Bizning toleimiz turibdi titrab,
Baxt va ko'zlardagi bir mung ichida.
Ko'ngil ikkimizni yuribdi sudrab,
Bu dunyo,
bu shahar,
bu tun ichida.
Ko'ngil to'q, shu yo'lda nigoron edim,
Tangri manglayimga seni ko'chirgan.
Men shamol emasdim,
Men bo'ron edim —
Betil hasratingni ko'kka uchirgan.
Ruhingga umrbod qo'nalg'a ruhim,
Ketsang, azoblarga jon — qo'nim edim.
Ko'ksimni yondirsa ko'ksing anduhi,
Kelsang, bor hayoti beo'lim edim.
Bor bo'lsang, ayt, qanday jonimni cho'qir,
Na sitam, na g'ussa, nainki jafo.
Ko'zingga yetmasam, ko'zlarim — so'qir,
Umringga yetmasa umrim ro'dapo.
Qachondir, shodlikka qorishiq edim,
Sensiz ko'nglim butkul g'amga belangan.
Men odam emasdim,
Men oshiq edim —
Xudodan hamisha senga tilangan. 😔
https://t.me/shamollarda_qolganxislarim
