🇺🇿 KUTUBXONA™ 📖📚|Rasmiy kanal

Олти нарсани эсласанг, мусибатинг енгиллашади:

1. Ҳамма нарса Аллоҳнинг қазо ва қадари билан бўлади.
2. Сабрсизлик қазои қадарни ортга қайтармайди.
3. Бундан ҳам оғир мусибатга учрашинг мумкин.
4. Йўқотганинг йўқотмаганингдан камроқ.
5. Ҳар бир қазои қадарда ҳикмат бор. Уни билганингда, мусибатни айни неъмат деб билардинг.
6. Мӱминга етган мусибат албатта ё савоб, ё мағфират, ё покланиш, ё шаъни улуғ бўлиш, ё каттароқ балонинг даф этилиши бўлади.
Аллоҳнинг ҳузуридаги нарса яхширок, боқий қолувчироқдир.

#Kutubxonachidan

✿°•┈┈┈••ৡ❀ৡ•┈┈┈•°✿
📖 @Kutubxona 📚
✿°•┈┈┈••ৡ❀ৡ•┈┈┈•°✿
📚 @Kitoblar_ulashamiz_1 📖
✿°•┈┈┈••ৡ❀ৡ•┈┈┈•°✿

DUO IJOBAT BO‘LADIGAN SOAT HAQIDA


Abu Hurayra roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi: «Rasululloh sollallohu alayhi vasallam Juma kunini zikr qildilar va: «Unda bir soat bor, qaysi bir musulmon banda o‘sha soatda turib namoz o‘qib, Allohdan biror narsa so‘ragan holida to‘g‘ri kelsa, albatta, U zot unga o‘shani bergay», dedilar va qo‘llari bilan o‘sha(soat)ning ozligini ko‘rsatdilar». Beshovlaridan faqat Abu Dovud rivoyat qilmagan.

Sharh: Juma kunining afzalliklaridan biri unda duo qabul bo‘ladigan soat borligidir. Ushbu soat va uning haqida miqdori haqida ham turli mulohazalar bor.

Ba’zilar, bu soat oltmish daqiqa vaqtni o‘z ichiga olgan tabiiy soatdir, deydilar.

Boshqalar esa ularga xilof ravishda, bu soatdan murod ozroq vaqtdir, deydilar.

Ikkinchi fikrga ushbu hadis dalildir. Chunki unda Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam u soatga ishorat qilib bosh barmoqlari bilan ko‘rsatkich barmoqlarining uchlarini bir-biriga juda yaqinlashtirib, bundoq, deb ozligiga ishorat qilishlaridir.

Ana o‘sha soatda qaysi bir musulmon banda namoz o‘qib, duo qilib turgan bo‘lsa, Alloh taolo, albatta, o‘sha bandaning so‘ragan narsasini beradi. Shuning uchun Juma kuni doimo ibodat va duo bilan mashg‘ul bo‘lish kerak.

#Kutubxonachidan

✿°•┈┈┈••ৡ❀ৡ•┈┈┈•°✿
📖 @Kutubxona 📚
✿°•┈┈┈••ৡ❀ৡ•┈┈┈•°✿
📚 @Kitoblar_ulashamiz_1 📖
✿°•┈┈┈••ৡ❀ৡ•┈┈┈•°✿

​​📝Атир-упа қулф эмас (Бўлган воқеа)

Наргиз рўпарасидаги қўшнисининг устидан кулиб деди: «Эрталабдан кечгача белида фартук. Ҳеч юзига нарса суртганини кўрмаганман. Ошхонада ивирсиб юраверади. Ҳа, устига оладида хотин. Шуни эри уйланмай мени эрим уйлансинми?»
Наргиз эрталабдан кечгача пардозини янгилагани янгилаган. Лаб буёғини устига уст сураверади. Ойнани олдида айланверганидан ойнанинг кўнгли айниб, хира тортиб қолган. Гўзалларнинг гўзали, асалларнинг асали деб билади ўзини. Аммо бир ҳақиқатни билмайди! Ўзининг ҳам эри аллақачонлар иккинчисига уйланиб бўлган.
•••
Пардоз-андоз, бўёқ-сўёқ, атир-упа эр-хотиннинг қулф-калити эмас. Қанчадан қанча гўзал, асал, сулувларнинг эрлари уйланиб кетишган. Ҳам пазанда, ҳам чаққон, ҳам ораста ҳар томонлама етук келинларнинг, аёлларнинг турмушлари ўхшамаган.
Чиройлари ёки лаб бўёқлари билан эрларини ушлаб қололмаганлар…Агар пардоз-андоз эрни ушлаб қолганда эди, ҳаёт бошқача бўлар эди.
Аввалам бор бу тақдир, қисмат…
Инсон пешонасида ёзилганидан ортиғини кўрмайди.
Катта гапириб, ўзига бино қўйган аёллар яхшиси катта нон тишласинлар. Қўйиб беришса уларнинг ҳам эрлари албатта уйланади. Эр бечоранинг духини олиб қўйишгандан кейин эрлари тушида ҳам уйланолмайди.
Бировларнинг ҳаётини муҳокама қилиб, вақтини ўтказаётган хотинчалар эртага ўсиб-унаётган қизларининг келажагини тушунсинлар. Ҳар бир қилинган масхара, кулгу, кесатиқ, катта кетишларни албатта авлодларида кўрадилар. Кўрмасдан ҳеч қачон вафот этмайдилар.
Яна ўша гап…катта гапирманг, катта нон тишланг!
Зулфия Махмуд


#Kutubxonachidan

Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!

