࿇͜͡?͜͡✵IBRAT✵͜͜͡͡?͜͡࿇


Гео и язык канала: Узбекистан, Узбекский
Категория: Религия


? ? ? ? ? ? ?
? ? ? ? ? ? ? ? ? ?
? ? ? ? ? ? ? ?
✔️Bizdan uzoqlashmang Azizlar!
?Azizlar chiqib ketadigan bo‘lsangiz kirmay qo‘yavering!

Связанные каналы

Гео и язык канала
Узбекистан, Узбекский
Категория
Религия
Статистика
Фильтр публикаций


Видео недоступно для предпросмотра
Смотреть в Telegram
Кичик #тавсия

😴 Кечаси ухлашдан олдин юзингизни ювишни унутманг!

Чунки уйқудан олдин юзни ювмаслик сабаб, чанглар теридаги тешикчаларни ёпиб қўяди. Натижада юзда ҳуснбузарлар пайдо бўлади.

👌 Келинг, яхшиси таҳорат ола қолинг. Ҳам ибодат, ҳам саодат.

🚿 Таҳоратнинг тиббий жиҳатдан ажиб ҳикматлари бор:
а) вужудга бириккан электронлар чиқариб ташланади ва улар таъсирида бўлаётган жисмоний оғирлашув йўқолади;
б) тананинг қариши секинлашади;
в) лимфа (қон билан тўқималараро модда алмашинувини таъминловчи суюқлик) айланиши энг яхши савияда бўлади.

🌟🌟🌟🌟🌟🌟🌟🌟🌟🌟🌟
➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖

Набий соллаллоҳу алайҳи ва саллам дедилар: «Ким таҳорат билан ухласа, унинг бошида бир фаришта тунайди. У кечаси уйғонса: Аллоҳим, унинг гуноҳларини кечир, чунки у, таҳорат билан ухлади, дейди».
#ҳадис
#Тобароний ривояти.



Тунингиз осуда ўтсин! Аллоҳнинг паноҳида бўлинг!

🌙✨🌙✨🌙✨🌙✨🌙✨🌙

https://t.me/ibrat_official


​​иб, дахшатли сузлардан кулокларим том битиб юрсам-у, сен маза килиб ётсанг. Шу инсофданми, ахир!"
...Рух галаён бошлади.
...."Хей, тур урнингдан! Тарашадай котиб ётаверасанми? Юрагинг сал санчганига дош беролмай Бокий дунёга келиб утирибсан. Озрок бардошли бул-майсанми? Орка-олдингга карамайса-нми? Бу дунёнинг нимасига ошикдинг? Жаннатга тушаман, деб уйладингми? Тушингни сувга айт! Жаннатга тушиш осон эканми? Тур урнингдан, тур! Мун-
кар ва Накир келганига кадар кабрдан кочиб кетамиз. Узимизнинг дунёга бо-рамиз! Тур, кетдик!"
....Рух учиб маййитнинг пешонасига кунди, сунг бурнига сакради. Кейин ог-зига утиб олди-да, икки лабининг урта-сидан кисилиб ичкарига кирди ва ёйи-либ, тана билан бирлашди. Бир зумда жасадга жон кирди ва иргиб урнидан турди. У ёк, бу ёкка аланглаб, "хайрият" деб куйди секин. Сунг курган тушидан куркиб кетиб, Аллохдан узр сурай бош-лади.
..."Эй, Аллохим! Мен осий бандангни кечир! Фаришталаринг хакида булма-гур туш курганим учун кечир!... Нариги дунёнгга шак келтирганим учун кечир!..Хамма, хаммаси учун кечир!...Сен ахир кечиргувчисан...Сен ахир мархаматли ва мурувватли зотсан!.."

ТАМОМ.

Лола Урокованинг кисса хикояларида сиз реал хаётда учратишингиз мумкин булган вокеа-ходисаларга дуч келасиз. Ва у кийин вазиятларда хам инсоний-ликни йукотмаслигингизда, тугри йул танлашингизда кумак беради деб уми-димиз бор.

Сог-булинглар...эътиборингиз учун рахмат.
https://t.me/ibrat_official


аккум дарахтининг шайтон бошидай меваси булганидан ахволлари янада абгор эди.
...Рух бирдан тескари угирилди. Анча пайтгача шу алфозда турди, кейин узи-ни кулга олиб, яна куркув аралаш Дузахга каради. У ота-онасидан хаво-тирда эди. Шу пайт юраги ёнаётган кимсани куриб, кичкириб юборганини узиям сезмай колди.
..."Хей, устоз! - бошлангич синфда дарс берган укитувчисини чакирди. - Нима килиб юрибсиз бу ерда? Сизнинг жойи-нгиз жаннатда эмасми?"
...Яхшиямки, Рухлар бир-бирининг тили-ни тушунаркан, зум утмай пастдан садо келди:
...."Мени бу ердан куткар, углим! Кулим-дан торт! Мени дузахга итариб юбори-шган, курмаяпсанми, юрагим ёнаяпти".
...Рух нима килишини, устозига кандай ёрдам курсатишини билмай атрофга олазарак каради.
..."Индамай йулингга кетавер, ука. Унга ёрдам бериш кулингдан келмайди, бу ерда бировнинг савоби бировга утмай-ди".
...Рух овоз келган томонга караб оппок соколи куксига тушган карияни курди.
..."Сиз кимсиз?" - суради Рух.
..."Мен хам сенинг бирингман, эзгу ама-лларим хаддан зиёд эди, аммо кунлар-нинг бирида куп ичиб отамга кул кута-рибман, эртаси тиз чукиб узр сурадим, отам узримни кабул килди, лекин ярат-ган эгам кечирмади, барча савоб амал-ларим шу гунохим билан тенглашиб, Арасотда юрибман. Дузахга караб, шукур киламан, Жаннатга караб фикр".
...Рух узига маслахатгуй топгандац кувониб, карияга термулди.
...."Отахон, Бокий дунёнинг ишларига аклим етмаяпти, куй огзидан чуп олма-ган устозим Дузахда-ю, муттахамлик-да тенги йук хей анави кимса Жаннат-да бу канакаси булди?"
..."Саволингдан янгига ухшайсан, бутам, - деди кария, - Качон келдинг?"
..."Куни кеча бандаликни бажо келтир-дим, тупрогим хали совигани йук, ота-хон".
..."Унда хали куп нарсаларни курасан. Бокий дунёда хам бузилишлар булиб, баъзида гунох билан савоб аралашиб кетади".
..."Шунака денг, мен бошкача фикрда эканман. Негадир отам билан онамни хеч каерда учратмадим, отахон".
..."Жаннатнинг хам, Дузахнинг хам етти дарвозаси бор, бутам. Сен факат битта дарвозасини куриб турибсан. Одамлар савоб ва гунох амаллари салмогига караб жойлаштирилади, отанг билан онангни топмокчи булсанг бошка дар-возаларни курсатаман".
...Бокий дунёда кун билан туннинг фар-ки булмагани учун Рух Арасот улкаси-да канча вакт юрганини узиям билмас-ди, Мункар ва Накир кутиб колишса, сурокни янаям каттик олишидан чучиб, кариянинг таклифига эътироз билдир-ди.
..."Бошка сафар, отахон, хали мен сурок амалларини бажариб булганим йук".
...Рух кайтишга отланди-ю, нимадир ёдига тушгандай бирдан карияга угирилди.
..."Отахон, мен кандай иш гунох-у, кан-дай иш савоб эканини тушунмай колдим. Савоб деб уйлаган амалларим-ни йукка чикариб утиришибди, бу ахво-лда Дузахга тушмасам, деб куркяпман"
...Рух карияга булиб утган савол-жаво-бларни айтиб берди.
..."Хай содда бутам-а, - деди кария. - Ахир очикдан очик таъма килиб, егани-нгни кус, дейишибди-ку, нега тушунма-йсан? Еган булсанг шундай кустириша-ди-ки, огзингдан ичак-чавогинг хам кушилиб тушади, емаган булсанг, кусолмасанг, килдан кийик ахтариша-веради".
....Рухнинг хаёли кочди. "Товба, бу дунё-да хам шунака ишлар буларканми? - уйлади у. - Ишонгим келмайди...."
Рух барибир кунглидан кечганини карияга билдирди.
...."Отахон, нималар деяпсиз, ахир Мун-кар ва Накир фаришта-ку?"
..."Фаришта булса нима килибди? - кария пинагини бузмай гапирди. - Гуру-чнинг ичидаги курмакни курмаганми-сан? Фаришталар орасида хам таъма-гири бор-да".
...."Улар Аллохдан куркишмайдими? Аллох уларнинг бу килмишидан бехаба-рми, жазо бермайдими? Ахир Аллох таолони кургувчи, эшитгувчи, билгувчи дейишади-ку".
...."Беради; факат вакти соати билан. Аллох хаммасини куриб, билиб турибди, унинг аргамчиси узун. Пайти келиб, ар-гамчининг учидан бир тортса борми, улар учун сичконнинг ини минг танга булади. Хозирча сенинг олдингда икки-та йул турибди: ёки уларнинг кунглини топасан ёки такдирга тан бериб, Дузах-га тушасан".
...Рух хайрлашиб, йулга отланди, у жуда куркканди. Яна тешиклардан, туйнуклардан, кабрлардан утиб тана-сининг ёнига кайтди, хайриятки, Мун-
кир ва Накир хали келмабди.
...У кафаннинг ичида чузилиб ётган та-насига караб ижирганди. "Мен шунча азоб тортиб, сурок бер


НАРИГИ ДУНЁ "Реал вокеа" давоми)))

