олганча Бек акага ўқталди…
— Вей, аҳмоқлик қилма! Оқибати яхши бўлмайди! Матназар, қўй! Қўлингдагини чўнтакка сол!
Пешанасига қурол ўқталганда одамнинг қай аҳволга тушиши ёлғиз ўзига аён. Бек аканинг миясидан не ўйлар кечаётганини билмайди-ю, Матназарнинг ўзи шу тобда бир аҳволда қолганди. На тепкини босишни, на тўппончани қайтариб чўнтакка солишни билар, тинимсиз титрар, ҳансирарди.
Бир маҳал у кимнингдир қаттиқ турткисидан ерга ағдарилиб тушди. Нималар бўлаётганига фаҳми етмай, устига келиб тушган кимсанинг ёқасидан бўғиб олди. Аммо шу заҳоти бўшашиб уни қўйиб юборди. Маҳалла оқсоқоли Ҳайдар ака экан.
Матназар уни қачонлардан бери кўрмаганди. Кексайиб, соқоли оқарибди.
— Эсингни еганмисан? — овозини хийла пасайтириб уриша кетди оқсоқол. — Бир марта одам ўлдириб ит азобини кўрганингни унутдингми? Тағин… Онанг раҳматли ўтган ерда қон тўкмоқчисан… Жинни бўлма!
— Бу одам мени сотган, — деди Матназар ерда думалаб ётган тўппончани арта-арта чўнтагига жойлаб. — Шу ярамаснинг дастидан ит кўрмаган кунларни кўряпман.
— Сен янглишяпсан, — унинг сўзини бўлди Бек ака сал ўзига келгандек у ёқ-бу ёғини тўғриларкан. — Агар ҳақиқатни англаб етсанг, бу гапларни гапирганингга минг пушаймонлар ейсан. Кел, гиналарни унутайлик! Ҳозир меникига борамиз-у, ҳаммасини обдон гаплашиб оламиз.
— Манови гўрсўхта нима қилиб юрибди бу ерда? — Мардонга ишора қилди Матназар. — Нима иши бор экан?
— Ие, нега ҳақорат қиласан? Бола сал ёшлик қип қўйди. Кўриб турибсан-ку, ўзиям хижолатда… Нима бўлгандаям жигаринг. Ҳақорат қилмагин. Мана кўрасан, бу йигит ҳали шундай ишларни қилсинки, кўриб ўзингам хурсанд бўласан. Хўш, борамизми меникига?
— Менга барибир. — деди Матназар қўл силтаб. — Турма нима-ю, сизники нима?!. Бари бир гўр!
— Майли, ҳозирча нима десанг деб тур! Кейин ўзингга келасан. Кетдик!
— Мен кейинроқ борсам бўладими? — машина томон йўналган Бек акага шивирлади Мардон. — Ҳалигидай…
— Бўпти, фақат мен айтгандай қилгин! Ҳаддингдан ошма! Бир соат ичида ҳаммасини рисоладагидай ҳал қилгин-да, тез етиб боргин!
Машина ўрнидан қўзғалгач, Ҳайдар оқсоқол чопқиллаганча уйига кириб кетган Мардоннинг ортидан ҳайрат ва ваҳима аралаш қараб қолди.
Бироқ орқасидан кирмади.
(давоми бор)
Олимжон ҲАЙИТ
📡 Do'stlar bilan bo'lishing
⏭ ✍🏼 @Ibratli_Sozlar 📚 ⏮
— Вей, аҳмоқлик қилма! Оқибати яхши бўлмайди! Матназар, қўй! Қўлингдагини чўнтакка сол!
Пешанасига қурол ўқталганда одамнинг қай аҳволга тушиши ёлғиз ўзига аён. Бек аканинг миясидан не ўйлар кечаётганини билмайди-ю, Матназарнинг ўзи шу тобда бир аҳволда қолганди. На тепкини босишни, на тўппончани қайтариб чўнтакка солишни билар, тинимсиз титрар, ҳансирарди.
Бир маҳал у кимнингдир қаттиқ турткисидан ерга ағдарилиб тушди. Нималар бўлаётганига фаҳми етмай, устига келиб тушган кимсанинг ёқасидан бўғиб олди. Аммо шу заҳоти бўшашиб уни қўйиб юборди. Маҳалла оқсоқоли Ҳайдар ака экан.
Матназар уни қачонлардан бери кўрмаганди. Кексайиб, соқоли оқарибди.
— Эсингни еганмисан? — овозини хийла пасайтириб уриша кетди оқсоқол. — Бир марта одам ўлдириб ит азобини кўрганингни унутдингми? Тағин… Онанг раҳматли ўтган ерда қон тўкмоқчисан… Жинни бўлма!
— Бу одам мени сотган, — деди Матназар ерда думалаб ётган тўппончани арта-арта чўнтагига жойлаб. — Шу ярамаснинг дастидан ит кўрмаган кунларни кўряпман.
— Сен янглишяпсан, — унинг сўзини бўлди Бек ака сал ўзига келгандек у ёқ-бу ёғини тўғриларкан. — Агар ҳақиқатни англаб етсанг, бу гапларни гапирганингга минг пушаймонлар ейсан. Кел, гиналарни унутайлик! Ҳозир меникига борамиз-у, ҳаммасини обдон гаплашиб оламиз.
— Манови гўрсўхта нима қилиб юрибди бу ерда? — Мардонга ишора қилди Матназар. — Нима иши бор экан?
— Ие, нега ҳақорат қиласан? Бола сал ёшлик қип қўйди. Кўриб турибсан-ку, ўзиям хижолатда… Нима бўлгандаям жигаринг. Ҳақорат қилмагин. Мана кўрасан, бу йигит ҳали шундай ишларни қилсинки, кўриб ўзингам хурсанд бўласан. Хўш, борамизми меникига?
— Менга барибир. — деди Матназар қўл силтаб. — Турма нима-ю, сизники нима?!. Бари бир гўр!
— Майли, ҳозирча нима десанг деб тур! Кейин ўзингга келасан. Кетдик!
— Мен кейинроқ борсам бўладими? — машина томон йўналган Бек акага шивирлади Мардон. — Ҳалигидай…
— Бўпти, фақат мен айтгандай қилгин! Ҳаддингдан ошма! Бир соат ичида ҳаммасини рисоладагидай ҳал қилгин-да, тез етиб боргин!
Машина ўрнидан қўзғалгач, Ҳайдар оқсоқол чопқиллаганча уйига кириб кетган Мардоннинг ортидан ҳайрат ва ваҳима аралаш қараб қолди.
Бироқ орқасидан кирмади.
(давоми бор)
Олимжон ҲАЙИТ
📡 Do'stlar bilan bo'lishing
⏭ ✍🏼 @Ibratli_Sozlar 📚 ⏮