Нишонаҳои муносибати робитаи солим – ин аст:

✅ 🔹Ту худро қадр мекунӣ. Хоҳишҳо ва эҳсосоти ту ҳам муҳиманд.
✅ 🔹Ту оромӣ ҳис мекунӣ. Дар муносибат ором ҳасти, ҳеҷ тарс ё изтироб надори хушбахт ҳастед
✅🔹 Шумо якдигарро дастгири мекунед.Танҳо ту барои нигоҳ доштани муносибат кӯшиш намекунӣ.
✅ 🔹Ту метавонӣ танҳо бошӣ. Бе ӯ ҳам худро хушбахт ҳис мекуни

Чӣ тавр муносибати робитаи солим дошта бошем?

✅ Худатро ҳамчун шахси мустақил қабул кун. Муносибат танҳо як қисми ҳаёти туст, на тамоми ҳаёти ту. Ҳаёт бояд берун аз муносибатҳо низ пурмазмун бошад.
✅ Муҳаббатро аз вобастагӣ фарқ кун. Аз худ бипурс: «Ман ин шахсро дӯст медорам бо у мехоҳам бошам ё танҳоӣ манро метарсонад?»
✅ Ҳудудҳои худро ҳимоя кун.Муҳаббат маънои фидокорӣ нест.
✅ Ба худ такя кун. Шахси солим ва мустақил будан ба ту кӯмак мекунад, ки муносибатҳои беҳтар дошта бошӣ.Ҳар қадаре, ки ба худ такя кунӣ, ҳамон қадар муносибатҳои солимтар хоҳӣ дошт.

Муҳаббат бояд туро хушбахт кунад, на ин ки туро азоб диҳад. Барои нигоҳ доштани муносибатҳо азоб ( ранҷ) кашидан лозим бошад – ин муҳаббат нест.