📚 Hikoya_Tv 📚


Гео и язык канала: Узбекистан, Узбекский
Категория: Познавательное


@Hikoya_Tv 📘📕📓kanali
Eng sara hikoyalar👇👍
Kanal Tashkil topgan sana 2017.11.11
🔮Sevgi Hikoyalar
🔮Ibratli Hikoyalar
🔮Tasirli Hikoyalar

Murojat uchun: @Uz_Admin1_bot
.

Reklama : @Rek_3 👈

Связанные каналы

Гео и язык канала
Узбекистан, Узбекский
Статистика
Фильтр публикаций


💥 YANGILIK 💥

Rasmlaringizga 40 dan ortiq effekt beradigan bot.

Bot manzili:
👉 @PicEffect_Bot


​​Агар вафот этсам...

Агар вафот этсам, Аллоҳ насиб қилса, мусулмонлар лозим бўлган ишларни қилишади:

• кийимларимни ечиб олишади;
• жасадимни ювишади;
• кафанга ўрашади;
• тобутга солишади;
• масжидда ёки уйимда менга жаноза ўқишади;
• қабристонга олиб боришади;
• қабрга қўйишади;
• баъзи одамлар уйидан, баъзилари ишхонасидан жанозамни ўқиб, дафн қилиш учун келишади;
• мени дафн қилиб бўлишгач, бир неча кишилар "Мулк" сурасини тиловат қилишади, қолганлар уни тинглашади. Баъзи ҳиммат қилганлар "Ясин" сурасини ҳам тиловат қиладилар.
• дуолар қилингач, ҳамма тарқалишни бошлайди.

Аллоҳ насиб этса, уйимда қолдирадиган кишиларим ва нарсаларим:

• ота-онам, ака-укаларим, синглим, аҳли оилам, фарзандларим, жиянларим, қариндошларим, дўсту биродарларим;
• уй, машина ва уларнинг калитлари;
• китобларим;
• кийимларим, дўппиларим, поябзалларим;
• пулларим.

Вафот этганимдан сўнг дунё келган жойидан давом этаверади.

Ўтирган курсимга бошқа киши ўтириб, ишни давом эттиради.

Молу давлатим меросхўрларим орасида тақсимланади. Ўзим эса ўша молу давлатлар учун ҳисоб бераётган бўламан.

Вафот этганимда энг аввал исмимни тарк этишади.

Мени ювмоқчи бўлишганда, исмимни айтишмайди, балки, "Жасад қаерда?" дейишади.

Кафанга ўралган ҳолда тобутда ётар эканман, менга намоз ўқимоқчи бўлганларида, "Жанозани олиб келинглар" дейишади.

Қабристонга олиб бориб, дафн этаётганларида, "Маййитни узатинглар, тобутни тортиб олинглар" дейишади.

Шундай экан, мен насабимга, фалончиларнинг зурриёти эканимга, мансабимга, обрўйимга алданиб қолмаслигим керак.

Вафотимдан кейин мен учун маҳзун бўладиганлар уч хил бўлади:

1. Мени юзаки танийдиганлар "Бечора вафот этибди-да" дейишади.

2. Дўсту биродарлар бир неча соатдан то бир неча кунгача маҳзун бўладилар, эслаб, дуо қиладилар. Сўнг одатий ҳаётларини яшашда давом этадилар ва юзларида кулгу кўрина бошлайди.

3. Уйимдаги маҳзунлик бир йилгача чўзилиб, кейин исмим хотиралар қутисига ташланади.

Шу билан одамлар орасидаги ҳикоям ниҳоясига етади. Охират остонасидаги ҳақиқий ҳаёт бошланади. Бу қабр ҳаёти.

Қабримда чиройим ҳам, молим ҳам, фарзандларим ҳам, оила аъзоларим ҳам, ака-укаларим ҳам, "домла", "қори ака" деб юрган дўстларим ҳам, уй-жойларим ҳам, дафнда иштирок этганлар ҳам қолмайди.

Қабримда мен билан фақат амалим қолади.

Саволлар бошланади:

— Роббинг ким?
— Роббим Аллоҳ!

— Дининг нима?
— Диним Ислом!

— Мана бу одам ҳақида нима дейсан?
— Бу киши Аллоҳ таолонинг рисолатини биз умматларига етказган, омонатни адо этган севикли Пайғамбаримиз Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи васалламдирлар!

Аллоҳ таолонинг фазли билан қабримда менга ёрдам берадиган нарсалар:

• ўқиган фарз намозларим;
• тутган фарз рўзаларим;
• берган закотларим;
• қилган ҳажим;
• нафл ибодатларим;
• махфий садақаларим;
• етимнинг бошини силаганим;
• ота-онамга қилган хизматларим;
• бошқа солиҳ амалларим.

Дунёга қайтиб, бир марта сажда қилиш, бир марта тасбеҳ айтиш орзусида ётган миллиардлаб қабрларда ётганлар бор.

Биродарлар, бугун бизда имконимиз бор, ҳали жонимиз танамизда. Бандалик вазифаларимизни ўз ўрнида, вақтида, ихлос билан адо этайлик! Зулм қилганларимиздан узр сўрайлик, қазо намозларимизни ўқиб, қазо рўзаларимизни тутиб, одамлардан олган қарзларимизни тўлайлик!

Роббимиз барчамизни Ўзининг ҳидоятидан айирмасин ва хотимамизни чиройли қилсин! Амийн!
@Hikoya_Tv

©️ Нозимжон Ҳошимжонов тайёрлади




Репост из: 💰 Халол Конкурсда халол Пул ютиб ол.
😍Dieta va Kimyoviy dorilarsiz sog'lom ozishni hohlaysizmi? EKSTRA SLIM orginali ☘ - 1 oyda 20 kg zararsiz ozdiradi.

- Qorin,Bel, Son va Bo'ksadagi yog'lar ketadi.
- Terizni osiltirmiy figurniy qilib ozdiradi. Qayta semirmisiz.
- Jigar, oshqozon, buyrak va boshqa a'zolarga zarari yo'q.
- 📄Garantiya dokumenti bor.
-👨🏻‍⚕ Sog'liqni saqlash vazirligi tomonidan tasdiqlangan.

Zakaz berish: bit.ly/2GJp6zr

Murojaat uchun : @Original_mahsulot jahongir


Eng Zo'r Gitarada Kuylangan Jonli ijrolar faqat bu kanalda.

👇👇👇
https://t.me/joinchat/AAAAAEVqqLME4By6qkf0Pw


​​Мен унинг биринчи турмушидан қанчалар қийналганини, такрор бундай зарбаларни кўтара олмаслигини айтгандим, Худонинг зорини қилиб, «Уни асранг» дея сизга бердим. Бироқ сиз…

— Бошимни ўтган гап-сўзлар билан оғритманг.
Қизингизни олиб кетинг, тамом-вассалом!

Гап шу ерда тугади.
Хадича нима деса ҳам, нима қилса ҳам оиласини сақлаб қололмаслигини англаб етди. Унинг дили оғрирди. Хадича ота-онасига суянган кўйи келин бўлиб тушган хонадонидан чиқаркан, ортига қаради ва эри билан қайнонасига сўнгги сўзини айтди: «Яратганнинг Ўзи кифоя қилсин!»

°°°

Хадича қушларнинг сайроғидан уйғониб кетди. Деразасидан оппоқ булут қоплаган мовий осмонга қараркан, негадир кайфияти кўтарилиб жилмайиб қўйди. Ҳар қандай оғир кунларга қарамай, ҳаёт, барибир, гўзал эканидан, яшаш завқли эканидан ҳайратга тушди. Деразасининг ёнгинасида гуллаган шафтоли дарахти гулларини тўйиб ҳидлаган Хадича хаёлидан ўтқазди: «Бу кунлар ҳам, албатта, ўтади!»

Аммо сукунатни Хадичанинг онаси бузди. Ҳансираганча хонага югуриб кирган аёлнинг юзи оқариб кетганди.

— Х-хадича, қизим, Шуҳрат автофалокатга учрабди, аҳволи жуда оғир эмиш!

Моҳигул
ДИЁРХЎЖАЕВА.


