Psixologik bilimlar

Asila Mirzayorova o‘tgan galgi Tokio-2020 Paralimpiadasida kumush medal olgandi va O‘zbekiston tarixida ko‘zi ojiz sportchilar orasida ilk medalni qo‘lga kiritgan sportchi sifatida tarixga kirgan edi. O‘shanda Asilaning ota-onasi uning murabbiyi Sardor Abduxoliqovga juda ko‘p minnatdorlik bildirgandi. Ha, bu safar murabbiyi Asilani yanada yuksakroq marra tomon olib chiqa oldi. Qoyil va rahmat sizga, Sardor aka!

Buni bilarmidingiz?

Yana bir ma’lumotni aytay. Balki kimdir eslasa kerak, o‘tgan safar Asila Mirzayorova kumush medal olganda, uning tarixini eshitib ta’sirlandim, deb yozgan edim.

Gap shundaki, Asilaning matonati biz sog‘lom insonlar uchun ham o‘rnak. Uning 15 yoshgacha ko‘zida hech qanaqa nuqsoni bo‘lmagan. Siz-u biz kabi dunyoni yorqin ranglarda ko‘rgan. Ammo 15 yoshida futbol o‘ynayotgan bolalardan birining kuchli zarba bilan tepgan koptogi kutilmaganda Asilaning boshiga tegadi va u boshidan jarohat olib, ko‘z nurini yo‘qotadi. Tasavvur qilyapsizmi, ko‘zi ko‘rib turgan yoshgina qizaloq birdan bunday ne’matdan mahrum bo‘lib qolsa, qanday dahshat bu. Ba’zan qo‘limizga bitta zirapcha kirsa, qancha dod-voy qilamiz, masalan.

Ammo yosh bo‘lishiga qaramay, ushbu o‘ta og‘ir sinovdan muvaffaqiyatli o‘ta olgan, deyishimiz mumkin. Shunchaki taqdirdan nolib, uyida yotmagan. Aksincha, matonatini ishga solib, qayta oyoqqa turgan, sportga qatnagan va mana bugun u Paralimpiya rekordchisi sifatida ham oltin, ham kumush medal egasi bo‘lib shohsupada turibdi!

Bu gaplarni yozyapman-u, etlarim jimirlab, yana nimalardir tomog‘imga tiqilmoqda.

Eh, qani edi, Asiladek qahramon qizimizning matonati ko‘pchiligimizda bo‘lganda edi... Afsus, bizda bunaqa jasorat yo‘q, ming afsus.

Barakalla, Asila! Ota-onang va ustozlaringga ming rahmat!


👉 @xushnudbek 👈