди.
Камоланинг ҳам унинг  болалари тенги ўғиллари бор экан, сал ёввойироқ кўринди кўзига, ўзини одамдан тортиб турар экан...
Рухсат теккач, Маъсуманинг ўғиллари бассейнга қараб чопқиллаб кетди...Бироздан сўнг қўлидан телефони тортиб олинган мезбон болалар ҳам сувга тушди.
Камоланинг ўғли қаёқдандир топиб келган коптокни сув ичида бир-бирига  отиб, қийқириб ўйнай бошладилар. Бир пайт Маъсуманинг ўғли  бассейндан тушиб, коптокни йўлак томонга қараб тепди. Сувдан чиққан копток деворга урилди. Камола ўтирган жойида бақирди
—Деворни расво қиласан, Комрон, унақа қилма! Бор, чўмил!
Бироз ўтиб кичик ўғли ҳовлидаги гулларни уза бошлади, дугонаси ўтирган жойидан танбеҳ берди
—Вой, Имрон, фасадни бузасан, болам, тегма гулларга!
Маъсума болаларининг беодоблигидан уяла бошлади.
Ҳали сувга кириб, ҳали сувдан чиқиб, қувламачоқ ўйнаётган ўғилларини тўхтатишнинг иложи йўқ эди. Ҳаммасидан ёмони зинадан кўтарилаётган Камрондан  ўзиб кетмоқчи бўлган Имроннинг туртиниб, катта гулдонни синдириб қўйгани бўлди. Ўрнидан отилиб турган Камола "Ишқилиб вазам синмаган бўлсин, буюртма қилиб обкелтиргандик  Хитойдан",—деганча уйга кириб кетди...
Дугонаси овқат маҳали ҳам бир-бирини туртиб ўтирган болаларини кўздан қочирмасликка ҳаракат қилди, аммо, улгурмади, Имрон косани сураман деб шўрвани тўкиб юборди.
—Вой, куйиб қолмадинг-ми?Маъсума ўғлини пайпаслай бошлади.
—Кўрпачаям расво бўлди, янги қавитган эдим,— дугонаси дарҳол нам салфетка билан тозалашга тушди...
Келганига минг пушаймон бўлган Маъсума болаларнинг орқасидан ҳай-ҳайлаб юрган дугонаси билан  тузук-қуруқ гаплашиб ҳам ўтирмади, ҳижолатдан нима еб, нима ичганиниям билмади...
Сувдан амаллаб чиқариб олган ўғилларини кийинтириб, хайрлашаётганда дугонасининг кўнгил учун
—Шунақа қилиб келиб туринглар, мана уйимизни кўриб олдинг,—деб айтган гапларига
—Ўзинг ҳам бор, болаларингни олиб,—дея хайрлашди.
Шунча тўполон қилиб ҳам чарчамаган болалар метронинг узун йўлаклари ичида ҳали ҳам у ёқдан бу ёққа югурар эдилар.
Ўз ўйлари билан ўтирган Маъсума болалигини эслади. Онаси қайси қариндошининг уйига борса, албатта, болалардвн бирини олиб кетар, "Бир-бирини танисин",-дер эди. Уларнинг уйида ёз бўйи қариндош-уруғларнинг болалари бўлар, Камола бутун ёз уларникидан кетмасди. Истаганча тўполон қилиш,
" бекинмачоқ"," қувламачоқ", "беш тош"," ўртага тушар",-ўйнашар, бирор нимани синдириб қўйишса,  катталар "Келган бало шунга урсин", деб қўяр, ҳеч ким  " Жим бўл", демас, боласининг овозини ўчириш учун қўлига телефон бериб қўймас эди.
Кўзларида ёш айланди.
Катта ўғлининг
Барибир кичкина бўлса ҳам ўзимизнинг уйимиз яхши-я, ойи,—деган овозидан бошини кўтарди
Нимага?
Чунки синадиган вазамиз йўқ гапга қўшилди кичиги
Маъсума боласини қучаркан, беихтиёр кулиб юборди.
Феруза Салходжаева.

