Bu boshqa bir postning davomi. Boshi bu yerda.
Abdullayeva: - ... agar men nimanidir xato qilayotgan bo‘lsam, o‘z fikrlaringizni aytinglar, agarda men qiziqqonlik qilayotgan bo‘lsam, kelinglar, bu masalani chuqurroq muhokama qilaylik, oramizda tushunmovchilik bo‘lmasin, bir-birimizni tushunmay xatoga yo‘l qo‘ymaylik. Menga Navro‘z haqida savol berganlarga uni hech kim ma’n etmaganligini va istaganlar bemalol bayram qilaverishini aytganman.
Usmonxo‘jayev: - Navro‘z haqida hech qanday gap-so‘z bo‘lmasin. Agar kimdir sumalak qaynatadimi, kimdir uni bayram qiladimi, marhamat, qilaversin. Maxsus Navbahor bayramini ham ta’sis etmaylik.
Qodirov: - Navro‘z bilan bog‘lash ham kerak emas.
Abdullayeva: - Agar qaror bo‘lmasa, u holda biz tayyorlangan barcha tadbirlarni bekor qilishimiz kerak.
Usmonxo‘jayev: - Navro‘z haqida hech qanday hujjat va hech qanday qaror kerak emas, deb o‘ylayman.
Qodirov: - Men ham shunday deb o‘ylayman.
Nishonov: - Eng muhimi, bu bayramga hech qanday diniy tus bermasligimiz kerak. Kelinglar, shu barcha tadbirlarni ko‘chat ekish oyiga aylantiraylik.
Endi “dinga va urf-odatlarga bo‘lgan tajovuz” haqidagi savolga javob beraman. Mening “dahriyligim” haqidagi da’volar ham bor, albatta. Ateizm mendan boshlanmagan-ku, axir! Ateistik va diniy dunyoqarashlar 4 ming yillik tarixga ega ekanligini aytish kifoya. Bu ko‘hna dunyo ateistik yo‘lda qanchalar qurbonlar berganligi sir emas. Afsuski, bizning davrimiz ham bundan mustasno bo‘lmadi. Men bundan chuqur afsuslanaman va katta saboq olaman.
Endi, kadrlar masalasiga kelsak, xalq orasida “desantchilar” deb nom olgan shaxslar bu tashabbusni batamom o‘z qo‘llariga olishgandi...
Muxbir: - Kechirasiz, Ra’no Habibovna, “desantchilar” iborasini sizning tilingizdan eshitish birmuncha g‘ayritabiiy tuyuladi. Axir, ilk bor yuksak minbardan turib, ularni chorlagan, adashmasam, siz bo‘lgandingiz, chog‘i? 1984-yil iyun oyida Ligachyov ishtirokida o‘tgan mash’um XVI plenumda markaz va respublika o‘rtasida kadrlar ayirboshlashni kun tartibiga qo‘ygan siz emasmidingiz?!
Yuqoridagi savol-javoblardan o‘quvchilar o‘sha davr voqealaridan tasavvur qilgan bo‘lsalar kerak. Albatta, o‘sha davrdagi voqealar jarayonini o‘zimdan soqit qilmoqchi emasman. Lekin haqiqiy ahvol, respublikadagi vaziyat shunchalar chigallashgan ediki, boshi qayda, uchi qayda, bilib bo‘lmas edi…”