HAZRATIIMOM.UZ | Rasmiy Kanal

Қадр кечаси ислом динида энг улуғ ва муборак кечалардан бири ҳисобланади.

Бу кеча ҳар йили Рамазон ойининг охирги ўн кунлигида, хусусан, тақрибан 21, 23, 25, 27 ёки 29-туниларида бўлиши эҳтимолийдир. Қуръони Каримда бу кечанинг фазилати ҳақида алоҳида сура – Қадр сураси нозил қилинган:


إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ فِي لَيْلَةِ الْقَدْرِ ۝ وَمَا أَدْرَاكَ مَا لَيْلَةُ الْقَدْرِ ۝ لَيْلَةُ الْقَدْرِ خَيْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ ۝ تَنَزَّلُ الْمَلَائِكَةُ وَالرُّوحُ فِيهَا بِإِذْنِ رَبِّهِمْ مِنْ كُلِّ أَمْرٍ ۝ سَلَامٌ هِيَ حَتَّى مَطْلَعِ الْفَجْرِ ۝

Таржимаси:

Албатта, Биз у (Қуръонни) Қадр кечасида нозил қилдик.
Қадр кечаси нима эканини сенга нима билдирди?!
Қадр кечаси минг ойдан яхшироқдир.
У кечада фаришталар ва Руҳ (Жаброил) ўз Роббиларининг изни билан ҳар бир иш учун тушадилар.
У то тонг отгунича салом бўлиб турадир.

Бу кечада Аллоҳ таоло бандаларнинг дуоларини ижобат қилади, гуноҳлар кечирилади ва тақдирлар ёзилади. Шунинг учун Қадр кечасини ибодат, зикр, дуо ва истиғфор билан ўтказишга ҳаракат қилиш лозим бўлади.

Ҳадисларда ҳам Пайғамбаримиз Муҳаммад (саллаллоҳу алайҳи васаллам) Қадр кечасини ибодат билан ўтказишни тавсия қилганлар. У зотдан сўрашганда, "Қадр кечасида қандай дуо қилишимиз керак?" деб, шундай жавоб берганлар:

اللَّهُمَّ إِنَّكَ عَفُوٌّ تُحِبُّ الْعَفْوَ فَاعْفُ عَنِّي

"Аллоҳумма, Иннака ‘Афуввун, Туҳиббул ‘Афва, Фа‘фу ‘Анний."

Таржимаси: "Эй Аллоҳим! Сен афв этувчисан, афв қилишни севарсан, мени ҳам афв этгин!"

Бу муборак кечада нима қилиш керак?

Намоз ўқиш: Таҳажжуд ва нафл намозларини кўпроқ ўқиш тавсия қилинади.
Қуръон ўқиш ва тафаккур қилиш: Бу кечада Қуръони Карим тиловат қилиб, унинг маънолари ҳақида фикр юритиш афзал ҳисобланади.

Зикр ва дуо қилиш: Аллоҳнинг исмларини зикр этиш, истиғфор айтиш ва шахсий ҳамда умумий дуолар қилиш зарур.

Садақа бериш: Камбағалларга, муҳтожларга ёрдам бериш, садақа қилиш катта савобга эга.

Тавба ва истиғфор айтиш: Гуноҳлардан холис тавба қилиш ва келажакда яхшиликка интилмоқлик керак.

Қадр кечаси минг ойдан (83 йилдан) яхшироқ кеча эканлиги учун ҳар бир мусулмон бу фурсатни ғанимат билиб, ундан фойдаланиши лозим.
Аллоҳ барчамизни бу улуғ кечада ўз раҳматига олиши ва дуоларимизни ижобат этишини насиб қилсин! Омин.

Ният ҳақида

Ният – ҳар бир амалнинг асоси ва унинг қабул бўлишига сабаб бўладиган энг муҳим омилдир. Исломда ният инсон қалбидаги ихлос ва ихтиёрни билдиради. Яъни, амал қилар экан, уни фақатгина Аллоҳ розилиги учун бажариш лозим.


Ният ҳар бир амалнинг асосидир

عن عمر بن الخطاب رضي الله عنه قال: سمعت رسول الله ﷺ يقول: "إِنَّمَا الأَعْمَالُ بِالنِّيَّاتِ، وَإِنَّمَا لِكُلِّ امْرِئٍ مَا نَوَى..." (متفق عليه)

Умар ибн Хаттоб розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:

"Мен Расулуллоҳ ﷺдан эшитдим: «Албатта, амаллар ниятга боғлиқдир. Ва ҳар бир инсон ниятига қараб мукофотланади...»" (Бухорий ва Муслим ривоятлари).
Ният қилмасдан амалнинг қиймати йўқ

قال النبي ﷺ: "إِنَّ اللَّهَ لَا يَنْظُرُ إِلَى صُوَرِكُمْ وَأَمْوَالِكُمْ، وَلَكِنْ يَنْظُرُ إِلَى قُلُوبِكُمْ وَأَعْمَالِكُمْ" (رواه مسلم)

Набий ﷺ дедилар:
"Аллоҳ сизларнинг ташқи кўринишингизга ёки бойлигингизга қарамайди, балки У сизларнинг қалбларингиз ва амалларингизни кўради" (Муслим ривоят қилган).

