Pushkinning she’rida Rasululloh alayhissalom vasflari
Ulug‘ rus shoiri Aleksandr Pushkinning “Prorok” (“Payg‘ambar”) degan she’ri 1826 yilda sevikli Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi va sallam haqlarida yozilgan. Buni mustamlaka bilan mustaqillik orasidagi “oshkoralik davri” degan davrda ilk marta o‘zbek olimi – rahmatli Izzat Sulton e’tirof etgan edi.
She’rda “Shaqqi sadr”, ya’ni farishtalar ul zotning muborak ko‘kslarini yorib, hikmat to‘la oltin jom joylab qo‘yishlari voqeasi hamda ilk vahy kelishi hodisasi qalamga olingan. Vahy kelgan vaqtdagi olamning o‘zgarishi holati ham ta’sirli ifoda etilgan.
Albatta, Pushkin she’rni o‘z tushunchasi doirasida yozgan. Unda voqelikka mos kelmaydigan ba’zi nojoiz so‘zlar ham uchraydi. Lekin, eng muhimi, she’rda koinotning sayyidi, oxirzamon payg‘ambarini e’tirof etish holi kuzatiladi va ul zotning vasflari madh etiladi. Shuning uchun tarjimaga Ilohiy haqiqatga muvofiq tarzda bir oz erkin yondoshildi.
Tarjimon.
A.S.Pushkin
(Rus shoiri)
(1799 – 1837)
PAYGʻAMBAR
Horib ruhiy chanqoq-otashda,
Kezdim zulmat sahrosin chunon.
Olti qanot qudsiy farishta
Nogoh bo‘ldi menga namoyon.
Unda – hurkkan burgutdek holat,
Chaqnab keldi nuri bashorat.
Qulog‘imga vahy etib ado,
To‘ldi unda jarang va sado.
Sezdim: samo titradi ul vaqt,
Farishtalar uchdilar, jo‘shqin,
Dengizda bor maxluqot – shoshqin,
Vodiylarda – giyohlar karaxt.
Go‘yo qo‘lin og‘zimga cho‘zdi,
Bas, gunohkor tilimni uzdi,
Chun bashariy edi zabonim;
Ochib jonsiz og‘zimni, shaylab,
Hikmat to‘la jom qo‘ydi joylab,
Qo‘llarini bo‘yamish qonim.
So‘ng tig‘ bilan ko‘ksim yordi u,
Undan titroq qalbimni oldi,
Cho‘g‘dek porloq oltin jom soldi –
Va siynamga joylab qoldi u.
Dashtda bejon yotardim, faqat,
Yetdi nogoh Ilohiy da’vat:
“Olib amru farmonu vahiy,
Qum fa anzir, ayyuhan-Nabiy:
Ey Payg‘ambar, turgil, ogoh et,
Mening amru irodam-la ket,
Kezib barru bahrni tamom,
Yetkaz xalqqa otashin Kalom!”
Rus tilidan
Mirzo KENJABEK
tarjimasi.
@katta_ariq