Jahon adabiyoti | Kutubxona

#Kitobdan

📓 "Bu yerda hamma narsa bo‘lishi mumkin" kitobidan parchalar

“Vaqt naqadar o‘zgaruvchan, istaganimcha uning oqimini o‘zgartiraman, sekinlashtiraman yoxud tezlashtiraman.”

“Inson umri davomida qancha barmoq izi qoldirar ekan. Men shu paytga qadar qayerlarda va qancha barmoq izlarimni qoldirdim ekan?”
“Dunyodagi eng tinch joy – tovush o‘tkazmaydigan kamera. Bu kamerada koinotdagi sukunatga ko‘nikish uchun tayyorgarlik ko‘rgandir. Vaznsizlik holatidan quvongandir.... kukun holidagi olma sharbati va muzlatilgan kartoshka pyuresi yegandir, vaznsizlik sharoitida moddalarning yonishi va metallarning erishini o‘rgangandir.”

“Kimdir dunyo to‘rtburchak deydigan bo‘lsa, bunga bajonidil ishongan bo‘lardim.”

“...dunyo disk emas. Dunyo faqat nimadandir iborat ham emas. Dunyoning hech narsadan iborat qismlari ham mavjud. Bo‘ri – aynan shu qismlardan biri.”

“Ummonlar haqida xayol suraman. Qatlamlar ostida nima bor ekan, sirtqi va ichki mantiya, toshlar, tashqi suyuq yadro, yadroning o‘zi qanaqa ekan? O‘sha chuqurliklarda hukmron yuqori darajali issiqlik va katta bosim yerning qoq markazida mavjudligiga aql bovar qilmaydi.”

“Yerning har kuni 50 sm'ga ko‘tarilib, pasayishi... Yer vazmin va unsiz emas, u serharakat va sershovqin... Yevropa va Amerika qit’alari yiliga uch santimetrga uzoqlashishadi... Yerning tovushi bor ekan. Uni insonlar eshitmas ekan. Bu tovush chuqur va barqaror ekan..."

“Yer qobig‘ining qalinligi bilan solishtirganda biz qazigan 3 metrlik chuqurlik unchalik katta ahamiyatga ega emas. Dunyodagi eng chuqur qazilgan choh 12 km. bo‘lgan ekan.”

“To‘rtburchak sho‘rva. Bunaqasini koinotda fazogirlar yeydi...”

“Ayiq hujum qilganda odam o‘zini o‘lganga solib yotishi, bo‘ynini qo‘li bilan to‘sishi kerak, chunki ular o‘z o‘ljasini aynan shu yeridan ushlab o‘rmon ichkarisiga tortadi.”

“O‘pkamning yuza qismi qanday tuzilgan ekan, qon tomirlar qanchalik zich joylashgan...”

📚 @jahonadabiyoti_uz

#Bir_kitob_haqida

“Jon” — baxt qidirayotgan qalb

Andrey Platonovning sotsialistik ruhdagi “Jon” asari 1930-chi yillar oxirlarida yozilgan bo‘lib, fantastik janrdagi asarlar qatoriga kiradi. Asar o‘quvchiga hayotdan tamomiyla umidini uzgan, butun umr qiyinchiliklardan boshi chiqmagan, hayot kaltaklaridan “hushini” yo‘qotgan, hech kimga kerak bo‘lmagan va jonidan ortiq hech narsasi qolmagan turkman xalqi qismati to‘g‘risida so‘zlab beradi. Muallifning yozishicha, “jon” so‘zining turkman tilidagi maʼnosi «baxt qidirayotgan qalb» ekan.

Andre Morua o‘zining mashhur «Notanish Ayolga Xatlar» asarida, dunyoda eng kam uchraydigan sevgi bu «beminnat sevgi», yaʼni bir inson o‘z sevgisi evaziga ikkinchi insondan hech nima talab qilmasligi, deb taʼkidlaydi. Quyidagilarni o‘qishingizdan avval “sevgi” so‘zini faqatgina qiz va yigit o‘rtasidagi ishqiy munosabat sifatida ko‘rmasligingizni iltimos qilib qolgan bo‘lar edim. Demak, bunday sof sevgiga ega bo‘lgan yoki, to‘g‘rirog‘i, ega bo‘la olgan insonlar o‘z qiziqishlari, extiyojlari, istaklari, orzulari, prinsiplari va, hattoki, o‘z hayotidan ham qolganlarnikini ustun qo‘yadi. Bir insonni beminnat seva olganlarga misol qilib ota-onaning o‘z farzandiga bo‘lgan sevgisini keltirishimiz mumkin: jonini ham farzandi uchun fido qilishga tayyor bo‘lgan ota-ona o‘z farzandidan arzimas yordam so‘rashga tortinadi, chekinadi.

