Hozir Stalinni o’limi haqida video ko’rib qoldim. Shahar tashqarisidagi dalahovlisida dam olish uchun kirib ketgan Stalinni bir kun xonasidan chiqmasa ham, ruxsatsiz ichkariga kirib xabar olishga ishchilarni yuragi betlamagan ekan. Vanihoyat, pochta kelib qolib, shuni bahonasida uning xonasiga kirishgan va yerda cho’zilib yotgan Stalinni ko’rib, doktorga emas, politbyurodagi markaziy idoraga qo’ng’iroq qilishgan. Bu paytda u insult olgan bo’lgan.

Tezda uning dalahovlisiga yaqin safdoshlari: Beriya, Molotov va Xrushchov yetib keladi va xizmatchilardan Stalinning ishtonini ho’l qilib qo’yganini eshitishadi. (Bechoralar qo’rqqanidan hatto uni kiyimlarini ham almashtirolmagan ekan). Shu paytda Beriya, Molotov va Xrushchov Stalinni ahvoli va unga yordam berish haqida emas, uni “hijolat” holatida ko’rishlari va diktator o’ziga kelsa, bu manzarani ko’rgan hammani boshi ketishidan qo’rqib, xonaga kim birinchi kirishini muhokama qilishadi.

Beriya xonaga birinchi bo’lib yurak yutib kiradi, orqasidan Molotov, ularni orqasidan esa Xrushchov ikki botinkasini quchoqlagancha (dahoni bezovta qilib qo’ymaslik uchun) kiradi. Eng qizig’i, hali ham doktorlarga xabar berilmaydi. Aksincha, xushsiz yotgan Stalinni uxlayabdi deb o’ylab, ishchilarni hammani bekorga bezovta qilganlikda ayblashadi.

Faqat yana bir kun o’tgachgina, Stalin uchun doktor chaqirishadi. Ammo bu paytda allaqachon hamma imkoniyatlar boy berilgan edi.

Ana shunaqa, butun hayoti davomida hammaning yuragiga qo’rquv solgan, millionlab insonlarni quloq, qatl qilgan diktator, aynan o’sha o’zi o’rnatgan qo’rquv hokimiyatining no’noqligi sababidan xalok bo’ladi.