🌺👑❤️КӮНГИЛ КОШОНАСИ❤️👑🌺


Гео и язык канала: Узбекистан, Узбекский
Категория: не указана


🌐Teлеграммдаги
Маънавий канал.
✳️Бизнинг канал сизларнинг ихтиёризда
#Фотолар
#Xикоялар
#Tабриклар оддий ва пуллик
#РЕКЛАМА келишув асос
Сизларга албатта манзур булади.
Биз Сизлар учун хизмат қиламиз.
Канал админлари..
Мурожиат учун:
@olisdagihayotim

Связанные каналы

Гео и язык канала
Узбекистан, Узбекский
Категория
не указана
Статистика
Фильтр публикаций


ташвишлар етмай турувди» дея фикрлаб борарди мўйсафид.Бироқ дарвозанинг қулфлоғлигини кўриб ҳайрон бўлди.
Ичкаридан Олапарнинг бетухтов хурган овози келарди. У
ҳайрон бўлиб ўзи қурдирган евро уйининг теварак-атрофини
бир оз кўздан кечирди. Бўёқлар нам тортиб кўчиб тушмокда
экан. Лекин уйнинг бир четидаги узун иланг-биланг чизиқни
кўриб юраги «шувв» этиб кетди. «Наҳотки, уйнинг бир томони
чўкаётган бўлса? Ахир пойдеворга арматуралар солиб мустаҳкам
қуришган эди-ку. Бунинг бирор чорасини кўриш керак. Оббо,
тонг саҳарлаб Ойниса қаёққа кетди экан-а?».
...Дунёнинг ишларидан бехабар Ойниса қўшни туманга
ишлагани кетган эди. Чунки ўғли бугун-эрта хизматдан қайтади.
Келди-кетди бўлади. Келган аскардан дарров пул сўраш ноқулай.
Шунинг учун бир-икки сўм ортиқча пул йиғиб қўйса, бунинг
нимаси ёмон? Раҳматли қайнонаси айтганидек «Меҳнат билан
одам ўлмайди. Тирикчиликнинг айби йўқ».
Исроил ака бир оз турди-да, қўшнилардан суриштирди.
— Ойниса ишлагани кетган, айланай, — деди қўшни кампир.
— Э-ҳа, яна ўша ҳисобчилик касбига қайтдими? Эски
жойидами?
— Қанақа ҳисобчи, эл қатори мардикорликка кетди.
Мўйсафид бир оз анграйиб қолди. Ақлига ҳеч нимани
сиғдира олмади. Машинага ўтирди-да, қўшни туман сари
жўнади. Уни топса-топди, бўлмаса Қувага ўзи бориб Рустам
билан маслаҳатлаш иб келиш га аҳд қилди. Бу маҳалда
Рустамнинг автофалокатга учраганидан, севишганлар эса купе
вагонга жойлашиб олганидан у бехабар эди.
...Исроил ака Ойнисани топа олмади. «Ҳозир пишиқчилик.
Нима кўп, боғлар кўп. Мева тергани ишчи етишмайди» деб
қўйди у ўзича ва Қобилга бир қўнғироқ қилиш ҳақида ўйлади.
«Иш қилиб, улар о та-о н аси га ўхш аб бебош лик қилиб
қўйишмаган бўлишсин-да. Э, худо! Уларни ўз панохингда асра.
Тавқи лаънатда қолиб кетишмасин, бечоралар» дея пичирлади
у ва Қобилбекнинг рақамини қайтарди. Бу пайтда поезд ўрнидан
аста қўзғалган ва ғилдиракларнинг ўзига хос тарақа-туруқ
овозлари киши кўнглини аллақандай романтик ҳис-туйғулар
сари ундаётгандай эди.
231

