Масжид...
"Диёримда калишимни ўғирлашди.
Уларнинг диёрида эса қалбимни...
Шарқий Европада жойлашган мен яшайдиган Болқон ерларида бир масжид бор. У масжидда шанба ва якшанба кунлари қуръон ёдлаш дарслари бўлади. Аввал мен бу кунни оддий кун деб ўйладим.
Имом ўтиради. Болаларга қуръонни талқин қилади. Уларнинг хатоларини тузатади. Бу биз барча араб давлатларида кўришга одатланган тақлидий услуб.
Шомни ўқиб масжиддан чиқмоқчи бўлганимда болачалар намоз ва зикрдан сўнг қимирлашиб қолишди. Масжид хонақосининг олд томонини ўйин майдонига айлантиришди. Дарҳол теннис столи олиб келиб ўрнатишди. Ракеткаларни қўлга олишди. Масжид бир зумда хурсандчилик ва сурурдан карнавал залига айланди.
Масжид имоми ҳам худди болаларга ўхшаб қолган эди. У энди сал олдинроқ болалар уни қўлини ўпаётган устозга эмас, болалардан бирига ўхшар эди. Уларга таажжубланиб қараб турган эдим устоз менга яқинлашди ва деди:
"Ўйлайманки сизнинг араб диёрингизда масъуллар бизни шу ҳолда кўришса аниқ бидъатчи ёки фосиққа чиқаришар эди".
Унинг нима демоқчи эканлигини билдим. Унга дедим:
- Нима демоқчи эканлигингизни англадим. Аммо менга бу масжиддаги янги тарбия услубингиз ҳақида гапириб берсангиз.
У деди:
- Ҳаммаси оддий. Мунофиқликни ўлдирмоқчимиз.
Субҳаналлоҳ! Мен кутмаган жавоб бўлди. Мен мутахассис сифатида, йигирма йиллик тажриба эгаси сифатида барча услуб ва йўналишларни биламан деб ўйлар эканман.
Ундан сўрадим:
- Қандай қилиб?!
У деди:
- Сизда болалар қуръон ёдлатиш мактабларига ўқишга киради. У иймоний муҳитда ўқийди. Сўнг ҳар қандай бола каби ўзининг болалик рағбатларини қондириш учун кўчага чиқади. Дўстлари билан ўйнайди. У ўз истакларини тартибга солинмаган шароитда қондиради. Сўкишлар, фаҳш сўзлар, жанжаллар...
У ўз рағбатларини қондириш учун шу шароитга мослашишга мажбур бўлади. Қуръон ёдлатиш мактабига келса диндорлик йўлини, қуръон одоблари ила адабланиш йўлини тутади. Чунки у ерда ундан шуни талаб қилишади. Бола ўзгарувчан ҳолатда яшайди. Бу эса мунофиқликка олиб боради. Болаларимизни нима учун масжидда тарбиялашимизни, қуръон ёдлатишимизни, улар билан масжидда ўйнашимизни ва дарс қилишимизни сабабини энди англадингизми?! Ислом сизларда, араб диёрларида нозил бўлган. Расулуллоҳ саллоллоҳу алайҳи ва салламнинг бутун ҳаётлари масжидда эди. Ҳатто жиҳодга кетаётиб Оиша онамиз билан мусобақа ўйнаган эдилар. Сиз эса динимиздан фақатгина жасадини олдингиз. Руҳини эса ташладингиз.
Унинг гапларини эшитиб кўзларимга молик бўла олмадим.
Европадаги ислом марказларидан бирига ўз боласини исломга кириши учун олиб келган ғайридин она ёдимга тушди. Бола имомнинг ҳузурига кирганида имом сўради:
- Ким билан келдинг?
- Онам билан. У киши ташқарида турибдилар.
- Нега сен билан кирмадилар?
- У киши мусулмон эмаслар.
Имом ажабланиб боладан онасини олиб киришини сўрайди. Аёл кирганида имом сўрайди:
- Ўғлингизнинг айтишича, сиз мусулмон эмас экансиз. Унда нега ўғлингизни мусулмон бўлишини истаяпсиз?
Аёлнинг кўзлари ёшга тўлиб деди:
- Бизнинг бир мусулмон қўшнимиз бор. Уни фарзандим тенги фарзанди бор. У чиқса ҳам, кирса ҳам онасининг қўлини ўпади, салом беради. Ўғлимни ўшанга ўхшашини истайман".
Азизлар!
Фарзандларимизга диннинг асосий қисми бўлмиш руҳиятни, муҳаббатни, бағрикенгликни, юмшоқликни, кечиримли бўлишни ўргатайлик.
Абдулкарим Муҳаммадий.
"Турма нозирининг Болқон ерларига қувилиши" китобидан.
Ўқинг...Фақат йиғламанг!