Сўзларда ният муҳимдир

عن أبي هريرة رضي الله عنه قال: قال رسول الله ﷺ: "إِنَّ اللَّهَ تَجَاوَزَ لأُمَّتِي مَا حَدَّثَتْ بِهِ أَنْفُسَهَا، مَا لَمْ تَعْمَلْ بِهِ أَوْ تَتَكَلَّمْ" (رواه البخاري ومسلم)

Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:

"Расулуллоҳ ﷺ дедилар: «Аллоҳ умматимга қалбидан ўтган васвасаларни кечирди, агар уларни амалга оширмаса ёки айтиб юбормаса»" (Бухорий ва Муслим ривоятлари).

Ниятнинг аҳамияти

Ният амалларнинг қабул бўлишига сабабдир.
Ихлос билан қилинган ният Аллоҳ таолонинг раҳматини олиб келади.
Ҳар қандай иш фақат Аллоҳ учун бажарилса, савобли бўлади.
Ниятни тўғри қилиш инсоннинг ҳаётини маънолик ва баракали қилади.

Хулоса
Ният Исломда амалларнинг асл моҳиятини белгилайди. Ихлос билан қилинган ният инсоннинг амалларини муборак қилади. Шунинг учун ҳар бир ишда холис ният қилиш лозим.

Субҳаналлоҳ айтишнинг фазилати

Субҳаналлоҳ (سبحان الله) калимаси – Аллоҳ таолони поклаш, уни ҳар қандай нуқсонлардан йироқ эканлигини эътироф этиш маъносини англатади. Бу калима мусулмонлар томонидан кўплаб зикрларда ишлатилади ва уни айтиш улкан савобларга сабаб бўлади.
Ҳадисларда Субҳаналлоҳ айтиш ҳақида
Субҳаналлоҳ айтишнинг фазилати
رسول الله ﷺ قال: كَلِمَتَانِ خَفِيفَتَانِ عَلَى اللِّسَانِ، ثَقِيلَتَانِ فِي الْمِيزَانِ، حَبِيبَتَانِ إِلَى الرَّحْمَنِ: سُبْحَانَ اللَّهِ وَبِحَمْدِهِ، سُبْحَانَ اللَّهِ الْعَظِيمِ
Расулуллоҳ ﷺ дедилар: «Икки сўз борки, улар тилда енгил, тарозуда оғир ва Раҳмонга маҳбуб: "Субҳаналлоҳи ва биҳамдиҳ" ва "Субҳаналлоҳил азийм"» (Бухорий, Муслим ривоятлари).
Субҳаналлоҳ айтиш гуноҳларни ювиши ҳақида
قال رسول الله ﷺ: مَنْ قَالَ: سُبْحَانَ اللَّهِ وَبِحَمْدِهِ فِي يَوْمٍ مِائَةَ مَرَّةٍ، حُطَّتْ خَطَايَاهُ وَإِنْ كَانَتْ مِثْلَ زَبَدِ الْبَحْرِ
Расулуллоҳ ﷺ дедилар: «Кимки бир кунда юз марта "Субҳаналлоҳи ва биҳамдиҳ" деса, унинг гуноҳлари денгиз кўпиги миқдорида бўлса ҳам кечирилади» (Бухорий, Муслим ривоятлари).
Субҳаналлоҳ айтиш жаннатга етакловчи зикр эканлиги
قال النبي ﷺ: سُبْحَانَ اللَّهِ وَالْحَمْدُ لِلَّهِ وَلَا إِلٰهَ إِلَّا اللَّهُ وَاللَّهُ أَكْبَرُ تَغْرِسُ لَكَ نَخْلَةً فِي الْجَنَّةِ
Набий ﷺ дедилар: «Субҳаналлоҳ, Алҳамдулиллаҳ, Ла илаҳа иллаллоҳ ва Аллоҳу акбар – булардан ҳар бири жаннатда сен учун биртадан дарахт ўтқазади» (Термизий ривоятлари).
Хулоса
Субҳаналлоҳ айтиш инсоннинг қалбини поклайди, гуноҳларни ювиб, жаннатда ажр-мукофотини кўпайтиришга сабаб бўлади. Уни ҳар куни кўплаб айтиш тавсия қилинади, айниқса, намоздан кейин, кундузи ва кечаси зикр қилиб туриш савобли амаллардан ҳисобланади.