улгурган аёл бу юкни кўтаролмай ҳалак.
У ҳўнг-ҳўнг йиғлаганча хотираларга берилди:
«Кечагидай эсимда, йўлимни пойлаб, ота-онамнинг ҳузурига қатнаган кунларингиз, Шуҳрат ака. Сиз эмасмидингиз, мен сен билан янги ҳаёт қурмоқчиман, мен ҳам сен каби биринчи никоҳидан ҳаловат топмаган жабрдийдаман, кел, турмуш қурайлик, дея ҳоли-жонимга қўймаган?!
Сиз эмасмидингиз, ота-онамдан розилик олишга уринган?
Энди-чи?
Энди сиз яна биринчи оилангиз билан топишиб олганингиздан сўнг мен
керак бўлмай қолдимми?!
Энди менинг қадрим кўчадаги дайди итчалик ҳам эмасми?»

Хадича эри нима учун уйга келмай қолишини тушунганига уч-тўрт ой бўлди. Мана, шу ўтган уч-тўрт ой аёл учун нақадар азобли ва кўнгил оғриқларига
тўла ўтганини ўзигина билади, холос.

Аёл эрининг хонасига кириб, уни шу ерда кутмоқчи бўлди. Ва тасодифан кўзи ётоқ устидаги телефонга тушди. Эрининг иккинчи телефони.
Хадича телефонни қўлига олиб, ундаги расмларни кўра бошлади. Не кўз билан кўрсинки, эрининг қўл телефони биринчи оиласи билан тушган суратларга
тўлиб кетибди. Бу суратлар яқинда олингани кўриниб турибди. Бахтиёр оила. Эри ва унинг биринчи рафиқаси, улар ўртасида эса уч нафар бола. Жилмайганча, хурсанд қиёфада турган бу одамларга бошқа ҳеч кимнинг кераги йўқ эди, гўё. Хадичани бирдан қаттиқ титроқ босди.
У телефонни чўчиб кетган одамдай ирғитиб юборди ва дарҳол югуриб чиқиб, ўзини хонасига урди. Юзига ёстиқни босганча ўксиниб йиғларкан, тинимсиз «Нега унда менга уйландинг, нега?» дея нола қиларди.

Бироздан сўнг дарвоза очилиб, эрининг машинаси ҳовлига кирди. Шу чоғ Хадича ҳовлига югуриб чиқишни, фарёд чекиб, ҳаммани уйғотишни истар, дардларини дастурхон қилгиси келарди, бироқ ўзини тийди. Ҳозир жанжал кўтариши ҳам унинг бу уйдан ҳайдалишига бир баҳона бўлишини тушунарди.

Хадича эрининг ортидан эргашиб хонасига кирди.

— Мен чарчаганман, чиқ хонамдан, — минғирлади эри.

— Мени яна қанча хўрламоқчисиз?!
— Хадича титрар ва шу туфайли дудуқланиб гапираётганди.
— Уч ойдирки, худди бегонадайсиз. Бир аёлни бундан ортиқ хор қилиб бўладими?!

— Нима хоҳлайсан ўзи мендан, жонимга тегдинг-ку! — бақириб юборди Шуҳрат. — Тўғри, сенга уйландим, яшадим, аммо кейин хато қилганимни тушундим.
Сен ҳам одамни қон қилиб юбординг-да, ахир кечирим сўрадим-ку!

— Н-нима?!
— Хадича нафас олишга қийналар, тобора кўзлари катталашиб, ранги оқарарди.
— Кечирим сўрадим-ку, дейсизми?! Менинг оёғимни босиб олганмидингиз-ки, шунчаки узр сўраб ўтиб кетсангиз ва мен индамасам. Қурбақани ҳам боссангиз, овози чиқади! Мен ҳатто болаларингизга она бўлишга розилик билдирдим, биргина ўтинчим озгина меҳр!

— Болаларимга сен ҳақингда айтолмайман, улар руҳан синади-ку, уйландим десам.

— Уларнинг руҳан синиши ҳақида менга уйланишдан аввал нега ўйламадингиз?!

— Узр, шундай бўлиб қолди! — деди Шуҳрат овозини бироз пасайтириб. — Уйингга кетақолгин, ажрашайлик, мен болаларимни олиб келмоқчиман уйга…

— Аҳмоқ деб ўйлаяпсизми мени? Суратларни кўрдим, хотинингиз билан ярашиб олгансиз! Сизга овунчоқ бўлдим, бир қўғирчоқ мисол…
К-кейин ярашиб олдингиз ва энди кет, деяпсиз. Айтинг, шу ишингиз Худога хуш келадими? Шунчаки узр деб яна ҳаммасини ўз ўрнига қўймоқчисиз, б-бу Худога ёқармикин…
М-мен розиман, аёлингиз билан ярашинг, майли, аммо мени ҳайдаманг!

Хадича гапларини зўрға гапирди. Унинг кўз олди қоронғилашиб бораркан,ота-онасининг «Энди нима бўлса ҳам ортга қайтма, эринг билан қўша қари, биз яна турмушинг бузилса, чидай олмаймиз», деган сўзлари қулоғига эшитилгандай бўлди. Аёл бутун вужудини эгаллаган номаълум титроқ ва юрагидаги қаттиқ оғриқдан ҳансираб қолди ва ерга йиқилди.

°°°

Хадича кўзларини очганида атрофида ота-онаси ва эрини кўрди.
Ҳойнаҳой, эри ота-онасини қизингизни олиб кетинг, дея чақирган. Улар Хадича ўзига келганидан бехабар нималарнидир гаплашишарди.

— Айтгандим, — деди Хадичанинг отаси елкасини букиб, маҳзун гапираркан.
— Айтгандим сизга бир эмас, уч фарзандингиз бор экан, хотинингиз билан ярашиб оларсиз, бу ишни қўйинг, дегандим. Сиз эса ҳоли-жонимга қўймай
қайта-қайта қизимни сўрайвердингиз.


Бахтсиз аёлнинг қарғиши.

Шаррос қуяётган ёмғир тинай демас, соат миллари аллақачон тунги бирга яқинлашган, аммо ҳалигача Хадичанинг эридан дарак йўқ.

«Пешонам қурсин, шунчалар ҳам шўр бўладими? Биринчи турмушим бузилгандаёқ бу хаёллар мени адойи тамом қилганди. Кейин Шуҳрат акамни учратдим. У ҳаётимга бир нур мисол киргандай эди. Ҳа, бир йил мен жуда тинч яшадим. Аммо ҳозир…»

Аёл ёмғирнинг шовқини туфайлими, дарвоза очилганини ҳам пайқамади. Хаёлларга берилиб ўтирса, эри кириб келди.

— Ҳалиям ухламадингми? — деди Шуҳрат қовоғини уйиб, норози қиёфада.

— Сиздан хавотир олиб, кўзимга уйқу келмади, — Хадича ўрнидан сакраб турди ва базўр жилмайди.

— Гапингни эшитган одам эри уйга ҳеч кеч келмаса керак, деб ўйлайди! — дея Шуҳрат костюмини диванга отди-да, бошини икки қўли орасига олиб, ерга ўтирди. — Қўйсанг-чи, бу томошани. Ўз кўнглингда бахтли аёл ролини ўйнаяпсанми? Мен сенга айтдим-ку, кет, уйингга деб…

— Менинг уйим шу ер, — Хадича кўзларига ёш олди.
— Яна ҳайдаяпсизми?

— Оббо! — Шуҳрат ўрнидан туриб хотинига қўлини пахса қилиб гапиришга тушди. — Мени ҳам тушун, сен билан яшамоқчи эмасман. Сен билан ҳаётини давом эттиришни истамаган одам билан уни мажбурлаб яшамоқчимисан? Жавоб бер!

— Ахир ваъдаларингиз бошқача эди-ку! Уйланишдан аввал нималар демагандингиз, Шуҳрат ака!

— Тўғри, тан оламан, номард эмасман! — деди Шуҳрат елкасини қисиб, кўзларини олиб қочаркан.
— М-мен вазият бу тарафга ўзгариб кетишини туш кўрибманми?
Сени ёқтириб уйланганим рост, бахтли қиламан, деганим ҳам рост.
Хўш, бахтли қилмадимми?

— Ҳаловат ва бахтни бурнимдан булоқ қилган ҳам сиз!, — деди.

Хадича йиғлаганча алам билан.

°°°°

Кунларнинг ўтиши аёл учун йиллардай туйилар, эрининг хўрликлари дилини оғритарди. Хадича йиғлаб ўтирганида унинг ёнига қайнонаси Зулфия опа келди.