🌙 Каналга аъзо бўлиш👇

✿°•┈┈┈••ৡ❀ৡ•┈┈┈•°✿
📖 @Kutubxona 📚
✿°•┈┈┈••ৡ❀ৡ•┈┈┈•°✿
📚 @Kitoblar_ulashamiz_1 📖
✿°•┈┈┈••ৡ❀ৡ•┈┈┈•°✿

Аgar, Аlloh siz bilan boʼlsa, kim sizga qarshi chiqa oladi?!
Аgar, Аlloh sizga qarshi boʼlsa, kim siz bilan turib bera oladi?!
Аgar, siz Аllohni tanib olsangiz, demak, hamma narsani qoʼlga kiritibsiz.
Аgar, Аllohni tanimay oʼtsangiz, hech nimani bilmay oʼtibsiz!
Ey, Robbim! Seni topgan nima yoʼqotibdi?!
Seni yoʼqotgan nima topibdi?!
Ey, Robbim! Sen Аziz qilganni xor etguvchi bor ekanmi?!
Ey, Robbim! Sen xor qilganni aziz qilguvchi bor ekanmi?!

#Kutubxonachidan

✿°•┈┈┈••ৡ❀ৡ•┈┈┈•°✿
📖 @Kutubxona 📚
✿°•┈┈┈••ৡ❀ৡ•┈┈┈•°✿
📚 @Kitoblar_ulashamiz_1 📖
✿°•┈┈┈••ৡ❀ৡ•┈┈┈•°✿

ҚИЁМАТЛИ ДЎСТ БЎЛАМИЗМИ?

Лаа илаҳа иллаллоҳ айтиб,
Хақ исмин айтиб ўламизми?
Биродарлик юртига қайтиб,
Қиёматлик дўст бўламизми?

Қачонки мен ғамлардан ҳордим,
Борар бўлсам масжидга бордим.
Бугун сизга кўнглимни ёрдим,
Қиёматлик дўст бўламизми?

Бир кун келиб мен бўлсам нобуд,
Елкангизда кетгайдир тобут,
Аммо токи ҳали жон мавжуд,
Қиёматлик дўст бўламизми?

Сўроқчи бор Мункар-Накирдек,
Жаннат гўзал, бу дунё кирдек,
Муҳаммад (С.А.В.) ва Абу Бакрдек,
Қиёматлик дўст бўламизми?

Сиздан бордир бир илтимосим.
Ўтказсада қайғулар босим,
Аллоҳ бериб, топган олмосим,
Қиёматлик дўст бўламизми?

©️ Абдул Ҳадий Ҳафиз

#Kutubxonachidan

✿°•┈┈┈••ৡ❀ৡ•┈┈┈•°✿
📖 @Kutubxona 📚
✿°•┈┈┈••ৡ❀ৡ•┈┈┈•°✿
📚 @Kitoblar_ulashamiz_1 📖
✿°•┈┈┈••ৡ❀ৡ•┈┈┈•°✿

Қўлларимдан тутиб мени жаннатга етакласа...

Шимолий Ироқнинг Тикрит шаҳри шаҳзодаси Нажмиддин Айюб узоқ вақтгача уйланмай юради. Бир куни биродари Асадуддин келиб ундан сўрайди:
– Ака, нима сабабдан ҳозиргача уйланмай юрибсиз?
Нажмиддин Айюб:
– Чунки ўзимга муносибини ҳали топганимча йўқ, – деди.
Асадуддин:
– Хоҳлайсизми сизни унаштириб қўяман.
Нажмиддин Айюб:
– Кимга?
Асадуддин:
– Султон Муҳаммад ибн Маликшоҳ Султон Салжуқийнинг қизига ёки вазирининг қизига, — деди.
Нажмиддин унга:
– Улар менга муносиб эмасда, – деб жавоб берди.
Асадуддин акасидан ажабланиб:
– Ака, ундай бўлса ким сизга муносиб экан, — деб сўради.
Нажмиддин:
– Менинг солиҳа жуфти ҳалолим бўлишини истар эдим. Қўлларимдан тутиб мени жаннатга етакласа. Сўнгра ундан фарзанд кўрсам-у, уни то улғайгунча яхшилаб тарбия қилсак. Ўғлимиз улғайиб моҳир чавандоз бўлиб етишса-ю, мусулмонларни Қуддуси Шарифга қайтариб олиб борса, деб жавоб берибди.
Асадуддин акасининг гапларига писанд қилмай:
– Унақасини қаердан ҳам топардингиз? – деди.
Нажмиддин Айюб:
– Ким Аллоҳга ихлос билан ният қилса, Аллоҳ таоло уни ниятига ярашаси билан ризқлантиргай, – деб жавоб қайтарди.
Кунларнинг бирида Нажмиддин Айюб Тикритдаги масжидлардан бирида шайх ҳазратлари билан суҳбатлашиб ўлтирганида бир қиз келиб парда ортидан шайхни чақира бошлайди. Шайх Нажмиддин Айюбдан изн сўраб ўрнидан туради-да, бориб қизга жавоб беради. Нажмиддин шайх билан қизнинг суҳбатини эшитиб қолади.
Шайх қизга:
– Сенга уйланмокчи бўлган йигитни уйингга жўнатган эдим, нега уни қайтариб юбординг, – деди.
Қиз шайхга шундай деди:
– Ҳазрат, тўғри, у йигит жамоли ва нуфузида тенги йўқ биламан. Шундай бўлсада уни ўзимга муносиб топмадим.
Шайх:
– Унда қандай бўлишини истайсан, – деб сўради.
Шунда доно қиз:
– Ҳазрат, жуфтим солиҳ инсон бўлишини хоҳлардим. Қўлларимдан тутиб мени жаннатга етакласа. Ундан фарзанд кўрсам-у, улғайгач у моҳир чавандоз бўлса. Сўнгра мусулмонларни Қуддуси Шарифга қайтариб олиб борса, – деб жавоб берибди.


Аллоҳу акбар!
Худди шу калималарни Нажмиддин биродарига сўзлаган эди.
Нажмиддин султонлар ва вазирларнинг гўзалликда ва нуфузида тенги йўқ қизларини қабул этгиси келмаган эди. Қиз ҳам ҳудди шундай казо-казоларнинг уйланиш таклифларини рад этиб келаётган экан. Буларнинг барчаси нима учун эди?

