Uchuvchilar.. Yosh yigitlar.. O'rmonda, reaktor yonida turadi va rentgentlarni simirishadi. Buyruq shunaqa. Lekin u yerga shuncha odamni yo'llash, nurlantirish nega kerak edi? Nima uchun?! Inson emas, mutaxassislar kerak edi.. Tepadan buzilgan bino, vayron bo'lgan lash-lushlar uyumi ko'rinadi. Va mitti odamlarning ulkan miqdori. Qanaqadir nemis krani turardi, ammo o'lik, reaktor tomiga biroz yurgan va to'xtab qolgan. Robotlar o'lardi.. Aftidan, ularning ichidagi qismlari yuqori radiatsiyadan kuyib ketgan. Rezina kiyim va qo'lqop kiygan askarlargina yurishardi.. Osmondan turib qarasang juda mitti odamlar..

Men hammasini eslayman.. O'g'limga hikoya qilib beraman, deb o'ylagandim.. Biroq kelganimda "Ota, u yoqda nima bo'ldi?" deb so'ragan o'g'limga "Urush, bolam.." dedim.
Boshqa so'z topolmadim...