Bunday go‘zal sevgiga yana bir misol qilib, fransuz yozuvchisi Onore de Balzakning «Dahriyning Ibodati» qissasidagi 40-yoshlar atrofida bo‘lgan Burjaning yosh yigit Deplenga bo‘lgan sevgisini ko‘rsatish mumkin. Burja o‘zining birlamchi extiyojlaridan ham Deplenning ikkilamchi extiyojlarini ustun qo‘ygan edi.

Siz bunday fidokorliklarga qodirmisiz?

Morua-yu Balzakning A. Platonovning “Jon” asariga qanday aloqasi bor, axir taqriz bu asar haqida edi-ku, deb hayron bo‘layotgan bo‘lsangiz, “Jon” asarida ham Morua va Balzak o‘z asarlarida aniq taʼriflab va mahorat bilan tasvirlab bergan o‘sha nodir va beminnat sevgining yana bir misolini ko‘rishingiz mumkin.

Yashamayotgan va yashashga holi qolmagan; shunchaki mavjud bo‘lgan Jon xalqi bir insonning beminnat sevgisi yordamida yana hayotga qaytadi. Uning tinmay qilgan harakatlari va urinishlari natijada ularda hayotga bo‘lgan ishonchi, umidi qaytadan tiklanadi. Ularning qalblaridagi barcha dardlari, yaralariga bir insonning sevgisi malham bo‘la oladi va aynan o‘sha inson yordamida ularning «baxt qidirayotgan qalblari» o‘z orzulariga erishadi.

Jon xalqiga umid va hayot bera olgan inson kim edi, u to‘satdan qayerdan paydo bo‘lib qoldi va bu, bir xalqning mashaqqatli bo‘lsada, odatiy hayotini tasvirlagan, asar nega fantastik asarlar qatoriga kiradi, asarni o‘zingiz o‘qiganingizda bilib olishingiz mumkin.

Mushtariy Mamadaliyeva

📚 @jahonadabiyoti_uz

#Bir_kitob_haqida

Don Kixot

Don Kixot sermubolag‘a ritsarlik romanlari mutolaasiga mukkasidan ketib, axiyri o‘zi ham sarguzashtlar ishtiyoqiga tushib qoladi. U dunyoni, o‘z davri va hayotini tubdan o‘zgartirishni istaydi. Bu yo‘ldagi urinishlari esa chappasiga aylanib, kitobxonda beixtiyor kulgi uyg‘otadi. “Savobli” sa’y-harakatlari oxir-oqibatda yomonlikka xizmat qiladi. Shu ma’noda Don Kixot ezgulikning omadsiz kurashchisidir.
Atoqli ispan adibi Migel de Servantes (1547–1616)ning qahramoni Don Kixot yozuvchining o‘zidan ham mashhur, desak mubolag‘a bo‘lmaydi. O‘z davrining mashhur ritsarlik romanlariga parodiya tarzida yozilgan “Don Kixotning sarguzashtlari” asarida reallik ulug‘lanadi. Bu boqiy kitob yaratilganidan so‘ng ritsarlik romanlarining umri tugab, realistik nasrga keng yo‘l ochildi. “Donkixotlik” atamasi deyarli barcha tillarda “soddadillik”, “xayolparastlik”, “xomxayollik” so‘zlari bilan yonma-yon qo‘llanila boshladi. Asli, ispan tilida ham “Don Quijote” so‘zi “behuda orzularga beriluvchi, beg‘ubor idealist” ma’nosini anglatadiki, muallif asar qahramoni – Kexana ismli idalgo(zodagon)ga bu nomni tanlagani bejiz emas.
Don Kixot va Sancho Panso komik juftligi o‘rtasidagi tafovut voqealar rivoji davomida yaqqol ko‘rinadi. Olijanob xayolparast ritsar va sodda mug‘ombir qurolbardori o‘zaro qarama-qarshi ikki dunyoqarashni ifodalaydi. Adabiyotshunos olim Uzoq Jo‘raqulov bu haqda: “…insonning ideal dunyosi va real dunyo uchrashgan nuqtada fojia – Hazrati Inson fojiasi maydonga keladi”, deb yozadi. Shu jihatdan Don Kixot hayot va xayolning ko‘rinmas chegaralarida adashgan inson qiyofasini namoyon qiladi.
Har davrning o‘z donkixotlari bor. Ehtimol, shuning uchun ham bu obraz butun yer yuzida o‘lmas timsolga aylangandir.
 