Иккиси ҳам жаннатга етакловчи жуфтни ва мусулмонларни Қуддусга қайтариб олиб кирадиган қаҳрамон фарзандни орзу қилишган эди.
Нажмиддин шу захоти ўрнидан туриб шайхни чақириб деди:
– Ҳазрат, мен шу қизга уйланмоқчиман.
Шайх:
– Лекин бу қиз ўта камабағаллар маҳалласидан бўлади, — деди.
Нажмиддин:
– Менга бунинг фарқи йўқ, мен излаган қиз мана шу бўлади, — деди.
Нажмиддин Айюб шу қизга уйланади. Қиз шаҳзоданинг жуфти ҳалоли, малика Хаатун бўлади. Сўнгра Аллоҳ таоло холис ниятларига ярашаси билан уларни фарзанд билан сийлайди. Фарзандлари улғайгач эса етук ва моҳир чавандоз бўлиб Қуддуси Шарифни озод этади ва мусулмонларни у ерга зафар билан олиб киради.

Бу зот Айюбийлар сулоласининг ҳукмдори, буюк саркарда, Ислом тарихида ўзининг шонли ва зафарли юришлари ҳамда адолатли ҳукм юритиши ила тилларда достон бўлган улуғ султон Салоҳиддин Юсуф Айюбий раҳматуллоҳи алайҳи эди.

Умму Мустафо

#Kutubxonachidan

✿°•┈┈┈••ৡ❀ৡ•┈┈┈•°✿
📖 @Kutubxona 📚
✿°•┈┈┈••ৡ❀ৡ•┈┈┈•°✿
📚 @Kitoblar_ulashamiz_1 📖
✿°•┈┈┈••ৡ❀ৡ•┈┈┈•°✿

​​​​📝МУАЛЛИМ

Урушдан кейинги йиллар…
Куз изғирини этни жунжиктиради.
Саҳар қоронғусидан кўча супуришга чиққан аёлнинг хаёли паришон. Момақалдироқ гумбурлагани сайин ичи қалтирайди, оғир ўй миясини пармалайди: “Болаларимнинг усти юпқа, оёғи юпун. Эгни-ку, бир гап бўлар. Кичигимнинг оёғидаги қиш бўйи жанда бўлиб кетди. Шўрлик болам яна оғриб қолмасайди..
У қийналибгина рўзғор тебратади. Ёлғиз ўзи нимаям қилсин, қирққа кирмай беш болани бағрига босганча бева қолган бўлса? Катта ўғлининг топганиям рўзғор ғорига урвоқ бўлаётгани йўқ. Ахир осонми, жўжабирдай жон – унисига етса, бунисига етмайди.
Муаллим жунжикиб турган болага яқинлашди. Бола айбдорона елка қисиб турар, юзлари ёмғирданми, кўзёшданми ҳўл эди.
– Нега юпун кийиниб келдинг? Оёғинг қалинми ишқилиб? Вой-бў, шу ёмғирда йиртиқ пойабзал билан келдингми?.. Тез уйингга бор, кийимларингни алмаштир, шамоллаб қолма тағин!
Муаллимнинг ичидан бир нима узилгандек бўлди. Ўзининг етим ўтган болалигини эслади. Ўшанда ёмғир шаррос қуймоқда эди. У эски мактабнинг тунука томи тагида жаладан паналаб турибди. Аммо оёқлари жиққа ҳўл, лаблари кўм-кўк. Тишларининг тақиллаётганини билдирмаслик учун жағларини маҳкам қисган кўйи қунишиб олган. Шу пайт ёнига немис тили устози келди, унга ўроғлиқ бир нарса узатди. Кейин оталарча меҳр билан: “Синфхонага кир-да, кийиб ол, ўғлим. Ўртоқларингни киргизмай тураман. Мендан олганингни улар билиши шарт эмас”, деди шивирлаб.
Қалин кийим тафтидан баданига илиқлик югуриб, қаттиқ ҳаяжон ичида янги пойабзални киёлмай қўллари титраётган болакай, устозининг “Бошмоғинг эски бўлса ҳам бутун. Кейинги маошгача амаллаб тур”, дея ўз ўғлини кўндирганидан бехабар эди.
Мактабга юпун кетиб, қалин кийим, иссиқ пойабзалда қайтган ўғлини кўрган онаизори узоқ йиғлаганди…
Оғир йиллар ортда қолди. Бугун у – Муаллим.
Тақдирни қаранг, қаршисида худди ўзининг ёшлигидек ўксик бир бола совуқдан дилдираб турибди. Кўксининг энг нозик нуқтасида бир оғриқ туйган Муаллим бугуноқ унинг уйига боришга аҳд қилди.
Ўқувчиларга уй вазифаларини бериб, дарс тугаши билан кўчага чиқди. Тушлик ҳам қилмади. Ҳали унут бўлиб улгурмаган етимлик йилларини кўз олдида кечагидек гавдалантириб қўйган болакай учун нимадир қилишни ўйлади. Ахир эзгуликдан сабоқ бериб кетган устозига муносиб шогирд бўлишга аҳд қилган эди-ку?! Чуқур ўйга толганча беихтиёр чўнтакларини кавлади…
Деворлари нурай деб турган эскигина уй рўпарасида бир зум тек қотди. Уни униқиб кетган либосдаги аёл қарши олди. Кўзларига мунг чўккан бу аёлга боқиб, онасини эслади…
Салом-аликдан сўнг ўзини таништирди, ҳол-аҳвол сўради. Кетаётиб қўлидаги қоғозхалтани узатди ва: “Бу Баротга ҳадя. Мендан эканини билмасин…” деди-да, ортига қайтди.
Эртаси куни Барот мактабга келмади.
Касалхонага етиб борган Муаллим боланинг оташ-аланга бўлиб ёнаётган пешанасига кафтини босди. У ихрар, ора-сира: “Аяжон, оёғим совқотяпти!” дея алаҳсирарди.
Совуқ буйракларини шикастлабди…
Нимжонгина вужуди хасталикка қарши курашолмади…
Муаллим туш кўрди. Атроф ям-яшил. Борлиқни райҳоннинг муаттар бўйи қоплаган. Шогирдлари билан ўрик гулларига бурканган боғ оралаб боришмоқда. Улар орасида Барот ҳам бор. Оёқларида яп-янги пойабзал. Шўрлик: “Малим¹, энди оёғим совқотмаяпти. Қаранг, аям бошмоқ олиб берди”, дея суюнармиш…
Ҳаво сарин, осмон тунд. Қабристон ҳар галгидек жимжит. Сукунатни фақат шаррос қуяётган ёмғирнинг алланечук ҳазин оҳанги бузмоқда. Гўё само ичра сузаётган қоп-қора булутлар карвони қабрлар устида кўзёш тўкаётгандек. Бир қарашда оддийгина ҳол – ёмғир Баротнинг қабри узра ҳам ёғмоқда.
Йўқ.
Ёмғир Муаллимнинг ичига ёғаётир.
Ёмғир Муаллимнинг кўзларидан ёғаётир…
Гулбаҳор АБДУЛЛОҲ .

