#Соя
60-қисм
Телефонимнинг қуввати ўчиб қолмаганда Ғайратнинг телеграмига яна кириб қараган бўлардим. Балки ғуруримни бир ёққа қўйиб ёзар эдим. Йўл борган сари узун ва битмайдигандек эди гўё. Зиёдага қараганимда телефонига қараб юзида табассум пайдо бўлганини кўрдим. Унга ичимдан хурсанд бўлдим. Аллоҳнинг унга атаб қўйган бир бахти борлигини билардим. Ва ўша кунни тезроқ келишини чин кўнгилдан истадим.
Қишлоққа етиб келгач Зиёда билан кўчамизгача бирга юриб келдик. Кўча бошида қўшнимизнинг мошинаси олдида бир неча киши йиғлиб туришганди. Улар орасида акам ҳам бор эди. Акам уятни бутунлай йиғиштириб Зиёдадан кўзини узмасди. Сабаби Зиёда ўзига қараб юрадиган қиз эди. Кийган шим ва устидан узунроқ уст боши ,оёқ кийими соч турмаги пардози ҳаммаси шунчалар гўзал эдики акамнинг ҳаққи бўлмасада узундан-узун унга қараб туришидан мен ноқулай ҳис қилдим ўзимни. Зиёда эса парвойига ҳам келтиргани йўқ.
“Қизим шаҳардан қайтяпсизларми?” дея сўради Иброҳим ака қўшнимиз.
“Ҳа “ дедик бараварига.
“Эҳтиёт чоралари кўраяпмиз бола ўғриси чиқибди деган гап тарқалиб юрибди. Қора мошинада келиб олиб қочиб кетаётган эмуш. Сизлар ҳам телефонга берилиб кетиб беъетибор қолиб шунчаки ўтиб қайтманглар бегона бировни кўрдингизми дарров хабар беринглар биздан бирига “ деди бизга қараб.
Ҳаётда ҳамма нарсани харидори бор. Орнинг савдоси баланд ҳатто, аммо боладан нима хохлаши мумкин одам?
“Орган мафиясининг иши бўлса керак. Ҳозир ҳаммага донор керак ё жигари ё буйраги ҳатто кўз, юрак каби ҳаётий органлар ҳам. Кундан кун вахшийлашиб бораяпти аҳвол” деди Зиёда бу масала ҳақида фикрини билдириб
“Пул учун шу ишни қилади бераҳимлар Худони ўзи сақласин” дея ёққа қоқиб қўйдим. Мен газандаларнинг тиллани олиши ҳақида қайғуриб ўтирибман кимлардир эса боласини биров ўгирламасин деб хавотирда. Зиёда билан хайрлашиб мен йулимда давом этдим. У эса уйига кириб кетди. Мен ҳам эшигдан киргач онамнинг кечги овқатни сузишга тайёргарлик кўрганини кўрдим. У билан кўришиб тўғри хонамга бориб телефонни қувват олиши учун токка қўйдим. Сабрим чидамай бораётган эди. Балким Ғайратдан бир хабар бордир деб ўйладим бўлмаса бу сафар ўзим ёзардим унга. Уст бошимни алиштириб онамга ёрдамлашдим. Ҳар гал узугим тушиб кетган тешик олдидан ўтсам юрагим ғалати бўлади. Ҳамма дастурхон бошида ўтирар экан ўзимча ўйладим. Мен Ғайратнинг менга берган совғасига эгалик қила олмадим, узук мендан узоқда балки йуқолиб ҳам қолгандир ким билади балким узугимни қайтиб тақсам, Ғайратдан бирор хабар келармиди? Ожизлигимнинг нишонасидир бу фикрлар шунчалик нима қиларимни билмай қолдимки, оддий нарсаларга умид боғлайдиган бўлдим. Овқатланиб бўлгач, янгам эртага онасининг туғилган куни эканлигини айди. Онам ва акам оиласи билан эртага туғилган кунга боришадиган бўлишди. Отам эса иш олиб қўйгани учун боролмаслигини айтиб узурини сўради. Менга фурсат пайдо бўлди. Эртага нима қилиб бўлсада узугимни топишим керак.
Телефомнинг қуввати ёнгач яна ёд бўлиб қолган саҳифага кирдим. Ўша аҳвол. Охирги киргани менга қум соатининг расмини жўнатганидан кейинги уч дақиқа. Нега бу одамдан хабар йўқ? Бола ўғриси чиққан бўлса катталар ўғриси ҳам бормикан? Товба товба нималар деяпман ўзи?. Ким билади бирор ваъдалашган кишиси бор эдими? Ёки хотин бола чақаси? Йўқ- йўқ ундай иш қилиши мумкинми? Унда менга қандай уйланарди? Йиллаб чет элда юрган бўлса тинч ўтирмаган бўлиши мумкин-ку? Худди қулоғим остида икки киши бир- бири билан тортишув бошлатганга ўхшарди. Бири яхши гумонда бошқаси ҳар шубҳага бориб мени ҳам олиб бориб келаяпти. Ниёят ғурурмни бир жойга қўйиб унга бир қуйдаги сатрларни ёздим.
“Дунёнинг энг оғир юки экан, ақлида сен бўлмаган биров ҳақида хавотирга тушиш “ хабар етказилди аммо бир илмоқлигича турди.
Алғов - далғов тушлар кўриб босинқираб неча марта уйғониб кетдим. Ҳар гал телефонимга бирор хабар келдими дея такрор такрор қарадим. Лекин жавоб у ёқда турсин ҳатто кўрилмаган эди хабар. Бу ҳолат туннинг қолганини бедор ўтказишимдан дарак бўлди.