— Оббо, яна оҳ-фарёд чекиб ўтирибсизми? — деди аёл келинининг
қаршисига ўтириб.
— Сиз ҳам жуда қайсар экансиз-да, кет, дегандан кейин кетмайсизми?

— Ойи! — деди йиғидан қизарган кўзларидаги ёшларни артаётган келин қайнонасига аламли қараб.
— Сиз ҳам мени тушунинг, қандай кетаман?

— Тушуняпман, тушуняпман!
— Зулфия опа чуқур уф тортди.
— Сизга ҳам осон эмас, менинг ҳам раҳмим келяпти. Лекин начора, ўғлим, яшамайман деб тургандан кейин, кетасиз-да! Бу ҳаётингиз ҳаёт эмас!
Сизлар эр-хотин бўлиб ҳатто бир хонада ухламайсиз-ку, қандай қилиб шу алфозда бутун умр яшамоқчисиз?

— Менинг бирорта айбим борми, айтинг! Ўғлингиз ўзидан-ўзи, ҳеч бир сабабсиз «Сен билан яшамайман», деяётган бўлса, айб мендами, айтинг!

— Мен билмайман! — аёл бошқа тарафга қаради ва елка қисди.
— Ўзинглар пиширган ош, айланиб ҳам, ўргилиб ҳам ичаверинглар.

Хадича қайнонасига ўтингандай гапирди:

— Ойижон, мен қайтолмайман, одамлар нима дейди?! «Иккинчи турмуши ҳам бузилди, демак, ўзида бир айб бўлган экан», демайдими, ойи?!
Бечора ота-онам маҳалла-кўй олдида қандай бош кўтариб юришади?!

— Э-э-эй, ўша ота-онангизни гапирманг менга!
— Зулфия опа энсасини қотирди.
— Бўлган совуқчиликдан хабарлари бор-у, лекин сизни олиб кетай
дейишмайди-я, тавба! Ҳа, ота-онангизга ҳам керак эмас экансиз-да ўзи!

— Бу нима деганингиз? — деди Хадича асабдан титраб.
— Ота-онамга ҳам осон тутманг. Уларнинг ўрнига ўзингизни, менинг ўрнимга қизларингиздан бирини қўйиб кўринг-чи, қанчалар оғир бўларди…

— Ўчиринг овозингизни! — бақириб юборди Зулфия опа ўрнидан зарда
билан тураркан.
— Менинг қизларимни икки дунёдаям бундай вазиятга мисол қилиб
қўшманг, тушундингизми?

— Ойижон…

— Қора ниятларингизни ўзингизга асраб қўйинг! — аёлнинг овози тобора баландлашиб борарди.
— Менинг қизларимга тил теккиза кўрманг!

— Мен қора ният қилмадим, шунчаки, менинг ўрнимга қўйиб кўринг, ахир
сиз ҳам онасиз-ку деб…

— Юминг, дедим оғзингизни! Ҳозироқ юминг! — аёл шанғиллаганча
Хадичадан узоқлашди.
— Итни ҳам ҳайдаса кетади, бу ҳатто итчалик ҳам эмас, кетмайди-я, тавба! Кандай ёпишиб олган бизга!

Хадича йиғламасликка минг тиришса ҳам, ўзини босишга минг уринса ҳам иложсиз эди, барибир, кўксини чангаллаганча бу гапларни юрагига яқин олаверарди. Ҳали йигирма бешга ҳам кирмаган, аммо етарлича турмуш ташвишларини чекиб


​​бирок умехр куйиб улгурган инсон эди. Мохигул отасини кучар экан, нима учун Шерзод бундай йул тутганини англади ва покдиллик билан "Акам...Акамга нима булади энди?...", деди кузлари пирпираб. Шунча вокеадан кейин хам акасини уйлаган олижаноб кизнинг пешонасидан упган Бурхон ака шипшиди:
- Шерзод уз айбини тан олди, бу эса жазосини енгиллатади.
Шу пайт Мохигул сал нарида кулимсираб, кулларини чунтагига тикиб олганча караб турган Аъзамни курди. Унинг кулимсираши эса Мохигулга "Айтмабмидим, насиб булса хаммаси яхши булади" дегандек туюлди.

ТАМОМ.

ЭЪТИБОРИЗ УН РАХМАТ АЗИЗЛАРИМ.

📡 Do'stlar bilan bo'lishing

⏭ ✍🏼 @Hikoya_Tv 📚 ⏮


Дархакикат, Шерзод билан Мохигул ораларида сир булиб ётган ота-она муаммосини билишгани-да эи, бу вокеа содир булмасди. Изти-робли уйлар огушида кечаси билан мижжа кокмаган Бурхон ака эрталабданок машинасига миниб угли ётган шифохонага йул олди. Бир киши-лик хонада ярим ёнбошлаганча телеви-зор куриб ётган Шерзод, дабдурустдан важохат билан кириб келган отасини куриб ажабланди:
- Келинг, дада, кайфиятиз йукрокми?
Бурхон ака углининг каравоти ёнидаги стулни олиб, терс килиб, суянчигига тирсакларини тираганча утираркан, Шерзодга унинг дилидагини укмокчи булгандек каттик тикилди.
- Тугрисини айт, Мохигулни зурламок-чимидинг?
Шерзод типирчилаб колди.
- Айтдим-ку, ахир! Угирлик килаётгани-да ушлаб олдим деб. Унинг кочиб кети-шига каршилик килмокчийдим, пичок санчди.
- Ёлгон!!! - бакирди Бурхон ака. - Мен у кизни яхши биламан. Унинг кули эгри булганида биринчи куни юз минг берга-нимдаёк кайтиб келмасди. Мен сенга ишонмайман.
- Дада...ахир! - кузлари жовдиради Шерзоднинг
- Касам ич! - деди дабдурусдан Бурхон ака. - Сузларинг ростлигига касам ич.
- .....
- Нега индамайсан? Демак, айбдорсан! Кейинги судда айбингни буйнингга оласан!
- Хеч качон!!!
Бурхон ака углининг ёкасидан бугди:
- Бошиданок айбдор эканингни билган-дим. Сени бугиб улдирсам хам хакким кетади!
Шерзод отасининг чангалидан махкам тутаркан, касам ичишга-да рози булди:
- ....Улай агар, айбим йук.
Бурхон ака углини ёкасини силтаб урнидан турди.
- Барибир сенга ишонмайман, - деди хансираб.
Шерзод шу тобда хурлиги келди.
- Дада, нега доимо уша кизнинг ёнини оласиз?
- Уша киз...- деркан ота кузини олиб кочди...- уша киз сенинг синглинг...ота бир кондош синглинг булади!
Шерзоднинг "нима" дейишга хам курби етмади. У анграйиб хозиргина отаси чикиб кетган эшикка нигохи кадалган-ча суратдек котиб колди. Унинг онгида "кондош синглинг; синглинг" деган жум-лалар акс садо берарди.

Навбатдаги суд мажлиси бошланди. Мохигул маъюс нигохи ила одамлар орасидан бувисини излади. Аммо дардманд Саломат хола набирасини айбланувчилар курсисида курмокни хазм килолмаслигини англаган Матлу-ба опа уни олиб келмокни лозим топма-ганди. Айни дамда мушфик буви ярат-гандан набирасининг толеини сураб, илтижо килаётганди.
Мохигулга нигохлар кадалган. Бу хилма-хил нигохлар ичида Аъзамнинг мухаббатли караши-ю, Бурхон аканинг ва Муяссар опанинг ачиниб назар таш-лаши мавжуд эди. Шу пайт суд хайъати залда пайдо булди. Хамма урнидан туриб уларни карши олди. Бир оздан сунг суд раисининг ижозати билан "жабрланувчи Шерзод Алиев" деди.
Шунда хоргин кадам ташлаганча Шерзод чикиб келди. У чикиб келар экан, Мохигулга алланечук булиб бокди Киз хам айни дамда унинг мунгли ниго-хини пайкади ва бир пайтлари кузлари-дан чуг чакнагувчи бу йигитнинг бу кадар сулиб колганидан хайрон булди.
- Шерзод Алиев, - деди "кораловчи", - сиз ёзма давоингизни огзаки тасдиклайсизми?
- Йук! - бу жавобдан бутун зал калкиб кетгандек булди.
- Уша куни мен....мен...- Шерзоднинг овози калтирарди. Мохигулнинг унга бокиб турган кузларига караркан, бугзига йиги тикилди. - Мен бу кизга, яъни уз синглимга зуравонлик килдим. Шерзоднинг кузларида ёш халкаланди ва яна кизга бокар экан, йиглаб юборди
Кечир мени, синглим... Кечир мени Мохигул!...Кечир...
Бутун йигилганлар бу кутилмаган холатдан хангу манг булиб колишди. Хатто хамиша жиддий киёфада утирувчи суд хайъати хам бу аянчли манзарадан тараддудланиб колди. Хамма жим. Факат зал узра Шерзодни-нг бугик йигиси янграрди:
- Кечир мени, синглим!
Калби пок Мохигул бу йигитнинг "синглим" демогининг асл мохиятини англамаётган булса-да, унга ачиниб йиглаб юборди.

