8-mart yaqinlashgani sari xotiralar qurshab olaveradi.
Farzandlar...
Sovg'alar...
Yig'i esa bir xil...
Oddiy bir juft paypoqdan yoki rangli qog'ozdan qiyshiq qirqilib tayyorlangan tabrikdan boshlab yildan-yilga sovg'a moddiyati oshib boraverarkan farzandlar tomonda...
Zina zinaga ulanib, o'sib-o'sib boraverakan-u, Ona yig'isi hech qachon o'zgarmas ekan. Paypoqqa qanday shodlik yoshini to'kkan bo'lsa, keyin keladigan har qanday sovg'aga ham bir xil yig'lash uchun Ona bo'lish kerak, boshqa hech kim.
Farzand esa qayg'u yo shodlik yoshini to'kayotgan Onasiga qarab, yig'lamay turolmaydi baribir. Jo'r bo'ladi, farzand jinsi hech nimani anglatmaydi Ona yig'isida...
Onalar qalbi hadikdan va ko'zyoshdan tashkil topganini anglab bo'lganman-da, yo'qsa sovg'aga quvoninglar degan bo'lardim...
Ertaga kimdir rangli qog'ozdan debyutini boshlaydi, yana kimdir qandaydir ulkan sovg'a berib o'zi bilmagan holda sovg'a ro'yxatini yakunlab beradi...
Ona yig'isi esa qon bilan o'tib-o'tib boraveradi, to odamning oxirgisigacha...
Mayli, shodlikdan yig'latinglar...
© #BI14
-
@ch_k_t