Hazrati Kursdosh |LIFE


Гео и язык канала: Узбекистан, Узбекский


⚡️Tezkor, qisqa va jonli hazillar. Yo‘l-yo‘lakay gaplar, o‘ta shaxsiy hangomalar, ijtimoiy postlar. O'yinlar, yangiliklar, konkurslar, livehacklar, so'rovnoma va viktorinalar.
Asosiy kanal: @hazratikursdosh
🛡 A'loqa: @Hazrati_Kursdosh

Связанные каналы  |  Похожие каналы

Гео и язык канала
Узбекистан, Узбекский
Статистика
Фильтр публикаций


Da, bildim. Shunaqa postlar o'qimoqchilar — jonli. Buyoqqa chaqirovuz)


Bizni real vaqt rejimida LIFE kanalimizda jonli hazillar qilib borayotganimizni bilmaydi shekilli)


Da, to‘g‘ri shu kunlarda avvalgidek o‘qishli postlarga qo‘l tegmayapti. Kattaroq narsa yozayotganim bois, xayolimni ortiqcha bo‘lgim, energiyamni sarflagim yo'q. Shuning uchun asosiy kanalda yengil hazillar, latifalar bilan cheklanib turibman. Buyam yomonmas, aslida. Bilmadim yana nimani xohlashyapti...


Keyin Hazrati Kursdosh emas ekanman. O‘zim ham ishonvoray dedim bunga. Ma'lumot uchun, men Hazrati Kursdoshni originaliman!


Kuzatuvchilarimizda e'tiroz bo‘lyapti. Emishki, asosiy kanalda faqat hazil-mutoyiba qilyapmiz ekan. Nima qilaylik boshqa, qiziq ishimiz shu-ku)


Abduqodir Husanovga juda muxlis boʻlib qoldim. Avval e’tibor bermagan ekanman. Menga oʻxshab futbol oʻynaydi. Maydonda men yuribman nima, tanka yuribdi nima. Husanov ham shunday ekan, yelkalab tashlovuz 😁


Xotin burab ochiladigan bonkani ocholmaganidan menga najotkorona uzatdi. Qopqogʻini bir burab ochib, oilada erkak mana nimaga kerak, deb faxrlanib qoʻydim menam. 😂


Ayrim odamlarga ham ayrim gaplarni ana shunday tushuntirish qiyin.


2 yoshli bolaga telefon quvvati tugaganini, agar uni quvvatlamasa ishlamasligini qanday tushuntirish mumkin. 🤦‍♂️


Bunaqasi ketmaydi. Bolalar telefondan boshini olishi uchun ham kitob mutolaasiga berilgandik. Endi qoʻliga telefon berib qoʻyib, tinchitish maqsadida, keyin kitob oʻqisak boʻlyapti. Nima qilganimiz boʻldi bu 😂


Qizimiz buzilib ketmasidan erga berib yuboraylik, deb oʻy qiladigan ota-onalar ham borki, oʻzining bergan tarbiyasiga (bergan boʻlsa) shubha ostida qaraydi.


Bir mavzuga qoʻl urishga erinib turgandim. Endi yozsam boʻladi. Qizlarini qariqiz boʻlib qolishidan qoʻrqib, 18-20 yoshidan erga topshirvorayotgan ota-onalar, ularni shunday oʻylashga majbur qilgan xalq orasidagi omi, gʻiybatchilar haqida, ularning “Aytganimizga kirmasang, sendan rozi emasman” degan qoʻrqinchli gapidan zarba olib, tishini-tishiga qoʻyib nafs quchogʻiga istamaygina kirayotgan, koʻngli soʻralmagan singillarimiz haqida, hali oʻynab-kulmay, mustaqil davrining ikki kunini yashab koʻrmasidanoq boʻysundirilgan, orzu-havaslari, maqsadlari cheklab qoʻyilgan qizlarimiz haqida yozaman.


Zahar qilib oshingni,
Pirim yedi boshingni!
Zebi, Zebi Zebonam!
Qayda qolding, Dilbarim?

Choʻlponning “Kecha va kunduz” oltin romanini uch xil yoshimda oʻqidim, uchalasida uch xil nimarsalarni uqdim. Uchinchisida uni koʻproq tushundim, his qildim, sezdim, oʻyga toldim. Shunday haqiqatlarni tushundimki, ularni hozir yozsam ham qoʻrqinchilidir. Hozir ham Zebiga taqdirdosh qizlar, Razzoq soʻfiga oʻxshash “otalar”, Akbaralidek nafsi chirigan tabdirsiz amaldorlar, eng qoʻrqinchlisi nomigada dindor, topshiriq asosida vaz oʻqiydigan “Eshon bobo”larimiz, zakunchilarimiz bor. Davr deysizmi? U davrda ham, bu davrda ham buzilmagan “an’analar”, tadbirlar borki, shakli oʻzgarib, mohiyati saqlanib qolgan. Buyogʻini ichimga yutganim ma’qul, zamon tinch boʻlgani bilan, ehtiyot shart ziyon qilmaydi. Undan koʻra asarni oʻzingiz oʻqing, qayta uqing, solishtiring, tafakkur qiling. Shunisi durust.


Bo‘ldi, shunchaki tomosha qilaman. Agar shunday qilolsam, duoda bo‘linglar do'stlar.


Bu hayajon va xavotirlar tabiiy, chunki unga butun dunyo O‘zbekiston deb qaraydi, qo'li bilan ko‘rsatadi. Futbolchimizda juda katta mas'uliyat bir, uning yuki ham shunga yarasha og‘ir. Shu o'yinda fantastika ko'rsatmasak ham, eson-omon o‘rtacha o'tib olsak, bola qolganini yoradi nasib bo'lsa.


Men shu yoshgacha futbolchilarimizni bu darajada katta hayajon bilan duo qilmaganman. Yurak duk-dukdukdukduk


Boshladi, u maydonni his qildi. Bo'lishi mumkin bo'lgan goldan jamoasini qutqardi. Xudo kuch-quvvat berib, yigitni yuzini yerga qaratmasin.


Da osonmas bu davrada o‘ynash. Xudo xohlasa u o'zini ko'rsatadi.


Men ana shu xatolardan qo'rqqandim. Butun dunyo gapirdi u haqida. Ishqilib oqlasinda deb qo'rqib turdim. Lekin bu qo'rquv dastlabki daqiqalarda rostga aylandi.


"Man Siti" va "Chelsi" oʻyini boshlandi. Hamyurtimizni top klub safida koʻrganimdan juda xursand boʻldim. Bu yaqin yillar orasida bunaqa faxrlanish tuygʻusini his qilmaganman. Dahshat!

Показано 20 последних публикаций.