Мохигул суд залининг узидаёк озод килинди.
Уни кувон ила кутиб олган онаси багрига босди. Мохигул волидасининг багрида опанинг муаттар хидини туйди. Сунг Матлуба опа кизини кучогидан бушатиб, Бурхон акага рубару килди:
- Мохи....Сенинг отанг!
Мохигул бир муддат бу кутилмаган вазиятдан гандираклаб колди. Айни дамда юрагига хам кувонч, хам кайгу мехмон булиб турган Бурхон ака кизи томон кул чузди. Унинг Шерзодникига ухшаш кузларида ёш йилтиллади. Бу багрини очиб турган эркак урнида бошка одам булганида Мохигул балки истихола килган буларди,


✍МАРДИКОР КИЗ.
Кисса: 15 якуний кисм. (Реал вокеа)


Мухташам суд зали биносига йигилган оломон ичра хар хил туйгу хукмрон. Кимлардир томоша талаб, кимлардир ачинган, кимлардир эса кунглида хайратни хис килмокда. Аммо хеч кимнинг бундай нозик хилкатнинг кулидан одамни пичоклашдек иш келишига ишонгиси келмасди. Аъзам икки милиционер куршовида чикиб келиб айбланувчи курсисига бориб утирган Мохигулнинг аянчли ахволини кургач, рухан эзилиб кетди. У махбубасини бу ахволда кургандан кура уша милиционернинг туппончаси-дан ук еб улгани афзал эди. Мохигул бошини хам килиб утираркан, "кизим" деган овоздан бошини кутарди ва кузларида ёш халкала-ниб турган онасини курди. Волидаси уни бу ахволда курганидан иснод килгандек баттар бошини хам килди. "Кизим" деган овоз залда утирган Бурхон акани хам бефарк колдирмади. У овоз келган томонга угирилиб каради ва хайкалдек котиб колди. У таниш, айни дамда утмиш хотираларини жунбуш-га келтирган чехрага назари тушгач, куз олди хира тортди. "Нахотки, бу уша Матлуба булса?! - уйларди Бурхон ака. Шунча йилдан кейин... Эй Худо! Ахир, бу Мохигулнинг онаси экан-ку! Нахотки Унакада Мохигул..." Унинг хаёли пароканда булиб бир Матлуба опага, бир Мохигулга карарди. Безовта Бурхон аканинг нигохи собик севгилиси нигохига тукнаш келганда яна котиб колди. Айни дамда бу икки тукнаш карашлар орасида нечоглик сир ётганини узларидан бошка хеч ким билмасди. Суд окловчи ва кораловчи-нинг узаро бахсигачв бориб такалди. Суд раиси хайъат аъзолари билан келишган холда жабрланувчи (аникроги тажовузкор)нинг иштирокида судни давом эттирмокчи эканини баён этиб, бошка кунга колдирди. Хамма таркалди.
Аъзамнинг машинасига минаётган Матлуба опани эркак кишининг "Матлуба" деган овози тухтатди. У угирилиб оркага караганида рупарасида жавдираб Бурхон ака турарди.
- Матлуба, Мохигул сизнинг кизингизми?
Аёл собик севгилисини таниди.
- Бурхон ака, сиз бу ерда нима киляпсиз? - ажабланди Матлуба опа.
Бурхон ака унга синчков тикилиб яна саволини такрорлади:
- Мохигул кизингизми?
- Ха, - киска килди Матлуба опа.
- Демак!... -Бурхон ака миясига урилган уйдан довдираб колди. - Демак, у менинг хам...
- Йук, - чурт кесди аёл. - Сизни унга ота булишга хаккингиз йук!
- Нега мендан буни яширдингиз? - деди Бурхон ака узига-узи гапираётгандек паст овозда.
Бу гап-сузларни машина бошкарувчи томонида утирган Аъзам эшитар экан, карахт холда донг котиб колганди. Айни пайтда узлари билан узлари булиб колган собик эр-хотин уни пайкашма-ётгандек эди.
- Сиз биринчи хотинингизни танладин-гиз, - деди зарда билан Матлуба опа, - Мен иккинчи булишни хохламадим.
- Сиз ахир, унинг талогини беришимни хохладингиз, бу адолатданми?
- Энди буларнинг хаммаси ахамиятсиз, - Матлуба опа шундай дея машинага утирмокка чогланди, бирок унинг била-гидан Бурхон ака тутди.
- Хомиладорлигингизни билардим, нега кизим борлигини мендан пинхон тутдингиз?
Матлуба опа унинг чангалидан юлкиниб чикар экан:
- Уша кизингизнинг бугун суди булди! Сиз хам уша ердан чикдингиз чоги! - деди кесатиб ва машинасига минди. Бурхон ака автомобиль изидан мунгли караб колар экан, куз олдига Мохигул-нинг гамгин сиймоси келди. Хамма гап-дан вокиф булган Аъзам хамон ховури-дан тушмаган Матлуба опага кузгу узра назар ташларкан, деди:
- Сиз хозир пичокланган йигитнинг ота-си билан гаплашганингизни биласизми?
- Нима?! - Матлуба опа чинкириб юборди.

Бурхон ака нима учун Мохигул ушанда-мардикор аёллар ичида унинг диккати-ни тортгани ва унинг кузига иссик куринганини энди тушунди. У оталик мехри билан шунча аёл ичра уз зурриё-дини хис килганини англади. Бу балки кондошликнинг узига хос сезиш коби-лиятидир. Нима булганда хам Бурхон ака Мохигулни уз фарзандидек курга-нига сабаб бор экан. Аммо бу ходиса унинг юрагида кувончдан хам кура алам ва пушаймонлик туйгусини жун-бушга келтирди. У аросатда колди. Айникса, бир фарзандининг бошка фарзанди номусига тажовуз килишини тасаввур этаркан, додлаб юбораёзди. Бу не кургулик, бу не холки, муштипар кизи уз акасига пичок урмокка мажбур булса?! Асли бу кабохатда айбдорлар узи ва Матлуба экани-ю, жабр тортган-лар эса болалари булганини уйларкан, бугилиб кетди.