"Сен бу билан моддий ёрдам тайинлаш тугрисидаги низомни буздинг, - Сурок-
чилар унга эътироз билдирди. - Маши-наси бор кишиларга моддий ёрдам бел-гиланмаслигини билмайсанми?"
...."Биламан, лекин вазиятга караб комиссия карори билан ёрдам тайинлаш мумкин-да. Бу аёлни куллаш-га хамма рози булган".
..."Комиссия раисисан, хамма рози бул-гандаям сен кунмаслигинг керак эди".
....Рух Сурокчиларга нима дейишни билмай колди. Улар савол беришда да-вом этдилар:
..."Гунохинг факат шундан иборат эмас. Махаллангда фукарога нафака тайин-лаш пайти таъмагирлик холати аникла-нган, бунга нима дейсан?"
..."Олдинги раис даврида руй берган хо-латни айтяпсиз, таксир. Шунинг учун уни бушатиб, мени сайлашган".
..."Бизга бунинг ахамияти йук, - деди улар Рухнинг эътирозини кабул килмай. - Мухими, таъмагирлик сени махаллан-гда содир булган. Махалладаги хар бир ишнинг уволиям, савобиям сеники".
...Рух махаллага раис булганига пушай-мон еб, шунча савоб ишларим кайда коли, деб изтироб чекди.
"Муттахамлик килмай, халол яшаб, халол ишлаган булсам уларга яна нима керак, тушунмай колдим", - уйлади у.
...."Махаллага хайрия учун берилган маблагни талон-торож килганингни эс-ла, - Сурокчилар яна унинг устига айб юклашди. - Сен пулнинг хаммасини мискинларга бермасдан шифер олиб, махалла томони ёпдинг, хали бу ишим хам гунохга кирмайди, дерсан".
..."Мен бу ишни хайрия берган кишининг розилиги билан бажардим, колаверса, кенгашнинг карори чикди, ишчи гурухи тузилди, бир сум пулга хиёнат килинмади. Хозир махаллада шароит яхшиланиб, томдан чакки утмайдиган булган".
..."Барибир нотугри йул тутгансан, - су-зида туриб олди улар. - Сен пулнинг хаммасини бева-бечораларга таркатга-нингда яна канча оила бахраманд буларди".
..Рух чарчади, у "Али"деса, булар "Вали" деб, узлариникини жуфтлашяпти. Кана-ка иш савоб булади-ю, канакаси гунох Рухнинг акли етмай колди.
..."Хуллас, узингни мусичадай беозор курсатишни бас кил! - удагайлади Сурокчилар. - Едингми, кус, шунакаям гапга тушунмаган ландовур буласан-ми?"....
...Улар, эртага яна сурокни давом этти-рамиз, деб кетишди. Дастлабки кун Рух учун шунака огир утдики, нима килиш-ни, кимдан, канака маслахат олишни билмай колди. "Савоб йулидаги ишла-римни гунохга чикариб утиришибди, эр-тага нима дейман?" - уйлади у.
...Савол-жавоблар тинкасини куритгани етмагандай коп-коронгу кабр уни бат-тар эзди, сунг ёругик истаб учраган тешикдан йул топиб учиб кетаверди. Йул-йулакай хисобсиз кабрлардан утиб, баландликдаги сайхонликка келиб кунди, бу ерда минглаб Рухлар изгиб юрар, уларга жаннат хам, дузах хам кафтдай куриниб турарди. "Арасо-тга келдим, шекилли", - хаёл килди Рух ва бир четга чикиб утган-кайтганни ку-зата бошлади. У Арасотда бирор-бир танишини куриш илинжида атрофга олазарак тикилиб, хеч кимни учратма-гач, жаннатга назар ташлади-ю, махлиё булди-колди. "Кани энди мен хам шу ерда яшасам", орзу килди у. Жаннатда дунёнинг барча неъматлари мухайё, гам-гусса, ташвиш деган нарсанинг узи йук, дарахтлар остидаги ариклардан жилдираб сув окиб турар, хамма рохат-фарогатда яшарди.
...Рух жаннатдан отаси ва онасини излай кетди. Уларнинг хар иккиси хам беозор, диёнатли киши булганидан, барибир жаннатга кирганлар, деб уйла-ди. Бирок канча кидирмасин, тополма-ди. Бир махал жаннатилар орасида хурлар билан хандон отиб кулаётган муттахамликда донги кетган кушниси-ни курди-ю, хайратдан ёка ушлади. Хар кандай ишнинг йулини килиб ёпиб юборганидан тегирмонга кирса бутун чикади, деб айтишарди у хакда. Рух бу кимсанинг жаннатда ялло килиб юришини хеч аклига сигдиролмади ва бирдан хаёлига, бу одам Мункар ва Накирга хам йулини килдимикин, деган фикрга борди. Сунг хаёлига келган фикрдан чучиб у ёк, бу ёкка аланглади. Ота-онасини жаннатдан тополмагач кайгуга ботиб, уларки жаннати эмасми, менга йул булсин, дея тушкунликка тушди. Кейин курка-писа Дузахга кара-ди-ю, дахшатдан тошдай котиб колди: улган чукурлик ичида олов ёниб турар, аёл-эркак, ёш-кари, жизганак булиб куяр, нола-ю-фигонларга токат килиш кийин эди. Улар куйса-да, кул булмас, таналариган азоблари такрорланарди. Ичадиган сувлари ховузда кайнаб ётга-нидан, таомлари з


....Жанозага келганлар ортларига кай-тиб, етти кадам босишган хам эдилар-ки, унинг ёнига иккита шарпа пайдо булди. "Мункар ва Накир!". Хаёлига келган фикрдан чучиб тушди ва бир пайтлар онасидан Мункар ва Накирни одамзотнинг умр буйи килган ишлари хисобини олиб, улгач сурок килувчи, гунохига караб жазо белгиловчи фари-шталар, деб эшитганини эслади.
...Аммо улар сира фариштага ухшамас, бири новча, эгнига костюм-шим кийиб олган, иккинчиси туладан келган, семиз ок-сарик юзли, эгнида бугма жемфери бор эди.
"Исминг нима?" - сурокни бошлади нов-часи.
У айтди.
"Качон тугилгансан?"
У айтди.
"Каерда укигансан?"
У айтди.
"Каерларда ишлагансан?"
У айтди.
"Килган гунохларинг хакида гапир".
....Рух бунака саволларни кутмаган, сурок калимадан бошланади, деб уйла-ганидан уларнинг Мункар ва Накир эканига шубхаланди, аммо сир бой бер-май саволларига жавоб кайтараверди. "Умрим мобайнида килган гунох ва са-вобларим хисобини олиб юришган бул-
са, бу сурокларнинг нима кераги бор?", - деб куйди ичида.
...."Бизга барча тоат-ибодатинг аён, мана бунда битилган, - деди Сурокчи-
лар худди кунглидан кечганини билган-дай темир муковали дафтарни курса-
тиб. - Аммо гунохларингга узинг хам икрор булишинг керак, бунинг учун сени сурок килиш бизга буюрилган. Хуш, гунохларингни тан оласанми?"
......Сурокчиларнинг авзойи бузуклиги, факат савоб иш килганман, чорак аср мактабда ишлаб, болаларнинг хат-сав-одини чикардим, зиё таратдим. Ун икки йилдан буён махаллага бошман, куплаб хайрли ишларни бажардим, факирлар-га кулимдан келганича ёрдам бериб, дуосини олдим. Хеч канака айбим йук, таксир.
"Эй, гумрох банда! - Сурокчиларнинг жахли чикди.
- Сен хали Худолик даво киляпсанми, беайб Парвардигор эканини унутдинг-ми?"
....."Узр, - деди куркиб кетган Рух - Мен унака демокчи эмасдим".
...."Нима демокчи эдинг?"
..."Айтмокчи эдимки, иймоним бут, эъ-тикодим саломат, беш вакт намоз укиб, руза тутдим. Садака - рад-ди бало, деб хайр-эхсон килдим. Хам амалини адо этиш хам дилимда бор эди-ю, бирок бевакт улим..."
...."Сен яна Аллохга шак келтиряпсан", - унинг сузини булди Сурокчилар. - Улимни бевакт демайдилар, улимни хак дейдилар.
..."Узр, таксир, узр".
..."Бу амалларингдан хабаримиз бор, лекин ибодатларингни ювиб кетадиган гунохларингни яширяпсан".
...."Канака гунохни айтаяпсиз?" - курка-писа суради Рух.
...."Якинда уйида "Жигули" автомашина-си булган аёлга моддий ёрдам бериб юборганингни унутдингми?".
.."Бу гунохга кирмаса керак, таксир, ахир машина аёлнинг уйида ун йилдан буён бузилиб ётибди, комиссия бориб курди, баллонлари тешилган, ойналари синган, факат капоти колган экан. Бун-дан ташкари, аёлнинг эри дом-дарак-сиз, болалари бокувчисиз кийналган".
Давоми бор.⤵️


✍НАРИГИ ДУНЁ. "Реал вокеа"

