«Alloh» so‘zining aql bovar qilmas sirlari
Niderlandiyalik psixolog Vander Hoven Kur’on o‘qish va «Alloh» so‘zini takrorlash bemor va sog‘lom insonlarga qanday ta’sir qilishini kashf etganini e’lon qildi. Professor uch yildan bir qancha bemor ustida tadqiqotlar olib borib, hayratlanarli xulosalarga erishdi. Bemorlarning ba’zilarini musulmon emasligini, ayrimlari musulmon bo‘lsa-da, arab tilini bilmasligini ta’kidlagan Hoven kasallariga «Alloh» so‘zini o‘rgatganini aytadi. Natija esa nihoyatda mukammal bo‘lganini, ayniqsa, ruhiy ziqlik va qon bosimi ko‘tarilishi (xafaqon) bilan og‘riganlarda yaxshi natijaga erishgani ma’lum bo‘ladi.
Professor Xoven "Alloh" kalimasidagi harflar bemorlar ruhiyatiga ta’sirini shunday izohlaydi:
«Alloh» so‘zining ilk harfi bo‘lgan «Alif» nafas yo‘llari tizimidan sirg‘alib chiqadi va nafas olishni izga soladi.
"Lom" harfi esa (arab tilidagidek talaffuz qilinganida) til bilinar-bilinmas tanglayning ust qismiga tegadi va jag‘ bir muddat shu muddatda turib qoladi («lom» harfi tashdidni olgani uchun).
So‘nggi harf «h» talaffuz qilinganida jigar va yurak o‘rtasida aloqa vujudga keladi va bu jarayon so‘nggida yurak urishi me’yoriga tushadi.
Bu izlanishni amalga oshirgan niderlandiyalik olim musulmon emas, lekin Islom ilmlariga qiziqqan va Qur’oni Karim sirlarini tadqiq qilgan. Bemor to‘shagida dard tortaëtgan insonning «Alloh!» deya ingraganiga ko‘pchiligimiz guvoh bo‘lganmiz. Biror musibatga yo‘liqqan insonning «Allohim!» deya xitob qilganini eshitmaganlar bo‘lmasa kerak.
Tutadigan shoxi qolmasa, boshi berk ko‘chaga kirsa, qo‘l uzatadigan insoni qolmasa, banda "Alloh" deya tinchlanadi. "Alloh" so‘zi hayotimizning asosiga aylanib ketganidan, har qanday holatda Alloh deymiz. To‘g‘ri yo‘lni topish, yaxshilikka erishish, uchun «Yo Alloh» deymiz. Shaytondan qochib, Allohdan panoh istaganda «A’uzu billah» deymiz. Har ishni «Bismillah» deya Uning nomi bilan boshlaymiz. Ne’matga munosib ko‘rsa, shukr qilamiz. Berganida ham, olganida ham «Alhamdulillah» deymiz. Hayratlanganimizda, «Mashaalloh» deymiz. Pushaymon bo‘lganimizda, «Astag‘firulloh» deymiz.
Sevinganimizda, «Allohu akbar» deymiz. Xafa bo‘lganimizda, «Inna lillah...» deymiz. Yuragimiz siqilganida «Subhanalloh» deymiz. G‘alaba qilganimizda «Nasrumminalloh» deymiz.
Rizq topganimizda, «Ar-rizqu lillah» deymiz. Orzu qilganimizda, «Inshaalloh» deymiz. Bir ishni bajarganimizda, «Biiznillah» deymiz. Mashaqqat oldida «La havla va la quvvata illa billah» deymiz.
Va’da berganimizda, «Vallohi va billah» deymiz. Bu qadar eslatmalar nuri qalbni yoritganida «E valloh» demaslik mumkinmi?..
«Iymon va huzun» kitobidan.
Yumshoq muqova, 25ming
Buyurtma berish
@rohmankitoblar_delivery@rohmankitoblar