- Onajon, bugun oylik olgandim... Yaxshi ishlaganim uchun boshlig'imiz qo'shimcha mukofot puli ham berdi. Mana oling... Hammasi sizga!
Soliha xola keskin bosh chayqadi.
- Yoʻq qizim... Ololmayman. Buncha pulni nima qilaman, bolam? Ham sizni boshizda ota-onangiz borlar, ularga berganiz maʼqul...
- Siz ham mening onamsiz!
Soliha xola Maftunaning gapidan titrab ketdi. "O'g'limni judayam yaxshi ko'rarkan, guldek qiz uni kutib umri o'tyapti..."
- Rahmat qizim... Mendan qaytmasa Xudodan qaytsin! Baxtli bo'ling, saodatli bo'ling... Sizni har namozimda, ibodatlarimda duo qilaman, bolam! Qizim yoʻq edi, Alloh menga sizdek mehribon qizni berdi. Sizni tarbiya qilgan onangizga ming rahmat bolam. Alloh rozi bo'lsin!
Maftuna Soliha xolaning oldidan g'alati kayfiyatda chiqdi. Soliha xola biron marta o'g'lini tilga olmadi. Hatto duo qilganda ham faqat Maftunani oʻzini duo qildi! Nahotki ona oʻz farzandidan umidini uzgan bo'lsa?! Yoki atayin shunday qildimikin?! Maftuna uchun, uning boshqasiga turmushga chiqishi uchun qildimikin?!
Mana hozir Maftunaning qo'lida yangi hovlining kaliti turibdi. Ota-onasiga bir og'iz aytib, maslahat solishi kerak. Uyga kelsa, oyisi, dadasi va singlisi - hamma uyda ekan. "Xayriyat... Dadam ham bugun ishdan vaxtli qaytibdilar..." Nargiza opa ham qizini kutib turgan shekilli, Maftuna ichkariga kirishi bilan yuzi birdan yorishib ketdi.
- Eson-omon keldingmi, qizim?
- Alhamdulillah, Assalomu alaykum oyijonim!
- Va alaykum assalom. Kel senda gapimiz bor, bolam.
- Oyijon meni ham sizlarda muhim gapim bor edi...
- Xoʻp kiyimlarimgni alishtirib chiq, bafurja gaplashamiz bolam.
Maftuna chiqdi. Sekin kelin oyisi va singlisini yoniga o'tirdi. Nargiza opa asta gap boshladi.
- Qizim... Bir yaxshi yigitdan sovchilar keldi. Yigit oliy maʼlumotli vrach ekan. Sendan atiga 2 yosh katta, aqlli, kelishgan yigit emish... Uylanmagan ekan, avval singillarimni uzataman deb ishlabdi. Singillarini uzatgacha mana endi navbat o'ziga kelibdi, bolam.
Maftuna indamadi. Nargiza opa qizining yuziga bir qarab oldida yana so'zida davom etdi.
- Seni bir ko'rishda yoqtirib qolibdi. Biz dadang bilan maslahatlashdik... Ertaga uchrashuvga chiqsang yaxshi bo'lardida bolam... Onasini ko'rsang, shunaqa oqila, samimiy ayol ekan, MaashaAllah! Menga ham, dadangga ham shu oila yoqdi. Sen nima deysan?
- To'g'ri qizim...
Nodir aka gapga aralashdi.
- Men yigitni obdon surishtirdim. Ichmas ekan, chekmas ekan, eng asosiysi tunda bemaʼni yurmas ekan! Ishga borarkan, to'g'ri uyiga qaytar ekan. Og'aynilari ham barchalari Allohni tanigan namozxon yigitlar ekan. Yigitni oʻzi ham 5 vaqt namozini kanda qilmay o'qirkan. Xullas qizim, iymonli eʼtiqodli yigit! Bir o'ylab ko'r!
Maftuna quyi solib olgan boshini asta ko'tardi. Avval dadasiga, keyin oyisiga qaradi.
- Mayli dadajon, oyijon... Uchrashuvga chiqaman...
Nargiza opa quvonganidan o'rnidan turib ketayozdi.
- Jonim qizim meni, aqlli qizim meni!
- Faqat bitta shartim bor...
Hozirgina quvonchdan kulgan yuzlar birdan o'ychan holga keldi.
- Qanday shart qizim?
Maftuna sotib olgan hovlisini kalitini stol ustiga qo'ydi. Dadasi kalitni qo'liga oldi.
- Bu qanday kalit Maftuna?
- Ishlab yiqqan pulimga, uyimizga yaqinroq joydan bir hovli sotib oldim.
Nargiza opa yana quvondi. Nodir aka ham qizining bu ishidan mamnun boʻldi.
- Malades qizim! Juda yaxshi-ku bu xabar, bolam...
- Haa... Shu uyni Soliha xolaga sovgʻa qilib bermoqchiman... Bechora... Juda qiynalyaptilar ekan... Behzod akam ham qaytmadi. Ular bir o'zlari yolgʻiz qolib kettilar. Agar ruxsat bersangiz bu uyni bersamda, ularga o'zim g'amxorlik qilsam... Ahvollaridan xabar olib tursam degandim...
Nodir aka qizining bu qadar mehribonligidan tasirlanib ketdi. Qanday oqko'ngil, oqila qiz o'stirganini ko'rib ko'zlariga quvonch yoshlari keldi.