У улиш хали хаёлига келмаган бир пайтда усатдан улиб колди. Киладиган ишлари шунака куп эдики, хаммаси колиб кетди, ишга бораман, деб туфли-сини кийганича икки кадам босганини билади, нимадир юрагини махкам чангаллаб, олди-ю, куйиб юбормади, шундан кейинги вокеаларни эслолмай-ди, бир махал караса уйининг ичида учиб юрибди.
"Улибман-да, - деб уйлади тириклик пайтида, киши казо килса рухи танаси-
ни тарк этиб учиб юради, деган сузлар-ни эслаб. - Афсус, хали чала ишларим куп эдида".
У чала ишлар деганда болаларини назарда тутаётганди, беш фарзандини-
нг уч нафари-ку уйли-жойли, колган икки нафарининг ташвишидан шу йил кутулмокчи-кизини чикариб, углини уй-лантирмокчи, бир йула углининг туйига набираси суннат туйини хам кушмокчи эди. Орзули дунё-да, у ёк, бу ёгини йи-гиштириб олгач, ошна-огайнисига дастурхон ёзиб, олтмиш ёшини нишон-лашни хам ният килганди.
У бандаликни бажо келтирган булса-да, ана шундай хаёллар сурди ва улган киши хеч нарсани билмай чузилиб ёта-
веради, деб эшитганларим ёлгон экан-да, деган фикрга келди, негаки, унинг узи улиб, танасини тарк этиб Рухга айланган булса-да, хаёл сураётганди.
Рух учиб-учиб чарчади-да, шифтга осилиб турган кандилга кунди ва авва-
ло уйнинг бир бурчида чузилиб ётган танасига каради: мурдаси олдида киз-лари йиглаб утирар, кенжа кизи зур бе-риб юзидаги докани олмокчи булар, холаси кулидан ушлаб, бунга йул куй-масди.
"Уликка озор бермайдилар, тинчлан, - деди хола. - Канча йиглама отанг энди кайтиб келмайди. Ташкарига чик. Одамлар нима дейди. Юр хамманг!"
..Унинг овози буйругомуз янгради. Кизлар ташкарига чикишди. Рухнинг уларга рахми келди ва кизларини куриб туриш учун дераза пардасига кунди. Катта кизи йиглайвериб томоклари битиб колганида овози чикмас, ранги бир ахволда эди. Рух бундан безовта-ланиб, бир хонага учиб кирди, бир хов-лига чикди. Кейин аёллар орасида жуфти халолини куриб безовталиги баттар ошди. Хотини кутилмаган муси-батдан гангиб кузларини бир нуктага кадаганича котиб колган, жудолик уни ир кунда каритиб юборганди, Рух унга тасалли бергиси келди-ю, бунинг иложи йуклигини уйлаб урнидан жилмади.
....Дераза олдида таёк суяниб отамла-ётган угилларини куриб янаям азоблан-ди. "Шурлик болаларим, адойи тамом булибди-ку, эр йигит хам шунча йигла-йдими, унака килманглар, - дегиси ке-ларди. Укасигаям кутилмаган жудолик ёмон таъсир килган шекилли кузлар кизариб кетибди. Якиндагина махалла-даги туйда, акангни курай хам демай-
сан, деб гина килганида, ишимдан ор-толмасам нима килай, сог булсангиз булди-да, деганди. Мана, бугун ишидан хам ортибди, вакт хам топибди, эхти-
мол, уша гаплар ёдига тушиб кийнала-ётгандир.
...Кушни аёллар якинларига тасалли бе-риш билан овора. Болаларига тасалли кор килганиям йук, хар бири узича фа-
рёд чекаяпти. Рух одамларни кузатиб чарчади-да, "Эй, билганларингни кили-
нглар", дегандек яна кандилга куниб олди. Маййитни пешин намозидан кей-
ин чикарадиган булишди, унгача ховли аёлларга тулиб кетди, назарида бутун кишлок уларнинг уйига кучиб келган-дай эди.
.....Орадан канча вакт утди, билмайди, бир пайт мурдашуй келиб танини покл-
ади, кафан бичиб уради. Урашдан олдин болаларига отасининг дийдори-ни сунгги бор курсатди. Турт киши лапанглаб тобутни олиб олиб чикаётга-нда ховлида киёмат булди, хотин-ха-лаж тобут ортидан кучагача йиглаб чикди, дарвоза олдидаги ялангликда жаноза укилгач, кабристон томон раво-
на булишди.
.....Рух тобутнинг устига куниб олиб, одамларни кузатиб борарди. Йул-йула-кай машиналар хам тухтаб, уларни ут-казиб юборди, шу зайлда кабристонга етиб келиб, ковланган кабр ёнида тух-ташди. Тогаси кабрга тушиб, маййитни жойлагач, тепадан угиллари, жиянлари, кариндошлари, бегоналар тупрок ташлашди, бир зумда кабр дуппайиб чикди. Шундан кейин кайвонилардан бири суради:
"Халойик, мархум кандай киши эди?"
"Яхши инсон эди".
"Виждонли эди".
"Бир кули хайрда эди".
"Бировга ёмонлик килмаган".
"Халол эди...."
....Тупланганларнинг бири куйиб бири унинг сифатларини айтишди. Рух, ода-млар мени канакалигимни билишаркан, деб узича шодланди.


​​🍃➖Бошқалар бахтли бўлса, сизнинг бахтингиз камайиб қолмайди.

🍃➖Бой бўлсалар, сизнинг ризқингиз озайиб қолмайди.

🍃➖Соғ бўлсалар, сиздан тан сиҳҳатлик олиб қўйилмайди.

🍃➖Ҳар бир ишда нафсингизга Аллоҳни эслатинг!

💖Қалбингизни пок тутинг!💖

👉🏻➖Ўзингиздан ўзгага яхшиликни соғинсангиз, сизга ҳам яхшилик келади.

📜➖Севимли Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи ва саллам: «То ўзига яхши кўрган нарсани дўсти учун ҳам яхши кўрмагунча бирортангиз (комил) мўмин бўлолмайсиз!» дедилар.

Имом #Бухорий ва Имом #Муслим ривоятлари.

https://t.me/ibrat_official


​​«ОТАМ АВЛИЁ ЭКАН»

Ўсмирлик йилларим эди. Нима бўлди-ю, бир куни ногаҳон ножўя сўз туфайли отамнинг дилини ранжитиб қўйдим. Бир оздан сўнг уйимга келдим, қилган айбимни ўйлаб, кўзларимга ёруғ дунё тор бўлиб кетди. Энди қандай қилиб отамдан кечирим сўраш йўлини излай бошладим.

Отам уйимиз олдидаги йўл бўйига мевали дарахт ўтқазаётган эди. Мен ўзимни гўё отамга қарашаётган тутиб, ёнида куймалана бошладим. Аммо отам менинг келганимни сезмагандай ўз иши билан овора эди. Отам менинг келганимга парво қилмагани сайин эзилиб борардим. Ниҳоят, сукунатни бузиш мақсадида сўз бошладим:
- Ота, нега ҳамма жойга мевали дарахт экаверасиз? Шунда отам:
- Болам, ноқобил фарзанддан кўра шу мевали дарахт хам яхшида, - деб жавоб берди.
Отамнинг бу жавоби юрагимга ўқдек қадалганди. Наҳотки, шу мевали дарахтча бўлолмаган бўлсам?... Тўғри, отам мени кечирди. Кейинчалик отамнинг имкон қадар дилини оғритмасликка ҳаракат килдим. Мана, орадан анча йиллар ўтиб кетди. Отам бу фоний дунёни тарк этиб, боқий дунёга рихлат қилди.

Отам эккан ўша олма дарахтлари бугун ғарқ пишиб хосилга кирди. Гоҳида уйда туриб кўчадан ўтган одамларнинг "шу дарахтни экканга раҳмат", деган сўзлари қулоғимга чалиниб қолади. Шунда мен ўйга толаман: Охирги марта қачон "Отангга рахмат", деган сўзни эшитдим. Баъзан кечалари уйқум қочади, кўчага чиқиб ўша дарахтни отамни қучгандай қучаман ва:
"Отам авлиё экан", дейман шивирлаб...

https://t.me/ibrat_official


​​Шу пайт эшикда тиланчининг овози эшитилди: “Эй уй эгалари, Аллоҳ сизга бергандан менга ҳам беринг!” Фақир киши эшикни очиб: “Шу пайтда Аллоҳ бизга ҳеч кутмаган жойимиздан 14000 дирҳам ҳадя қилди. Модомики, сен Аллоҳ ризоси учун Аллоҳ берганидан сўраяпсан, мен ҳам шу пулнинг ярмини сенга берай, қолган ярми бизники бўлсин”.

Биргина сўзи учун 7000 дирҳамга эга бўлганидан хурсанд тиланчига пулнинг ярмини олиб чиқиш учун уйига кириб кетди, чиқиб қараса тиланчи йўқ. У ер-бу ерни қараса ҳеч қаерда кўринмади.

Уй эгаси ўша куни ғам-ташвишлардан холи уйқуга кетди ва тушида бояги тиланчини кўрди. Ундан нега кетиб қолганлигини сўраганда, тиланчи: “Мен тиланчи эмас эдим, Аллоҳнинг фаришталаридан бири эдим. Хайрли ишларни қай даражада яхши кўришинг ва Аллоҳга боғлиқлик даражангни билиш учун инсон шаклида сенинг уйингга келдим. Мени Аллоҳ сени охирги марта синаб, даражангни юксалтириш учун хонадонингга юборди. Олдинги куни аёлингнинг рўмолини сотиб, икки дирҳам олганингда ўша икки дирҳамни олган ҳам мен эдим. Ўша икки дирҳамни хотиржамлик билан Аллоҳ ризоси учун менга берганинг учун Аллоҳ сенга инжуни берди. Бугунги сахийлигинг учун эса нариги дунёда тенгсиз неъматлар билан тўла Жаннатга эришасан”.

Сенингдек энг қийин вазиятларда ҳам Аллоҳ ризосини барча нарсадан устун қўювчиларга хушхабар бўлсин…

Аллоҳ барчамиздан, дунё мол-мулкларидан устун қўйган барчадан рози бўлсин!

📡 Do'stlar bilan bo'lishing
https://t.me/ibrat_official


✍Болалари оч қолган ота ва тиланчи

Камбағал ишчи бир куни ишдан ҳайдалди Бошқа даромади бўлмагани учун болалари уч кун овқатсиз, нонсиз қолди. У одам иш қидириб қаёққа борса, “иш йўқ” деб эшикни юзига ёпишди. Устма-уст уч кун қорни оч қолган болаларнинг хархашаси онанинг юрагини эзиб юборди. Чорасизлик билан турмуш ўртоғига: “Кўряпсизми болаларни? Очликдан юзлари сарғайиб кетди. Биз-ку майли чидаймиз, лекин улар бунга чидолмайдилар. Бу ишнинг охири нима бўлади? Ўйлаб кўрдингизми?” деди.

Эр эгилган бошини аёли томон қаратиб: “Неча кундан бери бормаган жойим қолмади. Энг кам ойликка бўлса ҳам иш қидирдим, бир кун бўлса ҳам қорнингиз тўйсин, деб. Лекин ҳеч ким менга иш бермаяпти. Болаларимнинг бу ҳоли менинг ҳам юрагимни эзиб юборди. Лекин кўриб турибсанки, қўлимдан бирор нарса келмаяпти” деди. Шунда аёли: “Ундай бўлса менинг келинлик кунларимдаги рўмолимни олиб бориб сотинг, неча пул бўлса ҳам бирор нарса олиб келинг, болаларимизнинг қорнини тўйдирайлик. Қолганига Аллоҳ Каримдир. Ризқ бергувчи Удир. Бизга албатта бирор хайрли эшик очилади” деди.

