#Номсиз_ҳислар
Энг биринчиси фарзандини инжиқлиги эди. Кундузи ҳам кечки пайт ҳам йиғлаб тинмасди. Ҳомиладорлик даврини тинч ўтмаганлигига ёйилди бунинг сабаби.
Қизини исмини Раъно деб қўйган эри Жамолни ҳар гал қизини исмини айтганда кўзига чўкадиган бир парча мунгни кейинчалик англаб қолгани яна бир минус бўлди.
Ҳаммасини ичига юта-юта дард орттириб олиши ҳеч гапмасди. Ахир, қизини йигирмаси чиқмасдан далага чиқарилди. Йўқ жойлардан қайнонаси иш топиб бера бошлади далада. Қизалоқни эса бешикка белаганча печене билан катта қила бошлашди, ҳали бир ойлик бўлмаган чақалоқни...
Даладан ҳориб келган Ҳанифа кечга овқат тайёрлар, ҳали тани иссиқни сезишга улгурмасидан кўчадаги сойдан идишларни юварди. Қайнонасини уйида ишларни битиргач қизини макҳам ўраб, эри Жамолни велосипедига мингашиб, уйларига яқинроқ қабристон кўчадан кетишарди. Уйга боргач, печкага бир қалам ўр ёқарди. Тунгги пайт "рўзғорга ҳарна бўлади" деб тикиш қиларди. Эри бўлса "круг"дагилар билан чиқишмай ишдан бўшаб олганди. Қишнинг кунида иш тополмай (ёки росмона изламасдан), кунини уёқдан-буёққа бориш билан ўтказарди.Раъно тўққизинчи ойликка тўлишига бир неча ҳафта қолганди. Айни шу кунларни бу воқеа ўтиб кетгач Ҳанифа ёмон туш сифатида кўриб, кечалари йиғлаб чиқадиган бўлди. Ҳар галгидек берилган матони тикиб тугатгач, азон вақтига озгина қолганини кўрди. Уйқу тиқилиб кетаётган кўзларини юмиб-очиб, ётоғига чўкди. Қизини қучганини билади, дик этиб ўрнидан туриб кетти. Раъно совуб бораётганди. Нафас олиши ҳам сезилар-сезилмас даражада.
- Жамол ака! Жамол ака, туринг, - жон аcчиғида эрини қаттиқ туритиб уйғота бошлади. - Раъно музлаб қоляпти, қаранг нафаси ҳам сезилмаяпти. ТУРИНГ ҚАРАСАНГИЗ-ЧИ! - эри кўзини очиб, ўтиргунча юзидаги ёшлар дарё бўлди. Даладан келганида қайнонаси "боягина ухлатдим, ҳамма жойни расвосини чиқарди, дам қайт қилади, дам ичи ўтади. Боринг тозалаб қўйинг" деб болани қучишига ҳам қўймаганди. Кейин нима бўлди? Овқат қилди, идишларни ювди. Болани қорнини тўйғазай деганди орада, қайнонаси жеркиб берди. "Ухлаб ётган болани безовта қилиб нима бор экан-а? Ишдан қочишга тайёр баҳона бўлмай қолсин" дегани учун индамай ишига шўнғиди. Қабристон олдидан ўтаётганларида ухлаб ётса ҳам бир бора йиғлаб қоладиган қизи бу сафар ҳам ухлаётганди. Уйларига келди. Уйни иситишга тутунди. Ўша пайт мажбурлаб қорнини тўйғазмоқчи эди. Аммо, бола рад қилаверди. Кейин, "роса чарчабди шекилли, мазаси бўлмабди-ку кун. бўйи" деган ҳаёлда қўшниси, "опажон тезлатиб беринг, эртага тўйим бор. Ўшанга киймоқчи эдим. Пулини ошиғи билан бераман" деб қўярда-қўймай бериб кетган кўйлакни тика бошлаганди.
- Нима бўлди бунга? Қарасанг бўлмайдими шу аҳволга келгунча, товуқмия? Бўл кийин, кеттик.
Шундоқ ҳам Ҳанифа ўзини роса яниётганди. "Нимага қизимга эътибор бермадим?"деб. Бироқ, сўнгги пушаймон ўзингга душман.
- Бўлди, йиғлайверма! Одамни эзиб, ваатида қараш керак эди. Агар, боламга нимадир бўлса, ўзингни ҳам соғ қўймайман. - деди Жамол. Ҳанифани қулоғига бу гаплар кирди ёки, кирмади. Жавоб берадиган аҳволдамасди, зотан. Қайси она фарзанди касал бўлса, ўйнаб кулиб яшай оларди? Йиғлай-йиғлай ёнларидаги медпунктга етиб келишди.