#Kutubxonachidan

✿°•┈┈┈••ৡ❀ৡ•┈┈┈•°✿
📖 @Kutubxona 📚
✿°•┈┈┈••ৡ❀ৡ•┈┈┈•°✿
📚 @Kitoblar_ulashamiz_1 📖
✿°•┈┈┈••ৡ❀ৡ•┈┈┈•°✿

Жуда ибратли шеър.

...Бой билан мискин киши
Қўшни эди бир замон,
Бир-бирларига доим,
Оқибатли меҳрибон.

Бой биларди қўшниси,
Яшарди камтар, юпун,
Дасмояси бир арқон,
Териб сотарди ўтин.

Не бўлар ўтин пули,
Ахир уйда саккиз жон,
Бой камбағал қўшнига,
Қилиб турарди эҳсон.

Ҳеч бир жонга билдирмай,
Ул, бул олиб бозордан,
Киргизиб турар эди,
Бегона хизматкордан.

Ўйларди: Ҳар нарсамда,
Ҳаққи бор қўшнимнинг ҳам,
Топганимни у билан,
Кўришим керак бахам.

Бойнинг ёрдами билан,
Қутга тўлиб айвони,
Ўтинчининг ҳар куни,
Қайнар эди қозони.

Ўтинчи бу эҳсонни,
Кимданлигин биларди,
Дастурхонда пинхона,
Бойни дуо қиларди.

Бир куни бой иш билан,
Узоқ бир юртга кетди,
Ё Қашқар, ё Мисрга,
Ва ёки Туркка кетди.

Уйда бўлмай юрди бой,
Бир ой бошқа шаҳарда,
Кириб келди уйига,
Чарчаб, хориб наҳорда.

Хотинига “об-қўй” деб,
Ақча берди халтада,
Дерди: бу Хажнинг пули,
Жўнайман шу хафтада.

Хотинидан сўради,
Ечаётиб махсини,
Тинчликми махаллада?
Қўни-қўшни яхшими?

Ўтинчи қўшни қалай?
Болалари омонми?
Хотини деди: - Яхши,
Бунча койитманг жонни.

Бир қизчаси ўлганди,
Қабристонга элтишди,
Шундан кейин негадир,
Бирдан бойиб кетишди.

Ўғлингиз кирган экан,
“Бу ёққа кел” демапти,
Еяётган гўштидан,
Бирон тишлам бермапти.

Болам егиси келиб,
Йиғлаб кирди уйимга,
Ўшандан бери ўйлаб,
Етолмайман ўйимга.

Мўмин одамнинг ахир,
Бўлмасми қўли очиқ?
Булар бойиб кетишгач,
Бўлиб қолди қизғанчиқ.

Бой шод бўлди харқалай,
Ўтинчи оч қолмапти,
Аммо гўштни боладан,
Қизғонгани бўлмапти.

Бой сафардан қайтганин,
Ён қўшниси билипти,
Зиёрат қилиш учун,
Бойникига чиқипти.

Саломлашиб ўтириб,
Суҳбатлашгандан кейин,
Бой депти қўшнисига:
Бир гапим бор айтайин.

Гўшт еб турган экансиз,
Чиқиб қопти ўғилчам,
Хафа бўлипти унга,
Бермапсиз бирон тишлам.

Ўтинчи депти: “Узр”
Қўшнижон, айб менда,
Бир ой жуда қийналдик
Сиз сафарда юрганда.

Ўзим бетоб бўб қолдим,
Халоватим бузилди,
Оч қолдиқ бир қизчамнинг,
“Нон”, деб жони узилди.

Бир неча кундан кейин,
Қўлимда арқон билан,
Далага чиқдим, уйга
Зора қайтсам нон билан.

Харом ўлган бир эшак
Шундоқ чиқди йўлимдан,
Болаларимни эслаб,
Бир гап ўтди кўнглимдан:

Очликдан ўлди қизим,
Хотиним ҳам ўсолдир,
Эй , Оллоҳ! Энди бизга
Бу ўлакса халолдир.

Олиб келдим уйимга,
Шу эшакни нимталаб,
Тузлаб қўйдим бир хумга,
Гўштни бурда бурдалаб.

Харомлигин билганда,
Ўғлингиз “гўшт” демасди,
Бизга халол эди-ю,
Сизга халол эмасди.

Очликдан болаларим,
Бўлди суягу, тери,
Емишимиз ўша гўшт,
Мана, бир ойдан бери.

Қўшнисин кузатди-ю,
Бойга чиқди истима,
- Сафарга бормай ўлай,
Нима қилиб қўйдим-а?!

Шуларга ташлаб кетсам,
Егулик бўлмасмиди,
Оч қолмаганда балки,
Қизалоқ ўлмасмиди.

Ўлакса еб ўтирса,
Очликдан қўшним мани,
Каъбада Хажу, Умра,
Қилишимдан не маъни?