Dilrabo Mingboyeva

👉 Kitobni o‘qish

📚 @jahonadabiyoti_uz

#Bir_kitob_haqida

“Qirollar dunyoga jo‘ngina qaraydilar, ular uchun jamiki odam — fuqaro”

Antuan de Sent-Ekzyuperi tavalludiga 29-iyun kuni 124 yil to‘ldi. Aslida uchuvchi bo‘lgan Ekzyuperini dunyo yozuvchi, aniqrog‘i, “Kichkina shahzoda"ning muallifi sifatida biladi. Bu asar dunyoning 300 dan ortiq tiliga, xususan, o‘zbekchaga ham o‘girilgan. Bugun qissadan parchalar ulashamiz.

Bundan 124 yil avval, 1900-yilning 29-iyunida fransuz yozuvchisi va uchuvchisi Antuan de Cyent-Ekzyuperi tug‘ilgan. Uning uchuvchilikka bo‘lgan qadami 1921-yilda Fransiya armiyasiga chaqirilishidan boshlangan bo‘lsa, yozuvchilikka kirib kelishi 1923-yilda yuz bergan aviafalokat bilan bog‘liq. Falokat oqibatida bosh miya suyagi jarohatlangan Ekzyuperi Parijga jo‘nab ketib, u yerda yozuvchilikka sho‘ng‘ib ketadi.
Ekzyuperi turli yillarda “Uchuvchi”, “Janubga xat”, “Tungi parvoz”, “Bashar sayyorasi”, “Harbiy uchuvchi”, “Istehkom”, “Yoshlik maktublari” kabi asarlar yozdi. 1943-yilda uni butun dunyoga tanitgan “Kichkina shahzoda"si nashrdan chiqdi. Dunyoning 300 dan ortiq tiliga tarjima qilingan ushbu qissa 1988-yilda Xayriddin Sultonov tomonidan o‘zbek tiliga ham o‘girilgan (avvalroq Botir Zokirov tomonidan radiopostanovkasi ham tayyorlangan).

“Kichkina shahzoda"dan parchalar

***

Kattalar hech qachon biror narsani o‘zlaricha tushuna olmaydilar. Ularga hadeb hijjalab tushuntirib beraverish esa oxir-oqibat bolalarning ham joniga tegib ketadi.
***
Menda Kichkina shahzoda B-612 deb atalmish mo‘'jaz sayyoradan tushib kelgan, deb hisoblashga jiddiy asoslar bor. Bu asteroid teleskopda faqat bir marta — 1909-yili bir turk astronomi tomonidan kuzatilgan edi. O‘shanda astronom ajoyib kashfiyoti haqida xalqaro astronomiya kongressida ma’ruza qilgan, ammo uning gapiga biror kimsa ishonmagan. Chunki u turkcha kiyingan edi. Ana shunday g‘alati xalq bu kattalar!

Buni qarangki, B-612 deb atalmish asteroidning baxtiga turk sultoni o‘z fuqarolariga o‘lim jazosi tahdidi bilan, yevropacha kiyinishni joriy etdi. O‘shanda astronom 1920-yili kashfiyoti haqida tag‘in ma’ruza qildi. Bu safar u eng so‘nggi modada kiyingan edi — hamma uning gapini ma’qulladi.

B-612 deb atalmish asteroid haqida sizga bunday batafsil so‘zlab o‘tirganimga, hatto uning tartib raqamini keltirganimga kattalar sabab. Chunki kattalar raqamlarni juda yaxshi ko‘rishadi. Agar ularga yangi do‘st orttirganingiz haqida so‘zlab qolsangiz, ular hech qachon asosiy narsa haqida so‘ramaydilar.