Давоми бор


тушиб турган қўнғироқ сочларини меҳр билан тўғрилаб қўйди.
«Шундай ақлли йигитга наҳотки ҳаётимни боғламасам. Кейин
минг пуш айм он бўлгандан кўра таваккал қилиб қўя
қолсаммикан? » хаёлан сўради ўзи-ўзидан.
— Дадамларга нима деймиз?
^Одатда севишганлар учун йўл тўсилганда «Ромео ва
Ж ульетта»га ўхшаб ё ўз жонларига қасд қиладилар ёки
вақтинчалик озгина қийинчиликларни енгйб бир-биригаетишадилар. Кейин нима бўларди, ҳаммаси ўз изига тушиб
кетади. Тўйдан кейин албатта «салом»га келамиз. Нима, бизни
ҳайдаб солишармиди? — деди Қобилбек қизнинг қўлларини
«Хавотирлик жойи йўқ» дегандек маҳкам қисиб қўяркан.
«Ҳа, — деди хаёлан қиз. — Биз ахир тоғу тошга қочиб
кетаётган им из й ў қ -к у . Ф ақат ўз ҳаётим изн и ўзим из
қурмоқчимиз. Аниқ жой бор, иш бор. Оила қуриш учун ҳамма
шароит мужассам. Яна нима керак? ».
Шундай қилиб, ёшлар энди иккиланиб ўтирмай таксида
нарсаларини олгани жўнашди ва шу бугуноқ Россияга кетишга
ахд қилишди.
Туни билан мижжа қоқмай беҳаловат бўлиб чиққан Рустам
тонг ғира- ширасиданоқ йўлга отланди.
— Ҳа, дадаси, тинчликми? — сўради хотини хайрон бўлиб.
— Тошкентга, иш билан.
— Ойнисадан хабар оларсиз?
— Хабар оларсизмиш... Уни олиб келаман.
— Вой, нега?
— Практикасини ё шу ерда ўтайди, ё умуман ўқимайди.
— Ҳой, сизга нима жин урди?
— Ҳа! Мени жин урди! Бало урди, билдингми?! Ишинг
бўлмасин! — дея бақириб берди эри.
— Хўп. Х,еч бўлмаса ёнингизга ўғлингизни олволинг. Шерик
бўлиб бора қолсин.
— Йўқ. Мен ўзим тез қайтаман, — деди Рустам кескин ва
машинага ўтириб ўт олдирди.
Рустам рулда жуда асабий эди. Шу туфайлими дарвозадан
чиқаркан машинанинг орқани кўрсатувчи ён ойнасини «тарақ»
этиб уриб олди. Ойна ерга узилиб тутнди. Унинг батгар фиғони
ошди. Бўралиб сўкинди. Лекин ортга қайтмади. Аёл эса кўчага
чиқиб ойнани тутганича машина ортидан хавотирли қараб
қолди.
...Рустам текис ва равон Қўқон йўлида катта тезлик билан
бораркан, Бағдод депарасидан ўтаётганида Ойнисани ёдигаолди. Унинг талабалик давридаги кули б турган чеҳраси ва
олмага қўл узатган нигоҳи кўз олдида намоён бўлди. «Рустам
ака, сизга нима бўляпти?» деб сўрагандай туюлди қиз.
— Нималар қилиб қўйдинг, Ойниса? — дея пичирлади
Рустам рулни маҳкам қисиб ушларкан. — Бир-биримизга
етишолмадик. Шунинг учун муҳаббатимиз меваси энди заҳар
бўлиб чиқяпти. Сен ўзингни тубсиз бахтсизлик жарига
ташладинг. Мени эса аросатда ташлаб кетдинг. Тирикмиз-у
ўлгандаймиз. Наҳотки амакингнинг ўша лаънати васияти ҳамон
бошимизга тавқи лаънат бўлиб тушяпти, дунёни остин-устун
ҚИ ЛЯПТИ ?
У довон сари чиқиб бораркан Россиядан келаётган юк
машиналарига кўзи тушиб бирдан Россиядан бўлган тунги
қўнғироқни эслади: «Қизиқ, Нурбек акага менинг телефон
рақамимни ким берди экан? Қобил албатта. Қобилга-чи?
Наҳотки тунда улар бирга эди? Демак, улар Нурбек акадан
м ен ин г ж аво б и м н и кути ш ган . С ўнгра тун н и б и р га
ўтказишган...». Рустамнинг кўз ўнгида тўсатдан қизи ва
ўғлининг қўшилишаётгани намоён бўлди. Кўзларига қон тўлди.
Рулни муштлаб ҳайқирди ва... «Камаз» машинасига бориб
урилган «Жигули»дан чиққан овоз тоғу тошларда акс-садо
берди. Кўп ўтмай одамлар уни қонга беланган беҳуш ҳолда
пачоқланган машинадан тортиб олдилар.
Виждон азобидан қийналиб туни билан безовта бўлиб
чиққан Исроил ака Ойниса билан бундан буёнги ишларни
маслаҳатлашиб олиш учун эрталаб уларникига жўнади. У кеча
Қобилбек билан телефон орқали бўлган мулоқотни эслади.
«Демак, Қобилжон бугун-эрта келади. Албатта тўй муаммоси
яна кўтарилади. У мендан қаттиқ хафа. Ҳатто олиб берган эски
^ Машинасиниям эслатди. М ашинаси ўзига буюрсин. Уни
уйларига ташлаб келаман... Бу йигитни бир илож қилиб
бошқасига уйлантириб қўйиш керак ёки қизни тезроқ эрга
бериб юбориш лозим... Оббо, оғримаган бошимга энди шу