Эр уятдан қизариб, тушиб қолган қийин вазиятни ўйлаб, аёли сандиқдан олиб берган ҳали яп-янги турган рўмолни олиб, бозорга борди. Рўмолни ўша пайтда икки дирҳамдан ортиғига олмасдилар. Олган пулига бирор егулик олиш учун кетаётганда йўлда тиланчига дуч келди. Тиланчи ўтган-кетганга шундай дер эди: “Аллоҳ ризоси ва Пайғамбарининг ишқи учун бўш ўтманг. Аллоҳни хурсанд қилиш учун менга ёрдам беришни хоҳловчи йўқми? Дунёда ҳеч нарсаси йўқ, ҳақиқий муҳтожман.


Рўмол сотган одам тиланчининг олдига келди. Аёлининг рўмоли пулини — неча кундир ҳеч нарса емаган болалари учун бирор нарса олмоқчи бўлган пулини тиланчига берди. Энди бўш қўл билан уйга бориш ҳам ноқулай эди. Рўмолнинг пулини сўраган аёлига нима деб жавоб беради? “Рўмолингга икки дирҳам беришди, уни тиланчига бериб юбордим, унинг ялиниб-ёлворишига чидолмадим” деб қандай айтади? Шу ўйлар билан масжидга кириб шом намозини ўқиб, бўш қўл билан уйига қайтди. Аёли ва болалари уни бирор егулик опкелади деб кутиб ўтиришган эди.

Кеч қолганига яхшироқ бирор нарса олиб келса керак, деб ўйладилар. Ота умидсизлик билан эшикдан қаради, аёли бу ҳолатга ҳайрон эди. Болалари эса бу кеча ҳам оч қолишларини ўйлаб мажолсиз овозда йиғлай бошлашди. Аёл ҳам ҳайрон, ҳам жаҳл оҳангида рўмолни нима қилганлигини сўради.

Эр аёлига ҳаммасини бирма-бир айтиб берди. Аёл ишнинг аслини билгач, сабрли оҳангда: “Рўмолнинг пулини Аллоҳ йўлида берган экансиз, У улуғ ва бойдир. Сахийлигингиз эвазига бизга хоҳлаган вақти унинг эвазини беришга Қодирдир. Сиз тўғри иш қилдингиз, қани кўрамиз, қайси эшикни очар экан?” деди.

Эрталаб аёл турмуш ўртоғига отасининг уйидан олиб келган девор соатини берди ва: “Буни сотинг ва эвазига қанча егулик келса олиб келинг” деди. У бозорга бориб, соатни сотишга ҳаракат қилади. Лекин ҳеч олувчи тополмайди. Чарчаб, ҳорғин келаётганда бир балиқ сотувчисига йўлиқди. Балиқчи баланд овозда: “Балиқ бор, балиқ” деб бақирарди. Қўлида икки донагина балиқ қолган эди.

Фақир киши балиқчининг ёнига бориб: “Бу соат менга, бу балиқлар сенга наф келтирмайди, шунинг учун шу икки балиғингни менга бер, мен сенга шу соатни берай” деди. Мижоз йиғиш учун эрталабдан бери бақираётган балиқчи бу одамнинг таклифини қабул қилди. Балиқларни бериб, соатни олиб кетди.

Неча кундан бери уйига биринчи марта егулик олиб кетаётганндан жуда хурсанд бўлаётган ота балиқларни қўлига олиши билан уйига югурди. Оталарининг егулик олиб келганини кўрган болалар жуда хурсанд бўлиб кетишди. Аёл балиқни тозалаш учун ошхонага кирди. Бироз ўтиб хайратланиб хожасини чақирди. Балиқлардан бирининг қорнидан каттакон инжу чиқди.

Фақир одам инжуни олиб заргарнинг олдига борди. Заргар инжунинг бебаҳо эканлигини, агар ўзига сотишса 14000 дирҳам беришини айтди. Фақир одам қийинчиликлар ортда қолганини сезди. Аллоҳ унга неъмат эшикларини очганини тушунди. Заргарга уни 14000 дирҳамга сотиб, пулини олиб уйга қайтди. Бўлиб ўтган воқеани уйига келиб, аёлига ҳам айтиб берди. Ҳаммалари ғамларни аритган Аллоҳга шукроналар айтишди.


​​ИБРАТЛИ ВОҚЕА..

✍МАРДИКОР.

Янги уйга кўчиш арафасида ҳовлини тартибга солиш ишлари кўпайиб кетганлиги сабабли уйга мардикор олиб келиб, ишларни бажаришни ният қилдим.

Мардикор ёллаш учун мардикор бозорига бордим. Одам кўп, ҳамма мардикор бозорига тирикчилик мақсадида чиққанлар ўзини таклиф қилган. Шуларнинг орасида бир одам турар эди. Кўринишидан яхши кийинган, сиртдан эътибор бериб қараганда эса, кўринишидан умуман мардикорга ўхшамайди. Ўша одамнинг олдига бориб, қандай қилиб «сиз ҳам ишлайсизми?» деб сўраганимни ўзим ҳам билмай қолибман.
У киши эса:
~ Ҳа, мен ҳам ишлайман, — деди.
Мен у кишини ишга таклиф қилдим.

Биз ўша киши билан уйга келдик ва ишларни келишиб олдик. Ёлланган киши ўзаро келишилган ишини бажаришга киришди.
Иш ҳажми камида 4 кунлик бўлсада, у 2 кун ичида белгиланган ишларни ниҳоясига етказди. Иш давомида у кишидан қаерлик экани ва аниқ яшаш манзилини сўрадим. Мақсад эса, келажакда яна бошқа шу каби ишлар чиқса ёллаш эди..

Орадан бир қанча вақт ўтди. Уйимда яна мардикор ёллайдиган иш чиқиб қолди.
Мен ўша кишини эслаб, ўзи берган манзил бўйича излаб бордим..

АСТАҒФИРУЛЛОҲ! Қай кўз билан кўрайки, у берган манзилда мен кутмаган манзара пайдо бўлди ва унинг уйини кўриб ҳайратга тушдим..

Аввалига ишонқирамай турдим, аммо кейин ўша одамнинг худди шу уйдан чиқиб келганини кўриб, ғалати ҳолатга тушиб қолдим. Сабаби, бу одамнинг уйи оддий ўрта ҳол аҳоли яшайдиган уйларга нисбатан бир неча бор ҲАШАМАТЛИ, ЧИРОЙЛИ ва ҲАЙБАТЛИ эди...

Менга пешвоз чиқибоқ у киши:
-— Э..Э..келинг, келинг, —дея қарши олди ва ичкарига таклиф қилди. Уйнинг ичи эса янада чиройли ва бекамикўст даражада эди..

У мени ҳайратга тушганимни сезгандай, бир пиёла чой узатиб:
-— Ҳайрон бўлманг, биродар, — дея гап бошлади.
-— Аслида менга қарашли бўлган бир неча фирмалирим, қўшимча савдо дўконларим фаолият кўрсатиб турибди. Аллоҳга шукр пулга муҳтожлигим йўқ!
Лекин отамиз бу дунёдан ўтишларидан олдин бир насиҳат қилган эдилар. Отам:

«ЎҒЛИМ, АГАР МЕН УЧУН ЭҲСОН ҚИЛСАНГ ПЕШОНА ТЕРИНГНИ ТЎКИБ, МЕҲНАТ ҚИЛИБ ТОПГАН ПУЛИНГДАН ЭҲСОН ҚИЛГИН! — дея насиҳат қилган эдилар.

«ПЕШОНА ТЕРИНГ БИЛАН ТОПГАН ПУЛИНГГА ҚИЛГАН ЭҲСОНИНГ МЕН УЧУН МАНФААТИ ТЕГИШИНИНГ ЭҲТИМОЛИ, БОШҚА ҚИЛГАН ЭҲСОНЛАРИНГДАН АФЗАЛРОҚДИР!» — деган эдилар.

Буни тинглаб ўтириб, нима дейишга ҳам тилим лол бўлди. Фақатгина юзага чиққани, кейинчалик СУБҲАНАЛЛОҲ, АЛҲАМДУЛИЛЛАҲ, АЛЛОҲУ АКБАР тасбеҳу, истиғфор калималари бўлди...

ҲАЛОЛ пул топиш қийин, аммо унинг маънавий фойдаси бебаҳодир.
https://t.me/ibrat_official