Ular hech qachon: “Uning ovozi qanaqa? Qanaqa o‘yinlarni yaxshi ko‘radi? U kapalak tutadimi-yo‘qmi?” deb surishtirmaydilar. Ular: “Yoshi nechada? Nechta og‘a-inisi bor? Vazni qancha ekan? Otasi qancha moyana oladi?”, deya so‘ray ketadilar. So‘ng shu tariqa o‘zlaricha odamni bilib olgan bo‘ladilar.
Mabodo kattalarga: “Men qizg‘ish g‘ishtli bir chiroyli uyni ko‘rdim, derazasida yorongul ochilib turibdi, tomida kaptari bor”, — deb aytsangiz, ular bu imoratni sira ham ko‘z o‘nglariga keltira olmaydilar. Ularga: “Men yuz ming frankli uyni ko‘rdim”, — deb aytish lozim — shunda ular: “Ana go‘zallig-u mana go‘zallik!”, deya xitob qiladilar…
Ana shunaqa g‘alati xalq bu kattalar. Ular xafa bo‘lib o‘tirishga arzimaydi. Bolalar kattalarga nisbatan kengfe’l va kechirimli bo‘lishlari lozim. Ammo bizlar, ya’nikim, hayotning nima ekanini anglaydigan kishilar, nomerlar va raqamlar ustidan qah-qah urib kulamiz!

Do‘stim qo‘zichog‘i bilan birga meni tark etganidan buyon oradan olti yil o‘tdi. Uni unutib yubormaslik uchun ham u haqda so‘ylamoqchiman. Chunki dunyoda do‘stlarni unutib yuborishdan ham qayg‘uliroq narsa yo‘q. Axir do‘st bo‘lish har kimga ham nasib etavermaydi-da. Qolaversa, men yorug‘ olamda raqamdan boshqa narsaga qiziqmaydigan kattalarga o‘xshab qolishni sira-sira istamayman.

👉 Kitobni o‘qish

📚 @jahonadabiyoti_uz

#Bir_kitob_haqida

Yulian Semyonov: Bahorning o'n yetti lahzasi

⤵️ Asar haqida qisqacha!

‎1945-yil bahor. Gitlerchilar Germaniyasining so‘nggi kunlari. Fashizim o‘lim yoqasida ‎yotibdi, ammo kurash tugaganicha yo‘q. Daxshatli, shiddatli kurash hali davom yetmoqda. ‎Ushbu romanda ana shunday vaziyatda dushman uyasida ish ko‘rgan ayg‘oqchi Maksim Isayev ‎haqida hikoya qilinadi. Uning zimmasiga yuklangan vazifa — fashistlarning Gʻarb ‎mamlakatlari boshliqlari bilan separad sulh tuzishga urinishlarini fosh yetish va ‎barbod qilishdan iborat bo‘lib, bu mashaqqatli vazifani sharaf bilan bajaradi....

👉 Kitobni o‘qish

📚 @jahonadabiyoti_uz

#Bir_kitob_haqida

📖 Martin Iden haqida fikrlar

Hali o‘qish-yozishni bilmaydigan besh yoshlardagi go‘dak edim. Uyimizdagi kitoblarni titkilay turib, bir suratga ko‘zim tushdi. Unda yelkanlari shishgan kema, kemada uzoqlarga tikilayotgan bola tasvirlangan edi. Negadir bu surat menga juda yoqib qoldi. Kitobni qancha varaqlasam ham boshqa bunga o‘xshash surat topmadim. Bu kitobni juda yaxshi ko‘rib qoldim. Uni yashirib qo‘ydim.

Maktabga chiqmasdan opa-akalarimning yordami bilan hijjalab o‘qiy boshladim. O‘qishni tuzukkina o‘rganib olganimda esa, esimga yashirib qo‘ygan kitobim tushdi. Muqovasiga «Martin Iden» deb yozilgan bu kitob, baxtga qarshi rus tilida edi. Endi men rus tilini o‘rganishga tirisha boshladim. Hatto rus tilidan tuman olimpiadasida ham qatnashdim. Oz bo‘lsa ham rus tilini o‘rganishimga yillar kerak bo‘ldi. Yana o‘sha kitobni izlay boshladim, biroq uni hech qayerdan topolmadim. O‘shanda alamimdan yig‘laganim hali ham yodimda.