синиқ.
— Здравствуйте. Как тебя зовут?
— Айниса.
— Значит, Айниса, слушай. Я понимаю, вам сейчас очень
трудно. Ты только скажи честно, действительно его любишь?
— Да...
— Ты меня понимаешь, русский язык хорошо владеешь?
— Да, понимаю.
— Какая у тебя профессия или учится?
— Учусь, в мединституте.
— Ой, хорош о. Значит, ты будущ ая медработница,
грамотная, умница. Ты только ещ е мне скаж и -ка, ты
действительно хочеш выйте замуж за Кабула или тебе все
равно?
— Нет, я только за него хочу и больше никому...
— Умница. Как ты думаешь, он тебя любить?
— Несомневаюсь и мы вместе будем очень счастлива.
— Прекрасно. А ну-ка дай-ка ему трубку... Алло, Коля.
— Да-да, я вас слушаю.
— Ана красивая?
— Да, очень.
— ...И тебе очень нравится?
— Очень.
— Я тоже также считаю. Тебе считаю своим сыном и твоя
судьба мне не безразлична. И вот тебе скажу как родная мать.
Ты меня слушаешь?
Қобилбекнинг қалби тўлқинланиб кетди. У ўз онасидан ҳеч
қачон бундай меҳрли ran эшитмаганди.
—... Да, слушаю, — дея олди у базўр ва телефонии қулоғига
маҳкамроқ босди.
— Тут мы с твоим отцом посоветовались и решили, чтобы
вы оба срочно к нам на Алтай приехали и здесь свадьбу сыграем.
Тут будите работат и жить. Как раз у нас нехватает специалистыпо медицине. Дальше жизнь покажить. А ты будеш работат с.
братом Нурчиком. Он сейчас в нашем поселке большой
авторитет имеет. Вот, передаю трубку отцу...
— Ўғлим, тушундингми?
— Ҳа, тушундим ота.
— Наташа сени ўз ўғлидай кўради. Сизларни шу ёққа
келаверишсин деб, мени миямни еб ташлаяпти. У жуда покиза
аёл. Мен ногирон бўлиб қолсам ҳам яхши қараяпти. Онанг
бўлса бунчалик қарамайди. Келаверинглар бўлмаса.
— Виз ҳозир Ойниса билан маслаҳатлашиб кўрайлик, дада.
— Нима, униям исми Ойниса эканми?
— Х,а, ойим билан исмдош.
— Ёнингда қанча пулинг бор. Керак бўлса жўнатай?
— Йўқ, пулим етарли.
— Икковларинтта йўлкирага етадими?
— Ҳа, етади.
— Бўлмаса тезроқ ҳал қилинглар-да, бизга қўнғироқ
қилинглар. Келадиган бўлсаларинг, биз ҳам тайёргарлигимизни
кўрамиз. Сизларга бир хонани ажратиб қўямиз.
— Бўпти, дада. Ўзим қўнғироқ қиламан.
Қобилбек Ойнисанинг қўлларини ушлаб унинг кўзларига
бокди. Кўзларида умид учқунлари алангаланмокда эди.
• — Ойниса, сизнинг Наташа ойимга айтганингиз ростми?
— Нима дедим?
— Уни севаман, дедингиз, — деди йигит эҳтирос билан.
— Нима бўпти, тўғрисини айтдим-да, — деди қиз унинг
бурнини эркалаб қисиб қўйиб.
— Нега буни менинг ўзимга айтмагансиз?
— Э, боринг-е, уяламан. r
Йигит қизни бағрига босди. Шу паллада уларни қанақа
синоатлар кутаётгани фақат Яратгангагина аён эди. Улар ширин
орзулар қилиб, бўлғуси ҳаёт режаларини тузиб қўл ушлашиб,
шаҳар кўчаларида тунни тонгга улашди. Ниҳоят, Қобилбек
ўзининг қатъий қарорини маълум қилди.
— Ойниса, сиз чиндан ҳам мен билан бир умр турмуш
қуриШни истайсизми?Ҳа!
— Унда кетамиз.
— Қаёққа?
— Олтойга.
— Нима, қочиб кетамизми?
— Йўқ, ўз уйимизга кетамиз. У ёкда бизни дадам билан
ойим кутишмокда. Бу ердагиларни бизнинг тақдиримиз
қизиқтирмаса, у ёкдагилар бефарқ эмас. Русларда бир ran бор:
«Человек ищет где лучше, а рыба ищет где глубже» деган.
— Ўҳ-ў, рус тилини яхши билар экансиз?
— Х,а, иккинчи онам ўрис-да.
Улар кули б юборишди. Йигит қизни маҳкам бағрига босди.
— Жиннивой, қўйворинг.
— Бир ўпай...
— Йўқ, тўйдан кейин. Агар у бўлса.
— Тўй албатта бўлади.
— Қўйворинг, гаплашиб юрайлик.
— Нимани гаплашамиз?
— Агар кетсам ўқишим нима бўлади?
— У ёқдаям шу ўқиш бор. Ё кўчириб олиб кетамиз. У ерда
ишлайверасиз. Наташа ойимнинг айтишича, у ёкда тиббиёт
мутахасислари етишмас экан. Мен эса акам билан леспромда
ишлайман. Одамлар пул топиш учун Россияга таваккал
кетишмокда. Биз эса ўз уйимизга борамиз. Бунақа имконият
кимда бор, ахир?
Қиз йигитнйнг теран фикрларидан қониқди ва пешонасига