​​граган дардмангина овозн эшитган Гулсафсар йиғлаб юбораёзди.
Телефонни ўчиргач дарҳол Фарғодга телефон қилди.
-Нима?-деди Фарҳод бақириб-Юз доллар пул етмаяпти эканми? Ҳозир мен унга қўнғироқ қилай,жавобини бераман.
-Агар шундай қилсангиз мени қайта кўрмайсиз!-деди Гулсафсар-Шу бугуноқ пул жўнатиш керак! Мен ваъда бердим.
-Менда ҳозир пул йўқ!
-Бўпти менга унинг манзил ва исм фамилиясини беринг ўзим жўнатаман! Пулим бор.
Аввалига бу гапга кўнмаган Фарҳод, бироздан сўнг Гулсафсар қистайвергач манзилни берди.
Гулсафсарнинг қўлида пули йўқ эди. У тилла тақинчоқларини гаровга қўйиб пул олдида 500 доллар жўнатди.
Ойнинг охирида Фарҳод ойлик олгач у тиллаларини қайтариб сотиб олди.
Кейин яна бир йил ичида у Фарҳодни мажбурлаб уйига 200,баъзида 300 доллардан пул жўнаттирди.
Бироқ, кутилмаганда ҳужжати сохта бўлган Фарҳод депорт бўлиб қолди.
..
Гулсафсарнинг эрдан омади чопганда. Фарҳод депорт бўлгач Жасур унинг ёнига келди.
Рус аёли билан орани очиқ қилганини айтиб Гулсафсар билан яшай бошлади.
Ҳаммаси изига тушгандек эди. Бироқ,орадан уч ой ўтгач Жасур яна айниди.
У янгисини топганди.
Бундан хабар топган Гулсафсар кўп ҳам ачиниб ўтирмади. Москвада ким кўп-Хотинсиз ёлғиз яшаётган мусофир ўзбек кўп!
Чиндан ҳам бир нечакун ўтгач ҳужжатларини янгилаш учун сахаровага борган Гулсафсар тўсатдан:
-Бунча чиройли экансиз! Одамнинг еб қўйгиси келади-деган овозни эшитгач ён томонга ўгирилди.
Қараса кўринишидан 30 ёшлардаги бўйи узун,ингичкароқ гавдали,келишган йигит унга гап отаяпти.
-Менинг айбим йўқ-деди Гулсафсар йигитгга қошини бир учириб қўяркан,ёши 40 дан ошган бўлсада ҳамон йигитларнинг кўзини ўйнатишидан қувониб-Онам шунақа туққан!
-Унда танишайлик-деди йигит қараса гап келишадиган бўлгач- Менинг исмим Шуҳрат!
.....
Уч -тўрт кун ичида Шуҳратдан тинмай совғалар олган Гулсафсар унинг тўшакка ишора қилганига дарҳол:
-Мен кўчада эркакларни кўнглини хушлайдиган аёл эмасман! Мард бўлсанг никоҳинга ол!-деди.
Бу гапга Шуҳрат рози бўлди.
Никоҳ ўқитгани боришаркан иттифоқо Гулсафсарнинг хаёлига 3 та эридан биронтаси ҳам талоқ айтмагани,барчаси ҳамон уни ўз хотини деб ҳисоблаши келди. Бу нарса бироз виждонини қийнагандек бўлди.
Бироқ,у дарҳол виждонини қўлига олиб эзғилади.
-Ахир улар ҳам бошқалар билан юрибдику! Демак талоқ айтмаса ҳам ўз-ўзидан талоқ тушиб кетган. Тушмаган бўлса уларни мен талоқ қилдим!
Тамом
Зухриддин Сатторов.

📡 Do'stlar bilan bo'lishing
https://t.me/ibrat_official


моқчи бўлганди онаси қўймади.
-Болангни олиб кет! Ёки борма!-деди у қатъий қилиб. Йиққан пулларингни сарфлаб турчи,эрингни иши яхшиланса эсига тушарсан. Балки бечора қишда қийналгандир.
..............
Ёз ўтиб куз ҳам келди. Жасурдан дарак бўлмагач Гулсафсар Ҳасан ва Фарҳод билан алоқани узганига минг пушаймон қила бошлади. Машинани ижарага бериб қўйгани боис пулдан жуда қийналиб қолган бўлмасада, ҳар ҳолда каттаси коллежни битираётган,кейингиси бу йил коллежга борган ўғилларига пулни зўрға еткизаётганди.
Яна чақалоқнинг ташвишлари. Худди шу кунларнинг бирида қайнопаси унга:
Жасурни бориб йиғиштириб келмасанг бўлмайди. Рус аёл билан яшаётганмиш. Болалик ҳам бўлибди-деб қолди.
Бу гапни эшитиб ғазаби қайнаган Гулсафсар дарҳол қайнопадан Жасурнинг рақамини олиб қўнғироқ қилди. Бироқ, Жасур уни сўкиб телефоннни ўчириб ташлади. Кейин бироз ўтгач:
-Истасанг москвага кел. Сени ташлаб қўймайман.Учрашиб турамиз-деди.
Гулсафсар унга бақириб ташлаб телефонни ўчирди.
.....
Бир неча кун ўтгач боланинг туғилган кунида Гулсафсар Ҳасанга қўнғироқ қилди.
Боласининг тириклигини эшитган Ҳасан хурсанд бўлишини ҳам хафа бўлишини ҳам билмай қолди. Кейин тўсатдан:
-Уйга борган заҳотинг эринг билан яшашни бошлаган экансан. Бола балки уникидир!-деди.
Бу гапни кимдан эшитганини суриштиришни истамаган Гулсафсар дарҳол телефонни ўчирди.
Бўлди болани у тан олмайди!
Кейин қўрқа -писа Фарҳодга айтганди у:
-Самолётга билет жўнатаман, дарҳол етиб кел!-деди.
Демак бундан умид қилса бўлади.
Гулсафсар энди бир икки қадам ташлаб юра бошлаган боласин олиб москвага учди.
Фарҳод уни қучоқ очиб кутиб олди. Бироқ,болага жуда синчиклаб қарай бошлади.
Афтидан унинг ҳам бола ўзидан бўлганига шубҳаси бор эди.
Бироқ,у бу ҳақида гапирмади. Квартирасига олиб боргач ҳатто болани қўлига олиб эркалади. Лекин, эртасига яна болани кўтариб кўзгу олдига бордида узоқ тикилиб ўтирди. Кейин негадир болани секин ерга қўйди.
Шу билан у болани қайтиб бирон марта қўлига олмади. Гулсафсар гапирса тил учида эркалаб қўяр,гапирмаса ҳафталаб ҳам болани эсламасди.
Орадан икки ой ўтгач уйда ўтиришдан зериккан Гулсафсар иш қидириб бекатдаги эълонларни титкилади.
Бир эълонда:
-Ўз оёғи билан юрадиган қари отамга қаровчи аёл керак.Овқатини ўз вақтида пишириб бериб турса бўлди-деган ёзувни ўқигач у дарҳол қоғоздаги рақамга қўнғироқ қилди.
Гаплашди. Аёл киши уни уйига таклиф қилди.Бориб у билан гаплашиб отасини ҳам кўргач Гулсафсар уникида ишлашга рози бўлди. Сўнг унга чақалоғи борлигини, бироқ, эри бошқа аёл билан яшаб уларни ташлаб қўйганини айтди. Рус аёл кутилмаганда:
-Менинг болам йўқ. Туғолмайман. Ўша болангни менга фарзандликка берасанми?-деб қолди. Бу гапни эшитиб ўйлаб кўришини айтган Гулсафсар рус аёли:
-Менинг 2 жойда тўрт хонали квартирам бор.Яна дала ҳовлим ҳам. Болангни менга берсанг бор мулкимни унинг номига ўтказаман. Ва ўзинг меникида болангдан ажралмай яшайверасан-дегач рози эканини айтди.
....................
Орадан икки йил ўтди. Ҳафтада бир келиб кечаси тунаб кетадиган Фарҳод Гулсафсарнинг хонасида телефонини унутиб қолдирган экан. Кундузи қайта қайта қўнғироқ бўлавергач Гулсафсар қараса Ўзбекистон рақамидан қўнғироқ бўлган. Унинг юраги шувиллади.
Беихтиёр рақамга қайтиб чиқди.
-Ало,дадаси!
Нариги томонда аёл кишининг бу гапи эшитилгач Гулсафсар ўзини йўқотиб қўйди. Бир икки чуқур нафас олгач:
-Сиз кимсиз?-деди.
-Мен Маъсумаман Фарҳоднинг аёли! Ўзингиз кимсиз?
-Мен унинг хотиниман!
-Ҳа,бу сизмисиз!-деди аёл оҳиста ғарибгина овозда-Дугон,сиз ҳақингизда биламан. Аммо,уришмоқчи эмасман,фойдаси йўқ!Сизга бир илтимосим бор эди.
Дадасига айтсангиз,болаларининг коллежга кийиб боришга кийими йўқ.Ойма ой жўнатаётган юз доллари қориндан ортмаяпти. Илтимос менга лоақал 300 доллар пул жўнатсинлар! Дугон,сиз ҳам онасизку! Менинг аҳволимни тўғри тушунинг!
Бу гапни эшитган Гулсафсарнинг кир босиб кетган,қалбинининг бурчак бурчагида қотиб қолган виждонини қўзғатиб юборди. Собирнинг бузуқлиги оқибатида ўзининг ҳам хор бўлганини эслади.
-Дугон-деди у бироздан сўнг ҳушини йиғиб-Мен сизга 500 доллар пул чиқартираман! Эртагаёқ!
-Раҳмат сизга! Илоҳим умрингиздан барака топинг!
Бу титроқ оҳангда ян


3-кисм.