Бой Хаж пулин опчиқиб,
Ўтинчига тутқазди,
Болаларин ҳам унинг,
Атрофига ўтказди.

“Лаббайка” деб Каъбани,
Қилгандай тавофини,
Етти марта айланди,
Уларнинг атрофини.

Лаббайка Оллоҳумма Лаббайк
Лаббайка ла шарийка Лаббайк
Иннал ҳамда вал неъмата
Лакавал мулк ла шарийкаллак.

Уч кундан сўнг хожилар,
Кетишди Хаж қилгани,
Кетишди Оллоҳ учун,
Мол, жонин харж қилгани.

Уч ой деганда бир-бир,
Қайтиб келди хожилар,
Дўконда бойни кўриб,
Ҳайрон бўлишди улар.

- Хожим, Каъбатуллоҳдан,
Қачон қайтиб келдингиз?
Қанот чиқдими, ёки,
Шамол бўлиб елдингиз.

Ахир айтгандингиз-ку,
Ўн-ўн беш кун қоламан,
Сизлар бораверинглар,
Сиздан кейин бораман.

Биздан берворгандингиз,
Совға, салом тугун,
Элтиб бермоқчи эдиқ
Уйингизга шу бугун.

Бой хайрон, дерди: Ахир,
Борганим йўқ, Хажга ман.
Хожилар унинг сўзин,
Олишмасди асло тан.

- Ахир Каъбатуллоҳни,
Бирга тавоф қилдик-ку,
Намоз вақтида беш вақт,
Ёнма-ён ўтирдик-ку.

Ёлғон арафа куни,
Етиб бордик Минога,
Арофатда ўтириб,
Хитоб қилдик Аллoxга.

Дуо қилиб ўпдингиз,
Хажарул асвадни ҳам,
Бирга қурбонлик қилдиқ
Бирга қирқдик сочни ҳам.

Хожим омонатингиз,
Мана тугунни олинг,
Йўлда чарчаб қолибсиз,
Биз кетдиқ яхши қолинг.

Бой йиғлар эди фақат
Тилига сўз келмасди
Қўлида тугун унда
Не борлигин билмасди.

Яратганнинг қудрати
Сахий бойнинг нияти
Хажга бормасдан хам
Қабул бўлди зиёрати.

ФБ сахифасидан олинди

#Kutubxonachidan

​​​​Бир кун ёнимга Қуръондан таҳсил истаб бир болакай келди. Болакайга бир разм солгач, мен ундан сўрадим

- Қуръондан бирор сурани ёддан биласанми?
- Ҳа.
- Аммадан Қуръонни 30 охирги қисмидан биласанми?
У ўқиб берди.
- Таборак сурасини биласанми? Уни тиловатига лол қолган эдим. Яна бир тиловат эшитиш истагида ундан нахл сурасини сўрадим. Ва қарангки уни ҳам ёддан билар эди. Энди яна бир имтихон учун болакайдан узун суралардан бўлмиш бакара сурасини сўрадим. У Бакара сурасини ўқий бошлади. Болакай сўраларни шундай гўзал ва тиниқлик билан ўқиб бердики ман лол қолган эдим.

- Ўғлим Қуръонни тўлиқ биласанми?
- Ҳа.

Эртага отаси билан келишини сўрадим. Шундай оқил ва илмли фарзандга ким ота эканлигини кўргим келди. Аммо уни падарини кўргач яна ҳам ҳайрон бўлиб қолдим.
У суннатга ергашган одамга ўҳшамас эди.
У мени хайронлигимни кўриб:
Мани шундай фарзандни отаси эканлигимга ишонмаятганингиз кўриниб турибди. Хозир сизга ҳаммасини тушунтириб бераман.
- Бу болани орқасида 1000 нафар эркак ўрнини боса оладиган одам турибди. Мани 3 нафар ўғлим бор.Ҳар бири ҚУРЪОНни ёддан билади. 4 ёшли қизалоғим ҳам бор.Қизалоғим "амма" қисмини ёдлаган.

- Қандай қилиб?
- Аёлим фарзандларимиз гапиришни бошлашганида уларга Қуръон ёдлатишни бошлайди ва албатта фарзандларимизга мақтовлар ва самимий сўзлар билан далда бўлади. Болаларимиздан қайси бири биринчи бўлиб ёдласа, ўша фарзандимиз кечки таомдан нима ейишини ўзи танлайди.

Ким биринчи бўлиб қайтариб берса, дам олиш кунлари қаерга боришимизни танлайди. Биринчи бўлиб Қуръонни битирган эса, таътилни қаерда ўтказишимизни танлайди.

Аёлим Қуръон ёдлашда улар орасида рақобат рухини тарбиялайди..

Мана солиҳа бўлиб уйини ҳам солиҳларга тўлдирувчи аёл шудир !
Ма Шаа Аллаҳ...  

#Kutubxonachidan

✿°•┈┈┈••ৡ❀ৡ•┈┈┈•°✿
📖 @Kutubxona 📚
✿°•┈┈┈••ৡ❀ৡ•┈┈┈•°✿
📚 @Kitoblar_ulashamiz_1 📖
✿°•┈┈┈••ৡ❀ৡ•┈┈┈•°✿

ИЛМГА ҚАНЧА ПУЛ АТАЙСИЗ!?

Кайф учун дунёлар совурган,
Фаҳш учун тиллолар совурган,
Эй осий, иймонин қовурган,
Илмга қанча пул атайсиз!?

Еярсиз кунда ош, қазилар,
Етолмас йилда ҳам баъзилар,
Қориндор амалдор, қозилар,
Илмга қанча пул атайсиз!?

Қандайин яшайсиз ҳашамда,
Мактабнинг ҳоли гар шарманда,
Шу битта саволим бор манда,
Илмга қанча пул атайсиз!?

Мактабга сарфламоқ бир тийин,
Сиз учун нақадар, оҳ, қийин,
Бўлса, бас кайф-сафо, шўх ўйин,
Илмга қанча пул атайсиз!?