— Сен ҳозир қаердасан, уйдамисан? — деб сўради отаси.
’— Йўқ. Ҳали уйга бормадим, Тошкентдаман. Ойниса ҳам
шу ерда. Уни тиббий кўрикдан ўтказдик, соппа-соғ чикди.
— Яхши. Ҳозир биргамисизлар?Ҳа, биргам из. Л екин уни эртага бош қага бериб
юборишмоқчи. Киз эса рози эмас. Биз бир - биримизни яхши
кўрамиз, дада. Лекин ойим ҳам, унинг дадаси ҳам бизга қатгиқ
қаршилик кўрсатишяпти.
— Мен нимаям қила олардим, ўғлим?
— Илтимос, Рустам акага қўнғироқ қилиб гаплашСангиз.
Ахир эски кадрдонингиз экан-ку. Қудачиликни бузмасангизлар.
У сизга йўқ демас.
— Бўпти, телефон рақамини биласанми?
— Ҳа-ҳа, ҳозир. Ойниса уйларингизнинг рақамини айтинг.
— Ёзиб олинг... Мен ҳалироқ сизга яна қўнғироқ қиламан.
— Хўп, ўғлим, уриниб кўраман. Сизларнинг бахтингиз учун
албатта курашаман.
— Хўп, ҳозирча...
Қобилбекнинг кўнгли анча хотиржам тортди. У қизнинг
елкасидан олиб қаттиқ қучиб қўйди. Бу билан «Ҳали кўрасиз,
ҳаммаси яхши бўлади» демоқчи эди. Бироқ қизнинг кўнгли
жуда ғаш эди. Отаси ёмон гапирди. Телефон орқали бўлса-да,
яна бир тарсаки егандай бўлди. Эҳтимол ёнида бўлганида
шундай қилган бўлармиди. «Қизиқ, нега бирдан у киши ўзгариб
қолдилар? Бу қилиғи-ку майли, чидаса бўлади. Лекин нега
бирдан уни турмушга узатмоқчи. Яна кимга, дуч келганга. Йўқ,
бунақаси кетмайди. Ўтган замонларда-ку хўп-хўп, қизлардан
сўраб ўтирмай чимматга ўраб-чирмаб ана шундай бериб
юборишаверарди. Лекин ҳозир замон бошқа-ку. Х,ар бир аёл
эркин, ўз такдирини ўзи ҳал қила олади. Э, тўхта. Ё мени
, отам қиморга ютқазиб қўйдимикан-а... Э, йўғ-е, нималар
деяпман ўзи».
Қобилбекнинг ҳам хаёли ана шундай чигал ўйлар билан
банд эди. «Энди нима қилсам экан? Наҳотки Ойнисадан
ажралиб қолсам? Ойим нега ундай қиляпти? Ахир Ойнисани
келин қилмоқчи бўлганларида еру кўкда йўқ хурсанд эдилар-
ку. Кейин эса бирданига ўзгардилар. Демак, Исроил акага ҳам
ойим топшириқ берган. Мен бўлса мўйсафиддан хафа бўлиб
юрибман. Ёки ойим билан Рустам ака ўртасида бирор гап ўтдимикан? Нима бўлиши мумкин? У киши ахир интизомли,
покиза одам-ку».
Йигит ва қиз шу кўйи миқ этмай кўчаларни охисталик билан
кезиб юришар, гузал фавворалару шаҳар тароватига бутунлай
бефарқ эдилар. Бироқ уларга бир нарса аён эдики, шу кеча
такдирлари ё у ёқли, ё бу ёқли бўлади. Улар шу кўйи икки
соатлар чамаси тентираб юришгач, овлоқроқ бир жойга
ўтиришди. Қобилбек сўнгги ум иди бўлган Россияга яна
қўнғироқ қилишга уннади. Бу сафар тез тушди.
— Ўғлим, — деди Нурбек босиқ ва бир оз тушкун овоз
билан. — Мен Рустам билан гаплашдим. Ишлар кўнгилдагидай
эмас. Инсон ҳаётда хар нарсага тайёр туриши керак. Сен унутма,
эркак кишисан. Лекин анави қиз ожиза. Унга жуда қийин
бўлади. Мен онангни қийнаб қўйганимдан бир умр афсусдаман.
Лекин энди умр ни ортга қайтариб бўлмайди. Гапнинг очиғи,
мен ойингга отамнинг қистови, амакимнинг васияти туфайли
уйлангандим. Аммо унгача бу ерда, яъни Россияда менинг
севган қизим бор эди. Унга уйланиб ҳам олгандим. Шунинг
учун сенинг Нурбек деган аканг ҳам бор. Ҳар икковларинг
ҳам мен учун бирдексизлар.
— Рустам ака нима дедилар?
— Кўнмади. Қизини ҳақиқатдан ҳам бошқага бермоқчи...
Ўғлингизга айтинг, қизимга яқинлашмасин. М ен эртагаёқ
Тошкентга етиб бораман деди.
Шу маҳал гўшакдан аёл кишининг «Дай-ка мне трубку, я
сама поговорю» деган овози келди. Унинг овози шу қадар мехрли
ва мулойим эдики, Қобилбекнинг кўзларида беихтиёр .-ёш
қалкди.
— Ой, Коля, мой дорогой, ты не переживай. Тут мы твоим
отцом очень беспокоимся за вас. Только ничего дурного не
думайте, пожалуйста. Возмите себя в руки. Это девушка где
сейчас?
— Тут, со мной. На скамейке сидим.
— Дай-ка трубку, пожалуйста ей, а.
Қобил телефонии Ойнисага узатди.Наташа ойим сиз билан гаплашмоқчи.
Ойниса ҳайрон бўлиб телефонга қулоқ тутди ва «Алло» деди