(якуни)
-Энди сен уйда ўтирасан! Россияга мен бораман.
Қорни қаппайиб қолган Гулсафсар эрига қаради. Жасурнинг авзойи жиддий эди.
-Балки келгуси йили баҳорда бирга борармиз?-деди у эрига-Ҳадемай куз келяпти. Ноябрга қўзиласам,баҳорда онамга ташлаб кетавераман.
-Қудрат жўрам иш аниқ келавер деяпти. иш чиққанида борганим яхши эмасми? У катта объект олибди.Қиши билан ҳам иш бўлади деяпти.
-Ҳа ундай бўлса майли-деди Гулсафсар, эрига қошини битта ўчириб қўйиб-Оқ йўл. Сиз ҳам россиянинг совуқларини бир кўринг!
-Хавотир олма жоним!-деди Жасур ўзини сипо тутиб- Мен ўзимни хафа қилдириб қўймайман!
Эртасига Жасур москвага учди.
Жўраси алдамаган экан. Борган заҳоти ишга киришиб кетди. Бир ой ўтгач ундан 400 доллар пул келди.
Банкдан бориб пулни олган Гулсафсар биринчи марта пул олишнинг ҳам гашти борлигини тушунди.
Йўқ, ўзи тинмай ишлаб бир неча йил пул жўнатгани учун эмас. Пул олган заҳоти эри телефон қилиб:
-Ноўрин ишлатма! Пулни йиғ!-дегани учун.
-Рўзғорига керагини ишлатаманда-деди Гулсафсар жаҳли чиқиб.
-Нима мен доллар кўрмай юрибманми?
Жасур бошқа гапирмади. Кейинги ой ундан 700 доллар пул келди. Ой куни яқинлашиб қолган Гулсафсар эрининг ниҳоят ақли кирганидан ўзида йўқ хурсанд эди.
Шу кунидан бошлаб у Ҳасаннинг ва Фарҳоднинг телефон қўнғироқларига жавоб бермай қўйди. .....То улардан қорнидаги бола учун пул келгунича.....
Гулсафсар Ҳасанга ҳам Фарҳодга ҳам ўша сўнгги тун бирга бўлишганини эслатган ва пулдан қийналиб қолганини секин гапнинг орасида қистирганди. Гулсафсарнинг аппаратга тушгани, боланинг ўғил эканини эшитган Ҳасан дарҳол 300 доллар жўнатди.
Худди шу гани эшитган Фарҳод эса 200 жўнатди.
У аслида Жасур россияга боргач дарҳол суюқланиб топган пулини совурса керак деб ўйлаганди. Лекин , 2 ой кетма-кет пул келгач 3 та эркакни ўртасида юришни тўхтатишга қарор қилди. Ва аввал Ҳасанга телефон қилиб:
-Тўсатдан ёмғирда оёғим тойғаниб йиқилдим.Дарҳол туғруқхонага боришга тўғри келди.Аммо,афсус,бола ўлиб қолибди-деди. Бу гапни эшитган Ҳасан йиғлагудек бўлди.
-Ўзингни авайласанг бўлмайдими-деб бақирди. Телефонни шартта ўчирган Гулсафсар шу заҳоти Фарҳодга қўнғироқ қилиб унга ҳам шу гапни айтди.
-Эхх,эхх-деди Фарҳод,кейин жаҳл билан:
-Ёмғирда .....бормиди? Уйда.......б ўтирсанг бўлмасмиди-деб сўкинди. Унинг сўкканига жаҳли чиққанГулсафсар:
-Ҳа.......(( бориди....-дедида телефонни ўчирди.Сўнг дарҳол симкартани алмаштирди.
Бола эса ҳали унинг қорнида соғ-саломат ётар, Гулсафсар телефонда уни ўлди деганида худди тушунгандек тепиниб азоб берарди.
Орадан бир ҳафта ўтгач 18-ноябрда Гулсафсарнинг чақалоғи олам юзини кўрди. Паҳлавон болакай туғилганди. Нақ тўрт ярим килолик!
.................
Аёлсиз уч кундан ошиқ яшолмайдиган Жасур ўзининг 2 ой қандай чидаганига ҳайрон эди.Бироқ,3-ойга ўтгач у ортиқ чидолмади.
Ишлаётган жойларига яқин жойда дўкон бор. Жасур ҳар куни дўконга сигаретга чиққан пайти, ўзи чиройлик юзли бўлсада семизлиги учун йигити бўлмаган Света исмли қизни кўриб сўрашиб қўярди.
Аста-секинлик билан уларнинг оддий сўрашуви ширин ва мароқли суҳбатларга айлана бошлади.
Кейин кутилмаганда Света Жасурни машинасида дачага бирга боришга таклиф қилди.
-Охирги марта борганимда электр ни ўчиришни унутибман-деди у Собирга кўзларини сузиб-Хабар олиб келишим керак. Шу совуқда бир ўзим боргим келмаяпти.
Дачага боргач уйнинг ичи жуда совуқ экан. Света шамоллламаслик учун озгинадан ичиб олишни таклиф этди.
Оз-оздан ичиб шишани бўшатгач Жасур гап сўзсиз Светани шартта қучоқлаб ўпишга тушди.................
....
-Кел меникида бирга яшаймиз-деди Света дачадан қайтишаётганда,унга шилқим Жасур жуда ёқиб қолганди.
Жасур Света билан яшай бошлади...
.......
Болани туққач эридан суюнчи кутган Гулсафсар фақат бир ҳафта ўтгачгина у билан телефонда гаплаша олди.
-Связ йўқ жойда ишлаяпмиз-деди Жасур ўзини оқлаб-Ҳали пулни олмадик! Бироқ,сенга суюнчига 100 долллар жўнатяпман.Бўнак (Аванс) олгандим.
Бу Жасурнинг сўнгги пул жўнатиши бўлди.
Кейин ики уч марта телефон қилиб ишлаган пулини ололмаётганини айтгач тўсатдан симкартани алмаштирдида алоқани бутунлай узди.
...
Баҳор келди. Гулсафсар эрининг бедарак кетганига жаҳл қилиб россияга жўна


Икромдан унинг уйлангани ва аллақачон хотинининг бўйида бўлганини эшитган Гулсафсар бир куни Манзура ва унинг яна бошқа бир тутинган опаси,унинг эри,ҳамда Фарҳод билан билан ўрмон сайрига чиқди.
Кабобхўрлик ва ичкиликдан сўнг Фарҳод уни айланишга таклиф қилганида ҳам йўқ демади.
Бироқ,четга ўтиб тармашган Фарҳодга у:
-Никоҳсиз менга яқинлашма!-деб туриб олди.
Охири шу куниёқ бир чаламуллани топиб никоҳ ўқитишди.
Гулсафсарнинг иши яна юришиб кетди. Ойига уйга минг доллларгача жўната бошлади. Лекин,инсофниям унутгани йўқ эди. ҳар икки -уч ойда Фарҳодни уйига пул жўнатишга мажбур қиларди. Ахир хотини уйда ўтирибди. Болалари коллеж ёшида.
Яна орадан икки йил ўтди. Бу орада Гулсафсар отасининг уйи яқинидан ер сотиб олиб иморат қурди. Аниқроғи у пулни жўнатаверди. Отаси эса иморатни уста ёйллаб битказди.
Шундай кунларнинг бирида тўсатдан маст ҳолда машина ҳайдаб авария қилган Фарҳодни қамаб қўйишди. Кейин барча харажатларни тўлатгач уни 5 йил муддатга депорт қилишди. Ўша кунлари Гулсафсар мазаси бўлмай юргани боис гинекологга чиқиб сақлангичини олдирганди.
Фарҳод эса хайрлашув олдидан охирги марта деб тунни бирга ўтказди.
Эртасига эрталаб Фарҳод учиб кетгач кунбўйи кайфияти бўлмаган Гулсафсарнинг кечга бориб чап қовоғи уча бошлади.
Кечқурун жиринглаган эшик қўнғироғидан негадир хавотирланиб шундай эшикни очса рўпарасида Ҳасан турибди!
Эшик очилган заҳоти Ҳасан отилиб кириб Гулсафсарни бағрига олди. У Гулсафсарни тинмай ўпаркан:
-Мен қайтдим ва энди сен билан қоламан -дерди.
Бу кутилмаган совғадан ўзини йўқотган Гулсафсар бу кечани Ҳасан билан ўтказди. Бир пайт азонда унинг телефони узлуксиз жиринглай бошлади.
-Алоо-деди у гапиргиси келмаганидан рақамга ҳам қарамай,бироқ,у томондан овоз эшитилгач ётган жойидан сакраб турди-Ҳа амаки Ассалому алайкум!
-Гулсафсар-деди амакиси қайғули овозда-Акам ўтиб қолибди. Дарҳол кийиниб тайёр бўл,уйга учамиз!
...........
Кунбўйи дод-вой йиғи-сиғидан чарчаган Гулсафсар ўзининг уйига кирдида қаттиқ чарчаганидан уйқуга кетди.
Бир пайт уйқусида кимдир таталангадек бўлганини ҳис қилиб кўзини очса устида эри ётибди.
Аввалига бир типирчилаган Гулсафсар ўзининг алллақачон яланғочлигини ва устидаги сўғимдек эркакка кучи етмаслигини англаб ортиқча қаршилик кўрсатмади. Ичида:
-Ҳа бўлар иш бўлди,барибир у эримку! Ахир мени талоқ қилмаганку!-деб қўйди...........
...
Отасининг қирқи ўтгунча уйда турган Гулсафсар ўзининг ҳомиладорлигини пайқагач дарҳол Жасурга бақирди:
-Мана қилган ишингизни оқибати! Туғаману,ўзингизга бераман-боқасиз!
Жасур бу гапдан ўзида йўқ шод эди..
Ахир шу бола баҳонасида севимли хотини ўзига қайтяпти. Ўтган йиллар ичида у қанча аёллар билан маишат қилиб юрди. Гулсафсар эса руснинг инжиқ ёмғирларию,узундан узоқ қишларида тинмай ишлаб пул жўнатиб уй қурди,бир эмас иккита машина,аввалига нексия олди, кейин уни сотиб кобальт олди.
Хотин эмас нақ хазина. Яна шунча йил эрсиз чидаб юрдия........⤵️


Болаларингни ҳам олиб кел.Мени никоҳимга кирсанг Москвадаги икки хонали квартирамни дарҳол номинга ўтказаман. Болаларингни