"Диёримда калишимни ўғирлашди.
Уларнинг диёрида эса қалбимни...
Шарқий Европада жойлашган мен яшайдиган Болқон ерларида бир масжид бор. У масжидда шанба ва якшанба кунлари қуръон ёдлаш дарслари бўлади. Аввал мен бу кунни оддий кун деб ўйладим.
Имом ўтиради. Болаларга қуръонни талқин қилади. Уларнинг хатоларини тузатади. Бу биз барча араб давлатларида кўришга одатланган тақлидий услуб.
Шомни ўқиб масжиддан чиқмоқчи бўлганимда болачалар намоз ва зикрдан сўнг қимирлашиб қолишди. Масжид хонақосининг олд томонини ўйин майдонига айлантиришди. Дарҳол теннис столи олиб келиб ўрнатишди. Ракеткаларни қўлга олишди. Масжид бир зумда хурсандчилик ва сурурдан карнавал залига айланди.
Масжид имоми ҳам худди болаларга ўхшаб қолган эди. У энди сал олдинроқ болалар уни қўлини ўпаётган устозга эмас, болалардан бирига ўхшар эди. Уларга таажжубланиб қараб турган эдим устоз менга яқинлашди ва деди:
"Ўйлайманки сизнинг араб диёрингизда масъуллар бизни шу ҳолда кўришса аниқ бидъатчи ёки фосиққа чиқаришар эди".
Унинг нима демоқчи эканлигини билдим. Унга дедим:
- Нима демоқчи эканлигингизни англадим. Аммо менга бу масжиддаги янги тарбия услубингиз ҳақида гапириб берсангиз.
У деди:
- Ҳаммаси оддий. Мунофиқликни ўлдирмоқчимиз.
Субҳаналлоҳ! Мен кутмаган жавоб бўлди. Мен мутахассис сифатида, йигирма йиллик тажриба эгаси сифатида барча услуб ва йўналишларни биламан деб ўйлар эканман.
Ундан сўрадим:
- Қандай қилиб?!
У деди:
- Сизда болалар қуръон ёдлатиш мактабларига ўқишга киради. У иймоний муҳитда ўқийди. Сўнг ҳар қандай бола каби ўзининг болалик рағбатларини қондириш учун кўчага чиқади. Дўстлари билан ўйнайди. У ўз истакларини тартибга солинмаган шароитда қондиради. Сўкишлар, фаҳш сўзлар, жанжаллар...
У ўз рағбатларини қондириш учун шу шароитга мослашишга мажбур бўлади. Қуръон ёдлатиш мактабига келса диндорлик йўлини, қуръон одоблари ила адабланиш йўлини тутади. Чунки у ерда ундан шуни талаб қилишади. Бола ўзгарувчан ҳолатда яшайди. Бу эса мунофиқликка олиб боради. Болаларимизни нима учун масжидда тарбиялашимизни, қуръон ёдлатишимизни, улар билан масжидда ўйнашимизни ва дарс қилишимизни сабабини энди англадингизми?! Ислом сизларда, араб диёрларида нозил бўлган. Расулуллоҳ саллоллоҳу алайҳи ва салламнинг бутун ҳаётлари масжидда эди. Ҳатто жиҳодга кетаётиб Оиша онамиз билан мусобақа ўйнаган эдилар. Сиз эса динимиздан фақатгина жасадини олдингиз. Руҳини эса ташладингиз.
Унинг гапларини эшитиб кўзларимга молик бўла олмадим.
Европадаги ислом марказларидан бирига ўз боласини исломга кириши учун олиб келган ғайридин она ёдимга тушди. Бола имомнинг ҳузурига кирганида имом сўради:
- Ким билан келдинг?
- Онам билан. У киши ташқарида турибдилар.
- Нега сен билан кирмадилар?
- У киши мусулмон эмаслар.
Имом ажабланиб боладан онасини олиб киришини сўрайди. Аёл кирганида имом сўрайди:
- Ўғлингизнинг айтишича, сиз мусулмон эмас экансиз. Унда нега ўғлингизни мусулмон бўлишини истаяпсиз?
Аёлнинг кўзлари ёшга тўлиб деди:
- Бизнинг бир мусулмон қўшнимиз бор. Уни фарзандим тенги фарзанди бор. У чиқса ҳам, кирса ҳам онасининг қўлини ўпади, салом беради. Ўғлимни ўшанга ўхшашини истайман".
Азизлар!
Фарзандларимизга диннинг асосий қисми бўлмиш руҳиятни, муҳаббатни, бағрикенгликни, юмшоқликни, кечиримли бўлишни ўргатайлик.
Абдулкарим Муҳаммадий.
"Турма нозирининг Болқон ерларига қувилиши" китобидан.
Ўқинг...Фақат йиғламанг!