Mamaziyayev Murodjon’s

Assalomu alaykum Azizlar,kitobni o'qib tugatdim, to'g'risi nima deyishni ham bilmayman, men aytmoqchi bo'lgan ovozim qalbning yoki nafsimning (MEN) ligini hali tushunib yetmadim.

Insoniyat tarixi davomida urushlar va zo‘ravonlik insoniyatning eng qora sahifalarini yaratdi. Bu hodisa insonning o‘z irodasi bilan tinchlik va hayotni qadrlash o‘rniga, o‘lim va yo‘qotish yo‘lini tanlashga qanday qilib qodir ekanligini ko‘rsatadi. Bugungi kunda dunyoning turli nuqtalarida davom etayotgan mojaro va urushlar, ming yillik tarixdan o‘rganilgan saboqlarga qaramay, hali ham insoniyat vahshiyligining chegarasi yo‘qligini ko‘rsatmoqda.

Urush nafaqat inson hayotini yo‘q qiladi, balki xalqlarni inqirozga olib keladi, madaniyatlarni yo‘q qiladi va kelajak avlodlar uchun barqarorlikni barbod qiladi. O‘z manfaatlari yo‘lida odamlarning qoni to‘kilishiga sabab bo‘layotgan ayrim siyosiy guruhlar va kuchlar tinchlikni qurbon qilmoqda. Natijada, tinch aholining azoblari, bolalar yetim qolishi, ayollar va keksalarning ko‘z yoshlariga to‘la fojiaviy suratlar davom etadi.

Hozirgi urushlar texnologiyalarning rivojlanishi bilan yanada shafqatsiz tus olmoqda. Raqamli vositalar va ommaviy qirg‘in qurollari insoniyatni bir zarbada halokatga olib borishi mumkinligini ko‘rsatmoqda. Lekin bu shunchaki texnologiyalarning yomon ishlatilishi emas – bu insonning ichki xudbinligi, nafrati va ochko‘zligining natijasidir.

Urushlar nafaqat resurslar uchun, balki din, irq, millat, mafkura va siyosiy manfaatlar uchun ham boshlanadi. Bugungi dunyoda aksariyat urushlarning ildizi ochko‘zlik, adolatsizlik va inson huquqlarining buzilishiga borib taqaladi. Buning ortida insoniyatning o‘zaro muloqot va murosaga kelish yo‘lini unutganligi yotadi.

Insoniyat Nega O‘zgarmaydi?
Hozirgi zamon urushlari shuni ko‘rsatadiki, insoniyat hali ham o‘z xatolaridan saboq olmagan. 20-asrda yuz bergan ikki jahon urushining vayronkor oqibatlariga qaramay, biz hali ham urushlardan voz kecha olmayapmiz. Tinchlikni ta’minlash uchun yaratilgan tashkilotlar va shartnomalar ko‘pincha insonning ichki tajovuzkor tabiatiga qarshi zaiflikni ko‘rsatadi. Qonunlar, nizomlar va xalqaro kelishuvlar shunchaki qog‘ozdagi so‘z bo‘lib qolmoqda.

Umid Va Chiqish Yo‘li
Shu bilan birga, insoniyat umidni yo‘qotmasligi kerak. Urushga qarshi tinchlikparvar harakatlar, xalqaro hamkorlik va muloqotlar mojarolarni hal qilishda asosiy yo‘l bo‘lishi kerak. Har bir inson urush va zo‘ravonlikning oldini olishda o‘z mas’uliyatini his qilishi kerak.

Tinchlik yo‘lini tanlash uchun biz avvalambor inson qalbini davolashimiz lozim. Nafrat va g‘azabni sevgi va bag‘rikenglikka aylantirish orqali insoniyat o‘z yo‘lini topishi mumkin. Urushning fojialarini eslash va ularni qayta takrorlamaslik uchun tarix saboqlaridan o‘rganishimiz kerak.

Insoniyat kelajagi tinchlik va hamkorlikka asoslanishi kerak. Chunki, bu dunyo zo‘ravonlik va urushlar bilan emas, balki muhabbat va o‘zaro hurmat bilan yuksaladi. Tinchlikni saqlash nafaqat davlatlarning, balki har bir insonning burchidir. Aks holda, urush va zo‘ravonlik bizning butun borlig‘imizni yo‘q qilishni davom ettiradi.
(from M)

1.16.2025. Tashkent