Ўзбекнинг топгани тўй учун,
Хом-хаёл, дабдаба, ўй учун,
Емоқлик мақсади қўй учун
Илмга қанча пул атайсиз!?

Фоҳиша совғадан юрар тўқ,
Устозга битта гул раво йўқ,
Илмсиз хорликка даво йўқ...
Илмга қанча пул атайсиз!?

©️ Девонайи Ҳақгўй

#Kutubxonachidan

✿°•┈┈┈••ৡ❀ৡ•┈┈┈•°✿
📖 @Kutubxona 📚
✿°•┈┈┈••ৡ❀ৡ•┈┈┈•°✿
📚 @Kitoblar_ulashamiz_1 📖
✿°•┈┈┈••ৡ❀ৡ•┈┈┈•°✿

​​КЕЧ ОЧИЛГАН КЎЗНИНГ ВА ЁВУЗ ҚАЛБНИНГ АФСУС~НАДОМАТИ...

(Бир акамизнинг ҳаётий ҳикояси!!!)

Инсон йўқотмагунича
қадрлашни, кеч қолмагунигача
шошилишни ўйламас экан...
Робия билан севишиб
турмуш қурмаганмиз,
оиламдагилар қистови билан уйлангандим, ақл фаросатда
тенги йўқ, оқила аёлим билан
айрилишимизга аслида ўзим
айбдорман...
Шунча йил яшабмизу унга бир оғиз ширин гапирмабман ҳам, меҳрли кўзимни, ширин сўзимни
кутганча қолди...
Ойим келинларини яхши кўрсаларда, жуда қаттиқ қўл қайнона эдилар, фарзанд бўлавермагач эса муносабатлари анча совий бошлади. Тинмай Робияни айблайдиган бўлдилар.
Шуларга қарамасдан Робия
келинлик вазифасини аъло
даражада бажарар эди...
Кечалари жойнамоз устида йиғлаб дуолар қиларди,
Аллоҳдан фарзанд сўрарди…
Буларни кўра била туриб ҳам
ундан меҳримни қизғандим, айшу ишрат, иш, дўстларимдан ортмадим...
Даволаниш мақсадида бир
неча маротаба докторларга
мурожаат қилдик, бормаган
табибимиз қолмади…
Онам ҳай~ҳайлашимга қарамасдан домлага ўқитиб ҳам кўрдилар… Пешонада бор эканда шу кунлар ҳам…
Фарзандсизлик тақдирига тан
бериш ҳақида ўйлаб
қолардим баъзида… Негадир
кундан кунга аёлимдан кўнглим совий бошлади…
Аслида бирор нуқсонсиз келин
ва ажойиб жуфти ҳалол
бўлса-да, негадир менинг
наздимда “туғмас” аёл
сифатида жуда хунук кўринар эди… Дўстларимнинг “қўй шу
аёлни, бошқа “онаси
ўпмагани”га уйланиб оласан” ~
деган қистовлари сабаблими,
баттар шайтон вас~васасига
тушиб борар эдим.
Одамни нафси ёмон бўлар
экан, ишхонамиздаги бир аёлга
ўралашиб қолдим... Эндиликда
менга барчаси аҳамиятсиз эди.
Чунки ҳақиқий бахтимни шу
аёл билан топгандай эдим… Аёлимдан яширмадим ҳам.
Ҳаммасини сезиб ичи
узилаётганини билиб турсам-да,
бунга эътибор ҳам қилмасдим.
Ҳаммаси шундан бошланди.
Ҳалигача афсусланаман.
“Мазам бўлмаябди, Рустам
ака” дейди, анча вақт
ҳолсизликдан азият чекди …
Докторга бор”~ дедим энсам
қотиб. ”Сен билан докторма
доктор юришга вақтим борми мени” ~ дея вақтимни ҳам
аядим …
Афсус…
Мен учун арзимагандай туюлган шу бир кунни ўтказиб юборганимда
эди...
Тушлик вақтида тинимсиз жиринглаётган телефонга эринибгина қарадим, ойим эканлар…
~ Лаббай ойи?
~Ўғлим, қаердасан тез етиб кел…
Ҳотинингни мазаси қочиб
қолди. Ҳозир марказий шифохонадамиз… Шошиб
қолдим. Ярим соатда айтилган
жойда бўлдим... Докторнинг
гапларидан ичим узилди.
Аёлимнинг кам қонлик дарди
сабабли анча ҳолсизланганлигини буни устига қон босими бирдан
кўтарилиб кетиши натижасида
ҳушини йўқотганини айтди.
“Ишқилиб тузалиб
кетсинда”~деб ҳаёлимда ўтказаман…
Лекин афсуски умидларим пучга чиқди…
~ Бандачилик ука… Кўз олдим
қоронғулашиб кетди… Лекин,
лекин… хаёлимга келган гапни
талаффуз қилишга тилим лол эди… Шунча йил мен билан
елкадош бўлган инсон…
Бугун афсуски мени ташлаб
кетганди. Докторнинг
гапларини эшитмас эдим.
~ Афсус, айбга буюрмайсизлар… Қўлимиздан келган барча ишни
қилдик. Айтганча хабарингиз
бўлгани яхши, аёлингизни 2
ойлик ҳомиласи ҳам бўлган
экан…
Шифокорнинг энг сўнгида айтган гапларидан дунё кўзимга қоронғу бўлиб кетди…
Ўзимни тинмай айблайман… Қанчалар разилман, қанчалар
золимман???
Мана Азизларим!!!
Бу дунёни Яратган биз бандаларига омонат қилиб берган, шунинг учун биз инсонлар берган ҳаётидан рози, қадарига ва синов машаққатига кўникиб яшашимиз лозим.
Ҳою ҳавасларга ишониб, чиройли ҳаётингизни зулматли тақдирга айлантирманг, сизни қадрлайдиган инсонлардан ҳам меҳр муҳаббатингизни аяманг