​​Бурхон акага яна бир кур назар ташлади. Сунг уни тарк этди. Аъзам машинасида кетар экан, туйкус хаёлига Саломат хола келди. "Бечора кария" набирасининг бошига бундай кургулик тушгач, кай ахволда экан-а. Яхшиси, бориб ундан хабар олай".
У шундай уй билан рулни унгга бурди. Машина кузланган манзил томон шамолдек елиб кетди. Агар Аъзам Саломат холани олдин хам курганида эди, кампирнинг нечоглик узини олдириб, мунгайиб колганини пайкаган буларди. Саломат хола бу нотаниш йигитни танимади. Аъзам узини танитгандан сунг кария:
- Ха-я, - деди мунгли овозда, - келинг, болам, утиринг.
- Соглигингиз яхшими, хола? - хол суради Аъзам курпачага утираркан.
- Соглик курсин...Улмадим, кутулмадим, - деди Саломат хола хаётнинг залворли юки эгиб куйган бошини сарак-сарак килганча.
- Унака деманг, хола. Хали хаммаси яхши булади, - дея Аъзам кампирга далда берди. Айни чогда бу мудхиш ходисадан нихоятда эзилган Саломат холанинг кунгли далдага мухтож булгани боис йиглаб юборди. Унинг дол булиб колган елкаси йигидан силкинаркан, дерди:
- Хаммаси мени деб булди. Бечора набирам мени даволатиш учун уззукун тинмай мехнат килди. Окибатда боши балога колиб, энди камокхонада утирибди.
Аъзам Мохигулни уша биринчи учратган онидаги мехнат килаётган холатида куз олдига келтираркан, юраги алланечук булиб кетди.
- Хола, куп куйинманг, мана курасиз, насиб килса хаммаси яхши булиб кетади. Зур адвокатларни ёллаганман. Аъзам шундай деркан, кейинги пайтларда узи хам бу иш самара беришига истихола кила бошлаганини уйлаб эзилди.
- Суд хам буларканми?
Саломат холанинг саволи Аъзамни сергаклантирди:
- Ха, уч-турт кундан кейин.
Саломат хола куз ёшларини артаркан, нимадир эсига тушиб, кийналиб урнидан турди ва огир кадам ташлаганча ичкари хонага кириб кетди.
У бир оздан сунг кулида бир парча эскирган варакни кутариб чикди:
- Мана бу кизим Матлубанинг манзили.
- .....
- Матлуба Мохигулнинг онаси. У кизининг бошига шундай мусибат тушган кунда ёнида булиши керак. Болам, сендан илтимос, шу манзилга тезда телеграмма жунат!
Аъзам иргиб турди.
- Телеграмма деганингиз нимаси? Шахсан узим бориб олиб келаман. Кани... Бухорада эканми? Майли, хола, ок фотиха беринг.
Саломат хола калтирок кулларини дуога очди:
- Илохо омийн. Умрингдан барака топ. Яратганини узи ярлакасин. Бахтли-саодатли бул! Яхшилигинг Худодан кайтсин.
Аъзам дуога кул очиб турар экан, дуонинг "бахтли, саодатли бул" дея айтилган жумлалари нафакат узига, хатто Мохигулга хам тааллукли эканини уйларкан, юраги энтикиб куйди.

Аъзам кечаси билан ухламай машина бошкариб толиккан булса-да, рухи тетик эди. Чунки у айни дамда севгилисининг онаси - Матлуба опани олиб кайтаётганди. Вокеа - ходисадан вокиф булган Матлуба опа каттик кайгуриб, бор хасратини машина бошкариб келаётган Аъзамга сочарди:
- Агар куз олдимда юрганида, шундай булмасмиди? Лекин узимдан хам утди. Уни ташлаб кетдим. Аммо менга хам осон эмас-да, ахир жуда ёш эдим. Мен хам бошка аёлларга ухшаб бошимда эрим булишини хохладим. Ундан кейин Мохигулни онамга овунчок булади деб уйлагандим.
Аъзам аёлнинг бу хасратларини эшитаркан, "сиз кизингиздан хам кура узингизни уйлагансиз" дегиси келди, бирок хадди сигмади..
...Саломат хола кизини кучоклаб бошига охиста муштлаб йиглар экан:
- Багритош, нега йук буп кетдинг? Хеч булмаса кизингни уйламадингми? - деди укиниб.
Матлуба опа хам йиглади.
- Онажон, нима килай?! Эримнинг кош-ковогидан утолмадим, айникса, бола-чака ташвиши мени боглаб куйди.
Аъзам она-болани четдан кузатаркан, бу аянчли манзарадан юраги сикилди. Сунг мехр ва гина овозидан ларзага келган хонадонни тарк этди.

ДАВОМИ БОР..
@Hikoya_Tv


МАРДИКОР КИЗ.
Кисса: 14 кисм. (Реал вокеа)


...Аъзам онасининг "Халиги киз... Назо-катларнинг хизматкори угли Шерзодни пичоклаб куйибди" деган совук хабари-дан аъзойи бадани музлаб кетди.
У туш кураётгандек карахт ахволга тушиб колди. "Нахотки?", "Нима учун?", деган саволлар огушида узини куярга жой тополмай колди. Аъзам
эсанкираганча кучага отилди. Углининг бунчалик изтиробга тушишидан нихоятда ачиниб кетган Муяссар опа хабарни купол равишда етказганидан афсусланиб колди.
Аъзам суриштириб, Мохигул хибсхонада эканлигини аниклади. Аввалига ички ишлар ходимлари уни махбус киз билан учрашишига монелик билдиришди, бирок шахар микёсида уз нуфузига эга булган Аъзам таниш -билишларини ишга солиб, Мохигул билан сухбатлашишга муваффак булди.
- Мохи, нега бундай килдингиз? - куйиниб суради Аъзам учрашув чоги ва кизнинг паришон хамда гамгин чехрасига бокиб давом этди: - У сизга тажовуз килдими?
- .....
- Нега индамайсиз?
Шу онда киз бу ахволга тушиб колганидан хам кура, жиноятга кул уриб куйганидан эзилмокда эди.
У Аъзамга мунгли бокаркан, деди:
- Аъзам ака, нега хаёт бунчалик бешафкат?
Аъзам унинг кайгули нигохига дош беролмай кузини олиб кочди.
- Хаёт эмас, одамлар бешафкат. - Сиз тушкунликка тушманг. Энг кучли адвокатларни ёллайман. Насиб булса...Худо хохласа, сизни оклашади. Биламан, у сизни... - Аъзам шу ерга келганда "номусингиз"га дея олмади. - У сизга зулм килмокчи булган, йукса пичоклашдек иш сизнинг кулингиздан келмасди.
...Мохигул индамади, чунки унинг бугзини йиги банд этганди. Аъзамнинг бу ерда утиришга ортик бардоши етмади. У агар яна озрок утирса йиглашда кизга жур булиши мумкинли-гини сезди.
- Майли; Мохигул, мен борай. Сизни бу ердан чикариб олишим учун бор имкониятимни ишга соламан. Керак булса дунёни агдар-тунтар килсам-да сизнинг окланишингизга эришаман.

Шерзод каттик жарохатланган булсада омон колди. Бу эса айни дамда шурпешона кизнинг омади эди. Мохигул буни Аъзамдан эшитиб безовта калби бир оз тин олди. Айни дамда у уз такдиридан ха кура Шерзоднинг омон колишини Худодан илтижо килиб сураганди. Чунки шундагина у "котил" деб номланувчи кора тамгадан маълум даражада халос булиб виждон азобидан кутуларди. Аъзам кучли адвокатларни ёллади. Факат Мохигулнинг куринишида заррача булса-да зурланишдан жарохат олиш аломатларининг йуклиги масалани чигаллаштирди. Ноумид шайтон деганларидек, Аъзам хакикатни ойдинлаштириш максадида Бурхон акани излаб касалхонадан топди. Улар касалхона ховлисига чикишди.
- Углингизнинг ахволи унгландими? - Аъзамнинг илк саволи шу булди.
- Худога шукур, яхши, - деди киска кунларда эзилиш натижасида мунгайиб колган Бурхон ака.
- Бурхон ака, - дея муддаога утди Аъщам. - Кискаси...мен бу ерга Мохигул хусусида келгандим.
- Унинг сенга нима алокаси бор? - ажабланди Бурхон ака.
- У менинг кайлигим, - Аъзам шу сузни айтаркан, юраги беихтиёр энтикиб кетдт. Бурхон аканинг ковоги уюлди:
- Уша каллигинг менинг углимнинг жонига суикасд килмокчи булди.
- Бу суикасд эмас, уз-узини химоялаш, - деди шартта Аъзам. - Тугри, хамма хам уз фарзандини уйлайди. Лекин хар ким хакикатга тик боколмайди. Ахир, уйлаб куринг шундай хокисор, ожиз киз бекорга куч-кувватга тула углингизни жарохатлайдими? У тажовуз килган, йукса бу иш содир булмасди.
Киз бола узидан-узи йигит кишига пичок санчиши мантикка тугри келадими?
- Углимнинг айтишича, уни угрилик устида ушлаб олган экан, - чурт кесди Бурхон ака.
Аъзам эътироз билдирди:
- Йук, Бурхон ака, сиз адашаяпсиз. Унакада уша угирланган ашёвий далил булиши керак эди. Мохигул эса "Тез ёрдам" ва милиция етиб келгунча уйдан жилмаган.
Бурхон ака ёгоч курсига утираркан, бошини чангаллади:
- Мен Мохигулни уз кизимдек курардим. Аммо у менинг ишончимни окламади.
Аъзам огир бош чайкади:
- Мен хаётимда Мохигулдек кунгли зилол инсонни курмаганман. У сизнинг ишончингизни оклади. Агар бузук киз булганида, ишончингизни окламаган буларди...Бурхон ака, сиз виждонингиз-га кулок тутинг. Углингиздан суриштириб хакикатнинг тагига етишга харакат килинг. Якинда суд булади. Умид киламанки, углингиз тараф эмас, инсонийлик тараф буласиз.
Аъзам шундай дегач, хамон бошини чангаллаб утирган


🎶 Xohlagan Musiqangizni Topib beruvchi botni topdik🎶
⏳15 Daqiqada O'chiramiz Shoshiling☝️


​​Пичок эса хамон унинг жисмида санчиглик турарди. Ранги окариб кетган Мохигул тиз чукиб колган Шерзодга дахшат билан бокар, йигитнинг юзига эса ажабланишга ухшаган ифода урларкан, жарохатини чангаллаб олган кафтлари орасидан полга чак-чак кон томарди.
Зум утмай Шерзоднинг кузи шипга кадалганча, шилк этиб йикилди.