Ўқинг... Фақат йиғламанг!

Сукут сақлашнинг етти фойдаси

1. Сукут — ҳеч қандай ҳаракатсиз ибодат.
2. Сукут — тақинчоқсиз зийнат.
3. Сукут — салтанатсиз ҳайбат.
4. Сукут — деворсиз қўрғон.
5. Сукут — бирор кимсадан узр сўрашга беҳожатлилик.
6. Сукут — икки елкадаги фаришталарга истироҳат.
7. Сукут — жоҳилларнинг айбини яширадиган тўсиқ.

Ўқинг...Фақат йиғламанг!

Муаммо нима?

Кечирмаслик, айблаш, нолиш, хафа бўлиш, кутиш, соғиниш, кўнгил қолиши, жахл қилиш замирида сизнинг кечаги кун билан яшашингиз ётади!

Орқага қараманг!
Кечиринг!
Кечинг!
Унутинг дуо айланг!
Орқага қараманг!
Соғинманг, кутманг!
Орқага йўл йўқ!
Жахлни йиғиштириб келажак сари олға босинг!
Сиз албатта енгасиз !

Ўқин..Фақат йиғламанг!

Фарзанд билан бойликни эрта - кечи йук...

Зулфия 23 ёшида холасига келин бўлди. Янги келинчак хаётининг энг ширин онларини бошидан кечириб, келинлик вазифасини ҳам маромига етказарди. Тонг саҳардан ҳамма жойни саранжом-саришта қилиб, нонушта тайёрлаб қўярди. Елиб югуриб куни билан уй ишларини қилар, икки қўлида кўксида холасини хурматини жойига қўярди.
Икки ёш жуда бахтли эдилар. Бир-бирларини қаттиқ севишарди. Хамма ёшларга ҳавас кўзи билан қарашарди.
Аммо орадан бир йил ўтсада Зулфия хомиладор бўлмади. Турмуш ўртоғи бир ярим йил ўтгандан кейин Россияга ишлагани мусофир юртларга кетди. Қайнонасининг 9 та фарзанди бор эди. Оила катта, оилада шунга яраша иш хам бор. Зулфия 2 йилдай қайнонасининг хизматини қилди. Учинчи йили турмуш ўртоғи Зулфияни: "Кел бирга ишлаймиз " - деб ёнига чақирди.
Шу пайтлари кунига бир амаллаб қозон қайнарди. Тирикчиликлари унча яхши эмасди. Қайнонаси бисотидаги 2 та қўйни сотиб, Зулфияни йўлига йўл кира қилиб берди. Балки ҳаво алмашса бўйида бўлиб қолар, фарзандли бўлар деб Зулфияни Россияга турмуш ўртоғининг ёнига юборди. Россияда Зулфия 4 йил турмуш ўртоғи билан бирга ишлади... Аммо бу ўтган 4 йил ичида фарзанд кўриш учун, бормаган доктори қолмади. Докторларга кўринишди, даволанишди эр-хотин барибир файдоси бўлмади.
Эр-хотин Россиядан келиб, уч ой қайнонаси билан бирга яшашди.Зулфияга нисбатан қайнонаси ўзгариб қолган эди. Тўғри ҳаммаям фарзандини бахтини ўйлайди. Фарзандимдан зурриёд қолса,- дея.
Бир куни Зулфия қўшнилардан қайнонасининг эрига: —" Бошқага уйлантираман, қачонгача бефарзанд ўтмоқчисан. Менинг хам орзуларим бор. Набира суюб эркаласам, маҳаллага дастурхон ёзиб набира тўйлар қилсам дейман" деган гапини эшитиб қолади. Шу куни Зулфия кечаси Оллохга нола қилиб:
—Эй Яратган эгам. Марҳаматингни мендан дариғ тутма. Менга хам фарзанд бер. Она бўлиш бахтидан бенасиб қилма. Сен мархамати кенг зотсан Сендан мол дунё, бойлик сўрамайман. Фақат тирноққа зор қилма. Мен хам бағримга фарзанд қучай, алла айтай. Менинг бу орзуларим менга армон бўлмасин. Раҳм қил Оллохим,- деб йиғлаб тонгни оттирди. Турмуш ўртоғи кўнгил бериб:
— Зулфия, кўп сиқилавермагин албатта биз фарзандли бўламиз Фарзанднинг эрта-кечи йўқ. Муҳими биз-бирибиримизни севамиз. Балки Яратганнинг бизга юборган синовидир бу. Онаси тушкунликка тушма. Сабр қилайлик, - деб далда бўлди.
Турмуш ўртоғи бирон марта Зулфияга фарзандимиз бўлмади дея нолимади. Асло умидини сўндирмади. Зулфияга ҳам сабрли бўлишни ўргатди...
Шу зайлда кунлар ўтаверди. Уч ойдан кейин улар янги ҳовли олиб, янги уйга кўчиб ўтишди. Турмуш ўртоғи олти ой ўтиб яна Россияга кетди. Зулфия эса ёлғизликдан бефарзандликдан сиқилиб йиғлаб - йиғлаб оларди. Кўчада болаларни кўрса хам уйига кириб, фарзанд сўраб Оллоҳга нола қилиб тўйиб-тўйиб йиғларди.
Бир куни тоғасининг хотини келиб Зулфияга:
— "Қайнонангиз ўғлимни уйлантираман деябди" деди.
Бу гапни эшитган Зулфия кечаси билан ухлай олмай, эрталаб қайнонасининг ёнига боради. Айтай деса айтолмайди, айтмай деса дунё кўзига тор кўринарди. Нима қилишини билмасди.
— Ассалому алайкум ойижон.
— Ва алайкум ассалом.
— Тинчмисиз?
— Худога шукр.Ха эрталабдан қайси шамол учирди.
— Бир гап эшитдим ойижон. Уғлингизни уйлантирмоқчимисиз?
— Юрагига сиғдиролмай дарров етказибди-да янганг. Мадомики эшитибсан яхши бўлди. Ҳа уйлантирмоқчиман устингга ўғлимни, - дея Зулфияни устига қичқириб кетди.
Зулфия турган ерида йиғлар, кўз ёшлари юзини юварди.
— Ойижон мен бунга чидолмайман. Мен кетаман кейин майли уйлантиринг. Ўғлингизга ҳам неча маротаба уйланинг, балки фарзандингиз бўлар, мени жавобимни беринг дедим. Нима қилай мени яхши кўради. Мен билан ажрашишни ҳоҳламайди.
— Балки бир балолар қилиб қўйгансиздир. Ўзингизга боғлаш учун иситганмисиз нима бало худо билади.
Ойижон бу гапингиз менга ортиқча бўлди, - деб йиғлаб уйига кетди...
Оллохим ҳар бир аёлнинг қучоғига фарзанд берсин экан. Зулфия уйига келиб турмуш ўртоғига телефон қилиб: — "Мени жавобимни беринг .Уйга келинг уйланинг, балки фарзандли бўларсиз. Онангиз ўғлимни уйлантириб, сени устингга туғадиган хотин олиб бераман, -деяптилар......

Ассаламу Алайкум
            ва роҳматуллоҳи
                ва барокатуҳ

Янги кун, янги имкониятлар муборак!!!
Ҳар онингиз фойдали, хайрли - барокотли ўтсин!

Аллоҳим, Сенинг раҳматинг кенглиги қадар бандаларинг ичида бизни энг бахтлилардан қил!
Бизни Ўзингга энг яқинлардан, Ўтмиш ва келажак гуноҳлари кечирилганлардан эт!.
Аҳволимизни ўнгла!
Ризоингни қалбларимизга жойла!
Авф ва жаннатингдан маҳрум этма!
Ҳар бир кунимизни ўтганидан кўра хайрли қил!
Муҳаббатингни нафсимизга жойла!
Юзларимиздан табассумни, уйларимиздан саодатни, дилларимиздан зикрингни аритма! Амийн.🤲🤲🤲

Ўқинг... Фақат йиғламанг!