Markaziy Osiyo qadimdan savdo yoʻllari tutashgan hudud boʻlib, turli etnoslar, madaniyatlar va dinlar oʻzaro taʼsirda boʻlgan. Ipak yoʻlidagi shaharlar, ayniqsa, Samarqand, Buxoro, Xiva va Turfan kosmopolit markazlarga aylanib, turkiy, eronzabon va boshqa xalqlarni oʻzaro aralashtirgan.
Sugʻdlar va sartlar kabi xalqlar, savdogarlik va shahar madaniyatining ajralmas qismi boʻlgani uchun, ularning madaniyati va tili qoʻshni xalqlar bilan moslashgan.
Bu hududdagi etnik aralashuv sugʻdlar va sartlarning yirik etnoslar, xususan, turkiy va tojik xalqlar tarkibiga singib ketishiga sabab boʻlgan.
2. Siyosiy oʻzgarishlar va boshqaruv tartibi
Turkiy qavmlar bosqini:
VI asrdan boshlab Markaziy Osiyoga turkiy qabilalarning katta guruhlari kirib kela boshladi. Ular juda koʻp holatlarda siyosiy va harbiy ustunlikka erishgan. Bu jarayonda:
Turkiy qabilalar sugʻdlar va sartlar hududlariga joylashib, ularning hayotiga taʼsir oʻtkazgan.
Turkiy xalqlar siyosiy hokimiyatni qoʻlga olganidan soʻng, ularning tili va madaniyati shahar aholisiga taʼsir koʻrsatgan.
Arablar yurishi va islomlashuv:
VIII asrda arablar Markaziy Osiyoni bosib olganidan keyin, islom dini asosiy madaniy va diniy tizimga aylandi. Bu jarayonda:
Islom dini savdo va taʼlim sohalarida birlashtiruvchi omil boʻlgan.
Arab alifbosi va islomiy madaniyat mahalliy tillarga taʼsir qilib, sugʻd tilining yoʻqolishiga yordam bergan.
3. Til va madaniyatning moslashuvchanligi
Sugʻd tilining yoʻqolishi:
Sugʻd tili asosan VII–VIII asrlargacha hududning asosiy tillaridan biri boʻlib turgan. Keyinchalik:
Turkiy tillar shaharlarda keng tarqaldi, chunki ularni qoʻshni qabilalar va hukmdor elitalar yoydi.
Fors tili (keyinchalik tojik tili) madaniy va ilmiy sohalarda ustunlik qildi. Sugʻd tili esa bu jarayonda asta-sekin yoʻqolib, mahalliy xalqlarning aralash tillariga aylandi.
Sartlar tili va madaniyati:
Sartlar aralash tillarda soʻzlashgan (turkiy va fors tillari aralashmasi), shuning uchun ular turkiy yoki tojik xalqlari orasiga moslashishi oson boʻlgan. Ular tashqi taʼsirlarga tez moslashuvchan boʻlgan kosmopolit xalq sifatida tanilgan.
4. Shahar va qishloq oʻrtasidagi madaniy taʼsir
Shahar aholisi (sugʻdlar va sartlar) savdo va hunarmandchilik bilan shugʻullangan boʻlsa, qishloq aholisi asosan dehqonchilik bilan mashgʻul edi. Turkiy xalqlar, xususan, koʻchmanchi qabilalar shaharlarga kirib kelganida, ular:
Shahar aholisining hunarmandchilik va savdo sohasidagi tajribasidan foydalangan.
Ular bilan aralashib, shahar madaniyatini turkiy qavmlar bilan uygʻunlashtirgan.
5. Sovet davridagi etnik kategoriyalash
Sovet davrida "sart" atamasi etnik mansublik sifatida tan olinmadi. Bu jarayonda:
Turkiy sartlar oʻzbeklar,
Eronzabon sartlar tojiklar sifatida rasmiy tasniflandi.
Shu bilan sartlarning alohida ijtimoiy guruh sifatida mavjudligi tugadi.
6. Din va urf-odatlarning birlashtiruvchi roli
Islom dini sugʻdlar, sartlar, turkiy va eronzabon xalqlar oʻrtasida birlashtiruvchi kuch sifatida ishlagan. Bu jarayonda:
Urf-odatlar, diniy marosimlar, hamda madaniy qiymatlar umumiylik kasb etgan.
Haj va boshqa diniy marosimlardagi aralashuv orqali xalqlar oʻzaro taʼsir qilgan.
Xulosa
Sugʻdlar va sartlar tarixiy jarayonlarda turkiy va fors-tojik xalqlar bilan kuchli aralashuvga uchradi. Bu jarayonda til, madaniyat, siyosat va din asosiy rol oʻynadi. Ular Markaziy Osiyoning etnik va madaniy xilma-xilligini boyitgan muhim guruhlar boʻlib, ularning merosi hozirgi oʻzbeklar, tojiklar va boshqa xalqlarda saqlanib qolgan.
Криллда бу ерда 👇👇👇👇
https://telegra.ph/SARTLAR-%D2%9AANDAJ-MILLAT-01-21