Energetika sohasidagi so‘nggi siyosatlarni ko‘rib chiqaylik. Uglerod chiqindilarini kamaytirish uchun bozor mexanizmlaridan foydalanish o‘rniga, siyosatchilar ma’lum texnologiyalar yoki ishlab chiqarish usullarini majburan joriy qilish yo‘lidan bormoqda. Bunday yondashuv bozordagi innovatsiyalarni cheklaydi va juda katta xarajatlarga olib keladi.

Uy-joy siyosati ham xuddi shunday muammolarga duch kelmoqda. Yuqori ijara haqlari shaharlarda ko‘proq uy-joy qurish va shaharsozlik qoidalarini isloh qilish zarurligini ko‘rsatsa ham, siyosatchilar buning o‘rniga ijarani nazorat qilish va subsidiya berish orqali muammoni yuzaki hal qilishga harakat qilmoqdalar. Ammo bunday chora-tadbirlar muammoning ildiz sabablarini bartaraf etish o‘rniga, uy-joy tanqisligini yanada kuchaytiradi.

Narxlarni sun’iy belgilash va hech qanday oqibat bo‘lmaydi deb o‘ylash – tarix davomida o‘zini oqlamagan yondashuvdir. Nikson davridagi narx nazorati, Venesueladagi bo‘sh do‘kon rastalari yoki Sovet Ittifoqidagi doimiy mahsulot tanqisligi bunday siyosatlarning muvaffaqiyatsizligini aniq namoyon etadi.

6/