Бир киши Зуҳайр (Зоҳир) ибн Нуайм роҳимаҳуллоҳга деди: “Эй Абу Абдураҳмон сиз кимлардансиз? У зот деди: “Аллоҳ таоло Ислом билан неъматлантирганларданман”.
У киши: “Мен насл насабингизни назарда тутяпман” деди.
Зуҳайр ибн Нуайм роҳимаҳуллоҳ:
فإذا نفخ في الصور فلا أنساب بينهم يومئذولا يتساءلون.
“Бас, қачонки сурга пуфланганда, у кунда ораларида на насаб қолур ва на бир-бирларини суриштирурлар”, Мўминуун сураси, 101- оятини тиловат қилди.
Имом Абу Нуъайм роҳимаҳуллоҳнинг “Ҳилятул авлиё” китоби 10- жилд, 149- бет.
Изоҳ: Насл насаб билан фаҳрланиш жоҳилят давридан қолган амаллардан бири. Қиёмат куни Инсонни насл насаби, чирой чиммати, таниш билиши, Обру мансаби ёрдам бера олмайди, Балки қилган ибодати, яҳши амалларигина ёрдам бериши мумкин, ундаҳам Аллоҳ таъоло қабул қилган бўлса.
Аллоҳ таъоло барчаларимизни қилаётган ибодатларимизни ва яҳши амалларимизни риё ва сумъадан, ужубдан ҳоли қилиб, мақбул бўладиган амаллар қаторида қилсин.
Манба: Раббоний кори .
https://t.me/rabboniy_571