Soliha xola keskin bosh chayqadi.
- Yoʻq qizim... Ololmayman. Buncha pulni nima qilaman, bolam? Ham sizni boshizda ota-onangiz borlar, ularga berganiz maʼqul...
- Siz ham mening onamsiz!
Soliha xola Maftunaning gapidan titrab ketdi. "O'g'limni judayam yaxshi ko'rarkan, guldek qiz uni kutib umri o'tyapti..."
- Rahmat qizim... Mendan qaytmasa Xudodan qaytsin! Baxtli bo'ling, saodatli bo'ling... Sizni har namozimda, ibodatlarimda duo qilaman, bolam! Qizim yoʻq edi, Alloh menga sizdek mehribon qizni berdi. Sizni tarbiya qilgan onangizga ming rahmat bolam. Alloh rozi bo'lsin!
Maftuna Soliha xolaning oldidan g'alati kayfiyatda chiqdi. Soliha xola biron marta o'g'lini tilga olmadi. Hatto duo qilganda ham faqat Maftunani oʻzini duo qildi! Nahotki ona oʻz farzandidan umidini uzgan bo'lsa?! Yoki atayin shunday qildimikin?! Maftuna uchun, uning boshqasiga turmushga chiqishi uchun qildimikin?!
Mana hozir Maftunaning qo'lida yangi hovlining kaliti turibdi. Ota-onasiga bir og'iz aytib, maslahat solishi kerak. Uyga kelsa, oyisi, dadasi va singlisi - hamma uyda ekan. "Xayriyat... Dadam ham bugun ishdan vaxtli qaytibdilar..." Nargiza opa ham qizini kutib turgan shekilli, Maftuna ichkariga kirishi bilan yuzi birdan yorishib ketdi.
- Eson-omon keldingmi, qizim?
- Alhamdulillah, Assalomu alaykum oyijonim!
- Va alaykum assalom. Kel senda gapimiz bor, bolam.
- Oyijon meni ham sizlarda muhim gapim bor edi...
- Xoʻp kiyimlarimgni alishtirib chiq, bafurja gaplashamiz bolam.
Maftuna chiqdi. Sekin kelin oyisi va singlisini yoniga o'tirdi. Nargiza opa asta gap boshladi.
- Qizim... Bir yaxshi yigitdan sovchilar keldi. Yigit oliy maʼlumotli vrach ekan. Sendan atiga 2 yosh katta, aqlli, kelishgan yigit emish... Uylanmagan ekan, avval singillarimni uzataman deb ishlabdi. Singillarini uzatgacha mana endi navbat o'ziga kelibdi, bolam.
Maftuna indamadi. Nargiza opa qizining yuziga bir qarab oldida yana so'zida davom etdi.
- Seni bir ko'rishda yoqtirib qolibdi. Biz dadang bilan maslahatlashdik... Ertaga uchrashuvga chiqsang yaxshi bo'lardida bolam... Onasini ko'rsang, shunaqa oqila, samimiy ayol ekan, MaashaAllah! Menga ham, dadangga ham shu oila yoqdi. Sen nima deysan?
- To'g'ri qizim...
Nodir aka gapga aralashdi.
- Men yigitni obdon surishtirdim. Ichmas ekan, chekmas ekan, eng asosiysi tunda bemaʼni yurmas ekan! Ishga borarkan, to'g'ri uyiga qaytar ekan. Og'aynilari ham barchalari Allohni tanigan namozxon yigitlar ekan. Yigitni oʻzi ham 5 vaqt namozini kanda qilmay o'qirkan. Xullas qizim, iymonli eʼtiqodli yigit! Bir o'ylab ko'r!
Maftuna quyi solib olgan boshini asta ko'tardi. Avval dadasiga, keyin oyisiga qaradi.
- Mayli dadajon, oyijon... Uchrashuvga chiqaman...
Nargiza opa quvonganidan o'rnidan turib ketayozdi.
- Jonim qizim meni, aqlli qizim meni!
- Faqat bitta shartim bor...
Hozirgina quvonchdan kulgan yuzlar birdan o'ychan holga keldi.
- Qanday shart qizim?
Maftuna sotib olgan hovlisini kalitini stol ustiga qo'ydi. Dadasi kalitni qo'liga oldi.
- Bu qanday kalit Maftuna?
- Ishlab yiqqan pulimga, uyimizga yaqinroq joydan bir hovli sotib oldim.
Nargiza opa yana quvondi. Nodir aka ham qizining bu ishidan mamnun boʻldi.
- Malades qizim! Juda yaxshi-ku bu xabar, bolam...
- Haa... Shu uyni Soliha xolaga sovgʻa qilib bermoqchiman... Bechora... Juda qiynalyaptilar ekan... Behzod akam ham qaytmadi. Ular bir o'zlari yolgʻiz qolib kettilar. Agar ruxsat bersangiz bu uyni bersamda, ularga o'zim g'amxorlik qilsam... Ahvollaridan xabar olib tursam degandim...
Nodir aka qizining bu qadar mehribonligidan tasirlanib ketdi. Qanday oqko'ngil, oqila qiz o'stirganini ko'rib ko'zlariga quvonch yoshlari keldi.