🥩🌮Қадимда қайсидир халқда тўйларда орасига гўшт солинган нон тарқатишган экан. Меҳмон сони кўп бўлса ва гўшт етмай қолса, улар ўзларини шу оила аъзосидек билган дўстлар ва яқинларга қуруқ нонларни узатишаркан. Ўз навбатида, оила яқинлари ҳам бу нонлар орасида гўёки гўшт бордек тасаввур уйғонсин учун иштаҳа билан уни тановул қилишган, сир бой беришмаган.

Иттифоқо, шундай тўйлардан бирида бир киши қарасаки, нон бўлаги орасида гўшт йўқ ва у ҳамманинг олдида: "Негадир менинг нон бўлагим орасига гўшт қўйилмаган. Бу қанақаси?!" дея қичқирибди. Бироз ўнғайсиз аҳволга тушган тўй эгаси унга шундай жавоб берган экан: "Сени яқин инсоним деб ўйлаганим учун олдингда айбдорман!"

Ҳар доим ҳам яқин деб ўйлаган инсонингиз сизга яқин бўлавермас экан...

https://t.me/hamzabek81