Bir paytlar men ham shu fikrda edim. Biroq, hissiyotlarni bir chetga surib, o’zimizga savol beraylik – kitobxon millat deb qayerni ayta olamiz ? So’nggi yillarda texnologiya jihatidan barchani ortda qoldirayotgan xitoyliklarnimi yoki iqtisodiyoti gullab yashnayotgan amerikaliklarnimi ? Menga qolsa, bugungi kunda hech birini kitobxon millat deb bilmayman, balki qachondir bo’lgandir, ammo hozir emas. Statistikalarga aldanmang. Kitob o’qish foizi faqat bizda emas butun dunyo bo’ylab past. Shunchaki jamiyatimiz o’zining maishiy muammolari va hayoti bilan o’ralashib qolganligi sababli bu holat bizda qolgan davlatlarnikiga qaraganda ayanchliroq ko’rinadi.

Boshqa nima kutish mumkin o’zi ? 3 million sum oylik bilan 5 kishilik ro’zg’orni tebratayotgan inson uchun - Jorj Martinning nega “Muz va Olov qo’shig’i” ni yakunlamayotgani haqida bosh qotirib o’tirishini tasavvur qilolmayman. Tizim shu tariqa ishlashda davom etarkan, minglab asarlar tarjima qilinmasin, turli platformalar faoliyati yo’lga qo’yilmasin - har bahor, shu bo’lar takror. Bu botqoqdan chiqib ketish uchun ham kitobxonlik zarur dersiz, yo’q bu uchun sifatli ta’lim va to’g’ri siyosat zarur.

Kitoblar - bilim, axborot yoki hissiyot deymizmi, xullas yangilik ulashish nuqtai nazaridan o’z pozitsiyasini yo’qotib ulgurgan. Balki keyingi 50 yil ichida kitobxonlik degan termin yo’q bo’lib ketar. Axborot esa axborotligicha qolaveradi, shunchaki yetkazib beruvchi vosita o’zgaradi xolos.

@vasilbro