Энг биринчиси фарзандини инжиқлиги эди. Кундузи ҳам кечки пайт ҳам йиғлаб тинмасди. Ҳомиладорлик даврини тинч ўтмаганлигига ёйилди бунинг сабаби.
Қизини исмини Раъно деб қўйган эри Жамолни ҳар гал қизини исмини айтганда кўзига чўкадиган бир парча мунгни кейинчалик англаб қолгани яна бир минус бўлди.
Ҳаммасини ичига юта-юта дард орттириб олиши ҳеч гапмасди. Ахир, қизини йигирмаси чиқмасдан далага чиқарилди. Йўқ жойлардан қайнонаси иш топиб бера бошлади далада. Қизалоқни эса бешикка белаганча печене билан катта қила бошлашди, ҳали бир ойлик бўлмаган чақалоқни...
Даладан ҳориб келган Ҳанифа кечга овқат тайёрлар, ҳали тани иссиқни сезишга улгурмасидан кўчадаги сойдан идишларни юварди. Қайнонасини уйида ишларни битиргач қизини макҳам ўраб, эри Жамолни велосипедига мингашиб, уйларига яқинроқ қабристон кўчадан кетишарди. Уйга боргач, печкага бир қалам ўр ёқарди. Тунгги пайт "рўзғорга ҳарна бўлади" деб тикиш қиларди. Эри бўлса "круг"дагилар билан чиқишмай ишдан бўшаб олганди. Қишнинг кунида иш тополмай (ёки росмона изламасдан), кунини уёқдан-буёққа бориш билан ўтказарди.Раъно тўққизинчи ойликка тўлишига бир неча ҳафта қолганди. Айни шу кунларни бу воқеа ўтиб кетгач Ҳанифа ёмон туш сифатида кўриб, кечалари йиғлаб чиқадиган бўлди. Ҳар галгидек берилган матони тикиб тугатгач, азон вақтига озгина қолганини кўрди. Уйқу тиқилиб кетаётган кўзларини юмиб-очиб, ётоғига чўкди. Қизини қучганини билади, дик этиб ўрнидан туриб кетти. Раъно совуб бораётганди. Нафас олиши ҳам сезилар-сезилмас даражада.
- Жамол ака! Жамол ака, туринг, - жон аcчиғида эрини қаттиқ туритиб уйғота бошлади. - Раъно музлаб қоляпти, қаранг нафаси ҳам сезилмаяпти. ТУРИНГ ҚАРАСАНГИЗ-ЧИ! - эри кўзини очиб, ўтиргунча юзидаги ёшлар дарё бўлди. Даладан келганида қайнонаси "боягина ухлатдим, ҳамма жойни расвосини чиқарди, дам қайт қилади, дам ичи ўтади. Боринг тозалаб қўйинг" деб болани қучишига ҳам қўймаганди. Кейин нима бўлди? Овқат қилди, идишларни ювди. Болани қорнини тўйғазай деганди орада, қайнонаси жеркиб берди. "Ухлаб ётган болани безовта қилиб нима бор экан-а? Ишдан қочишга тайёр баҳона бўлмай қолсин" дегани учун индамай ишига шўнғиди. Қабристон олдидан ўтаётганларида ухлаб ётса ҳам бир бора йиғлаб қоладиган қизи бу сафар ҳам ухлаётганди. Уйларига келди. Уйни иситишга тутунди. Ўша пайт мажбурлаб қорнини тўйғазмоқчи эди. Аммо, бола рад қилаверди. Кейин, "роса чарчабди шекилли, мазаси бўлмабди-ку кун. бўйи" деган ҳаёлда қўшниси, "опажон тезлатиб беринг, эртага тўйим бор. Ўшанга киймоқчи эдим. Пулини ошиғи билан бераман" деб қўярда-қўймай бериб кетган кўйлакни тика бошлаганди.
- Нима бўлди бунга? Қарасанг бўлмайдими шу аҳволга келгунча, товуқмия? Бўл кийин, кеттик.
Шундоқ ҳам Ҳанифа ўзини роса яниётганди. "Нимага қизимга эътибор бермадим?"деб. Бироқ, сўнгги пушаймон ўзингга душман.
- Бўлди, йиғлайверма! Одамни эзиб, ваатида қараш керак эди. Агар, боламга нимадир бўлса, ўзингни ҳам соғ қўймайман. - деди Жамол. Ҳанифани қулоғига бу гаплар кирди ёки, кирмади. Жавоб берадиган аҳволдамасди, зотан. Қайси она фарзанди касал бўлса, ўйнаб кулиб яшай оларди? Йиғлай-йиғлай ёнларидаги медпунктга етиб келишди.