оёққа турғизишаман-деяпти.
Кўркам Юсуфга кўнгли кетган,кўпдан бери эри йўқлиги боис эрли ҳаётни соғинган Гулсафсар охири унга розилик беришга қарор қилди. Лекин,амкисидан сўрашни унутмади. Бу гапни телефонда эшитган амаки ўқдек учиб етиб келди.
У келган заҳоти озар йигитни роса сўкиб жиянининг иш ҳақисини ҳисоб китоб қилдирдида,шу куниёқ уни уйга учириб юборди.
Икки йил деганда уйга қайтган Гулсафсар болаларининг олдида сал очилсада эрининг базму -жамшидларда юрганини эшитгач судга ажралиш аризасини берди.Сўнг суд ишни уч ойда кўришини билгач адвокат топиб унга ишонч қоғоз қолдирди-да яна москвага учди.
Бу сафар келган заҳоти ошхонага идиш-товоқ ювувчи бўлиб ишга кирди.
Энди амакиларидан алоҳида бирга ишлайдиган аёллар билан квартирада турадиган бўлди.
Улар 4 хонали квартирада туришади.Битта хонада бир эр хотин,Гулсафсарлар тўртта аёл бошқа хонада,яна иккита хонада эркаклар туради.
Битта хонада тўртта катта ёшли кишилар,бошқасида бешта ёш йигитлар.
Улардан бири Гулсафсардан 5 ёш кичик ҳали уйланмаган Ҳасан унга ошиқу беқарор бўлиб қолганди.
Гулсафсар ҳам бу ёш йигитчани севиб қолди.
Кунларнинг бирида Гулсафсарни тилла дўконига олиб борган Ҳасан унга тилла занжир олиб берди.
кейин квартираларидаги бир намозхон кишига илтимос қилиб никоҳ ўқитишди. Никоҳ ўқилаётган маҳалда Гулсафсар бирдан Жасурнинг сўзларини эслади.
-Унутма-деганди у-Сен балки биров билан юргандирсан! Аммо,мен сени ҳеч қачон талоқ қилмайман! Бир умр хотиним бўлиб қоласан!
Никоҳ ўқиётган киши Гулсафсардан розилик сўраганда у тўсатдан эрининг никоҳи турганлигини,фақат загс бекор қилинганлигини айтди.
-Э икки ярим йилдан бери у билан бўлмадингизми?-деди чаламулла-Ундай бўлса ўз-ўзидан сизларга талоқ тушган!
Бошингиз очиқ! Сира ўйланманг!
Бу гапни эшитган Гулсафсар рози эканини айтди. Ва Ҳасан билан бирга яшай бошлашди.Лекин, бу ҳақида қариндошлари билмасди.
Амакиси ҳамон уни назорат қилиб турар,ўзича жиянини ўта одобли деб ўйларди.
Шу тариқа уч йил ўтди.
Бир куни эрталаб Ҳасан Гулсафсарни ишига кузатиб қўйдида,ўзи ишига кетди.Орадан сал ўтмасдан Ҳасаннинг яқин жўраси Икром бир аёлни етаклаб Гулсафсарнинг олдига келди.
-Ҳа сенми манжалақи!-деди аёл Гулсафсарга-Учта боланг бор эмиш! менинг уйланмаган ўғлимни бошини айлантириб олгансан.Болам бечора топганини сенга сайрфлаяпти.Уйга уч йилдан бери бир сўм ҳам жўнатмади!
Сен эса нексия олган эмишсан!
Бу ҳаром пуллар тешиб чиқишидан қўрқмайсанми?
-Мен ўғлингизни никоҳидаман!-деди Гулсафсар безрайиб, ўтган йиллар унингг бетини қотирганди-Эримнинг пуллари эса менга ҳалол!
Аммо,аёл уни уришга тушди.Бироқ,Икром дарҳорл ажратдида Гулсафсардан узр сўраб
аёлни олиб кетди.Ўша куни Ҳасанни уйига олиб кетишди.
...........
Севикли Ҳасанидан ажралган Гулсафсар жинни бўлаёзди. У тинмай йиғлар,ишга қўли бормай қолганди.Ҳасаннинг ҳар кунги тунги эркалашларига шунчалик кўникиб қолган эканки бир ойгача тунлари ухлолмай чиқди. Ёнида тутинган синглиси Манзура унинг кўнглини кўтаришга ҳаракат қилиб ўзига осилиб юрган Фарҳодни унга рўбару қилди.
Ўзбекистонда хотини ва учта боласи бўлган Фарҳод Гулсафсардан икки ёш катта. У авввалига Гулсафсарни кўрганида унча эътибор бермай ундан ҳам ёш бўлган Манзурага осилиб юрганди, бироқ, Манзура чиройли муомала билан улар тенг эмаслигини айтгач,энди Гулсафсарга жиддий қаради.
Қарадию, унинг ўта гўзал! эканини сезиб қолди.
Аслида Гулсафсар пул чиқадиган эркакларни танлаш ва илинтиришни ўрганганди. У ўшанда озар Юсуфга тегишини амакисига айтгани учун ўзини сира кечира олмасди. Чунки озар йигит унгаквартира ва машина олиб бераман. Қўлингни совуқ сувга урмайсан деб ваъдалар берганди. Аҳмоқ амакиси эса шундай имкониятини йўққа чиқарди!
Гулсафсар орқаворатдан амакисини қарғасада аслида ундан қўрқарди.
Чунки у ҳамон Гулсафсарнинг ЮРИШ-ТУРИШИНИ НАЗОРАТ ҚИЛИБ ТУРАР ва жиянини ОДОБЛИ-ЭСЛИ деб ҳисобларди.
Ҳасан кетганига уч ой бўлгач


✍ГУЛСАФСАР..
2 3-кисм.
(((ўйнашга ишониб.....сиз колди...)))))))

2-қисм.
-Қаёққа йўқолади а? Сен ўзинг ўлдириб бирон ерга тиққансан!
топасан муттаҳам қизимни! Мен сени шундай қўйиб қўймайман!
Гулсафсарнинг онаси Жасурни ёқасидан олиб силкиларкан куёв нима деб жавоб қилишини билмасди.
-Ўлдирмадим!-деб бақирди у охири-Нега менга ишонмайсиз? Ана милицияга борамиз!
-Ҳозир сени ўзим сени милицияга олиб бораман-дерди Гулширин чинқириб-Сен итдан тарқаган ҳароми,қизимни неча марталаб ўлар аҳволга солиб ургандинг а? Ҳаммасини милицияга айтаман!
-Қўйвор уни-деди шу пайт кўчадан куёвиникига кириб келган эри Хамдам.
-У билмайди. Қизинг москвага учиб кетган экан.Милиция билан бориб аэропортдан текшириб аниқладим.
-Нима?!-деди бирдан бўшашган Гулширин эрига ўгирилиб-Қачон кетган? Нега кетади? Нимага шу пайтгача дом дарак йўқ?
-Билмасам!-деди эри унга зарда билан-Ўзи телефон қилмаса бегона юртда одамни топиш осонми? Кутишдан ўзга чора йўқ. Милицияда уларнинг милициясига сўров берайликми дейишяпти.
-Хўш сиз нима дедингиз?
-Укам Жаббор хотини билан москвадаку! Балки уларнинг олдига боргандирда-айтманглар дегандир.
-Ҳозироқ укангизга телефон қилинг!
-Қилдим. У келган эмас деди.
-Унда нимага умид қиляпсиз?
-Менимча борган! Шунчаки яширинишни истаяпти қизинг! Беш-олти кун ўтсин,ўзи телефон қилади.
-Ҳой инсон,ахир бир ҳафта бўлдику!?
-Кутамиз!
.....
Тил билганга нима етсин. Гулсафсар бир пайтлар отаси қишлоқлари ёнидаги рус қишлоқ мактабига ўқитгани учун ҳозир ундан чексиз миннатдор эди.
Аэропортдан чиққан заҳоти,автобусу маршруткаларда айланиб улардаги ёзувлар ва кўчадаги осилган кўрсаткичлардан меҳмонхона топди.Уйдан чиқишида кўпдан бери йиғиб юрган 600 долларини рубл қилиб келгани учун ёнида пули етарли. Шу боис меҳмонхонага кирдида, арзонроқ хона танлаб бир ойга рўйхатдан ўтди.
Ана маза! Биров овқат пишир демайди....Ёки эр ичиб келиб ярим кечаси турткилаб тихирлик қилмайди...Болалар ҳам йўқ! Ана озодлигу мана роҳат! Кунбўйи ётиб ухлаш,чарчаса телевизор кўради.Э бу ерда каналлар ҳам кўп экан..Аммо, баъзи каналларни кўргач эрини ҳам қўмсаб қоларканде...
Баъзи кунлар у кўчага чиқиб озроқ айланади. Пулинг бўлса москвада яшашга нима етсин экан..Ҳамма нарса бор!
Шу аҳволда йигирма етти кунни ўтказгач Гулсафсарнинг пули охирлаб қолди. Қараса иш чатоқ.У ниҳоят кўчага чиқиб симкарта олдида телефонига қўйиб кўпдан бери хотини билан шу ерда ишлайдиган амакисига телефон қилди.
...
-Қаердасан?!-деб бақирди амакиси, бироқ, жияни дарҳол телефонни ўчиргач ўзи қайта териб босиқлик билан гапиришга ўтди.
Охири Гулсафсар уларнинг ёнига борадиган бўлди.
Жиянини кўрган Жаббор бироз уришди. Аммо, унинг яна қочиб кетиши мумкинлигини ўйлаб ошиқча гап қилмади. Кейин уйга хабар берди.
Хотинининг москвадалигини эшитган Жасур аламидан бир сўкиниб қўйди.Кейин ортидан бормоқчи бўлди.Узоқ ўйлагач фикридан қайтди.
-Ҳэ ўша жанжалкашдан қутулганимга шукур!- деб қўйди у -хотинингни ортидан борасанми?-деган онасига. Кейин ўз иши билан шуғулланишда давом этди.
Унга ҳам яхши бўлган эди.
Бола боқяпман деб чинқирадиган хотин йўқ.Пул олиб келишга мажбур эмас..Ўз эрки ўз қўлида энди!
Фақат учта болага ва уларга қараб ўтирган Гулсафсарнинг онасига қийин бўлди.
Боласининг болалари ахир!
Кунларнинг бирида Гулсафсарнинг катта қайнопаси,бепуштлиги боис эридан ажрашиб ёлғиз яшайдиган, ўзи университетда биологиядан дарс берадиган Саида унинг тўнғич ўғлини бола қилиб асраб олмоқчилигини айтди.Бу гапга телефонда розилик берган Гулсафсар:
-Уйга борганимда қоғозларга қўл қўйиб бераман-деди. Шу билан тўнғич ўғил Саида аммасининг қармоғига ўтди.
,.........
Гулсафсарнинг дўконда сотувчи бўлиб ишлаётганига икки йилга яқинлашиб қолди. Тўғрироғи дўконларда...Уни катта дўконларга ишга олишмайди,озарларнинг қўлидаги озиқ-овқат дўконларида ишлайди. Аммо, мана ҳозир бешинчи дўконда ишлаяптики барча дўкон эгалари шундай гўзал аёлнинг эри йўқлигини билгач дарров осилишни бошлайди.
Оқибатда у ишдан кетишга мажбур бўлади.
Лекин, бу сафарги ёши 30 даги озар Юсуф Гулсафсарнинг ўзига ҳам маъқул бўлди. Буни сезган Юсуф қаттиқ ёпишиб олган. У тинмай:


​​Кейин шифокорлар етиб келгунича Гулсафсарни уйга киргизиб каравотга ётқизиб қўйишди.
Тез ёрдамдагилар Гулсафсарни текшириб зудлик билан шифохонага олиб кетишди.
Унда микроинфаркт бўлганди.
Шифохонада бирой даволанган Гулсафсар уйига қайтгач Жасур билан гаплашмай қўйди. У қанча кечирим сўраб ялинмасин бирон оғиз жавоб қайтармайди.
Шу алфозда яна икки ой ўтди. Охири Жасур чидолмади.
-Ҳей менга қара-деди у зарда билан-Бугун ё мен билан ётасан! Ёки ҳозир бориб битта аёлни олиб келаманда каравотингда олиб ётаман!
-Билганингни қил!-деди Гулсафсар-Сен эркакку! Менга ҳисоб беришинг шартмас!
-Шунақами ҳали?
Жасур хотинини уриш учун қўлини кўтарди.Гулсафсар -ўлдирсманг ўлдир дегандек тикилиб турганди,у уролмади. Чунки шифокор Гулсафсарнинг соғлиги ҳали тикланмагани ҳақида айтиб огоҳлантириб қўйганди. Бироқ, у дарҳол машинасини қўшдида қаёққадир кетди. Орадан бир соат ўтмасдан бир юзларига бўёқ роса чапланган,оёқлари чалкашаётганидан мастлиги сезилиб турган ёши ўттизлардаги чиройли аёлни олиб келди.
Сўнг у аёлни тўғри ётоғига етаклаб борди. ўрнида чўзилиб ётган Гулсафсар эри ва бегона аёл ечина бошлагач ўрнидан сакраб турдида, хонадан чиқди.Қўшни хонага ўтиб кийиндида болаларини еталаб онасиникига жўнади.
Эртаси кундан бошлаб Жасур яна бир ой ялинди
-Ўша куни маст эдим, кечир-деб.
Гулсафсар, жавоб қайтармасди.Ниҳоят бир куни азонда у уйдан шарт чиқдида тўғри аэропортга борди. Билетни олдию, ўша куниёқ Москвага учиб кетди. Уни қаёққа кетганини ҳеч ким билмагани боис аввалига роса қидиришди. Сўнг милицияга хабар беришди...
Давоми бор.


✍ГУЛСАФСАР..
1-кисм.
(((ўйнашга ишониб.....сиз колди...)))))))

-Нима? Ўша Салим сариққа тегаманми? Ҳеч қачон!
Ота-онасининг эрка қизи бўлган Гулсафсар онаси Гулширинга жеркиб гапираётганди. Бўйи ўртачадан узунроқ, қошу-кўзи қопқора, узун сочлари белидан пастга тушган бу қиз онасидан уни эрга беришмоқчилигини эшитиб қаттиқ жаҳли чиқаётганди.
-Ундан бир оғиз сўрамасдан хўп дейишмоқчия индамаса!
-Агар ўшанга берсангиз ўзимни осаман-деди у онасига ҳамон бақириб
-Шу пайтгача индамай юргандим. Энди эшитиб қўйинг- Мен синфдошим Жасурни севаман! Тегсам фақат ўшанга тегаман!
-Э уларнинг қони тоза эмас қизим! Бувиси суюқ бўлган, ўша Жасуринг ҳали қирқтасига югуриб сени куйдиради!
-Қайси замонда яшаяпсиз?! Жа қўйиб қўярканманда! Ҳозирдан бўйнига қўяман-Агар хиёнат қилса ундан дарҳол воз кечаман!
-Гулсафсар, ҳаёт ўйин эмас! У эркак, сен бўлмасанг бошқасини топади.Ўзинга қийин бўлади қизим. Салим эса қўйдек ювош, нима десанг гапингдан чиқмайди. Отаси Шомирзадан қиёс-хотини Нурбуви ўтир деса ўтиради-тур деса туради. Ҳалиям ўша Салимга хўп дегин қизим!
-Ҳеч қачон! Мен гапимни айтдим!
....
-Қаёқларда юрибсиз шу пайтгача?!
Гулсафсар мева сабзавот бозорида олиб сотарлик қиладиган эри Жасурни тергай бошлади. Ўрта бўйли, ўзи тўлачадан келган, доимо кулимсираб турадиган Жасур эски жигулисида савдога қатнаса ҳамки ўзини нексия минадиганлардан ҳам устундек тутади. Жуда мақтанчоқ, шу билан бирга ўта аёлларга ўч. Қишлоқдаги тўйларга келадиган отарчиларнинг барча ўйинчилари унинг таниши бўлиб чиқади.
Гулсафсар унинг ортидан текширгани текширган, ҳатто бир неча марта калтак ҳам еди. Барибир тергашини қўймайди. Уч ўғилни туғиб тили узун бўлгани учун эрига:
-Ҳей, ўша бузуқилардан менинг қаерим кам?! Ёки улар бола туғиб бериб қўйибдими?-деб чинқиради.
Жасур бир марта кулиб енгса бир марта уриб енгади. Ҳозир мана яна хотини чинқиргач у қовоғини ўйди. Бироқ, Гулсафсар парво ҳам қилмасдан гапида давом этди.
-Бозор пешинда тугайдику!? Қоронғу тушаётганда зўрға қайтяпсиз! Қайси ўйнашингиз билан эдингиз?
-Мен бозор тугагач юкка бордим! Чарчаб келганимда асабимни бузма!
Э сизни асабингиз бору-бизда йўқми? Болаларингизга қараб ўтирибман! Сиз йиртиқ калишлар билан базму-жамшидда юрганингизда! Бировники тиллода а?! Ётиб олиб ялайсиз!...
Жасур хотинининг охирги гапидан сўнг бирдан қутуриб кетди. У Гулсафсарни аямасдан тепкилай бошлади.
-Қўлинг сингур-деб чинқираркан Гулсафсар ҳар доим жанжал бошланса югуриб келиб ажратадиган қайнанасига умид қилди. Бироқ,бу сафар қайнана эшитмадими ёки атайин эшитмасликка олдими негадир уйдан чиқмади.
Ажратадиган одам бўлмагач Жасур хотинини ҳушидан кетиб қолгунича тепкилади.
Ниҳоят у тинчлангач хотинининг беҳушлигини пайқаб югуриб бордида бир челак совуқ сув олиб келиб унинг юзига сепди.
Бир қалқиб кўзини очган Гулсафсар яна анча чўзилиб ётди. Бир соат ўтгач эса уйга кириб каттаси 9,иккинчиси 7 ва учинчиси 5 ёшли ўғилларини еталаб чиқди. Қоронғу бўлишига қарамай онасиникига аразлаб жўнади.
.....
Орадан бир йил ўтди. Энди Гулсафсар эри билан бозорга бирга қатнай бошлаганди.Қараса бу жуда яхши экан. Биров кечқурун келиб-мен ишдан чарчаб келдим деб тўнғилламайди. Қолаверса эри эртадан кечгача кўзининг олдида.
Бироқ, бу назорат Жасурнинг жонига текканди. У аслида жуда ҳақини едириб қўяётгани ҳам йўқ. Қишлоқда тўй бўлган кунлари бозорга чиқмайди. Хизматда бўлади!
Мана бугун ҳам тўйдаги шу Хизматдан сўнг отарчиларнинг юкларини элтишиб қўйиб қайтгач уйига ширакайф қайтганди, уни қўлини белига тираб турган Гулсафсар қарши олди.
-Ювиндингизми ё ҳаром-ҳариш келяпсизми?!-деди у бирдан эрига тик боқиб.
-Яна ўйинчини уйига элтиб қўйибсизда!
Ароқнинг кучи билан ҳозир ҳар доимгидан ҳам шер бўлган Жасур бу гапни эшитгач Гулсафсарнинг икки кўкраги ўртасига шунақанги қаттиқ муштладики аёл жойидан орқага қалқиб кетди. Кейин бирдан ўзини ташлаб юборди. У ҳушидан кетиб қолганди. Жасур эса уни ҳийла қиляпти деб яна беш олтита тепкилади.
Бу сафар ҳар тугул онаси югуриб келдида уни ажратиб олди. Кейин келинини турткилади.
Аммо, Гулсафсарнинг нафас олаётгани ҳам сезилмасди. Қўрқиб кетган аёл ўғлини қарғаб дарҳол тез ёрдамга телефон қилди.


​​Ишонасизми, биз хаммамиз у аёлни "Ойи" деб чакирамиз, чунки бу аёлдан мархума ойимизнинг мехри, хиди келиб туради. Айникса Азиза билан Асрорни жудаям яхши куради. Хаммамизни "кизим", "углим", "шакарим" деб эркалаб чакиради. Бизни уз боласидай яхши куради. Ха, айтганча, мен дадамга Асрорни олиб келдирдим, чунки у хам биз каби кимнингдир кулида хор булиши мумкин эди. Онасининг вафотидан 10кун утиб олиб келгандик, у хам жуда шодон, кулиб юрибди. Ха азизлар, айни пайтда мен хууу анави Гулойим исмли хамшира киз билан турмуш курмокчиман, ойим шуни хохлади, менинг хам калбим шуни дейди. Хозирча фотиха киламиз, чунки сал карзга ботгандик. Ушани узиб булсак, буёги туй. Пул топиляпти, манави ширинларим топилмасдида, каранг кувалашиб юришибди. Бу ойимни угай дейишга уяламан, у Аллохнинг бизга юборган фариштаси... Биз бахтлимиз, сингилларим шод, укаларим обод, ота-онам куш канот... Доим эзгуликка интилинг... ТАМОМ.
Шундагина Аллохнинг мархаматига лойик буласиз. Сизларни севаман, Шерзод...
Тамом.

https://t.me/ibrat_official

Показано 20 последних публикаций.

21

подписчиков
Статистика канала