Ҳожи отам билан ошхонада овқатланиб ўтирибмиз. Қўшни столда ҳам бир нечта Ҳожи акалар ўтиришганди. Шеригим телефонини олиб, эсталикка ён атрофни видеога олиб тургандилар. Телефонларини ўша қўшни стол томон бурганларида, бир акамиз видеога олмасликларини қатъият билан жиддий қиёфада илтимос қилдилар. Шунда шерикка, Ҳожи отам қўйинг. Кимдир расмга, видеога тушади, кимдир йўқ дедим. Ҳаммани қадрияти ҳар хил. Ўринларига узр сўрадим, анави инсонни юз кўриниши ўзгармади. Ха майли, нимаям дердик. Овқатланиб бўлгач, кўчага чиқдик. Чеккароқ ўтиб тоза ҳавода нафас оламиз деб чиқиб, не кўз билан қарайки...
Давомини ўқиш... 👈