Yillar o‘tib, poytaxtga tahsil uchun kelgan paytimda nogahon shu kitob qo‘limga tushdi. Biroq bu rus tilida emas, o‘zbek tilidagi «Martin Iden» edi. Kitob meni hayot, dunyo, orzu-armon, muhabbat haqidagi tasavvurlarimni butunlay o‘zgartirib yubordi. Hayot asli faqat kurashdan iboratligi, unda faqat kuchlilargina yashashga haqli ekanini tushungandek bo‘ldim. Asli dengizchi bo‘lgan Martinning nurga intilish, qalbida tug‘ilgan orzularni niholdek parvarishlashi, muhabbatga yetishish ilinji, kelajakka ishonch yo‘lidagi sobitqadamligidan inson asli qanday yashashi kerakligini his etdim. Kema palubasida yurganda dengiz kemani qanday chayqatsa, Martinga ham hayot shunchalik zarba berdi. Uning keng yelkalari, qavarib ketgan ikki yonga osilib turadigan qo‘llari, dengiz shamollarida qorayib yorilgan yuzini yozuvchi tasvirlar ekan, asli shu Martin hayot zarbalaridan shu ko‘yga tushgan o‘zimiz ekanimizni eslatmoqchi bo‘ladi. Har birimizga ko‘zgu tutadi. Haftalab tuz totmay, og‘ir mehnat qiladigan, shunday bo‘lsa ham hali kelishi noma’lum bo‘lgan kelajakka umid bilan yashayotgan Martindan o‘rnak olishimiz kerakligini aytib, ko‘ngilga taskin beradi.

Yozuvchi Jek London bir qarashda Martin Iden timsolida o‘zini tasvirlaydi. Hayot naqadar og‘irligi, mehnat qattiqligi, ishonch poymol bo‘lishi, muhabbat sarobga aylanishi mumkinligi haqida ogohlantiradi. Inson asli qadrlashi kerak bo‘lgan tuyg‘ular, munosabatlar jamiyatdagi noqisliklar sabab oyoqosti bo‘lishi hech gap emasligini aytmoqchi bo‘ladi. O‘quvchiga buni uqtira oladi ham.

Martin Iden yoki o‘zim haqimda o‘ylaganimda nogahon Tog‘ay Murodning bir asarida keltirilgan «Tug‘ildingmi, endi yasha. Tishingni tishingga qo‘yib, chidab-chidab yasha», degan so‘zlari esimga keladi. Tog‘ay Murodning bu so‘zlarini Martin Idenning hayot uchun kurashi to‘ldirgandek bo‘ladi. Nazarimda, bu kitob hayot zarbalaridan charchagan, hech kimi, tayanchi, suyanchi yo‘q, kelajakka umidi qolmagan, hech narsaga ishonmay qo‘ygan, hayotni shunchaki o‘tguvchi lahzalar deb qabul qilayotgan odamni yashashga o‘rgatadi. Asli ishonch va orzu yashashimiz uchun yordam berishini anglatadi va kelajakka olg‘a boshlaydi.

Ha, «Martin Iden» meni kelajak uchun kurashga o‘rgatdi. Qayerga bormay, uni izlash bahonasida o‘nlab kitoblarni nazarimdan o‘tkazishga majbur qilgan moʻjiza bo‘lib qoldi.

Go‘zal MATYOQUBOVA

👉 Kitobni o‘qish

📚 @jahonadabiyoti_uz

“KICHKINA SHAHZODA”DAN 5 HIKMAT

…kattalarning hammasi ham avval-boshda yosh bola bo‘lganlar, faqat buni ularning ozginasigina biladi, xolos.

***

Hozir odamlarning biror narsani bilishga vaqti qolmagan. Hamma narsani tayyorligicha magazindan olishadi. Lekin do‘st sotadigan magazin yo‘q-da, shuning uchun ham odamlar endi do‘st orttirmaydi.