ДАВОМИ БОР.
@hikoya_tv


Мохигул кунда бажарилавериб унга ёд булиб кетган вазифаси буйича ишга киришди. У иккинчи каватга кутарилди, хали хоналар саришталигига унчалик зарар етмаганди. Тугри, Шерзоднинг пала-партиш хонаси бундан мустасно эди. Шундок булса-да, Мохигул беканинг фармонига биноан хоналарни бир бошдан супириб-сидира бошлади. Бу орада пардоз-андозини маромига етказиб олган Назокат опа мен кетдим, эшикни кулфлаб кол дея овоз берди. Мохигул шошиб бориб бекани кузатиб куйди. Хайхотдек ховлида ёлгиз колган киз ишга шунгиди. У шу киска кунлар ичида руй берган нохуш таассуротлар исканжасида хамон уртанаркан, узини бу дилхираликлардан чалгитмокчидек тобора тезрок харакат килар, аммо гохида ишдан нохос тухтаб паришон булиб колар, сунг яна сергакланиб ишини давом эттирарди. Шу аснода икки соатча вакт утди ва эшик кунгироги жиринглади. Бу Шерзод эди. Шерзод эшикни очган Мохигулга бир кур назар ташлади-ю ичкарига кириб кетди. Бир оздан сунг унинг хонасидан одатига мувофик кандайдир хориж кушикчисининг мусикаси янгради. Мохигул бунга парво килмай юмушида давом этди.
- Ойим канилар? - йигитнинг дуриллаган овозидан Мохигул чучиб тушди. У иш билан булиб хонада Шерзоднинг пайдо булганини сезмай колди.
- Шахарга кетишганди.
- Качон? - яна суради Шерзод.
- Икки соатча буп колди, - жавоб берди Мохигул.
- Качон келишларини айтмадими?
- Гапларига караганда тушдан кейин келадилар чоги, - деди соддадил киз. Шерзод индамай чикиб кетди, бирок зум утмай яна кайтиб келди ва хона четидаги диванга ястаниб олганча Мохигулнинг хатти-харакатини кузата бошлади. Аввалига хизматкор киз бу йигитнинг кунглида иблисона истак уйгонаётганини пайкамади, бирок у кайси хонага супириб-сидирмокда утса Шерзоднинг яна ёнида пайдо булаётганида кунглига вахима уралаб саросима ва куркувга туша бошлади. Йигит эса айни дамда улжа сари писиб охиста якинлашаётган йирткич хайвон каби хезланмокда эди. Мохигул юмушларни чала-чулпа бажаргач, Шерзоднинг сукланиб карашларидан кочиб бу хонани хам тарк этди .
У ошхонага кириб идиш-товокларни ювмокка уннади, бирок унинг куллари дир-дир титрарди. Мохигул яна Шерзоднинг ошхона томон келаётган кадам товушини эшитди. Кизгина бу уйни тарк этмаса булмаслигини калбан хис килиб кучага ошикди.
Аммо кечиккан эди. Чунки ошхона эшиги ёнида унга кузлари бежо чакнаб Шерзод рубару келди.
Мохигул илкис ортга тисарилди ва дов-дираганча узини ишлаётганга солиб тоза идиш-товокларни сувга пишди. Унинг бу бетартиб хатти-харакатини кулини чалиштирганча ошхона эшиги ёнида кузатиб турган Шерзод галати иржайиб деди:
- Намунча кафасга тушган кушдек питирлаб колдинг?
- Нима? Тушунмадим! - деди тутилиб Мохигул.
Шерзод жиддий тортди, шу тобда унинг юз ифодаси ута разилона тусга кирди.
- Сени курканимдан буён тинчимни йукотдим. Уйимга эмас, юрагимга кириб келгандек булдинг.
Мохигулнинг киприклари куркувдан пирпиради.
- Нималар деяпсиз! Уялмайсизми бундай дегани?!
- Жоним, хозир уйда иккимиздан бошка хеч ким йук. Кел бирга ишрат килайлик. Хохлаганингча пул бераман. Шу хизматкорликдан канчаям пул топардинг.
Мохигулнинг эсхонаси чикиб кетди. Бу вазиятдан кутулмок максадида узини эшикка урди. Бирок давангирдек йигит унинг йулини тусди. Киз бугилиб бакирди:
- Йукол!!! Йулимни тусма!!!
Шу пайт эхтирос кулига айланган Шерзод Мохигулнинг елкасидан тортиб, багрига босди. Кизгина мушук чангалидаги кушча янглиг типирчилар-ди.
- Куйвор! Куйвор, ифлос!!!
У жон талвасасида юлкинар, аммо нозик жуссаси минг чиринмасин, Шерзоднинг бакувват кучоги олдида ожиз эди. Шерзоднинг залворли хамласи натижастда Мохигулнинг бели ошхона столига тиралиб колиб майишиб кетди. Бу дахшатли вазиятдан умуман эс-хушини йукотиб куйган Мохигул йигитнинг беомон кучогидан туриб стол устини пайпаслай бошлади ва бармоклари пичокнинг дастасини хис килди. Мохигул уткир ошпичокни кафтларида каттик чангаллади. Хамон уни ьагридан куймай юзларидан упаётган тажовуз-корнинг бикинига зарб билан санчди. Шерзод бир калкиб тушди, аммо огрик таъсирида кизни кучогида баттар кисди. Мохигул пичок дастасини каттикрок ботирди. Шерзоднинг куллари туйкус бушашиб кетди ва бикинини чангаллади.


