#Kitobdan
OLIMLAR VA AMIRLAR
Rivoyat etilishicha, usmonli xalifa sulton Sulaymonga saroy xizmatchilari To‘pqopi qasri daraxtlarining shoxlarini chumoli bosib ketgani xabarini berishadi.
Mashvarat ahlidan daraxtlar shoxini yog‘lash maslahatini olgach, sulton o‘z odati bo‘yicha oldin rasman Shayxul-islom deb nomlanadigan davlat muftiysi fikrini olmoqchi bo‘ladi.
Shayx Abu Saud afandidan fatvo olish uchun sulton o‘zi boradi. Joylarida topmagach she’r shaklida quyidagi xatni yozib ketadi:
Gar chumoli daraxtda o‘rmalar
Uni o‘ldirmoq bo‘lurmi zarar?
Shayx uning maktubini ko‘rgach shunday javob qiladilar:
Gar adl mezoni qo‘yilsa to‘g‘ri
Chumoli nasibin olur beo‘g‘ri.
Bu bilan shayx sulton so‘raganidan ham muhimroq vazifadan ogoh etgandilar.
Sultonning odati doim shunday, ya’ni o‘zi ijro qiladigan har qanday ishga muftiyning yoki davlatdagi ulamolar oliy hay’atining fatvosini olardi.
Sulton Venaga qilgan yurishida Zektor jangida shahid bo‘ladi. Uning jasadini Istambulga keltirishadi.
Dafn asnosida o‘zi bilan qabrga bir sandiqni qo‘yishlarini vasiyat etgani ma’lum bo‘ladi. Uni mol-dunyoga to‘la deb o‘ylashadi va tuproq ostida uvol bo‘lishini o‘ylab sandiqni ochishadi.
Sandiq qiyomatda o‘zini himoya qilish uchun sulton yig‘ib qo‘ygan fatvolarga to‘laligini ko‘rib hayratda qolishadi.
Shunda davlat muftiysi shayx Abu Saud yig‘lagan holda shunday deydilar: "Ey Sulaymon, sen o‘zingni qutqarib olding. Ammo fatvomizda xato qilgan bo‘lsak, bizni qaysi osmon soyalantirib, qaysi yer ko‘tarib turadi??"
Ulamolar shunday bo‘lishgan!!
Hokimlar shunday bo‘lishgan!!
©️ Mubashshir Ahmad. «Olim, odam va olam» kitobidan
📚 @kitob_nuri
OLIMLAR VA AMIRLAR
Rivoyat etilishicha, usmonli xalifa sulton Sulaymonga saroy xizmatchilari To‘pqopi qasri daraxtlarining shoxlarini chumoli bosib ketgani xabarini berishadi.
Mashvarat ahlidan daraxtlar shoxini yog‘lash maslahatini olgach, sulton o‘z odati bo‘yicha oldin rasman Shayxul-islom deb nomlanadigan davlat muftiysi fikrini olmoqchi bo‘ladi.
Shayx Abu Saud afandidan fatvo olish uchun sulton o‘zi boradi. Joylarida topmagach she’r shaklida quyidagi xatni yozib ketadi:
Gar chumoli daraxtda o‘rmalar
Uni o‘ldirmoq bo‘lurmi zarar?
Shayx uning maktubini ko‘rgach shunday javob qiladilar:
Gar adl mezoni qo‘yilsa to‘g‘ri
Chumoli nasibin olur beo‘g‘ri.
Bu bilan shayx sulton so‘raganidan ham muhimroq vazifadan ogoh etgandilar.
Sultonning odati doim shunday, ya’ni o‘zi ijro qiladigan har qanday ishga muftiyning yoki davlatdagi ulamolar oliy hay’atining fatvosini olardi.
Sulton Venaga qilgan yurishida Zektor jangida shahid bo‘ladi. Uning jasadini Istambulga keltirishadi.
Dafn asnosida o‘zi bilan qabrga bir sandiqni qo‘yishlarini vasiyat etgani ma’lum bo‘ladi. Uni mol-dunyoga to‘la deb o‘ylashadi va tuproq ostida uvol bo‘lishini o‘ylab sandiqni ochishadi.
Sandiq qiyomatda o‘zini himoya qilish uchun sulton yig‘ib qo‘ygan fatvolarga to‘laligini ko‘rib hayratda qolishadi.
Shunda davlat muftiysi shayx Abu Saud yig‘lagan holda shunday deydilar: "Ey Sulaymon, sen o‘zingni qutqarib olding. Ammo fatvomizda xato qilgan bo‘lsak, bizni qaysi osmon soyalantirib, qaysi yer ko‘tarib turadi??"
Ulamolar shunday bo‘lishgan!!
Hokimlar shunday bo‘lishgan!!
©️ Mubashshir Ahmad. «Olim, odam va olam» kitobidan
📚 @kitob_nuri