Арвакашнинг қизи нега мактабда калтакланиши, хўрланиши керак?
Ummu Amina ёзяптилар:
"Бугун бир ярам ёрилди. 6—синфда ўқийдиган қизимнинг бир синфдоши мунтазам синфида масҳараланиб, хорланади. Қизим айтиб қолса, суякларимга оғрийди, дод дегим келади. Вилоятдан пойтахтга келган, ижарада яшовчи оила. Отаси аравакаш, онаси адашмасам, бозорда нон сотади. Куни билан бозорда... Қизни аравакашни қизи деб масхаралашади, ерга ахлат ташлаб тергизишади, юзига тарсаки солишади, айни дамда ҳам баданлари кўкариб ётибди экан, ўша муштумзўр синфдошлари қилган. Қиз ва оиласи билан гаплашдим. Дадаси касал бўлиб қолгач, она бутунлай ишга шўнғиган, рўзғор қизчага қолган. Ҳар куни мактабимни ўзгартиринг, деб йиғлар экан, оиланинг эса бунга имконияти йўқ... Уни масҳараловчи икки қизга қулдек хизмат қилиб юради, нега бошқа қизлар билан дугона бўлмайсан, десам, бошқа билан дугона бўлсам, мени уради, деб йиғлайди.
Ўзи уйқуси йўқ одамман, бу каби ҳолатлардан кейин кунлаб беҳаловат бўламан. Қизнинг онасига "Болангни шу зулмга ташларкансан, нега туғдинг?" деб роса гапирдим. Содда аёл! 7—8 марта мактабга бориб, устозига айтиб натижа ололмаган аёл.
Мактабнинг маънавият тарғиботчилари билан гаплашдим. Ҳолатни баён қилдим. Эртага ўша қиз учун мактабга бораман. Қизнинг онасини қизидек назарга илишмаган. Мен бу ишни шундай қолдирмайман. Зулмга қараб турмайман. Ҳамиша болаларимга зулмга қараб турма, бировга ноҳақлик бўлса, охиригача олиш, балки шуни ҳурмати Худо сенга қиёматга назар солар дейман.
У синфда бўлаётган ишларни эшитиб, шу жамиятда, шунақа тарбиясизлар, ҳайвонсифатлар ичида яшаётганимдан афсусланаман. Бошқа соҳани гапирмай, аммо таълимдаги ислоҳатлардан асло рози эмасман. Айниқса, мактабдаги системани расво қилиб бўлдик. Жамият хусусий ва иқтидорли мактаблар эвазига тирик қолиши мумкин, лекин давлат мактаблари асосан ҳатто дарсини уддалаб ўтолмайдиганларнинг қўлида қолган.
Мактаб ўз обрўсини йўқотганига анча бўлган...
Чарчоқ сабаб фикрларим чалкашиб кетаяпти, лекин болаликдай яхши даврини бетарбия ўқувчилар сабабли кўзёшлар, ҳақоратлар, зулмлар остида ўтказаётган қизга ачинаяпман.
Қиз аламзада бўлиб қолган, ҳимоячиси йўқ. Курашишга кучи йўқ...Аллоҳ ишимизни осон қилсин. Зора, бир қалбнинг ярасига малҳам бўлсак..."
Ummu Amina ёзяптилар:
"Бугун бир ярам ёрилди. 6—синфда ўқийдиган қизимнинг бир синфдоши мунтазам синфида масҳараланиб, хорланади. Қизим айтиб қолса, суякларимга оғрийди, дод дегим келади. Вилоятдан пойтахтга келган, ижарада яшовчи оила. Отаси аравакаш, онаси адашмасам, бозорда нон сотади. Куни билан бозорда... Қизни аравакашни қизи деб масхаралашади, ерга ахлат ташлаб тергизишади, юзига тарсаки солишади, айни дамда ҳам баданлари кўкариб ётибди экан, ўша муштумзўр синфдошлари қилган. Қиз ва оиласи билан гаплашдим. Дадаси касал бўлиб қолгач, она бутунлай ишга шўнғиган, рўзғор қизчага қолган. Ҳар куни мактабимни ўзгартиринг, деб йиғлар экан, оиланинг эса бунга имконияти йўқ... Уни масҳараловчи икки қизга қулдек хизмат қилиб юради, нега бошқа қизлар билан дугона бўлмайсан, десам, бошқа билан дугона бўлсам, мени уради, деб йиғлайди.
Ўзи уйқуси йўқ одамман, бу каби ҳолатлардан кейин кунлаб беҳаловат бўламан. Қизнинг онасига "Болангни шу зулмга ташларкансан, нега туғдинг?" деб роса гапирдим. Содда аёл! 7—8 марта мактабга бориб, устозига айтиб натижа ололмаган аёл.
Мактабнинг маънавият тарғиботчилари билан гаплашдим. Ҳолатни баён қилдим. Эртага ўша қиз учун мактабга бораман. Қизнинг онасини қизидек назарга илишмаган. Мен бу ишни шундай қолдирмайман. Зулмга қараб турмайман. Ҳамиша болаларимга зулмга қараб турма, бировга ноҳақлик бўлса, охиригача олиш, балки шуни ҳурмати Худо сенга қиёматга назар солар дейман.
У синфда бўлаётган ишларни эшитиб, шу жамиятда, шунақа тарбиясизлар, ҳайвонсифатлар ичида яшаётганимдан афсусланаман. Бошқа соҳани гапирмай, аммо таълимдаги ислоҳатлардан асло рози эмасман. Айниқса, мактабдаги системани расво қилиб бўлдик. Жамият хусусий ва иқтидорли мактаблар эвазига тирик қолиши мумкин, лекин давлат мактаблари асосан ҳатто дарсини уддалаб ўтолмайдиганларнинг қўлида қолган.
Мактаб ўз обрўсини йўқотганига анча бўлган...
Чарчоқ сабаб фикрларим чалкашиб кетаяпти, лекин болаликдай яхши даврини бетарбия ўқувчилар сабабли кўзёшлар, ҳақоратлар, зулмлар остида ўтказаётган қизга ачинаяпман.
Қиз аламзада бўлиб қолган, ҳимоячиси йўқ. Курашишга кучи йўқ...Аллоҳ ишимизни осон қилсин. Зора, бир қалбнинг ярасига малҳам бўлсак..."