ЖАНЫМ СЕКИРЕДИ, САЛҚЫН СӨЗИҢЕ

Ынтық болғанлығым сонша өзиңе,
Албырайман түссе, көзим- көзиңе,
Cол мәўритте “бийдай сөзиң” болмаса,
Жаным секиреди, салқын сөзиңе.

Көрип мениң мына ғәрип ҳалымды,
Баспалатып… ала берме жанымды,
Магар айтар болсам саған ҳағымды,
Жаным қалтырайды, салқын сөзиңе.

Айым киятқанда оңынан туўып,
Сүйиклим кетпейме арамыз суўып?
Жаман ойды жибер басыңнан қуўып,
Жаным түршигеди, салқын сөзиңе.

Бир өмирге сорасам мен қолыңды,
Меннен бурыў салып дәрҳал жолыңды,
Терис кийип алсаң ала тоныңды,
Жаным тиксинеди, салқын сөзиңе.

Меннен безип дым алысқа кетпесең,
Жерге урып, жер менен тең етпе сен,
Жақсы сөзди тилге тийек етпесең,
Жаным жабырқайды, салқын сөзиңе.

Ақшолпан Аманияз 23.01.2025 жыл

P.S: Қарақалпақ Айтысы топары темасына