60-қисм
Телефонимнинг қуввати ўчиб қолмаганда Ғайратнинг телеграмига яна кириб қараган бўлардим. Балки ғуруримни бир ёққа қўйиб ёзар эдим. Йўл борган сари узун ва битмайдигандек эди гўё. Зиёдага қараганимда телефонига қараб юзида табассум пайдо бўлганини кўрдим. Унга ичимдан хурсанд бўлдим. Аллоҳнинг унга атаб қўйган бир бахти борлигини билардим. Ва ўша кунни тезроқ келишини чин кўнгилдан истадим.
Қишлоққа етиб келгач Зиёда билан кўчамизгача бирга юриб келдик. Кўча бошида қўшнимизнинг мошинаси олдида бир неча киши йиғлиб туришганди. Улар орасида акам ҳам бор эди. Акам уятни бутунлай йиғиштириб Зиёдадан кўзини узмасди. Сабаби Зиёда ўзига қараб юрадиган қиз эди. Кийган шим ва устидан узунроқ уст боши ,оёқ кийими соч турмаги пардози ҳаммаси шунчалар гўзал эдики акамнинг ҳаққи бўлмасада узундан-узун унга қараб туришидан мен ноқулай ҳис қилдим ўзимни. Зиёда эса парвойига ҳам келтиргани йўқ.
“Қизим шаҳардан қайтяпсизларми?” дея сўради Иброҳим ака қўшнимиз.
“Ҳа “ дедик бараварига.
“Эҳтиёт чоралари кўраяпмиз бола ўғриси чиқибди деган гап тарқалиб юрибди. Қора мошинада келиб олиб қочиб кетаётган эмуш. Сизлар ҳам телефонга берилиб кетиб беъетибор қолиб шунчаки ўтиб қайтманглар бегона бировни кўрдингизми дарров хабар беринглар биздан бирига “ деди бизга қараб.
Ҳаётда ҳамма нарсани харидори бор. Орнинг савдоси баланд ҳатто, аммо боладан нима хохлаши мумкин одам?
“Орган мафиясининг иши бўлса керак. Ҳозир ҳаммага донор керак ё жигари ё буйраги ҳатто кўз, юрак каби ҳаётий органлар ҳам. Кундан кун вахшийлашиб бораяпти аҳвол” деди Зиёда бу масала ҳақида фикрини билдириб
“Пул учун шу ишни қилади бераҳимлар Худони ўзи сақласин” дея ёққа қоқиб қўйдим. Мен газандаларнинг тиллани олиши ҳақида қайғуриб ўтирибман кимлардир эса боласини биров ўгирламасин деб хавотирда. Зиёда билан хайрлашиб мен йулимда давом этдим. У эса уйига кириб кетди. Мен ҳам эшигдан киргач онамнинг кечги овқатни сузишга тайёргарлик кўрганини кўрдим. У билан кўришиб тўғри хонамга бориб телефонни қувват олиши учун токка қўйдим. Сабрим чидамай бораётган эди. Балким Ғайратдан бир хабар бордир деб ўйладим бўлмаса бу сафар ўзим ёзардим унга. Уст бошимни алиштириб онамга ёрдамлашдим. Ҳар гал узугим тушиб кетган тешик олдидан ўтсам юрагим ғалати бўлади. Ҳамма дастурхон бошида ўтирар экан ўзимча ўйладим. Мен Ғайратнинг менга берган совғасига эгалик қила олмадим, узук мендан узоқда балки йуқолиб ҳам қолгандир ким билади балким узугимни қайтиб тақсам, Ғайратдан бирор хабар келармиди? Ожизлигимнинг нишонасидир бу фикрлар шунчалик нима қиларимни билмай қолдимки, оддий нарсаларга умид боғлайдиган бўлдим. Овқатланиб бўлгач, янгам эртага онасининг туғилган куни эканлигини айди. Онам ва акам оиласи билан эртага туғилган кунга боришадиган бўлишди. Отам эса иш олиб қўйгани учун боролмаслигини айтиб узурини сўради. Менга фурсат пайдо бўлди. Эртага нима қилиб бўлсада узугимни топишим керак.
Телефомнинг қуввати ёнгач яна ёд бўлиб қолган саҳифага кирдим. Ўша аҳвол. Охирги киргани менга қум соатининг расмини жўнатганидан кейинги уч дақиқа. Нега бу одамдан хабар йўқ? Бола ўғриси чиққан бўлса катталар ўғриси ҳам бормикан? Товба товба нималар деяпман ўзи?. Ким билади бирор ваъдалашган кишиси бор эдими? Ёки хотин бола чақаси? Йўқ- йўқ ундай иш қилиши мумкинми? Унда менга қандай уйланарди? Йиллаб чет элда юрган бўлса тинч ўтирмаган бўлиши мумкин-ку? Худди қулоғим остида икки киши бир- бири билан тортишув бошлатганга ўхшарди. Бири яхши гумонда бошқаси ҳар шубҳага бориб мени ҳам олиб бориб келаяпти. Ниёят ғурурмни бир жойга қўйиб унга бир қуйдаги сатрларни ёздим.
“Дунёнинг энг оғир юки экан, ақлида сен бўлмаган биров ҳақида хавотирга тушиш “ хабар етказилди аммо бир илмоқлигича турди.
Алғов - далғов тушлар кўриб босинқираб неча марта уйғониб кетдим. Ҳар гал телефонимга бирор хабар келдими дея такрор такрор қарадим. Лекин жавоб у ёқда турсин ҳатто кўрилмаган эди хабар. Бу ҳолат туннинг қолганини бедор ўтказишимдан дарак бўлди.