— Вой, шунақами? Унда дадангизга айтинг, менинг дадамга
қўнғироқ қилсинлар.
Қобил қувониб кетди. Шарт ўрнидан турди-да, қизни «чўлп»
этказиб ўпиб олди.
— Ақллигим, асалим менинг...
— Вой, нега унақа қилдингиз?
— Нима қилибман?
— Одамни уялтирдингиз - ку.
Нариги столдагилар ҳам ниҳоят ёшларнинг кайфияти
кўтарилганидан хурсанд бўлишди. Йигитлардан бири Қобилга
қарата қадаҳ кўтариб омад тилади. Қобил ҳам гўё ҳавода
уриштиргандай бўлиб уни сипқориб юборди.
— Бўлмаса бундоқ қиламиз, — деди Қобилбек иштаҳа билан
овқат ер экан. — Дадангизга аввал сиз қўнғироқ қиласиз. Унинг
фикрини биламиз-да, шунга қараб иш тутамиз. Нима дедингиз?
— Майли, — деди қиз ширин табассум қилиб.
Қобил телефонини узатди. Қиз уй номерини терди. Гўшакни
Рустам кўтарди.
— Алло, дадажон, сизмисиз? Ассалому алайкум.Ваалайкум. Нега мендан бесўроқ кетиб қолдинг?!
— Ахир ўқишимдан...
ўқишингдан ўргилдим. Эртагаёқ тез етиб кел.
— Вой, нега?
— Турмушга чиқасан. Мен ўтган кунги совчиларга розилик
бериб қўйдим. Энди лабзимдан қайтолмайман.
— Мен ахир розимасман-ку, дада.
— Сен ўзбошимча бўп кетдинг. Ҳозир қаердасан?
— Нега бунақа ўшқирасиз, дада? Ўзингизни босиб олинг.
Қон босимингиз бор-а...
— Айт, анави йигит билан биргамисан?
— Қайси йигит, й-йўқ.
— Тўғрисини айт! Агар бирга эканлигингни билиб қолсам,
таъзирингни бераман!
— Вой, нега унақа дейсиз? У сизга нима ёмонлик қилди?
— Гап тамом! Келганингдан кейин гаплашамиз.
Ойнисанинг куйиб - пишишини кўриб Қобилнинг муштлари
тутилди ва ўзини аранг босиб ўтирди. Официант аёлни
чақирди-да, олдига бир чангал пулни ташлаб Ойнисани етаклаб
чиқиб кетди. Қиз эса йўл-йўлакай дадаси билан даҳанаки жанг
қилиб борарди.
— Йўқ, боролмайман, дада.
— Келмасанг, мен ўзим бораман. Барибир олдимга солиб
олиб келаман!
— Унақа эмасдингиз-ку, дада?! Сизни нима жин урди?!
Х,еч бўлмаса ўқишимни битириб олай.
— Ўқиш-пўқишингниям йиғиштир. Иложи бўлса ҳозироқ
йўлга чиқ!
— Йўқ, бормайман!
— Келмасанг ўзингдан кўр. Кейин, билиб қўй, умуман ҳеч
қаерда ўқитмайман!
— Дада, бўлмаса сиз ҳам билиб қўйинг, — деди у йигитнинг
кўзларига қараб, —мен Қобил акадан бошқа ҳеч кимга
тегмайман. Уни яхши кўраман. Бизни намунча қийнайсиз,
дада. Ахир биз ёш бола эмасмиз, мустақил яшашга ҳаққимизбор-ку. Мана, у олдимда турибди. М ен уни ҳеч кимга
алишмайман.
— У ярамаснинг олдидан тез кет. Айтиб қўяй, агар кетмасанг
сендай қизим йўқ. Сени оқ қиламан. Эшитяпсанми, ифлос,
қанжиқ!...
Гўшакнинг тарақлаб урилгани эшитилди-да, телефон гудок
бера бошлади. Ойниса йўлакда тиззалаб қолди. Қўлидан
телефон тушиб кетишига бир баҳя қолди. Қобилбек уни
тургизиб олди-да, ўриндиққа бошлади. Бунақанги кескин
қаршиликни улар кутишмаганди.
— Қобил ака, энди нима қиламиз? Бу кунимдан ўлганим
афзал Ахир менинг гунохим нима? Наҳотки мени суйиб, атак-
чечак қилиб ўстирган отам хўрласа. -
— Ўзингизни босинг. У киши ғирт маст бўлиши мумкин.
Кайфияти йўқ пайтида қўнғироқ қилибмиз-да.
— Й ўқ, Қ о б и л ака. Д адам маст бўлсаям б у н ақ а
гапирмайдилар. Лекин мен тушуна олмаяпман. Нима учун
бирдан менинг тақдиримга бефарқ бўлиб қолдилар экан?
— Бўлмаса мундоқ. Отага қўнғироқ қилиш навбати энди
мендан. Сиз ўзингизни босинг ўтиринг. Дадам мени ҳеч қачон
уришмайдилар.
Шундай қилиб, Қобилбек Россияа қўнғироқ қилиш учун
узоқ уринди. Ниҳоят гўшакни бир аёл олди. Бу албатта Наташа
эди. Улар илиқ саломлашишди. Қобилбек ўзини таништирди
ва отаси Нурбекни чақириб беришни илтимос қилди. Ҳадемай
гўшакни Нурбек олди. Қобилбек хизматни тугатгани ва Ойниса
билан бўлаётган муаммоларни оқизмай-томизмай гапириб
берди. Албатта, Нурбек ўғлининг тўйи қолдирилганидан ва
туппа-тузук оила билан қудачиликнинг бузилганидан афсусда
эди. Қолаверса, хотини Ойнисанинг бу борада кескин ўзгариб
қолганидан жахли чиққанди.


