LatifaUch pashsha dunyoga keldi. Uchchovi uch joyga uchib ketdi. Bir haftadan keyin uchrashishdi. Biri semirib ketgan, ikkinchisi o‘rtacha, uchinchisi juda ozg‘in va hatto qanot qoqishga majoli qolmagan ekan.
Birinchi, semiz pashsha boshidan o‘tganlarini aytdi: "Men uchib yurib, bir katta uyga kirdim. Ovqat vaqtini poylab, kosaga tushdim. Bir kosa ovqatni to‘kib yuborishdi. Har kun bir kosa ovqatni yeb yashadim"- debdi.
Ikkinchi, o‘rtahol pashsha: "Men uchib yurib, ko‘p qavatli uylardan biriga kirdim. Ovqat paytini poylab, kosaga tushdim. Bir qoshiq ovqat bilan meni olib, chekkaga to‘kishdi. Har kuni bir qoshiq ovqat bilan kun o‘tkazdim"-debdi.
Uchinchi, ozg‘in pashshaga gal kelibdi. Gapirishga ham holi yo‘q, zo‘rg‘a og‘zini qimirlatib, pichirlabdi: "Men uchib yurib talabalar yotoqxonasiga kirdim. Ovqat vaqtini poylab, roltonli kosani ichiga tushdim. Talaba meni kosadan qo‘li bilan olib, ustimga tekkan rolton suvini shimib-shimib, bir chekka tashladi. Har kunim shunday o‘tdi"...
Latifa bugungi bir voqeaga o‘xshaydi. Futbolchi Abduqodir Xusanovning obro‘sidan har kim imkon boricha ko‘proq shimib - shimib foydalanyapti!
Undan oldin olimpiya g‘olibi kurashchi qizdan shunday foydalanishdi. Endi futbolchidan. Umid qilaman-ki, bu ularning karyerasiga ta'sir qilmaydi. Chunki o‘tmishda ko‘p sportchilar lov etib yonib, puf etib o‘chishiga sabab ham shu.
O‘rni kelganda, ayni shunga o‘xshash holat tasvirlangan Said Ahmadning "Sobiq" hikoyasini tavsiya qilaman:
https://ziyouz.uz/ozbek-nasri/said-ahmad/said-ahmad-sobiq-hajviya/@sanjar_xoja