Men tabiatdan rosa tortinchoqman. Yordam so'rashga, odamlarga shaxsan yaqinlashib suhbatni boshlash yo murojaat qilishga qiynalaman.

Va esingizda bo'lsa, bir marta metro vagonida mazam qochib qolgandi. Turib, devorga suyanib ketayotgandim. Kamiga yukim og'ir.

Og'riq shunaqangi kuchayib, o'zimni yo'qotib qo'yib cho'kkalab qolgandim. Kimdir o'rnidan turib yordam berdi deb o'ylaysizmi? Yo'q.

Men ham yordam so'rolmadim, tabiatim sabab.

Vagondan tushib, yiqilay-yiqilay deb ketayotganimdagina metropoliten xodimlari yordamga kelishgandi.

Gonkongda esa biroz yiqilib ketsam ham, biron kim xuddi men o'layotgandek yordamga shoshilsa hayron bo'lib qolaman.