ЧИМИЛДИҚЛИ УЙ НОЛАСИ 17 қисм

Эрга тегиши мумкин. Ичи тула бола... Нима дейсиз?
Қиз йигитни қаттиқ туртиб қўйди. Нариги столда ўтирганлар
эса уларга ҳавас билан кулиб қарашди.
— Алло, Қобилжон, сизни тушундим.
— Фақат телефонии ўчириб қўйманг, илтимос.
— Сиз ҳам мендан хафа бўлманг, илтимос. Хуллас, у қиз
сизга тўғри келмайди.
— Нега тўғри келмас экан?!
Қиз бир сесканиб тушди.
— Кейинчалик билиб оласиз. Фақат бизни айбламанг.
Ойингиз ҳеч қачон бу ишга кўнмайдилар.
— Исроил ака. Бўпти, гапни купайтирмайлик. Мен отамга
ҳам, онамга ҳам ишонмайман. Фақат сизга ишонаман. Сиздан
илтимос. Ойимни қўятуринг. Эртага ёки ҳозироқ Қувага бориб
келинг, илтимос.
— Нега энди, тинчликми?
— Йўқ, тинчлик эмас. Ойнисани эртага бошқа бировга
берворишмоқчи. Шуни тўхтатиш керак. Кейин ўзимизнинг
тўйни ҳаракатини бошлавориш керак. Тагингизда машина бор,
ғирр этасиз, борасиз.
— Ўғлим, қулоқ солинг. Мен сиз учун дунёнинг у четига
ҳам боришга тайёрман. Фақат ўзингизни босинг, илтимос.
Лекин у ерга боролмайман. Келинг, яхшиси, сизга бошқа
ҳурлиқо қизлардан топай. Фаргонага тез келинг-да, бирга-бирга
юрайлик.
— Исроил ака! — дея қичқирди Қобилбек беихтиёр столга
мушт уриб. — Нима, сиз мени ёш бола деб ўйлаяпсизми?!..
Официант аёл келиб йигитни елкасига уриб қўйди.
— Бу ер жамоат жойи. Бақирманг. Боринг, ташқарида
гаплашинг.
Қобилбек ташқарига отилди, Ойниса эса хўрлиги келиб
йиғлаб юборди. Атрофдагилар уни юпатишга уринишди.
— Хафа бўлманг, яхши қиз. Ҳали ҳаммаси яхши бўлиб
кетади, — деди хўрандалардан бири.
Официант қиз стаканда сув бериб кетди.Ичиб олинг, йиғламанг, — деди у қизга раҳми келиб.
Бир оз ўтгач, Қобил ранглари оқариб саросимада ҳансираб
қайтиб келди ва официант аёлни чақириб ароқ буюрди. Телефон
яна жирин глади.
— Исроил ака. Бўлди, бошқа менга қўнғироқ қилманг дедим-
ку, — деди у ва телефонии бутунлай ўчириб қўйди.
— Олинг, овқатингизни енг, — деди у қизга.
Бироқ Ойнисанинг иштаҳаси ғиппа бўғилганди. Қобил
жимгина ароқни қуйди-да, шашт билан ичиб олди.
— Ойниса, узр. Бу кишига мен қаттиқ ишонардим. Сизни
касалванд деб асли шу киши айтганди. Шунинг учун ўйин
кўрсатдим.
Билдим, — деди қиз томоғини хиёл қириб оларкан.
— Ичасизми?
— Йўқ.
— Беш грамм. Асабни тинчлантиради, — деди йигит ва
озгина қуйиб қизнинг олдига суриб қўйди.
— Мен ичмайман.
— Мен ҳам. Бу ўзимизни авайлаш учун холос. Шифокорсиз-
ку. Олдик, кейин овқатимизни еймиз. Бўпти, — деди у қадаҳни
кўтариб. — Ўзимизни асрайлик, севгимизни асрайлик, парво
ҳам қилмайлик, бепарво ҳам бўлмайлик. Олайлик олдирмайлик,
тагида қолдирмайлик.
У ларнинг к а й ф и я ти бир оз кўтарилди . Қ и з ҳам
севгилисининг кўнгли учун қадаҳни ғунча лабларига теккизган
бўлди. Томчиси томоғидан ўтдими, ҳар ҳолда оғир ютиниб
қўйди. Йигит эса чаққонлик билан оғзига газак солди.
— Ҳали ҳаммаси яхши бўлади, Ойниса. Мана кўрасиз. Мен
ф ақат И сроил акамдан хаф а бўлдим. Ундан бу ишни
кутмагандим. «Тўйингда югуриб-елиб хизмат қиламан» деганди.
— Нима, бизникига боришга кўнмадиларми? — деди қиз
овқатдан оларкан.
— Ҳа. Лекин сабабини айтмаяпти. Ойимнинг топшириғини
бажарганмиш.
— Унда нега у кишидан хафасиз?Ойимни кўндиролмагани учун.
— Сизни ойингиз, мени бўлса дадам. Сизнинг дадангиз-
— ...У кишига барибир. Х,озир Россиядалар.
— Нима, ишлайдиларми?
Қобил чуқур хўрсиниб қўйди ва арокдан қуйиб яна ичиб
олди.
— Йўқ, яшайдилар. Ўрис хотинлари бор, ундан акам ҳам
бор.
— Барибир у кишидан розилик оларсиз?
— Ҳа, албатта. Кейин тўй уларсиз ўтмайди ҳам.
— Орамизда бўлган ишлардан хабарлари борми?
— Ахир у киши фотиҳа тўйида сизларникига борганди-ку.
В идеога ҳам олиб қў й ган м ан . К ей и н , тўғр и си , тўй
қолдирилганидан у кишининг ҳам ҳафсалалари пир бўлди. Дадам
сизнинг отангиз билан эски қадрдон эканлар.


𝐓𝐞𝐥𝐞𝐠𝐫𝐚𝐦 | 🌺👑❤️КӮНГИЛ КОШОНАСИ❤️👑🌺


Видео недоступно для предпросмотра
Смотреть в Telegram
𝐓𝐞𝐥𝐞𝐠𝐫𝐚𝐦 | 🌺👑❤️КӮНГИЛ КОШОНАСИ❤️👑🌺


Ишқингни шароб этдинг,
Жонимга азоб этдинг...

🎤 Юлдуз Турдиева


❤️💐❤️💐❤️💐❤️💐


𝐓𝐞𝐥𝐞𝐠𝐫𝐚𝐦 | 🌺👑❤️КӮНГИЛ КОШОНАСИ❤️👑🌺


Видео недоступно для предпросмотра
Смотреть в Telegram
Sadoqatli bir ayol bo'lgin..😊


𝐓𝐞𝐥𝐞𝐠𝐫𝐚𝐦 | 🌺👑❤️КӮНГИЛ КОШОНАСИ❤️👑🌺


𝐓𝐞𝐥𝐞𝐠𝐫𝐚𝐦 | 🌺👑❤️КӮНГИЛ КОШОНАСИ❤️👑🌺


... СОҒИНГАНМАН

Само узра нур таратган қуёшимсан,
Азобларга чидолмаган кўз ёшимсан,
Йироқларда қолиб кетган сирдошимсан,
Ростин айтсам, сени жуда соғинганман.

Ишон, хаёл отларига миниб ҳар дам,
Дунёларга сиғмас ҳатто ҳисларим ҳам,
Дил сари кел, дардларимга бўлгин малҳам,
Иқрорман мен, сени жуда соғинганман.

Нигоҳларинг мен шўрликни этди асир,
Вужудимга ишқ оғуси этди таъсир,
Асли сендан гуллар олган рангу тасвир,
Маҳталман мен, келгин гулим соғинганман.

Умр йўлин бирлаштириб қилайлик тўй,
Ҳатто райҳон шивирлашиб таратсин бўй...
Лайлим бўлгин, мени Мажнун этмагин, қўй,
Интизорман, сени жуда  соғинганман.

Сени излаб сарсонман мен, бўлдим Мажнун,
Аҳволим танг, қалбим йиғлар, йиғлар беун,
Гар келмасанг бўламан-да далли жунун,
Ардоғим, кел сени жуда  соғинганман !!!


