Дунё ёлғон эмиш,
бу дунё ёлғон...
Жон синглим, ким айтди, чинми бу;
Ёлғонми биз чеккан энг зариф қайғу,
Ёлғонми бизни тарк этмас ҳаяжон?
Жон синглим, қушларга дон сочдинг саҳар,
Эски кўйлагингни дарёга отдинг;
Кўзларинг ҳорғиндир, ҳорғин шу қадар!
Шу кўзлар биланми Кунни уйғотдинг?
Ҳар томон қараймиз, таҳдидкор, совуқ,
Дўст йўқдир, ҳар ким-да ёт каби...
эй худо!..
Дунё сўрамадик, ахир, сўрадик
Ютсак, оҳга дўнмас бир ютум ҳаво.
Сенинг жисминг хаста,
Менинг руҳим хаста.
Тунлари ичимдан қичқирар бир қуш.
Бу бир қичқириқки, ўзимни ҳатто қўрқитар.
Ундадир дунёни хароб айлар куч.
Очилди, очилди бахтиёрликдан
Кўр бўлган кўзларим азоб кечаси.
Йиқилиш кечаси, фарёд кечаси.
Айрилиқ кечаси, сайёд кечаси.
Ҳар ён боқсам кўзимга қулфлар кўринар.
Кўтарилиб келар тўлин ой аста,
Нафас олар оғир, ҳўнграр, куюнар...
Сенинг жисминг хаста,
Менинг руҳим хаста.
Энг охири довур очилмакликка
Қўймаслар... Жувонмарг гулим, бўстоним.
Энг мудҳиш зулм бу...
Балки, о, балки,
Хаста тахайюл бу, ёлғон бу, жоним...
Нодира ОФОҚ
@sheriylahzalar