Бир одам жаннатда сайр қилиб юрса юқоридан бир томчи сув томибди. У томчини ифори шунчалар ёқимлилигидан бутун борлиқ ажиб ифорга бурканди... Таажубда қолган одам ҳайратдан юқорига боқди.
Шу пайт у фариштага савол берди.
"Бу қандай ифор бўлди. Мен жаннатда бўлсамда бундай ғаройиб ифорни ҳидламагандим?" Фаришта аста жаннатий одамни қўлларидан тутиб биргаликда томчи томган томонга кўтарилади. Юқорида бояги одамни жаннатий ховлисидан минг баробар гўзал ва хушбўй ифорли жаннат турарди...
Унда бир одам ўтирар эди.
Шунда фаришта деди:..
"Сени жаннат ҳовлингга томган томчи ушбу мўминни пешона тери эди"...
Таажубда қолган одам яна сўради: "Мен ҳам шу мўмин одам каби тириклигимда Аллоҳни буюруқларини бажарганман:
Айтчи, уни мендан фарқи нимада? Нега унинг Жаннати олий?
Шунда фаришта:
"Аллоҳ ҳузурида ҳар иккингизни даражангиз бир. Аммо бу мўмин "СУБҲАНАЛЛОҲ"ни сендан бир неча марта кўп айтган"@konspektor