  СОҒИНГАНМАН....
       СОҒИНГАНМАН...
            СОҒИНГАНМАН...


✍  МУНИРА СУЛТОН
БЕКОБОД

🎤 БАХРОМ МАМАРАСУЛОВ
ЖИЗЗАХ
  


𝐓𝐞𝐥𝐞𝐠𝐫𝐚𝐦 | 🌺👑❤️КӮНГИЛ КОШОНАСИ❤️👑🌺


* * * *

#премьера


Умрим китобида ойдек битилган,
Аллоҳим томондан туҳфа этилган,
Тақдир пешонамга исминг ёзилган,
Сенгина ёмонни яхши кўраман!


Гоҳо бу ишқингдан бошим айланиб,
Гоҳо хасратлардан кўзим ёшланиб,
Билмам бир телбадек тағин бойланиб,
Сенгина ёмонни яхши кўраман.


Аразинг ҳам гоҳо жонимни олиб,
Юрагимга тиғли шубҳалар солиб,
Бугун эса кўнглим ортларда қолиб,
Сенгина ёмонни яхши кўраман.


Баъзан унитмоқни истайди кўнглим,
Баъзан забонимда музлайди сўзим,
Баъзан ўз жонимга тилаб мен тўзим,
Сенгина ёмонни яхши кўраман...


25.03.2024 йил

©ДИЛАФРУЗ ЖАМОЛ


𝐓𝐞𝐥𝐞𝐠𝐫𝐚𝐦 | 🌺👑❤️КӮНГИЛ КОШОНАСИ❤️👑🌺


ИХЛОС СУРАСИНИНГ ФАЗИЛАТИ

Эй, фарзанд!
Ихлос сурасини кўп ўқиш керак. Ихлос сураси ҳақида Пайғамбаримиз (соллаллоҳу алайҳи васаллам) шундай дейдилар:

“Маҳшар майдонида бир жарчи шундай жар солади:
«Аллоҳни кўп зикр этганлар, Ихлос сурасини кўп ўқиганлар бери келинглар!» Шундай кишилар олдинга чиқадилар.

Фаришталар уларга шундай дейдилар:

«Дунёда          Аллоҳни  кўп   зикр   этиб,  Ихлос   сурасини   кўп   ўқирдингиз,  шунинг   барокати   билан кечирилдингиз. Қани, ҳақингиз, жаннатга киринг!»

Эй, фарзанд!
Абу Ҳурайра (розияллоҳу анҳу) ривоятига кўра, Расулуллоҳнинг (соллаллоҳу алайҳи васаллам) ёнларида бир киши Ихлос сурасини ўқиди. Бир пайт Пайғамбаримиз (соллаллоҳу алайҳи васаллам) «Важабат» дедилар. Бу — «вожиб бўлди», деганлари. Бир саҳоба: «Вожиб бўлган нима? Ё Расулуллоҳ?!» (соллаллоҳу алайҳи васаллам) деб сўраганида Пайғамбаримиз (соллаллоҳу алайҳи васаллам) «Жаннат» дея марҳамат этдилар: «Ихлос сурасини ихлос билан, ишонч билан ўқиган киши муҳаққақ жаннатга киради».

Бу суранинг фазилати кўп.

Жобирдан (розияллоҳу анҳу) қилинган ривоятга кўра, Расулуллоҳ (соллаллоҳу алайҳи васаллам) шундай дейдилар:

“Бир фаришта кўкка чиқаётиб, иккинчиси кўкдан ерга тушаётиб бир пайт орада учрашиб бири иккинчисига шундай деди:

«Иллийнга (жаннат) шундай бир амал элтдимки, бундай амални шу пайтгача олиб чиқмагандим». Буни эшитган фаришта сўради:

У қандай амал эди?
Бир киши Ихлос сурасини ўқиди, шу амални элтдим, — деди фаришта.
Аллоҳ у кишини қандай мукофотлади?
Ўша банданинг барча гуноҳларини кечириб, ўрнига шунча савоб ёзади”.

Эй, фарзанд!
Ихлос сурасини «Бисмиллоҳ» билан минг марта ўқиган тиш оғриғидан қутилиши ривоят этилган. Муҳаммад ибн Фазл дейдиларки:

“Бир кун тишим жуда қаттиқ оғриди. Тушимда минг марта Ихлоси шарифни ўқишим билдирилди. Бир оз ўтди. Кетидан яна туш кўрдим. Бу гал «Бисмиллоҳ» билан ўқишимни айтдилар. Айтилганидек адо этдим. Ва бундан сўнг бир марта ҳам тишим оғримади”.

Имом Ғаззолий "Эй фарзанд" китобидан.


Видео недоступно для предпросмотра
Смотреть в Telegram
𝐓𝐞𝐥𝐞𝐠𝐫𝐚𝐦 | 🌺👑❤️КӮНГИЛ КОШОНАСИ❤️👑🌺


Уйда аёл шоҳ бўлса

Шердек яша умрингни,
Ёнингда бир моҳ бўлса.
Қуритади шўрингни,
Уйда аёл шоҳ бўлса.

Бўлса ҳамки давлати,
Майсадан паст ҳурмати,
Эсиз, эрнинг савлати,
Уйда аёл шоҳ бўлса.

Эркакнинг ўлгани — шу,
Сарғайиб сўлгани — шу,
Қаро ер бўлгани — шу,
Уйда аёл шоҳ бўлса.

На жигар йўқлаб келар,
Гўдаклар дўқлаб келар,
Қизлари эрмак қилар,
Уйда аёл шоҳ бўлса.

Бу дунёда энг катта
Қилмиш-у гуноҳ бўлса,
У ҳам аниқ, албатта,
Уйда аёл шоҳ бўлса.