- Уни бопладим! Ховлида чикариб пустагини кокдим. Яхшиямки, Назокат унга совчи булиб борганимни билмайди йукса топганинг шу булдими дея роса устимдан куларди.
Онасининг кейинги сузлари Аъзамнинг кулогига кирмади. У иргиб урнидан туриб онасининг хай-хайлашига карамай кучага отилди. Машинасида кетар экан, Муяссар опанинг Бопладим, ховлига чикариб пустагини кокдим деган ахмокона сузлари онгида чарх урар ва тезрок Мохигулни топиб онаси учун кечирим сурамокка ошикарди. Аъзам махбубасини хар доимгидек куча бошида кутди, бирок киз хадеганда куринавермади. Кутилмаган дилхира вазиятдан гангиб колган йигит хатто Мохигулнинг хизмат жойига хам бопмркка жазм этди. Аммо бу хатти-харакати билан кизни Назокат опаларнинг олдида каттик хижолатга куйишини ва бундан унинг жахли чикиши мумкинлигини уйлаб кароридан кайтди.
Аъзам Мохигулни канча вакт кутганини билмасди. Бу вакт ичида у ярим кути сигаретни чекиб булаёзди. Шу пайт кучани уз тароватига, Аъзамнинг кунглини эса кувончга тулдириб Мохигул пайдо булди. У йигит томон келар экан, юзидаги гамнок ифода тобора якколлаша бошлади.
- Аъзам ака, йулимни иккинчи пойламанг, - деди Мохигул жавдираб турган Аъзамга рубару келгач.
- Биламан, онам сизни каттик хафа килган, - Аъзам курсинди. Лекин ишонинг, энди бу бошка такрорланмайди.
Мохигул хомуш бош чайкади.
- Шунака булиши тайин эди. Бу нарса барибир качондир содир буларди. Сиз менинг нима иш килишимни тула-тукис онангизга етказмагансиз. Мардикорда ишлашимни эса...
- Мохигул...
- Гапимни булманг! Мен сизга бошида айтгандим. Бизлар турфа оламмиз.
Аъзам безовталанди:
- Мохигул, келинг, шу шахардан бош олиб кетамиз. Биргаликда мустакил равишда хаёт кечирамиз. Балки шунда бизларнинг орзу-умидларимиз йулида хеч ким туганок булолмас.
- Нега тушунишни хохламайсиз?! - деди эзилиб Мохигул. - Бу ахир енгилтаклар-ча фикрлаш эмасми? Балки сиз хам вакти келиб ёшлик хис-туйгуларига чалгиганингизни тушуниб менинг утмишимни юзимга соларсиз.
- Хеч качон.
- Илтимос, мени тинч куйинг. Сиз хали узингизга муносиб тагли-зотли кизга уйланасиз. Сунг у билан бахтли булиб мени унутасиз. Ушанда хаммаси уз урнига тушиб кетади. Мени тинч куйинг. Илтимос....
Мохигул ортик гапиролмади. Кизгина тез-тез кадам ташлаганча кетар экан, гуё мухаббат деб аталгувчи дарддан кочаётгандек эди. Аъзам Мохигулнинг ортидан Мохи, шошманг деганча колди. Йигит айни дамда махбубасининг кузларидан тошиб чикаётган шашкатор куз ёшларни артиб куймокдан махрум эди. Аъзам юраги сикилиб атрофга бокди. Аммо унинг кайгули нигохи хеч нарсани илгамади. Куз олдида факат Мохигулнинггина мунгли чехраси суръатдек котиб колганди. Атрофда оломон хар томонга уз кунлик ташвишларида изгиркан, уларнинг хеч бири ошик йигит даражасида азоб чекишмаётган эди....
Ярим тунгача углидан хавотирланиб мижжа кокмай утирган Муяссар опа дарвоза кунгирогининг жиринглашидан сергак тортди ва шошиб борганча дарвоза эшигини очди. Шунда у илк бора гирт маст холатда дарвозага суяниб турган углини куриб эсхонаси чикиб кетди:
- Вой болам, сенга нима булди?
- Ойи бугун...букиб ичдим, - деди Аъзам гулдираб.
- Машинанг кани? - хавотирланиб суради Муяссар опа.
- Таксида к...келдим.
Аъзам гандираклаб остона хатлади. Муяссар опа углининг куйнидан олар экан, ушкирди:
- Шунчаям ичасанми?! Бирорта туйга борганмидинг?
- Туй эмас....М....мен азадан к...келяпман. Ойи, биласизми сиз кимсиз? Сиз мухаббатимни к...котилисиз. - Аъзам шундай деркан йулакда "бу нима килик" дея дуч келган отасига парво хам килмади.

- Келдингми? - Назокат опа уйга кириб келган Мохигулни шундай карши олди. Намунча хаялладинг?
- Бувимнинг соглигини назорат килгани шифокор келганди, шунга...
- Э, узи шу бувинг хам сенгинани жуда кийнаб юборди-да, чамамда.
Назокат опанинг хайрихох сузи хам нихоятда совук оханг касб этарди. Бу эса у улмади, сен кутулмадинг дегандек маъно берди.
- Ха, майли, ишни иккинчи каватдан бошла. Менинг шахарда киладиган ишларим бор. Болалар тушликка келишса, музхонадаги овкатни иситиб бер. Дарвоке, хаммомда кирлар уйилиб кетди, ювиб куярсан.
Назокат опа пардоз-андозини килиб олмок максадида хонаси томон кетди.


МАРДИКОР КИЗ.
Кисса: 13 кисм. (Реал вокеа)


Уйига кетмокка чогланган Мохигулни Назокат опа тухтатди:
- Кетмай тур. Бугун мехмонлар келади. Менга хозир ёрдам берасан!
- Кеннойи, кеч буп коляпти, кейин кандок кетаман?
Бека тундлик билан деди:
- Маршруткалар кечки унгача катнайди Хозир эса энди етти булди.
...Беканинг феълини яхши билган Мохигул ортик лом-мим демади. Хизматкор киз таом ва хар хил пишириклар тайёрлашда бекага кумаклашди. Мохигул ишлар экан, тез-тез атрофга урлай бошлаган коронгилик сари карар ва мехмонларнинг хамон келмаётганлигидан танг эди. У хонадон сохиби Бурхон ака билан бундай келишмаганди. Чунки Бурхон ака хам бу кизнинг кеч булганда тентираб юрмогини истамаганди. Аксига олиб у хозир ишда, йукса уйига шошаётган Мохигулнинг жонига оро кирармиди...
Кеч соат саккизга якин мехмонлар кириб келишди. Булар-уч кишидан иборат аёллар, Назокат опанинг дугоналари эди. Мехмонлар мехмонхонага кадам ранжида килаётган он Мохигул аллакандай пишириклар билан овора булиб куймаланарди...Назокат опа ошхонага шошиб кирди-ю:
- Тайёр буп колдими, яхши...тез-тез бул, - деди ва чеккада суппайиб турган кизига юзланди:
- Сен хам анграймасдан Мохигулга ёрдам бер. Дугоналарим далаховлимизга озиб-ёзиб энди келишди. Уялтириб куйманглар..Шахло! Сенга айтяпман, мана буларни мехмонларнинг олдига олиб бориб куй.
Шахло онаси тутказган патнисдаги егуликларни кутариб чикиб кетди. Назокат опа Мохигулга баъзи курсатмаларни тайинлагач:
- Овкат пишса, узинг олиб чикарсан. Мен мехмонларнинг олдида булай, деб мехмонхона сари равона булди.
Орадан бир оз вакт утиб Мохигул уй бекаси тайинлаганига биноан туртта косага шурва сузиб патнисга териб кутарганча мезбон ва мехмонларнинг шух-шодон кулгиси янграётган хона сари одимлади.
- Ассалому алайкум, - Мохигул шундай дея кириб борди. Шу он унга ажабланганча бокиб колган аёлни пайкади. Давра узра унга донг котиб тикилиб турган нигох таъсирида Мохигул илкис таомлар турган патниси кулидан тушириб юбораёзди. У нихоятда эсанкираб колганди. Кизгинанинг типирчилаб колишига сабаб булган нигох сохибаси Муямсар опа эди. Зум утмай мехмон аёлнинг юзидаги ажабланиш ифодаси урнини кахр ифодаси эгаллади. Унинг караши бир вактлари Ойсулув опанинг Мохигулни мардикор бозорида кузатган карашидан-да баттар совук эди. Мохигул Муяссар опадан кузини олиб кочар экан, кулидаги таомларни столга куйди. Сунг бу нохуш вазиятдан тезрок кутулмок максадида эшик томон йуналаркан, Муяссар опанинг Назокат опага берган саволини эшитди: - Бу киз ким булади?
- Хизматкоримиз.
Ушбу жавоб Мохигулнинг кок юрагига отилган ук булди. У ошхонага чиккач, фаромуш холатда деворга суянгач, киприкларини бир зум юмди. Туйкус ошхонага кириб колган Шахло унинг хоргин, окариб кетган чехрасига назари тушиб суради:
- Ха, тинчликми, тобингиз йукми?
Мохигул Шахлога мунгли бокаркан; деди:
- Шахло, илтимос, мехмонларга узингиз каранг!
- Хуп, - Шахло шундай дея онасининг Мохигулга нисбатан чакиригига биноан чикиб кетди. Шурлик хизматкор киз шу билан кутилмади. Бир оздан сунг Муяссар опа ошхонага кириб келиб ундан хожатхонани курсатишини суради. Сунг ховлига чикишгач, сал олдинрокда йул курсатиб кетаётган Мохигулни тусатдан билагидан ушлаб тортди:
- Хали бунака хунарларинг хам бормиди?! Аъзамга бунака паст ишлар килишингни хам айтмаганмидинг? Сен углимнинг бойлигига учиб бошини айлантиргансан чоги...
Муяссар опа ушкирар экан унинг огзидан анкиётган арок хиди Мохигулнинг димогига уриларди. Киз унинг чангалидан юлкиниб чикар экан, аламзадалик билан:
- Нега тухмат киласиз?! Углингизнинг узи... - дегач, ортик гапиролмади ва шартта бурилиб бу берахм каландимог аёлни тарк этди.

