Қалбимга бир дардни солди, худойим,
Забоним сайратар бир сўз – МУХЛИСА.
Шундан бери топмай ер-кўкда жойим,
Исмингизга илк шеър битдим, алқисса.

Мухлис, кўзларингиз жуда ҳам гўзал,
Шамсиқамар ошиқ мовий бир денгиз.
Шу денгизга чўкиб ўлганим афзал,
Мен – Мажнунга не шарт яшамоқ Сизсиз.

Ҳасрат чаманидан гулдаста териб,
Тунги хаёллардан илк бўса олдим.
Мухлис, кўзингизга термулавериб,
Ўзим ҳам мухлисга айланиб қолдим.

✍️ Олимжон Ўсаров (1994 йил)

Бизни кузатиб боринг
Youtube | Facebook | Telegram | Instagram