#Kutubxonachidan

✿°•┈┈┈••ৡ❀ৡ•┈┈┈•°✿
📖 @Kutubxona 📚
✿°•┈┈┈••ৡ❀ৡ•┈┈┈•°✿
📚 @Kitoblar_ulashamiz_1 📖
✿°•┈┈┈••ৡ❀ৡ•┈┈┈•°✿

​​Она ўғлига қўнғироқ қилди.
-- Алло…
-- Ўғлим қаердасан?
Онасини саволидан Ёдгорни энсаси қотиб, жахли чиқди.
-- Ха, Она бирон нима керакмиди? Мен чиқиб кетаётган эдим.
-- Бозор ўчарим кўпайиб, халталарим оғирлашиб кетганини сезмай қолибман. Келиб менга қарашиб юбор. Кейин ишларини секин
қилаверасан. Мен келишингни шу ерда қимирламай кутиб тураман.
-- Онааа, мени вақтим йўқ. Мухим учрашувим бор.
-- Роббим бошқа сенга ишим тушгудай қилмасин, ўзим бир амалларман, бўпти хайр.
-- Хайр…
Ёдгор онаси билан хайрлашиб телефонини ўчирган хам эдики, яна телефони жиринглади. Қараса севгилиси экан. Шунақангки хурсанд
бўлиб кетдикиии... Жону дили билан қўнғироққа жавоб берди.
-- Алло жоним, қўнғироқ қилсам банд экансиз.
-- Асалииим... Онам билан сухбатлашаётган эдим.
-- У бу нарса бўлдими дейман?
-- А йўқ, бозорда эдилар. Кўп бозор қилиб юбориптилар шекилли. Шунга чақираётган
эканлар.
-- Борасизми?
-- Йўғеее, уни буни қўй, 15 дақиқада ёнингда бўламан.
Ёдгор кийимларини тез-тез ўзгартириб, шошиб-пишиб севгилисининг олдига югуриб кетди. Йўлда қўл телефони яна жиринглади, қараса яна онаси.
-- Уффф, хааа онааа.
Бегона овоз жавоб берди.
-- Ассалому алайкум, ука шу рақам эгасини танийсизми?
Ёдгор қўрқиб кетганидан баданини қалтироқ босди. Юрак уруши хам тезлашиб кетди.
Ёдгор қалтироқ овозда:
-- Ххха, бу онамнинг рақамлари, тинчликми?
- Онангиз автохалокатга учрадилар. Хозир
касалхонадалар.. қўл телефонларига қарасак сўнгги бор сиз билан гаплашган эканлар, рақамни "Ўғлим" деб номлаган эканлар. Шунга сизга қунғироқ қилавердик.
Ёдгор "10 дақиқада бўламан,"~ деб кўз ёшларини артиб телефонни ўчирди. Қани энди
шу захоти қанотлари бўлсаю, касалхонагача учиб борса...

Касалхонага телбаларча югуриб кириб онасини сўради. Ва нихоят онасининг хузурига етиб келди. Қараса онаизор тўшакда ойнага термулиб ётган экан. Хамма ери қип қизил
қонга беланган. Она оёқ товушларини эшитган захоти зўрға эшикка қаради. Она сўнгги нафасларини олаётган эди.
-- Келдингми болам. Мен уларга “Айтманг, болам қўрқиб кетмасин” дегандим. Кўнглинг
хотиржам бўлсин. Мен тузикман.
Ёдгор кўз ёшларини яшириб:
-- Хаа албатта тузиксиз, хали бунданам яхши бўлиб чопқиллаб кетасиз.
-- Ярамас, нега мени олиб кетгани келмадинг? Сен севган таомни пиширмоқчи эдим.
-- Бўлди бас, етар. Хали ўрниздан туриб, менга ширин- ширин таомлариздан қилиб берасиз....

Бир оздан сўнг...
" Онааа, онаааа нега жавоб бермаяпсиз менга, онааа..."
Ёдгор оёқларида туролмай, йиқилиб бақирар эди. Атрофидагилар эса Ёдгорга далда беришмоқчи бўлардилар.
- Ўғлим, туринг. Онангизни Аллоҳ рахматига олган бўлсин. Ёдгор бақириб: “Йўқ, ундай
деманглар, онам тирик”, деб ўрнидан зўрға туриб онасини махкам бағрига босди.
Ёдгор: Онажон туринг, сиз тириксиз, мен билан
хазиллашаяпсиз тўғрими? Мени қўрқитиш учун атай шундай қилаяпсиз а? Аллоҳга қасам сизни бошқа хафа қилмайман, фақат туринг.
Туринг, уйимизга кетамиз. Мени яна олдингидек бағрингизга босинг. Турсангизчи, мени бошқа синаманг онажоним. Аллоҳ хаққи сизни жудаям яхши кўраман. Туриииинг, турииинг илтимооос туриинг…

Докторлар бор кучлари билан Ёдгорни хонадан олиб чиқиб кетдилар. У бўлса онасининг вафотига хеч хам ишонгиси келмас эди. Нахотки бир соат аввал айнан шу онасини деб асабийлашган бўлса. Қандайдир бир қиз билан учрашаман деб, онасига ёрдам беришни кўп билди. Кошки эди надомат чекишимиздан аввал оналаримизнинг қийматларини билсак.