Аёлмас - уй эркаги,
Гуручларнинг курмаги,
Эркакларнинг эрмаги,
Уйда аёл шоҳ бўлса.

Фаришталар қон йиғлар,
Гадо-ю султон йиғлар,
Қўшилиб осмон йиғлар,
Уйда аёл шоҳ бўлса.

Аёлнинг ўрни, ахир,
Бош эмас, иссиқ бағир,
Аллоҳдан шудир қаҳр,
Уйда аёл шоҳ бўлса.

Вафо Мўмин, сўзларинг,
Қанийди, бир кор қилса.
Оқиб тушсин кўзларинг,
Уйда аёл шоҳ бўлса.

©  Вафо Мўмин

"Эркаклар аёлларга раҳбардирлар" (Нисо сураси, 34-оят).


📖 САБРНИНГ ФОЙДАЛАРИ:

1. Сабр оғир вазиятларда нафсни тутишга ёрдам беради.
2. Сабр моддий ва маънавий талабларни амалга оширишда шошилишга ва қўполликнинг олдини олишга ёрдам беради.
3. Сабр ғазабни қўзғайдиган нарсалар содир бўлганда ўзини тутиб олишга ёрдам беради.
4. Сабр хавф туғилганда ўзини ўнглаб олишга ёрдам беради.
5. Сабр тамагирлик қўзийдиган вазиятларда ўзини ўнглаб олишда асқотади.
6. Сабр моддий ва маънавий яхшиликларга эришиш йўлидаги жисмоний ва руҳий аламларга чидашда ёрдам беради.
7. Сабр иймон баркамоллиги ва Ислом гўзаллиги далилидир.
8. Сабр қалбда ҳидоят ҳолис қилишга ёрдам беради.
9. Сабрнинг самараси Аллоҳ таолонинг ва одамларнинг муҳаббатидир.
10. Сабр ер юзида тамкин топиш сабабчисидир.
11. Сабр жаннатга эришиш ва дўзахдан қутулишдир.
12. Сабр Аллоҳ таоло билан бирга бўлишдир.
13. Сабр қиёмат кунидаги катта қўрқинчдан омонликдир.
14. Сабр мардлик ва яхши оқибатнинг аломатидир.
15. Сабр Аллоҳ таолонинг раҳмати ва баракотидир.

📚 "Рухий тарбия" китобидан

☝️ДЎСТЛАРИНГИЗГА ҲАМ УЛАШИНГ!!!


Оғир кунларда ўқиладиган дуо

Ла илаҳа иллаллоҳул ъазимул ҳалим, ла илаҳа иллаллоҳу Роббул ъаршил ъазим, ла илаҳа иллаллоҳу Роббус самавати ва Роббул арзи ва Роббул ъаршил карим.

Маъноси:
«Улуғлик ва виқор соҳиби Аллоҳдан бошқа ҳеч бир илоҳ йўқдир. Азим аршнинг соҳиби Аллоҳдан бошқа ҳеч бир илоҳ йўқ. Осмонларнинг, ернинг соҳиби ва улуғ Аршнинг молики Аллоҳдан бошқа ҳеч бир илоҳ йўқ».

Шарҳ:
Расулуллоҳ (соллаллоҳу алайҳи ва саллам) оғир кунларида мана шу муборак дуони ўқирдилар. Ундан бошқа илоҳ бўлмаган, буюклар буюгига, улуғ Арш, самовот ва ерни яратган, уларни камолга етказган Аллоҳга илтижо қилардилар. Шу зайлда мусибату балонинг йўқ бўлиши учун яратганга илтижо қилиб, Уни ҳомий деб билардилар. Бу муборак дуодан биз оладиган дарс шуки, ҳар мўмин Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам таъриф қилганларидек, тенги ва ўхшаши бўлмаган, Ягона Илоҳ, Арши азим, самовот ва ернинг Раббиси, гуноҳларни афв қилувчи ва яширувчи Аллоҳга илтижо билан ҳар турли бало, қадар, маънавий бузуқликларга шифо бўлиши учун бу муборак дуони ўқиши керак.

Аллоҳ таолога мана шундай етук ифода билан сиғинилади. Унинг буюк ёрдами сўралади. Аллоҳ бу илтижо мукофоти ўлароқ, бандасидан ҳар қандай ғам ва қадарни даф қилади. Бу дуони тасбеҳ ила юз марта ўқиганлар катта фитна, балолардан халос бўлиб, маънавий шифо топадилар, даражалари юксалади.

«Пайғамбаримиз алайҳиссаломнинг муборак 101 дуолари» китобидан.


Видео недоступно для предпросмотра
Смотреть в Telegram
Нималар кўп энергия беради?

Нималар энергиянгизни олади?

Билиб олинг, яқинларга улашинг


𝐓𝐞𝐥𝐞𝐠𝐫𝐚𝐦 | 🌺👑❤️КӮНГИЛ КОШОНАСИ❤️👑🌺


Аллоҳим, қалбимизни иймон ва Қуръон нури ила нурлантир.
Аллоҳим, ўзимизни доимо Сенга муҳтож, бошқалардан эса беҳожат қил. Ва бу муҳтожлик бизни бойлигимиз бўлсин.
Сенинг марҳаматингга эҳтиёжсизлик қадар бизни фақир қилиб қўйма..
Биз ўз куч ва қувватимиздан кечиб, Сенинг куч ва қувватингга суяндик.
Сен ҳам бизни, Сенга таваккул қилгувчилардан айла.
Бизни тарк қилма.
Ҳифзингда сақла.


𝐓𝐞𝐥𝐞𝐠𝐫𝐚𝐦 | 🌺👑❤️КӮНГИЛ КОШОНАСИ❤️👑🌺

Показано 20 последних публикаций.