КЎПРИК
Кунлардан бирида бир-бирига қўшни бўлган фермада истиқомат қиладиган икки ака-ука жанжаллашиб қолишди. Бу улар орасида хўжалиги бир-бирига алоқадор бўлгач, қирқ йил мобайнида содир бўлган илк жиддий низо эди. Ака-ука шу пайтга қадар ўзаро ҳамкорликда ишлаб келишаётганди. Низо бунга ҳам барҳам берди.
Ҳаммаси арзимас бир англашилмовчиликдан келиб чиқди. Бу охир-оқибат даҳанаки жанг ва узоқ чўзилган юзкўрмаслик билан давом этди.
Бир куни аканинг эшигини кимдир тақиллатди. У ажабланиб, бориб эшикни иочса, бўсағадан сал нарида уста дурадгор турган экан. У айни дам иш излаб юбрган эди. Пулга муҳтож бўлгани учун биринчи навбатда, укаси билан жанжаллашган аканинг уйига келган эди. У ўз мақсадини айтгач, ака тилга кирди:
« Айни вақтида келдинг, сенбоп бир иш бор. Мана бу анҳорни кўряпсанми, -деди у устага сув оқиб ўтаётган ариқни кўрсатиб,- шу фермаларни иккига бўлади. Бир ҳафта аввал унинг ўрни майса билан қопланиб ётганди. Менинг укам бульдозер олиб келиб, зовур қаздирди. У бу ишни атай мен учун қилди. Ёмон ниятда. Энди иккимизнинг орамизни мана шу ариқ ажратиб турибди. Сен мана шу ариқ ўрнига шундай баланд девор ўрнатгинки, унинг юзини ўлгунимча кўрмай».
Уста акага термилиб қолди. Аммо унга пул зарур эди. Шу боис учун унинг таклифини қабул қилди. Уста ишга киришдан аввал ариқни обдон ўрганди. Унинг ўлчовини олди, кейин ёғочларни арралаб, рандалади. Кечга қадар эса ишни битказиб қўйди. Ака шом қўнган маҳали даладан қайтганида уста ишни бажариб, кетишга тараддудланиб турган эди. У устанинг маҳоратини кўриш учун ариқ олдига келдию, кўз олди айланиб, пастки жағи осилиб тушди. У устага буюрган девор ўрнида икки қирғоқни бирлаштириб турган кўприкка гувоҳ бўлди. Шу дам нима воқеа содир бўлганини етиб келгач, англаган ука ҳам иншоотни кўриб, ажабланди. Кўприкнинг нарёғида ака, бу ёғида эса ука бир-бирига термилиб қараб қолишди.
«Мен қилган хатони яшириш учун кўприк қурдиргангга раҳмат»,-ниҳоят тилга кирди ука. Бундан аканинг кўнгли юмшаб, у томон қадам ташлади. Ака-ука бир-бирининг кафтини биродарларча сиқди. Кейин бир-бирини бағрига босди.
Уста иши учун ўзи истаганидан ҳам зиёд ҳақ олгач, ака уни шу ерда қолиб ишлашга кўндирмоқчи бўлган эди, у кулимсираб шундай деди:
«Бу таклифни қувонч билан қабул қилар эдим, бироқ ҳали яна анча кўприк қуришим керак-да...»
Умид таржимаси
📡 Do'stlar bilan bo'lishing
⏭ ✍🏼 @Ibratli_Sozlar 📚 ⏮
Кунлардан бирида бир-бирига қўшни бўлган фермада истиқомат қиладиган икки ака-ука жанжаллашиб қолишди. Бу улар орасида хўжалиги бир-бирига алоқадор бўлгач, қирқ йил мобайнида содир бўлган илк жиддий низо эди. Ака-ука шу пайтга қадар ўзаро ҳамкорликда ишлаб келишаётганди. Низо бунга ҳам барҳам берди.
Ҳаммаси арзимас бир англашилмовчиликдан келиб чиқди. Бу охир-оқибат даҳанаки жанг ва узоқ чўзилган юзкўрмаслик билан давом этди.
Бир куни аканинг эшигини кимдир тақиллатди. У ажабланиб, бориб эшикни иочса, бўсағадан сал нарида уста дурадгор турган экан. У айни дам иш излаб юбрган эди. Пулга муҳтож бўлгани учун биринчи навбатда, укаси билан жанжаллашган аканинг уйига келган эди. У ўз мақсадини айтгач, ака тилга кирди:
« Айни вақтида келдинг, сенбоп бир иш бор. Мана бу анҳорни кўряпсанми, -деди у устага сув оқиб ўтаётган ариқни кўрсатиб,- шу фермаларни иккига бўлади. Бир ҳафта аввал унинг ўрни майса билан қопланиб ётганди. Менинг укам бульдозер олиб келиб, зовур қаздирди. У бу ишни атай мен учун қилди. Ёмон ниятда. Энди иккимизнинг орамизни мана шу ариқ ажратиб турибди. Сен мана шу ариқ ўрнига шундай баланд девор ўрнатгинки, унинг юзини ўлгунимча кўрмай».
Уста акага термилиб қолди. Аммо унга пул зарур эди. Шу боис учун унинг таклифини қабул қилди. Уста ишга киришдан аввал ариқни обдон ўрганди. Унинг ўлчовини олди, кейин ёғочларни арралаб, рандалади. Кечга қадар эса ишни битказиб қўйди. Ака шом қўнган маҳали даладан қайтганида уста ишни бажариб, кетишга тараддудланиб турган эди. У устанинг маҳоратини кўриш учун ариқ олдига келдию, кўз олди айланиб, пастки жағи осилиб тушди. У устага буюрган девор ўрнида икки қирғоқни бирлаштириб турган кўприкка гувоҳ бўлди. Шу дам нима воқеа содир бўлганини етиб келгач, англаган ука ҳам иншоотни кўриб, ажабланди. Кўприкнинг нарёғида ака, бу ёғида эса ука бир-бирига термилиб қараб қолишди.
«Мен қилган хатони яшириш учун кўприк қурдиргангга раҳмат»,-ниҳоят тилга кирди ука. Бундан аканинг кўнгли юмшаб, у томон қадам ташлади. Ака-ука бир-бирининг кафтини биродарларча сиқди. Кейин бир-бирини бағрига босди.
Уста иши учун ўзи истаганидан ҳам зиёд ҳақ олгач, ака уни шу ерда қолиб ишлашга кўндирмоқчи бўлган эди, у кулимсираб шундай деди:
«Бу таклифни қувонч билан қабул қилар эдим, бироқ ҳали яна анча кўприк қуришим керак-да...»
Умид таржимаси
📡 Do'stlar bilan bo'lishing
⏭ ✍🏼 @Ibratli_Sozlar 📚 ⏮