- Хали топган кизинг шу булдими?
Онасининг бундай таънасидан Аъзам хайрон бокди.
- Ха, ойи, чап ёнингиз билан турдингизми? Дабдурустдан...
- Дугоналарим олдида мени иснодга куймокчимисан?!
- Тушунтириб гапирсангиз-чи, нима булди?
Муяссар опа латта билан ураб олган бошини чангаллади ва деярли бакириб деди:
- Топган кизинг дугонам Назокатнинг хизматкори экан-ку!
- Ойи! - Аъзам онгига келган уйдан шошиб колди. Мохигулга каттик гапирмадингизми?
Муяссар опа захархандалик билан ушкирди:


​​- Мардикор бозорига одамлар баъзи нарсаларни исботлаш учун эмас, мухтожликдан чикишади.
Аъзам хуноб булиб деди:
- Айтинг ахир, нима килай? Сиз учун хамма нарсадан, ишимдан, уйимдан...манави матохдан хам кечишга тайёрман.
Шу пайт у кутилмаганда кескин харакатлар билан чунтагидан калит чикарди ва утиб кетаётган бир йигитнинг йулини тусиб:
- Огайни, машина керак эмасми манг! - дея калит узатди. Нотаниш одам эса бундан илкис чучиб, ёнбошига тисланаркан жунаб колди. Аъзамнинг калит тутган кули хавода муаллак колди, унинг бу телбавор хатти-харакати Мохигулни кулгусини кистатмади, кайтанга унга нисбатан юраги ачишди.
- Масхарабозликни йигиштиринг! - Мохигул шундай деркан, нигохи таниш махалладошига тушди ва бундан хижолатланиб кетмокка чогланди, бирок Аъзам унинг кетишига йул куймай кулидан махкам тутди.
- Нима килсам менга ёр булишга рози буласиз? Айтинг!
Мохигул минг истихола билан:
- Майли, уйлаб кураман, - деди ва кучаси томон кадам ташлади. Аъзамнинг юзида бу сузлардан кувонч ифодаси жилоланди.
Шу вокеадан сунг Мохигул бувисининг Аъзам хусусидаги навбатдаги саволига узингиз биласиз деб куя колди кискагина килиб. Муяссар опанинг кейинги ташрифида масала хал булди ва фотиха туйи бир хафтадан кейинга белгиланди. Мохигул такдирининг бу кирраларига хам дуч келар экан, илк бора уз кисматидан мамнун эди. У илк маротаба юрагининг истагига буйсунди бирок кунгли негадир алагда эди. Бир хафтадан кейинга бнлгиланган фотиха туйи эса....
ДАВОМИ БОР. ЖАХОНГИР АЙЮБ.

📡 Do'stlar bilan bo'lishing

⏭ ✍🏼 @Hikoya_tv 📚 ⏮


етимлар хаётнинг аччик-чучугини бошкаларга нисбатан купрок татиган булади. Хуллас, гап тамом. Эртага ишдан кайтганимда натижани билишим шарт!
Аъзам ташки куринишидан жиддий куринса-да, кунглида шодлик сабоси хис-туйгулари баргларини титратиб эсарди. У шу тобда "яхшиямки, оилада отам хукмрон" дея мамнун уйларди.

Асрга якин уйига кайтган Мохигул иккинчи бора совчилар устидан чикди. Бу эса олдингидан фаркли уларок кизгинанинг ички дунёсини ларзага солди, чунки бу совчилар унинг юрагини махв эта бошлаган йигит - Аъзамдан эди. Мохигул бувиси билан сухбатлашиб утирган иккита башанг аёлни кургач:
- Ассалому алайкум, - деди ийманиб ва хонасига утиб кетди.
- Ваалайкум ассалом, - деди Муяссар опа кизнинг ортидан бокиб коларкан. Мохигулнинг хусну малохати, хамиша углини бирорта бадавлат оила кизига уйлантирмокни режа килиб юрган аёлни-да бефарк колдирмади. У Саломат холага юзланиб максадга утдт:
- Опажон, узи битта-ю битта углимиз бор. Шу десангиз...Набирангизга кунгли тушибди. Хуллас масалада...олдингизга келгандик. - Муяссар опа "кулчиликка" демокни узига лозим топмади.
Саломат хола унинг максадини тушунди, бирок бу масалада бир марта огзи куйганлиги боис эхтиёткор булиб колганди:
- Айланай, набирам хали ёш. Колаверса, сизларни унча танимаймиз.
- Биз эски шахарда турамиз, - деди Муяссар опа шошиб, сунг факрланиб кушимча килди: - Углимиз катта бир ташкилотнинг рахбари. Хм...Агар рози булсангиз шу икки ёшнинг бошини ковуштирсак деган уйда келувдик.
Саломат хола огир кузгалди:
- Мохигул менинг ёлгизгина набирам. Унинг бахти менинг бахтим. Аммо хали туй килишга шароитимиз йук.
- Бу ёгига биз кундаланг, - деди МуСсар опа ховликиб. У айни дамда углининг бошини икки килишдан хам кура бу хонадондан курук кайтишни узига ор деб билаётганди, бирок Саломат хола хадеганда унга ройиш беравермади. Хатто кези келганда набирасини тирик етим булиб усганига-ча яшириб утирмади. Муяссар опа эса хаммасидан хабардорлигини айтиб оёк тираб туриб олди. Саломат хола ноилож "набирамнинг узи рози булса мен карши эмасман" деб бу кайсар аёлдан кутулди. Совчилар кетишгач, Саломат хола Мохигулдан Аъзам хусусида гап очди. Киз эса фавкулод-да уз хис-туйгуларини енгиб кунгил истагига карши борди.
- Йук, бувижон, мен унга теголмайман. У менинг тенгим эмас, - деди бошини хам килиб. Саломат хола бу жавобдан сунг:
- Узинг биласан. Лекин халиям уйлаб кур, - деди гуё набирасининг аросат азобида эканлигини сезгандек.

Аъзам Мохигулнинг кучасининг муюлишида кутиб олди:
- Яхшимисиз, Мохигул?
- Бу ерда нима киляпсиз? - киз бу кутилмаган учрашувдан эсанкираб колди ва хижолатланиб атрофга олазарак бокди.
- Сизни икки соатдан буён кутиб утирибман.
- Нимага?
Аъзам упкалаганнамо охангда деди:
- Икки марта совчи юбордим...Нега рад килдингиз, Мохи?
Мохигул йигитнинг нигохига дош беролмай, кузини олиб кочди ва хомуш охангда деди:
- Аъзам ака, бизлар бир-биримизга тугри келмаймиз.
- Нима учун?
- Сиз бадавлат, баобру оиладансиз, мен эса...
Мохигул гапини давом этишга кийнал-ди. Аъзам бош чайкади:
- Сизга нима бупти?
Киз унга бокди. Кузларида алам ва хасратга ухшаш ифода балкирди.
- Сиз уйланаман десангиз манаман деган киз жон-жон деб тегади. Мендек отаси бетайин, ташландик кизни бошингизга урасизми?
Мохигул шундай деркан, лаблари беихтиёр титраб кетди. Аъзам бу сузларга дош беролмади:
- Нега ундай дейсиз? Мен...Ахир...Йук, Мохи, мен сизсиз хаётимни тасаввур килолмайман. Юкоридаги гапингизга келсак, менга бунинг ахамияти йук.
- Сизга ахамияти булмаса ота-онангиз-га ахамияти бордир. Ким хам ташландик кизни келин килишни хохлайди.
- Мунча узингизни ерга урмасангиз! - деди Аъзам куйиниб. Колаверса, уларнинг узлари рози...
- Сизнинг кайсарлигингиз биланми? - чурт кесди Мохигул. Сунг киз бор оз тин олди: - Аъзам ака, сиз рахбар одамсиз мен эса оддий мардикор кизман. Тенг тенги билан дейишган-ку, ахир!
Аъзам чукур уф торди.
- Хохлайсизми, мен эртагаёк уз ишимдан воз кечиб, уша мардикор бозорига чикаман, балки мени уша мардикор эркаклар ичида курсангиз турмуш куришимизга кунарсиз.
Мохигул кулимсиради:
- Жинни бупсиз.
- Ха, шундай жинниман!

Показано 20 последних публикаций.

1 267

подписчиков
Статистика канала