***

Har kimning o‘z yulduzi bor. Ba’zilarga, aytaylik, sarbonu sayyohlarga – ular yo‘l ko‘rsatuvchi, ba’zilarga esa shunchaki mitti shu’la, xolos, olimlarga – yechish lozim bo‘lgan masala, men ko‘rgan korchalonga esa – oltin bo‘lib ko‘rinadi ular. Ammo bu odamlarning barchasi uchun yulduzlar bezabon. Sening yulduzlaring esa butunlay o‘zgacha bo‘ladi…

***

Eng asosiy narsani ko‘z ilg‘amaydi, u siyratda, botinda pinhon…

***

Boshingizni ko‘tarib, bepoyon osmonga boqing. So‘ngra o‘zingizdan o‘sha feruza gul omon bormikan? Bordiyu qo‘zichoq uni yeb qo‘ygan bo‘lsa-ya?!” deb so‘rang. Ana shunda ko‘rasiz – olam ko‘z o‘ngingizda butkul boshqacha jilvalana boshlaydi. Va birorta katta odam buning qanchalar muhim ekanini tushuna olmaydi.

📚 @jahonadabiyoti_uz

#Bir_kitob_haqida

🌸 Antuan de Sent–Ekzyuperi. Kichkina shahzoda (davomi)

“Shahzoda”larimizga nimalardan saboq berayapmiz? Ularning sevib, ardoqlab o‘stiradiganlari, taqdiri uchun kuyib- yonadiganlari – “feruza gul”lari bormi? Ularni “sayyora”lariga xavf soladigan “baobab”lar tajovuzidan ogoh bo‘lishga o‘rgatayapmizmi? Asardagi hech qachon o‘tirgan o‘rnidan qo‘zg‘almay, yostiqday kitoblar yozadigan geograf, qarsaklarga maftun shuhratprast yoxud shu ishi uyatligini unutish uchun ichaveradigan piyonista obrazlari zamiridagi ramzlar bizni nimalardandir ogoh etmayaptimikan?!

***

“Kattalar hech qachon o‘zlaricha biron narsani tushuna olmaydilar, – deydi Kichkina shahzoda o‘kinch bilan, – ularga hadeb hijjalab tushuntirib beraverish esa oxir-oqibat bolalarning ham joniga tegib ketadi”.
“Kichkina shahzoda” ertagi, – deb qayd etadi yozuvchi Xurshid Davron, – ko‘pchiligimiz o‘ylagandek, dunyoning emas, balki bizning o‘zgarib borishimiz haqida. Dunyo bizni emas, biz dunyoni o‘zgartirayotganimiz haqida….
Bu kitobning ayniqsa bugun, insoniyat ma’naviy jarlik sari yelib borayotgan davrda ahamiyati benihoyadir. Uni dunyoning mashhur, ammo bolaligini – demakki, muhabbatni unutgan siyosatchilaiyu millatni millatga, dinni dinga, insonni insonga qayrayotgan XXI asr “faylasuf”lari o‘qishini juda-juda istardim. Ammo dunyoning barcha ulug‘ kitoblarini unutgan bu siyosatchilaru faylasuflar Kichkina shahzodaga qayrilib boqmasligiga qanchalik ishonsam, allaqaysi ovloq go‘shalarda, tog‘u adirlar etagida, sahroyu biyobonlar, ummonu daryolar sohilida joylashgan gadoytopmas shahru qishloqlardagi yakkam-dukkam kulbalarda bolalar va bolaligini unutmagan odamlar bu kitobni o‘qiyotganiga ham ishongim keladi”.

Ma’lumotlarga qaraganda Antuan de Sent–Ekzyuperining 90 yilligi nishonlangan 2000-yil boshlarida Yaponiya aerokosmik tadqiqotlar agentligi Kichkina shahzodaga yuborish uchun ommaviy nomlar yig‘ish tashabbusi bilan chiqqan ekan. Bir necha oy ichida jahonning 149 mamlakatidan nomlari ro‘yxatga kiritilishini istaganlardan 880 000 ta xat olinganida tashkilotchilarning o‘zlari ham hayratdan yoqa ushlab qolishgan ekan.
…Qaniydi yosh magistr do‘stim aytganidek har birimizning ongu shuurimizda mana shu beg‘ubor, sodda va samimiy bolakayning ezgu da’vati jaranglab tursa: “Ertalab uyqudan turib, yuz-qo‘lingni yuvgach, u yoq-bu yoqni yig‘ishtirgandan so‘ng darhol sayyorangni tozalashga kirishmog‘ing lozim…”

👉 Kitobni o‘qish

📚 @jahonadabiyoti_uz

#iqtibos

Men aslo ko‘rmagan, bilmagan, va his qilmagan narsam haqida yozmayman!

✍ Gabriel Garsia Markes

📚 @jahonadabiyoti_uz