Ким онасининг оёғи остида хизматкордай яшаса, қавмнинг боши устида саййид бўлиб яшайди

#Kutubxonachidan

✿°•┈┈┈••ৡ❀ৡ•┈┈┈•°✿
📖 @Kutubxona 📚
✿°•┈┈┈••ৡ❀ৡ•┈┈┈•°✿
📚 @Kitoblar_ulashamiz_1 📖
✿°•┈┈┈••ৡ❀ৡ•┈┈┈•°✿

​Муҳаббат - бу сиз Қуръон ўқиётганингизда аёлингиз кўз ёшларини тўкиб тинглашидир🌙

Муҳаббат- бу тунда намоз ўқиш учун аёлингиз сизни оҳиста уйғотишидир🌙

Муҳаббат - бу сиз имом, аёлингиз муқтадий бўлиб таҳажжуд намозини ўқишингиздир🌙

Муҳаббат- бу аёлингиз билан бирга қўлларингизни дуога очиб, солиҳ фарзанд сўрашингиздир🌙

Муҳаббат - бу бир-бирингизни тушуна билишингиздир🌙

Муҳаббат - бу ота-онангиз хизматида аёлингиз билан шай бўлиб туришингиздир🌙

Муҳаббат - бу фарзандингизга биргаликда Қуръон ўқишни ўргатишингиздир🌙

Муҳаббат - бу қариган чоғингизда Қуръон ўқиш учун кўзойнагингизни излаганингизда аёллингиз топиб беришидир🌙

Муҳаббат - бу Аллоҳ учун бир-бирингизни севишингиздир🌙

Ҳақиқий муҳаббат - бу Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг аёллари билан ўрталаридаги муносабатдир🌙
🕊
Муҳаббати ла яшаш барчамизга насиб бўлсин🌺

#Kutubxonachidan

✿°•┈┈┈••ৡ❀ৡ•┈┈┈•°✿
📖 @Kutubxona 📚
✿°•┈┈┈••ৡ❀ৡ•┈┈┈•°✿
📚 @Kitoblar_ulashamiz_1 📖
✿°•┈┈┈••ৡ❀ৡ•┈┈┈•°✿

Ilm ko‘r qalb ko‘zini ochuvchi, qorong‘u zulmatda nur bag‘ishlovchi va zaif badanlarga kuch-quvvatdir. Ilm bilan banda abrorlar darajasiga ko‘tariladi, oliy martabalarga etishadi. Ilm ustida tafakkur qilish kechani ibodat bilan bedor o‘tkazganga tengdir. Allohga toat-ibodat, tavhidni anglash, Allohni ulug‘lash va taqvo ilm bilan bo‘ladi.

"Iyhou ulumid diyn" Abu Homid G'azzoliy

#Kutubxonachidan

✿°•┈┈┈••ৡ❀ৡ•┈┈┈•°✿
📖 @Kutubxona 📚
✿°•┈┈┈••ৡ❀ৡ•┈┈┈•°✿
📚 @Kitoblar_ulashamiz_1 📖
✿°•┈┈┈••ৡ❀ৡ•┈┈┈•°✿

📜Қадимда, Ироқда кимки бирон илмий китобни араб тилига ўгиришга қодир бўлса, унга ўша китобнинг вазнича олтин билан қалам ҳақи тўланган.

Бундан мақсад, китоблар олтиндан ҳам афзал эканини билдириш бўлган. Бу ҳолат 7- асрдан бошлаб, то 10- асргача давом этган.

Ўша вақтда араб ва мусулмонлар китоб ўқиш бўйича энг олий кўрсаткич ва ўринда, омилик ва саводсизлик даражаси бўйича энг паст кўрсаткичда бўлишган.

#Kutubxonachidan

✿°•┈┈┈••ৡ❀ৡ•┈┈┈•°✿
📖 @Kutubxona 📚
✿°•┈┈┈••ৡ❀ৡ•┈┈┈•°✿
📚 @Kitoblar_ulashamiz_1 📖
✿°•┈┈┈••ৡ❀ৡ•┈┈┈•°✿

Энг гўзал нарса....

Машхур бир рассом, кунларнинг бирида дунёнинг энг гўзал нарсасини чизишга қарор қилди. Бунинг учун дунёнинг энг гўзал нарса нима бўлиши мумкинлиги хақида билим тўплаш учун катта бир саёхатга чиқди.
Қишлоқ кўчалиридан кетаркан, бели букулган кекса бир одам йўл чеккасидаўтирганини кўрди. Ёнига бориб ундан дунёдаги энг гўзал нарса нима бўлиши мумкунлиги хақида сўради. Чол хеч иккиланмасдан:“Имон!” деди. Сўнгра, бир гузардан ўтаркан, тўй учун тўпланган оломон қаршисидан чиқиб қолди. Оломон орасидаги ёш келинга: “Сизнингча дунёнинг энг гўзал нарсаси нима?” дея сўради. Келин куёвнинг кўзларини ичига қараб: “Агар дунёдаги энг гўзал нарса бўлса, у хам севги бўлиши керак!” деди.
Рассом йўлини давом этди. Бир чанг кўчадан ўтаркан, урушдан қайтаётган хорғин бир аскарга дуч келди. Айни саволни ундан хам сўради. Аскар: “Дунёдаги энг гўзал нарса бу тинчликдир” дея жавоб берди. Рассом дунёдаги энг гўзал нарсалар имон, севги ва тинчлик бўлса буларнинг хаммасини бир расмда қандай ифодалай оламан дея ўйлай-ўйлай уйига қайтиб келди. Уйининг эшигидан уйига кириши биланоқ дунёнинг энг гўзал манзараси доимо қаршисида бўлганини тушуниб етди. Болаларининг масъум қарашларида имон, аёлининг кўзларида севги, уйида эса тинчлик хукм сурарди. Булардан олган илхоми билан рассом дунёнинг энг гўзал нарсасини чизишга киришди. Ва расм битиши билан, асарга шундай ном берди:
Менинг оилам . . . ! ! !

Зебунисо Аҳмедова

Диққат!
Ораларинизда кимдадир расм чизиш фикри пайдо бўлган бўлса, инсон суратини чизманг, бу ИСЛОМ динида қаттиқ қораланади.

#Kutubxonachidan

✿°•┈┈┈••ৡ❀ৡ•┈┈┈•°✿
📖 @Kutubxona 📚
✿°•┈┈┈••ৡ❀ৡ•┈┈┈•°✿
📚 @Kitoblar_ulashamiz_1 📖
✿°•┈┈┈••ৡ❀ৡ•┈┈┈•°✿