***
Мен дунёга боқмадим,
Дил тарафга сурдим от.
Моли деб жон ёқмадим,
Оҳим ёнди – чақнадим,
Кўнглим битмас ҳаробот.

Дилда унди мангу гул –
Ҳақнинг ўжар ғояси
(о! Эҳтимол сояси! –
Бир мастона таваккал
Бу ҳолнинг риояси).

Юрак кирди кучимга –
Қандай эшикни очдим?
Жон “оҳ”ланди ичимда
Ва руҳ деган бурчимга,
Умримни эзиб сочдим.

Воҳ, зўриқдим!
Қон ютдим!
Қафас ичида қафас!
Яшашга етмас нафас...
Мен дунёни унутдим,
Дунё мени унитмас!
Усмон Азим
“Коллаж” китобидан

https://t.me/UsmonAzimijodi