КАНЗИ ШИФО. ДОРУХОНАИ ТАБИӢ.

Барои кӯдаки як солаву 5 моҳа бо ташхиси гепатомегалия (калоншавии ҷигар), перихолисистит (илтиҳоби пардаи атрофи пуфак), гепатити шадид ва дамиши рӯдаҳо, табобат бояд зери назорати қатъии духтури кӯдакон гузарад. Ин нишонаҳо метавонанд боиси бемориҳои ҷиддии ҷигар, пуфак ва системаи ҳозима бошанд, ки табобати фаврӣ талаб мекунанд. Ин ҷо баъзе тавсияҳо барои нигоҳубини кӯдак дар чунин ҳолат ҳастанд:

Тавсияҳо:

1. Нигаҳдории моеъҳо ва гизо: Кӯдак метавонад бо маҳдудиятҳои парҳезӣ рӯ ба рӯ шавад, бинобар ин беҳтар аст, ки ғизоҳои сабук ва махсуси ҳозима дида шаванд. Доруҳои махсус барои нигоҳдории моеъҳо ва электролитҳо ба кӯмак хоҳанд омад.


2. Табобати доруворӣ: Баъзе доруҳо метавонанд барои коҳиш додани илтиҳоб ва муҳофизати ҷигар тавсия шаванд, аммо ҳамаи доруҳо бояд бо тавсияи духтур таъин шаванд. Дар баъзе ҳолатҳо, доруҳое ба монанди гепатопротекторҳо метавонанд истифода шаванд.


3. Мушоҳидаи рӯзафзун: Кӯдак бояд зери назорати доимии духтур бошад, зеро вазъи ӯ метавонад тағйир ёбад. Муоинаҳои иловагӣ метавонад талаб шавад.


4. Парҳез: Аз ғизоҳои равғанӣ ва сахт худдорӣ намоед. Истеъмоли моеъҳои тоза ва шириниҳои мулоим метавонад кумак кунад, аммо бояд ҳама чиз бо тавсияи духтур бошад.



Бо назардошти вазъи саломатии кӯдак, ҳамаи чораҳо ва доруҳо бояд бо машварати духтури мутахассис анҷом дода шаванд.

Чӣ бояд пешгирӣ шавад:

Аз шири камравған ё беравған худдорӣ кунед, зеро кӯдакон дар ин синну сол ба равғанҳои солим эҳтиёҷ доранд.

Шир бояд ҳамеша тоза ва тару тоза бошад, то ки хавфи микробҳо коҳиш ёбад.


Пас, шири говро ба кӯдаки якуним сола додан мумкин аст, аммо бо риояи меъёрҳо ва зери назорати ғизоӣ.

4. Санҷиши сафеда ва калсий: Шири гов миқдори кофии сафеда ва калсий дорад, ки барои рушди устухонҳо ва дандонҳо муфиданд, вале бояд кӯдак ғизоҳои гуногуни дигарро низ истеъмол намояд.

3. Кам кардани хавфи аллергия: Пеш аз он ки ба кӯдак шири гов диҳед, боварӣ ҳосил кунед, ки ӯ ба шир аллергия надорад. Агар пас аз истеъмоли аввал нишонаҳои аллергия (монанди пустхушкӣ, дарди шикам ё қайкунӣ) ба назар расанд, ба духтур муроҷиат кунед.

2. Миқдор: Шири гов бояд як қисми парҳез бошад, на ғизои асосӣ. Миқдори шири гов набояд аз 400-500 мл дар як рӯз зиёд бошад, то ки кӯдак аз ғизоҳои дигар низ сафедаҳо, витаминҳо ва минералҳои заруриро бигирад.

1. Шири пурравған: Барои кӯдакони аз як сола то ду сола тавсия мешавад, ки шири пурравған истеъмол кунанд, зеро равғанҳои солим барои рушди мағз ва системаи асаб муҳиманд.

✅ Ба кӯдаки якуним сола мумкин аст, шири гов дода шавад, вале бо баъзе шартҳо ва тавсияҳои тиббӣ. Шири гов метавонад ба кӯдакони аз як сола боло дода шавад, зеро дар ин синну сол системаи ҳозимаи кӯдак барои ҳазми шири гов бештар омода аст. Аммо чанд нуқтаи муҳимро бояд ба назар гирифт: